Passo del Rombo is een beklimming in de regio Trentino-Zuid-Tirol. Hij is 29 kilometer lang en overbrugt 1794 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 6.2%. Daarmee scoort deze klim 1386 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 2474 meter hoogte. Gebruikers van climbfinder deelden 12 reviews over deze beklimming en hebben 52 foto's geüpload.
Straatnamen: Via Moso & SS44bis
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Doorgaan met Apple
Aanmelden met e-mail
Persoonlijk vond ik hem moeilijker dan de Stelvio, maar misschien kwam dat door de veel langere tocht die dag. Niet te missen klim!
Personalmente mi è sembrata più dura dello Stelvio, ma forse è dovuto al giro molto più lungo di quel giorno. Salita imperdibile!
De weg wordt hoehoger je komt steeds kleiner totdat het in de laatste 5km net zo breed is als een auto. Daardoor zou ik het ook aanbevelen om via deze kant omhoog te klimmen en dan de andere kant af te dalen. De klim zelf is schitterend, de tip die hier is gegeven was voor mij wel erg handig namelijk dat er bij een witte huis op het vlakkere middenstuk, een waterbron te vinden is. De klim is een lange reis, en doet kwa moeilijkheidsgraad niet veel onder voor de stelvio, maar is een stuk minder toeristisch.
De weg wordt hoehoger je komt steeds smaller totdat het in de laatste 5km net zo breed is als een auto. Daardoor zou ik het ook aanbevelen om via deze kant omhoog te klimmen en dan de andere kant af te dalen. De klim zelf is schitterend, de tip die hier is gegeven was voor mij wel erg handig namelijk dat er bij een witte huis op het vlakkere middelstuk, een waterbron te vinden. De klim is een lange reis, en doet kwa moeilijkheidsgraad niet veel onder voor de stelvio, maar is een stuk minder toeristisch.
Ik vertrok op 16 augustus 2024 om 10 uur 's ochtends vanuit St Leonhard in Passiria. Ik ging rustig van start omdat ik een paar recensies had gelezen en zowel enthousiast als een beetje bezorgd was. Ik moet zeggen dat ik het heel goed deed, want de klim is echt veeleisend. Hij is 29 km lang en klimt altijd. Hij begint meteen met een stijging van 7/8 ％. Op 15 km laat het je even op adem komen omdat het 2 km lang afvlakt op 3％ en je vooral even stopt om je bidon te vullen bij het witte huisje. Dan begint het weer sterk te klimmen, van 20 tot 26 km begint de pret, 6/7 km tot 10％ vast. Je moet met je tanden knarsen, je begint de haarspeldbochten boven je te zien. Op 27 km kom je uit de laatste tunnel en vlak je eindelijk af op 3/4％ en heb je het gevoel dat je nu bergafwaarts gaat. Minder bekend dan de andere legendarische Italiaanse beklimmingen, maar absoluut een aanrader. Voor de goede orde: 3 kolven en 4 repen. Ik deed er 2 uur en 42 minuten over. Op de top is een chalet waar je iets kunt eten en je kunt omkleden. Je kunt omkeren of afdalen naar Oostenrijk... Ik ben doorgegaan.
Sono salito il 16 agosto 2024 partendo da San Leonardo in Passiria all 10:00. Sono partito con tranquillità perchè avevo letto un po’ di recensioni ed ero allo stesso tempo entusiasta ed un po’ preoccupato. Devo dire di aver fatto benissimo perchè la salita è veramente impegnativa. Lunga 29 km sale sempre. Parte subito al 7/8 ％ di pendenza. Ti lascia respirare un poco al 15 km perchè spiana al 3％ per 2 km e soprattutto ti fermi un attimo a riempire la borraccia alla casina bianca. Poi riprende a salire forte, dal 20km al 26 km comincia il bello, 6/7 km al 10％ fisso. Devi stringere i denti, cominci a vedere i tornanti sopra di te. Al 27km esci dall’ultima galleria e finalmente spiana al 3/4％ e ti sembra di andare in discesa adesso. Meno conosciuta delle altre mitiche salite italiane ma da fare assolutamente. Per la cronaca 3 borracce e 4 barrette. Ho impiegato 2 ore e 42 minuti . In vetta trovi uno chalet dove puoi mangiare qualcosa e cambiarti. Puoi tornare indietro oppure scendere in Austria.. io ho proseguito.
Ik moet hier een beetje vals spelen, omdat ik vanaf de Timmelsjoch ongeveer 10 km naar beneden ben afgedaald en daarna weer omhoog (700 m klimmen), maar ik vind deze het interessantst.
Interessant is een understatement, dit is gewoon fantastisch. De uitzichten, de manier waarop de weg in de heuvels is uitgesneden, zijn gewoonweg episch. Het voelde rauw en gedurfd aan.
De afdaling is lastig omdat de weg een beetje haveloos is en er veel verkeer is.
De weg omhoog is geweldig als je eenmaal je ritme hebt gevonden. Gewoon omhoog rijden, het uitzicht in je opnemen en ontspannen bocht voor bocht de klim induiken.
Deze weg zal je altijd bijblijven en al het verkeer verdwijnt gewoon naar de achtergrond.
I have to cheat here a little as I descended from the Timmelsjoch down for about 10km and then back up (700m climbing) but I recon they are the most interesting.
Interesting is an understatement, this is just fabulous. The views, the way the road is cut into the hillside is just epic. It had a raw and daring feel to it.
The descent is tricky with the road being a bit raggedy plus the traffic.
The way up is awesome once you find your rhythm. Just ride up, take the view in and relax into the climb bend by bend.
This road will stay with you forever and all the traffic and stuff just blends into the background.
Heb deze beklimming langs beide zijden beklommen. Tweemaal via de ÖRM, wat het een beetje lastiger maakt omdat je al 170 km in de benen hebt. De laatste 8 km zijn idd de lastigste, gelukkig zijn de haarspeldbochten uitgevlakt. Na de tunnel is het nog 2 km "vals plat" naar de top. Leuke klim? Ja! Mooiste klim? Toch niet: de echte pareltjes liggen ten noorden van Turijn en Cuneo. Colle del Nivolet staat met stip op één, gevold door de Fauniera.
Niet geweten dat deze klim op de laatste km's dodelijk waren. Een paar keer overwogen om af te stappen, maar op karakter doorgefietst.
Geen spijt van gehad. Boven is er helaas niet zo heel veel te zien. Zelfs een beetje saai, maar wel een klim die je gedaan moet hebben!
Het is al eerder gezegd door anderen, maar wat een parel van een klim is de Passo Rombo! Overal word je getrakteerd op prachtige vergezichten. Neem ook vooral de afdaling mee aan de andere kant. Het is verbazingwekkend hoe ánders de omgeving er aan die kant uit ziet.
De klim kan je onderverdelen in drie blokken: een eerste stuk tot een kilometer of 14 waar het er soms lekker pittig aan toe gaat, maar op het eigen tempo goed te doen is. Bij kilometer 15 heb je bij een wit huis een waterpunt waar je je hoofd onder ijskoud bergwater kunt houden. Op een warme dag zou ik dit zeker doen. Dit middenstuk van een paar kilometer golft een beetje en geeft je wat tijd om te herstellen voor het laatste stuk. Dat laatste stuk begint bij kilometer 20 en gaat door tot de rechte tunnel 2 kilometer voor het eind. Die 8 kilometer zijn pittiger dan je op het hoogteprofiel zou vermoeden. De haarspeldbochten zijn vrij vlak, maar de rest van de kilometers is goed steil. Stoempen maar!
Vanaf de tunnel is het nog twee kilometer naar de eigenlijke top. Op de top is het verrassend rustig. De hele klim is ook vrij rustig, wat de Rombo dat extra beetje plezierig maakt.
Tijdens de klim passeer je 18 tunnels en tunneltjes. Neem je lampjes mee!
Genieten deze klim!
Komende van Merano, is het grootste probleem van deze klim de duur. Hij is nooit echt steil, maar er komt ook nooit een eind aan. Halverwege, net na Moos, heb ik koffie gedronken. Het weer was geweldig en eerlijk gezegd zou ik er niet aan denken om deze beklimming onder andere omstandigheden te doen. Maar op een dag met mooi weer is het een geweldige klim. Ik vervolgde mijn weg naar Solden en klom daarna weer terug. De klim vanuit Solden is korter en het laatste stuk is een juweeltje. Geweldige dag!
Coming from Merano, the main issue with this climb is the duration. It is never really steep but it never ends. I took a coffee halfway, just after Moos. The weather was great and to be honest, I would not consider to tackle this climb in any other conditions. But on a good weather day, it is a great climb. I continued to Solden and climbed my way back afterwards. The climb from Solden is shorter and the last part is a gem. Great day!
Ik heb al veel cols bevochten en kunnen afvinken op mijn to-do lijstje. En dit moet één van de mooiste zijn, misschien wel de mooiste.
Deze col bevat alles wat je een prachtige col mag verwachten. Bangelijke uitdaging, prachtige ver-gezichten. Impressionante bergtoppen. Talloze watervalletjes. Bruggetjes. Wel 18 tunneltjes (dus voor de veiligheid zeker achterlichtjes meepakken). Haarspeldbochtjes.
Ik klim graag, en hou van het hooggebergte, maar heb een haast panische hoogtevrees, dus de afdaling was voor mij geen evidentie. Nee, ik heb er geen snelheid opgemaakt. Op zich wel grappig hoe de Italiaanse en de Oostenrijkse wegenbouwers de zaken totaal anders aanpakken. De Timmelsjoch en de Passo del Rombo vormen dezelfde berg, maar voelen en zien er totaal anders uit.
Ik vind sowieso de Passo del Rombo een must voor elke col-liefhebber. Je kan natuurlijk altijd eens de Ötztaher Radmarathon proberen rijden, want dit is de slotklim ervan!
Heb de prachtige Italiaanse zijde van de letterlijk grensoverschrijdende Timmelsjoch/Passo del Rombo op gefietst vanaf Moos in Passeier(1007m/laatste 22km )
Je kan de route indelen in 3 delen:
Beginnende met een eerste passage van 7km klimwerk via haarspeldbochten die starten bij het buiten fietsen van Moos. Nadien volgt een welgekomen vals plat plateau (ongeveer 6 km) langs de oostelijke flank van het Passeierdal, met de nodige tunnels (16 stuks allerlei lengtes op gehele klim), waar je eens boven de boomgrens een niet zo bemoedigend uitzicht hebt op de overzijde met haarspeldbochten die als dakgoten tegen de bergflank op jou liggen te wachten.
Na het over fietsen van de rivier volgt dan het lange lastige en bij momenten zeer steil (+10％) slotdeel met die haarspeldbochten tot de verlossende ingang van de langste donkere natte tunnel (660m) waarna de laatste kilometers afvlakken tot de sobere pashoogte met bergrestaurant en kubistisch uitkijkgebouw maar met een fantastisch uitzicht.
Niet te onderschatten lange klim maar fantastische fietservaring in prachtig decor.
Deze klimzijde hoort naar mijn mening zeker bij de Italiaanse toppers als Gavia en Stelvio.
Hij is niet voor niks de slotklim van de gekende jaarlijkse Otztaler radmarathon.
| 7 km/u | 04:08:34 |
| 11 km/u | 02:38:10 |
| 15 km/u | 01:56:00 |
| 19 km/u | 01:31:34 |
