Słynny podjazd |
Piękna sceneria |
14 serpentyn |
#27 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Hiszpania |
#18 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Europa |
#16 najdłuższe wzniesienie w regionie Europa |
#42 Średnio najbardziej strome wzniesienie w regionie Gran Canaria |
Pico de las Nieves to podjazd znajdujący się w regionie Gran Canaria. Ma długość 44.3 km i pokonuje 2101 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 4.7%, co daje wynik trudności 1459. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 1936 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 10 recenzje tego podjazdu i zamieścili 14 zdjęcia.
Nazwy dróg: GC-60 & GC-600
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Bardzo przyjemna wspinaczka. Szczególnie ostatni odcinek z Ayacata na szczyt jest równie trudny. Najbardziej uderzyła mnie słaba nawierzchnia drogi. Zjazd w dół nie jest zbyt przyjemny. Ten odcinek jest szczególnie zły z powrotem do Ayacata i z Ayacata do San Bartolome (60%).
Nie zniechęcaj się, ponieważ droga w górę jest naprawdę piękna ze wszystkimi formacjami skalnymi i widokami wokół ciebie!
Hele mooie klim om te doen. Vooral laatste stuk van Ayacata naar de top is even pittig. Wat me vooral opviel was het slechte wegdek. Naar beneden dalen is niet heel prettig. Dit stuk is vooral terug naar Ayacata zeer slecht en vanuit Ayacata naar San Bartolome(60%).
Laat dit je alleen niet afschrikken want de weg naar boven is echt mooi met alle rotspartijen en uitzichten om je heen!
Długa wspinaczka, która jest jednak wykonalna. Po drodze jest wiele zjazdów, a także wiele dobrze przejezdnych odcinków (mniej niż 6%). W każdym razie strome odcinki nie były dla mnie zbyt złe, tylko jak wspomniano wcześniej, od Ayacata jest dłuższy stromy odcinek. Nawierzchnia drogi jest bardzo dobra aż do San Bartolome, potem zmienna aż do wjazdu na GC-130 i wtedy znów jest przyjemnie. Widoki po drodze są już dobre, ale na szczycie (gdzie znajduje się również stoisko z wodą i jedzeniem) są fenomenalne.
Lange klim die desondanks goed te doen is. Er zijn een aantal afdalingen onderweg en ook veel goed lopende stukken (minder dan 6%). Sowieso vielen de steile stukken me erg mee, alleen zoals eerder genoemd vanuit Ayacata. Wegdek is tot San Bartolome erg goed, daarna wisselend tot je op de GC-130 komt en dan is het weer genieten. Het uitzicht onderweg is al goed, maar op de top (waar ook een kraam met water en eten staat) is het fenomenaal.
Świetna wspinaczka z oszałamiającymi widokami, z góry widać El Teide. Nachylenie czasami sięga 12-13%, ale nie na długo. Drogi z dobrym asfaltem i zjazdy z kilkoma fajnymi hairpinami, aby poćwiczyć technikę pokonywania zakrętów. Większość przejeżdżających samochodów daje Ci dużo miejsca przy wyprzedzaniu. Po drodze jest kilka barów/restauracji, gdzie można odpocząć i zatankować.
Great climb with stunning views, El Teide can be seen from the top. The gradient sometimes reaches 12-13% but not for very long. Roads with good tarmac and descents with some nice hairpins to practice your cornering technique. Most of the passing cars give you plenty of room when overtaking. There are some bars/restaurants on the way where you can rest and refuel.
Wspaniała wspinaczka, która dość mocno wyczerpuje, ale można ją wytrzymać dzięki odpoczynkom między kolejnymi etapami. Najtrudniejsze odcinki są za wioską Ayacata, a przed szczytem. Bardzo urozmaicony krajobraz, spokojna trasa, w większości dobry asfalt, a pomiędzy nimi kilka bardzo umiarkowanych kilometrów. Widok na szczycie jest jednak bardzo miłą nagrodą. Latem na szczycie znajduje się wózek, w którym można zaopatrzyć się w jedzenie i napoje.
Geweldige klim die je wel aardig uitput, maar door de rustpunten tussendoor wel vol te houden is. De zwaarste stukken zitten na het dorp Ayacata, en voor de top. Zeer afwisselend landschap, rustige route, grotendeels goed asfalt, met wel een aantal heel matige kilometers er tussen. Het uitzicht bovenop is wel een hele fijne beloning. In de zomermaanden staat er boven op de top een karretje waar je wat eten en drinken kunt halen.
Niezła wspinaczka. Pierwszy odcinek po Ayacata jest trudny. Garmin wskazywał na pasy 15-16%. Mijając Roque Nublo kolejny odcinek lasu, potem w styczniu szybko zakładamy coś ciepłego.
Mooie klim. Het eerste stuk na Ayacata is pittig. De Garmin gaf stroken van 15-16% aan. Voorbij de Roque Nublo nog een stuk bos, dan in Januari snel wat warms aan.
Ja zrobiłem tylko odcinek z San Bartalomé w połączeniu z Alto de Fataga z Vecindario. Ciężka wspinaczka, szczególnie odcinek od Ayacaty jest ciężki, procenty 11% i więcej. Pod koniec znowu nie jest źle, ale głównie ma się nadzieję, że szczyt jest blisko. Gorąco polecam!
Ik heb enkel het stuk vanaf San Bartalomé gedaan in combinatie met Alto de Fataga vanuit Vecindario. Pittige klim, vooral het stuk vanaf Ayacata is zwaar, percentages van 11% en meer. Op het einde valt het terug mee maar hoop je vooral dat de top nabij is. Aanrader!
Bardzo piękna i z pewnością niełatwa wspinaczka. Opisywany wariant to klasyczna trasa podejścia. W nim znajdziecie przeróżne rzeczy, łatwe odcinki, ale też strome fragmenty i około 3 krótkie zjazdy. W sumie w obie strony wychodzi ponad 2400 altimetrów, więc na pewno nie jest to łatwe. Godne polecenia jest również wypróbowanie licznych innych wariantów, przy czym trasy północne są zdecydowanie najpiękniejsze ze względu na występującą tam roślinność. Dwie drogi są wyjątkowo strome: przejście Doliną Łez (zachodnia strona) i przejście La Pasadille na południowym wschodzie. Obie są na poziomie Mortirolo - innymi słowy wyjątkowo strome.
Erg mooie en zeker geen eenvoudige klim. De variant die beschreven staat is de klassieke aanvliegroute. Daarin vind je van alles, eenvoudige stukken, maar ook steilere passages en een 3 tal korte afdalingen. In totaal komt een retourtje op ruim 2400 hoogtemeters, dus dat is zeker niet eenvoudig. Warm aanbevolen is het ook om de talloze andere varianten eens te proberen, waarbij de noordelijke routes zonder meer de mooiste zijn door de daar aanwezige vegetatie. Er zijn twee routes is extreem steil zijn: de passage via de Valley of the Tears (westkant) en de passage via La Pasadille in het zuidoosten. Beide zijn van het niveau Mortirolo - extreem steil dus.
Czy ta wspinaczka przez Arguineguin, Baranquillo Andrés, Salto del. Perro, a następnie w Ayacata po małej przerwie końcowy podjazd. Jest bardzo pikantny i wymagający. Szkoda, że ten wariant nie jest u nas dostępny.
Heb deze klim via Arguineguin, Baranquillo Andrés, Salto del. Perro en vervolgens bij Ayacata na een kleine pauze de laatste klim. Het is zeer pittig en uitdagend. Jammer dat deze variant hier niet te vinden is.
ogólnie miło i cicho. Byłem tam w pre-seasonie w 2018 roku. Fantastyczna pogoda i ogólnie bardzo dobra nawierzchnia dróg
lekker rustig over het algemeen. Ik was er in het voorseizoen in 2018. Fantastisch weer en over het algemeen een heel goed wegdek
Po wyjściu z Maspalomas, jest trochę walki aż do punktu widokowego z ewentualnie trochę ruchu, takich jak autokary i buggy's, ale po tym jest oazą spokoju i pięknej scenerii (to wygląda trochę jak Wielki Kanion).
Do punktu widokowego jest w porządku, średnio około 6%, potem pojawiają się niesławne ostre zakręty w dół (miłe na drogę powrotną). Po zjazdach wspinaj się do San Bartolome, gdzie nigdy nie jest naprawdę stromo i jest kilka fajnych hairpinów. W San Bartolome można napić się kawy, a następnie wspiąć się do Ayacata. W Ayacata (która w niczym nie przypomina wsi) jest 1 restauracja, w której można zjeść makaron i ewentualnie ogrzać się przy kominku (szczególnie przydatne, jeśli na szczycie jest bardzo zimno). Odcinek od Ayacata do punktu widokowego Roque Nublo (+/- 2,5 km) jest najtrudniejszą częścią tej super długiej wspinaczki ze średnim procentem 11%. Po tym, to kolejne 10 km lub tak do szczytu, z ostatnich kilku kilometrów, gdzie można już zobaczyć szczyt jest naprawdę trudne, ale po dotarciu do szczytu, w jasny dzień jesteś traktowany do oszałamiających widoków, nawet Teide można zobaczyć
Maspalomas eenmaal uit is het even doorbijten tot het uitzichtspunt met mogelijk wat verkeer zoals touringcars en buggy's maar daarna is het een oase van rust en prachtige landschappen (het lijkt wel wat op de grand canyon).
Tot aan het uitzichtspunt is het prima te doen, rond de 6% gemiddeld, dan krijg je de beruchte haarspeldbochten naar beneden (fijn voor de terugreis). Na de afdalingen lekker doorklimmen tot aan San Bartolome waar het nooit echt stijl is en een paar leuke haarspeldbochten inzitten. In San Bartolome kun je even een koffie doen en om vervolgens naar Ayacata te klimmen. In Ayacata (wat niks voorsteld als dorp) zit 1 restaurant waar je een pasta kunt eten en mogelijk op kunt warmen bij een haardvuur (met name handig als het op de top erg koud is). Het stukje van Ayacata naar Roque Nublo viewpoint (van +/- 2.5 km) is het zwaarste stuk van deze superlange klim met een gemiddeld percentage van 11%. Eenmaal daar is het nog een kilometer of 10 naar de top, waarbij de laatste kilometers waarbij je de top al kunt zien echt nog wel even afzien is, maar eenmaal boven aangekomen word je bij helder weer getrakteerd op een prachtig uitzicht, zelfs de Teide is te zien
7 km/h | 06:19:44 |
11 km/h | 04:01:39 |
15 km/h | 02:57:12 |
19 km/h | 02:19:54 |