| Mooi landschap |
| 6 haarspeldbochten |
| #71 meeste hoogtemeters van Lombardije |
| #67 langste beklimming van Italiaanse Alpen |
Italië is het terrein van de dansende klimmers. Licht op de fiets zitten en wegspringen. Elke gram is op de wegen boven de 10 % teveel. Het is niet voor niets dat de sterkste klimmers in de Giro vaak maar half het gewicht zijn als wat wij, Nederlanders en Belgen, mee de berg op moeten sjouwen. Voor het ouderwetse stoempwerk zijn de beklimmingen of te lang, of gewoon heel veel te steil. Daar is de Col de Foscagno een aangename uitzondering op. Deze klim is weinig steil (nou ja) en goed op kracht op te rijden. Eindelijk een col waar die 'tegen de wind' training in de lage landen zijn vruchten afwerpt.
Terwijl je Bormio uitrijdt (volg borden Livigno) en de vele wielrenners en motorrijders die richting de Stelvio vertrekken achter je laat rijd je eerst voor zo'n 10 kilometer vrij vlak terrein, hier is de wind je grootste vijand. Maar hierna gaat het gemoedelijk omhoog.Maar een klein stukje tikt deze klim de 10 procent aan, maar verder zijn de gemiddeldes veel vriendelijker. Heerlijk klimmen op snelheid. Niet vaak in dit deel van Italië.
Mocht je aan de andere kant van de col willen afdalen zorg dan wel dat je je paspoort meehebt, de col is ook een grenspost, vanwege de belastingvrije staat van Livigno. Als 'heen en weer' is deze klim zeker aan te raden, want de afdaling is fantastisch. Goed overzichtelijke bochten, goed wegdek, een brede weg. Op volle snelheid naar beneden dus, net als de klim, maar dan net even ietsjes sneller....
Straatnaam: SS301
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Doorgaan met Apple
Aanmelden met e-mail
Ik hield van deze rit, vooral omdat hij bij mijn rijstijl past, rustig en niet steil. Wel een drukke weg. Zeker de moeite waard en als je doorrijdt naar Livigno krijg je Passo Eira.
Loved this ride mainly because it suits my riding style, steady not steep. Busy road though. Definitely worth doing and if you continue to Livigno you get Passo Eira
Dit is een interessante klim, onlangs bezocht door de Giro d'Italia. Ik had vorig jaar (2023) de kans om het te proberen. Van Bormio naar Isolaccia is het relatief vlak, de echte klim begint vanaf Isolaccia en verder. Dit is een erg mooie route en een interessante klim, maar het grootste probleem (en daarom geef ik maar drie sterren) is het drukke verkeer tussen Bormio en Livigno, waaronder veel vrachtwagens.
This is an interesting climb, recently visited by the Giro d'Italia. I had the opportunity to try it last year (2023). From Bormio to Isolaccia it is relatively flat, the real climb starts from Isolaccia and onwards. This is a very scenic route and an interesting climb, the main issue with it (and this is why I only give three stars) is the heavy traffic between Bormio and Livigno, which includes plenty of trucks.
De pas was erg aangenaam, gedaan in de koelte van een vroege augustusochtend. Voor één keer kritiek op dit prachtige portaal "Climbfinder" het is NIET mogelijk en NIET logisch om de klim vanuit Bormio weer te geven en niet vanuit Isolaccia. Hierdoor is het gemiddelde stijgingspercentage enorm misleidend!!! De route ligt grotendeels in de schaduw en het verkeer in de vroege ochtend is draaglijk.
Il passo è stato molto piacevole, svolto al fresco in una prima mattina di agosto. Per una volta, una critica a questo bellissimo portale "Climbfinder": NON è possibile e NON ha senso esporre la salita da Bormio e non da Isolaccia. Così facendo la pendenza media trae enormemente in inganno!!! Il tracciato è prevalentemente in ombra e il traffico di prima mattina sopportabile.
Op zaterdag 8/07/2023 gedaan en ze hebben eindelijk de weg gerepareerd!!! De kraters waren er al jaren... Ik kan niet wachten om het bergafwaarts te doen, zodat je eindelijk je fiets kunt laten gaan zonder angst!
De klim is lang, maar draaglijk, het brengt je nooit in een crisis, het landschap is prachtig: het uitzicht opent zich eerst naar de Cima Piazzi gletsjer, naar Vallaccia en naar de Forni gletsjer als je bijna op de top bent. Vanaf de uitgang van de laatste tunnel tot aan de top is er een bijna constante aanwezigheid van koude en vervelende wind, maar de hellingen, die zacht zijn, helpen.
Helaas is het de enige Italiaanse toegangsweg naar Livigno, dus het is altijd erg druk. Ik raad aan om het buiten het seizoen te doen (de pas is het hele jaar open) of laat in de middag, wanneer de toeristen en leveranciers niet meer naar Tibet gaan.
Fatto sabato 8/07/2023 e finalmente hanno sistemato la strada!!! Erano anni che c'erano i crateri.. non vedo l'ora di farlo in discesa che finalmente puoi lasciare andare la bici senza paura!
La salita è lunga, ma abbordabile, non mette mai in crisi, il paesaggio è bello: la vista si apre sul ghiacciaio della Cima Piazzi prima, sulla Vallaccia e sul ghiacciaio dei Forni quando si è quasi in cima. Dall'uscita dell'ultima galleria fino alla cima, presenza quasi costante di vento freddo e fastidioso, ma aiutano le pendenze che sono dolci.
Purtroppo è l'unica via di accesso italiana a Livigno, quindi è sempre molto trafficata. Consiglio di farla o fuori stagione (il passo è aperto tutto l'anno) o nel tardo pomeriggio, quando i turisti e i fornitori non salgono più al piccolo Tibet.
Vanuit toeristisch knooppunt Bormio, naast de twee iconen Stelvio en Gavia, ook de Passo Foscagno op gefietst.
Eerst kilometers gelijklopend met de Stelvio klim waar je in de 3 de haarspeldbocht linksaf draait (richting Livigno). Nadien volgt er een lange vlakke tot licht stijgende aanloop door het prachtige brede dal, in mijn geval met veel tegenwind. Hier en daar smalle doorgang in dorpjes waardoor drukke verkeer stropt.
Tweede helft begint het klimwerk met enkele haarspeldbochten en onregelmatige hellingsgraden, doch allemaal nog best te doen. Laatste kilometers gaan via flauwe bochten door halfopen gaanderijen tot de top.
Pashoogte, die dag winderig en koud, is op een douanepost (grens taxfree gebied) en een kleine refuge na heel desolaat en absoluut niet toeristisch.
Prima wegdek en elke kilometer wordt aangeduid tot de top.
Er is enkel zwaar vrachtverkeer toegelaten tussen 6-18u op weekdagen/ tussen 6-10u zaterdags / niet op zondag.
Met deze tip van de hoteluitbater en goede planning kon ik heel wat verkeersdrukte ontlopen!
Lange mooie klim zonder extremen.
Mooi, lang en gelijkmatig en op de terug weg na dat je de grens weer bent gepasseerd en terug bent in Italië kun je halverwege de afdaling heel goed pizza eten.
Zondag deze afdaling al gedaan in een ander rondje. toen was het erg druk en moest je noodgedwongen netjes in een rijtje auto's en campers rustig naar beneden. Vandaag deze klim gedaan na eerst naar Torri di Freale te zijn uitgeweken. Dit is ook zeker de moeite waard. Je komt dan ongeveer op Km 9 op deze col. vervolgens door naar Livigno en de zelfde weg terug. Nu was het rustiger en kon je vol naar beneden. Je moet wel midden op de rijbaan blijven om twee redenen. Er zitten aan de kant veel hobbels en gaten en als je maar een beetje te ver naar rechts ging zat er een auto naast je, zelfs bij tegenliggers die je dan naar de zijkant drukken.
Mooie, gelijkmatige pas. Toen ik er reed was het erg druk met autoverkeer. Als je de pas afdaalt, kom je vrijwel zeker achter traag dalende toeristen te zitten.
Als je na de top doorrijdt naar Livigno volgt eerst een afdaling van 200hm met zeer goed asfalt op rechte, overzichtelijke wegen. Heerlijk om je fiets te laten lopen. Daarna is het weer 200hm klimmen naar de Passo d'Eira, waarna je na een afdaling in Livigno aankomt. Vanuit Livigno ben ik nog linksaf richting Zwitserland gegaan (Forcolapas). Hier laat je de vele toeristen achter je en rijd je in een prachtig berglandschap.
Gisteren beklommen. Op de top staat een douanepost, toch is dit niet de grens met Zwitserland. Livigno heeft een belastingvrije status binnen Italië en daarom heeft de Italiaanse douane een post op deze col.
En hoe lang is de afdaling naar Zwitserland, als in, hoe lang moet er geklommen worden op terugweg naar Bormio:)
Inderdaad een mooie pas. Maar het wegdek wordt pas nu aangepakt en er zitten nog hele slechte stukken bij. Dus met een oog genieten en met het andere goed oppassen
| 7 km/u | 03:24:15 |
| 11 km/u | 02:09:59 |
| 15 km/u | 01:35:19 |
| 19 km/u | 01:15:15 |
