Mortirolo vanuit Tovo di Sant'Agata

Mooi klim die goed door het bos gaat, wat met 32 graden buiten wel fijn is. Vandaag was de col gesloten voor auto’s en motoren en er waren erg weinig fietsers.
Hoewel heel zwaar vond ik het wel een fijne klim. Waar dat exact aan lag weet ik niet, maar in elk geval niet aan het asfalt. Dat was vaak van matige kwaliteit. De roosters over de afwatering zijn goed om te doen, maar je moet wel even opletten hoe je er overheen stuurt.
Bij elke bocht staat aangegeven hoe hoog je bent, hoe ver het nog is en hoe steil het stukje tot de volgende haarspeld. En haarspelden zijn er veel.
Daarna kun je met nog een beetje klimmen en vooral vlak/dalen in 9,8 km naar de Mortirolo.
Kortom, de moeite waard wat mij betreft!

Dit is een automatische vertaling, de originele taal is: Frans. Toon origineel

Veel review moet je hier niet aan geven. Dit is zwaar zwaar zwaar. Zo zwaar, dat de profs deze zijde niet nemen in de koers. Zo hard dat je suikers verbrandt als een gek. Dit is de Mortirolo zijde die z'n naam niet gestolen heeft. Smal, maar relatief verkeerloos. Maar bezint eer je begint en zorg dat je een klein verzet kan trappen!

Heb deze beklommen in 2018.
Ontieglijk zware klim! 12 km aan gemiddeld 11％. Met een eigen "La Redoute" enkele kilometers voor de top, met stukken van meer dan 20％. Van bij het begin gaat het al steil omhoog en dat zal de eerste 8 km niet veranderen. Het wegdek is smal, maar redelijk berijdbaar. Voordeel is wel dat je hier alleen bent. Je komt nauwelijks iemand tegen en een auto heb ik niet gezien op de hele beklimming. De stijgingspercentages per kilometer verdoezelen soms wel het profiel. In een stuk van 12％, gaat het vaak met 16％ naar boven om dan af te vlakken tot 6％. Dit is een klim waar 6％ aanvoelt als "plat" waar je even de benen kan laten rusten.
Het zwaarste stuk komt na de afdaling. Je hebt al een uur lang, de longen uit je lijf getrapt en dan tikken de stijgingspercentages de 20％ aan en er zelfs over. Bovendien is het wegdek daar ook veel slechter. Destijds waren ze aan het wegdek aan het werken. Misschien is dat intussen van glad asfalt voorzien ??
Op dat stuk ging het zo steil dat ik bij het trekken aan mijn stuur om kracht te zetten (om überhaupt vooruit te komen), mijn voorwiel van de grond trok en tegen de vlakte ging. Terug op je fiets klimmen en vertrekken lukt je niet met zo'n stijging, dus toch even moeten stappen tot het weer afvlakte tot onder de 15％ om weer op de fiets te springen.
Op de top is overigens niks te beleven. Maar je bent zo uitgeput, dat dat het laatste van je zorgen is.
Veruit de moeilijkste klim die ik ooit gedaan heb. Hij heet niet voor niet de Mortirolo.

Dit is een automatische vertaling, de originele taal is: Engels. Toon origineel