| Famous climb |
| Beautiful scenery |
| 14 hairpin turns |
| #27 toughest climb of Spain |
| #18 most elevation gain of Europe |
| #16 longest climb of Europe |
| #42 average steepest climb of Gran Canaria |
Pico de las Nieves is a climb in the region Gran Canaria. It is 44.3km long and bridges 2101 vertical meters with an average gradient of 4.7%, resulting in a difficulty score of 1459. The top of the ascent is located at 1936 meters above sea level. Climbfinder users shared 10 reviews of this climb and uploaded 14 photos.
Road names: GC-60 & GC-600
Welcome! Please activate your account if you would like to share something. Look for the verification email in your inbox.
If you want to upload your photos, you need to create an account. It only takes 1 minute and it's completely free.
Continue with Google
Continue with Facebook
Continue with Apple
Sign up with email
Very nice climb to do. Especially last stretch from Ayacata to the summit is equally tough. What struck me most was the poor road surface. Descending downhill is not very pleasant. This stretch is especially very bad back to Ayacata and from Ayacata to San Bartolome(60％).
Just don't let this put you off because the way up is really beautiful with all the rock formations and views around you!
Hele mooie klim om te doen. Vooral laatste stuk van Ayacata naar de top is even pittig. Wat me vooral opviel was het slechte wegdek. Naar beneden dalen is niet heel prettig. Dit stuk is vooral terug naar Ayacata zeer slecht en vanuit Ayacata naar San Bartolome(60％).
Laat dit je alleen niet afschrikken want de weg naar boven is echt mooi met alle rotspartijen en uitzichten om je heen!
Long climb that is nevertheless doable. There are a number of descents along the way and also many well-walked sections (less than 6％). Anyway, the steep sections were not too bad for me, only as mentioned before from Ayacata is a longer steep section. Road surface is very good until San Bartolome, then variable until you get on the GC-130 and then it's enjoyable again. The views on the way are already good, but at the top (where there is also a stall with water and food) are phenomenal.
Lange klim die desondanks goed te doen is. Er zijn een aantal afdalingen onderweg en ook veel goed lopende stukken (minder dan 6％). Sowieso vielen de steile stukken me erg mee, alleen zoals eerder genoemd vanuit Ayacata. Wegdek is tot San Bartolome erg goed, daarna wisselend tot je op de GC-130 komt en dan is het weer genieten. Het uitzicht onderweg is al goed, maar op de top (waar ook een kraam met water en eten staat) is het fenomenaal.
Great climb with stunning views, El Teide can be seen from the top. The gradient sometimes reaches 12-13％ but not for very long. Roads with good tarmac and descents with some nice hairpins to practice your cornering technique. Most of the passing cars give you plenty of room when overtaking. There are some bars/restaurants on the way where you can rest and refuel.
A great climb, which is quite exhausting, but can be maintained thanks to the rests in between. The hardest parts are after the village of Ayacata and before the summit. Very varied landscape, quiet route, mostly good tarmac, with some very moderate kilometres in between. The view on top is a very nice reward. In the summer months, there is a cart at the top where you can get some food and drink.
Geweldige klim die je wel aardig uitput, maar door de rustpunten tussendoor wel vol te houden is. De zwaarste stukken zitten na het dorp Ayacata, en voor de top. Zeer afwisselend landschap, rustige route, grotendeels goed asfalt, met wel een aantal heel matige kilometers er tussen. Het uitzicht bovenop is wel een hele fijne beloning. In de zomermaanden staat er boven op de top een karretje waar je wat eten en drinken kunt halen.
Nice climb. The first part after Ayacata is spicy. The Garmin indicated sections of 15-16％. Past the Roque Nublo another piece of forest, then in January quickly put on some warmth.
Mooie klim. Het eerste stuk na Ayacata is pittig. De Garmin gaf stroken van 15-16％ aan. Voorbij de Roque Nublo nog een stuk bos, dan in Januari snel wat warms aan.
I only did the part from San Bartalomé in combination with Alto de Fatago from Vecindario. A tough climb, especially the part from Ayacata is tough, percentages of 11％ and more. At the end it's not so bad but you hope that the top is nearby. Highly recommended!
Ik heb enkel het stuk vanaf San Bartalomé gedaan in combinatie met Alto de Fataga vanuit Vecindario. Pittige klim, vooral het stuk vanaf Ayacata is zwaar, percentages van 11％ en meer. Op het einde valt het terug mee maar hoop je vooral dat de top nabij is. Aanrader!
Very beautiful and certainly not an easy climb. The variant that is described is the classic approach route. There you will find everything, easy parts, but also steeper passages and 3 short descents. In total, a return trip comes to over 2400 altimeters, so it is certainly not easy. Warmly recommended is also to try the numerous other variants, whereby the northern routes are without doubt the most beautiful because of the vegetation there. There are two routes that are extremely steep: the passage through the Valley of the Tears (west side) and the passage through La Pasadille in the southeast. Both are of the Mortirolo level - extremely steep.
Erg mooie en zeker geen eenvoudige klim. De variant die beschreven staat is de klassieke aanvliegroute. Daarin vind je van alles, eenvoudige stukken, maar ook steilere passages en een 3 tal korte afdalingen. In totaal komt een retourtje op ruim 2400 hoogtemeters, dus dat is zeker niet eenvoudig. Warm aanbevolen is het ook om de talloze andere varianten eens te proberen, waarbij de noordelijke routes zonder meer de mooiste zijn door de daar aanwezige vegetatie. Er zijn twee routes is extreem steil zijn: de passage via de Valley of the Tears (westkant) en de passage via La Pasadille in het zuidoosten. Beide zijn van het niveau Mortirolo - extreem steil dus.
Did this climb via Arguineguin, Baranquillo Andrés, Salto del. Perro and then at Ayacata after a small break the final climb. It is very spicy and challenging. Too bad this variant is not available here.
Heb deze klim via Arguineguin, Baranquillo Andrés, Salto del. Perro en vervolgens bij Ayacata na een kleine pauze de laatste klim. Het is zeer pittig en uitdagend. Jammer dat deze variant hier niet te vinden is.
nice and quiet overall. I was there in the pre-season in 2018. Fantastic weather and generally a very good road surface
lekker rustig over het algemeen. Ik was er in het voorseizoen in 2018. Fantastisch weer en over het algemeen een heel goed wegdek
Once out of Maspalomas, it is a bit of a struggle to reach the viewpoint with possibly some traffic like touringcars and buggy's but after that it is an oasis of peace and beautiful landscapes (it looks a bit like the grand canyon).
Until the viewpoint, it is easy to do, around 6％ average, then you get the infamous hairpin bends down (great for the return trip). After the descents you can continue to climb until San Bartolome where it is never really steep and where there are some nice hairpin bends. In San Bartolome you can get a coffee and then climb to Ayacata. In Ayacata (which is nothing like a village) there is one restaurant where you can eat a pasta and possibly warm up by the fire (especially useful if it is very cold at the top). The part from Ayacata to Roque Nublo viewpoint (+/- 2.5 km) is the toughest part of this super long climb with an average percentage of 11％. Once there, it is another 10km to the top, where the last few kilometers where you can already see the top are really tough, but once you arrive at the top you will be treated to a beautiful view on a clear day, even the Teide can be seen.
Maspalomas eenmaal uit is het even doorbijten tot het uitzichtspunt met mogelijk wat verkeer zoals touringcars en buggy's maar daarna is het een oase van rust en prachtige landschappen (het lijkt wel wat op de grand canyon).
Tot aan het uitzichtspunt is het prima te doen, rond de 6％ gemiddeld, dan krijg je de beruchte haarspeldbochten naar beneden (fijn voor de terugreis). Na de afdalingen lekker doorklimmen tot aan San Bartolome waar het nooit echt stijl is en een paar leuke haarspeldbochten inzitten. In San Bartolome kun je even een koffie doen en om vervolgens naar Ayacata te klimmen. In Ayacata (wat niks voorsteld als dorp) zit 1 restaurant waar je een pasta kunt eten en mogelijk op kunt warmen bij een haardvuur (met name handig als het op de top erg koud is). Het stukje van Ayacata naar Roque Nublo viewpoint (van +/- 2.5 km) is het zwaarste stuk van deze superlange klim met een gemiddeld percentage van 11％. Eenmaal daar is het nog een kilometer of 10 naar de top, waarbij de laatste kilometers waarbij je de top al kunt zien echt nog wel even afzien is, maar eenmaal boven aangekomen word je bij helder weer getrakteerd op een prachtig uitzicht, zelfs de Teide is te zien
| 7 km/h | 06:19:44 |
| 11 km/h | 04:01:39 |
| 15 km/h | 02:57:12 |
| 19 km/h | 02:19:54 |
