Mortirolo vanuit Tovo di Sant'Agata

Veel review moet je hier niet aan geven. Dit is zwaar zwaar zwaar. Zo zwaar, dat de profs deze zijde niet nemen in de koers. Zo hard dat je suikers verbrandt als een gek. Dit is de Mortirolo zijde die z'n naam niet gestolen heeft. Smal, maar relatief verkeerloos. Maar bezint eer je begint en zorg dat je een klein verzet kan trappen!

Heb deze beklommen in 2018.
Ontieglijk zware klim! 12 km aan gemiddeld 11％. Met een eigen "La Redoute" enkele kilometers voor de top, met stukken van meer dan 20％. Van bij het begin gaat het al steil omhoog en dat zal de eerste 8 km niet veranderen. Het wegdek is smal, maar redelijk berijdbaar. Voordeel is wel dat je hier alleen bent. Je komt nauwelijks iemand tegen en een auto heb ik niet gezien op de hele beklimming. De stijgingspercentages per kilometer verdoezelen soms wel het profiel. In een stuk van 12％, gaat het vaak met 16％ naar boven om dan af te vlakken tot 6％. Dit is een klim waar 6％ aanvoelt als "plat" waar je even de benen kan laten rusten.
Het zwaarste stuk komt na de afdaling. Je hebt al een uur lang, de longen uit je lijf getrapt en dan tikken de stijgingspercentages de 20％ aan en er zelfs over. Bovendien is het wegdek daar ook veel slechter. Destijds waren ze aan het wegdek aan het werken. Misschien is dat intussen van glad asfalt voorzien ??
Op dat stuk ging het zo steil dat ik bij het trekken aan mijn stuur om kracht te zetten (om überhaupt vooruit te komen), mijn voorwiel van de grond trok en tegen de vlakte ging. Terug op je fiets klimmen en vertrekken lukt je niet met zo'n stijging, dus toch even moeten stappen tot het weer afvlakte tot onder de 15％ om weer op de fiets te springen.
Op de top is overigens niks te beleven. Maar je bent zo uitgeput, dat dat het laatste van je zorgen is.
Veruit de moeilijkste klim die ik ooit gedaan heb. Hij heet niet voor niet de Mortirolo.