Keutenberg

Leuke klim die je op macht (en een beetje bovenbenen) nog wel bovenkomt

Met de Eyserbosweg wellicht de lastigste klim in het Heuvelland. Het begint al met het aanrijden via Engwegen. Zorg dat je in de rechts/links bocht aan het begin van de klim al naar de juiste versnelling bent teruggeschakeld. Na de bocht ben je te laat en ik heb er al meer dan genoeg geparkeerd zien staan. Tot aan de eerste huizen bovenop de Keutenberg is het steilste stuk en tik je zelfs meer als 20％ aan. Zodra je tussen de huizen bent vlakt het snel af en krijg je kans om wat te herstellen van de inspanning

Zorg er voor dat je met tempo aan komt rijden, want dan pak je de eerste meters 'gratis' mee. Je zal dan snel terug moeten schakelen, want het is echt een kuitenbijter in het begin, maar later kun je redelijk omhoog komen.

In 2021 voor het eerst opgeknald (hoewel erg slakkerig...). Gelukkig destijds vooraf gewaarschuwd om tijdig terug te schakelen ("Voor de bocht! Echt doen!"). Daarna nog een drietal keer op geweest. Altijd een beetje vrees vooraf, maar ja, boven kom je wel...
De vrij vlakke uitloper na het bordje maakt het komen tot de top toch net wat minder een climax dan bijv. de Eyserbosweg.

Zo'n 10 jaar geleden totaal onvoorbereid(welk verzet, wanneer schakelen enz.) op me oude mountainbike een poging gewaagd om deze beruchte klim te voltooien. Gevolg na 150 meter wandelen en me eigen kapot geschrokken hoe steil het was. Veel ervaringen gelezen hoe je hem moest aanvallen, maar toch elke keer er weer omheen rijden. Nu 2024 inmiddels op een Trek racefiets met de nodige beklimmingen getrotseerd in Zuid-Limburg moest het maar eens gebeuren. Hij is nog steeds steil en je weet dat je naar het bord met de plaatsnaam moet en dat het maar 400 meter is, maar allemachtig wat deed ie me pijn. Nu fietsend bovengekomen, totaal kapot, maar zo trots dat ik het gered had. Ik weet alleen niet of ik hem nog een keer ga opzoeken.

Zorg dat je in e goede versnelling zit, wanneer je bochtje om gaat .
Hj begint meteen steil !
Vlakt later af. Wel goed te te doen

Leuk om gedaan te hebben maar als je speciaal naar Zuid-Limburg komt voor de heuvellandschappen is dit niet per se een must-do. Na het eerste gedeelte tot 22％ vlakt die al snel af met een heel lange uitloper richting Ingber. Het is er gelukkig wel vrij rustig zonder al te veel verkeer, maar voor de écht knappe uitzichten moet je toch nog wat zuidelijker gaan :)

Wat een onding :) Voor mij bleek het een goede manier om te ontdekken dat 22％ toch echt boven mijn macht ligt. Voordeel: de Cauberg leek daarna wel een stuk gemakkelijker ;)

Goeie genade wat een begin! Ik werd verrast dat het steile stuk al zo snel na de bocht bij de huizen opdoemde en zat daardoor nog niet in de laagste versnellingen...met moeite op de fiets kunnen blijven. Al met al maakt dit begin de klim toch wel echt onderscheidend van anderen in de buurt en zou ik deze zeker meepakken wanneer je een ronde door Limburg maakt.

Eerste stukje is effe schrikken en doorbijten, dan nog enkele 100 meters steiler, maar vooral de kilometer oplopende uitloper vind ik zalig. De keut is een gekende klim, echter vind ik deze niet zo speciaal. Er zijn er leukere en mooiere in de omgeving.

Dit is echt een muur waar je tegenaan fietst. Zodra het tussen de huizen gaat klimmen moet je omlaag in de versnellingen want na de bocht gaat het héél snel héél hard omhoog. Maak je geen illusies: hier moet je gaan staan en gaan stampen want met blijven zitten gaat vrijwel niemand het redden. Het voordeel van de Keutenberg is wel dat de klim echt is onderverdeeld in drie stukken waarbij je al snel het eind van een segment ziet waar je naar toe kan trappen. Bij het eerste, loeisteile segment is dat al redelijk snel maar denk niet dat je er dan al bent want het tweede segment eindigt pas bij het plaatsnaambord en dat ligt ver boven je, en de weg er naar toe is iets minder steil maar met je hartslag op 100％ en compleet zure benen is het enorm harken. Pas na het plaatsnaambord komt de opluchting, al ben je er dan nog steeds niet. Tot het eind is het lamlendig verder trappen.
Kortom een heerlijke klim als je van kuitenbijters houdt! Van bovenaf fraai uitzicht naar achteren en naar links.

De Keutenberg viel me eigenlijk erg mee. Aan het begin loeistijl, maar na een minuut harken vlakt het langzaam af, waardoor de klim goed te doen is.

Echte krachtpatser. Harkend naar boven. Door de stijgingspercentages wel echt een die je in Nederland gedaan moet hebben. Laatste 700 meter voelen haast vlak na de enorme stijging die je maakt de eerste 400 meter.

Ik denk dat het woord kuitenbijter is uitgevonden voor deze helling. Een Keutenbijter dus. Want het is krasselen in de eerste meters. Maar eerlijk is eerlijk: eenmaal je de eerste twee- à driehonderd meter voorbij bent, is de Keutenberg een makkie.

Wanneer ik langs de camping richting de Keutenberg rijd, schiet mijn hartslag al omhoog en klappen mijn kuiten al uit elkaar! Je ziet de klim in de aanloop al goed liggen en dat is slecht voor je moraal! Toch valt het altijd mee, even het eerste steile stuk overleven, goed schakelen en dan doortrekken tot aan de top!

Beklimming die je moet gedaan hebben als je in Zuid Limburg bent. Even goed opletten dat je links aanhoudt, anders rijd je het grind op. Eerste 300 meter zijn het steilst en dus het zwaarst. Volhouden tot het plaatsnaam bordje Keutenberg en vanaf daar wordt het veel makkelijker. Blij dat ik hem kon afstrepen en zonder afstappen de top bereikt. Heb er genoeg mensen zien lopen.

Keutenberg kan beter de kuitenberg genoemd worden, op de een of andere manier in een te zwaar verzet naar boven gegaan. Het stuk tot het dorpsbordje doet echt pijn, zeker doen als je er bent

22％, tja, dat doet heel veel pijn. Het is afzien tot je het gehucht na zo'n 400 meter bereikt, maar de klim is nog niet gedaan. Pas na 1.1 kilometer wordt het weer echt vlak. Tot die tijd is het doortrappen en niet al te ver vooruit kijken!

Heb je wel echt in Limburg gefietst als je de Keutenberg niet hebt beklommen? Percentages die je nergens anders in Nederland gaat vinden. Heeft niet de status van de Cauberg omdat het vaak niet beslissend is in de AGR.

Als je deze voor de eerste keer doet, is de kans dat je lopend boven komt groot. Bij het indraaien van de bocht moet je eigenlijk al op het allerlichts geschakeld staan, want bijschakelen is niet meer mogelijk. Na de boerderij is het nog lang omhoog uitrijden, voor je echt de hartslag weer naar beneden kan brengen

Iconisch natuurlijk, mag je niet missen. De gedachte aan 22％ boezemt je angst in. Maar als je een beetje snelheid meeneem van onderen ben je daar zo weer doorheen. Tot aan het dorpje voel je de benen branden maar het is goed te doen. Vanaf het dorp de grote plaat erop en doortrappen tot het einde, krachtpatsen!

Zwaar, maar de omdat alleen het begin zo enorm steil is kom je met even voluit staan op je pedalen en volle kracht leveren er wel doorheen. Dan is het zwaar tot het bordje 'Keutenberg' en kan je opschakelen en proberen door te trekken tot de kruising met de Dodemanweg. De top ligt net iets voor die kruising en is redelijk duidelijk te zien door een klein stukje wat steiler. De laatste paar honderd meter is door een weiland, daar het voelt zeker niet meer alsof je echt aan het klimmen bent maar als je tegenwind hebt blijft het zwaar.
Keutenberg naar beneden niet aan te raden! Door de fietsers die slingerend over de weg naar boven ploeteren moet je continu in de remmen. Als je de Doodeman hebt gedaan zou ik dus naar Gulpen afdalen of over het plateau naar Sibbe en niet de keut naar beneden.

Een hellingspercentage boven de 20％, dat is natuurlijk uniek in Nederland. Het is jammer genoeg wel zo kort dat je er met goed aanzetten en een korte sprint zo voorbij bent. Zodra je het beroemde bord met 22％ ziet op de pedalen staan en gaan! Het stuk daarna doet dan nog steeds pijn en je hartslag zit niet echt in zone 1, maar met terugschakelen naar je koffiemolen en terug in het zadel kun je prima blijven fietsen en genieten van het zuur in je benen. Als je nog de helderheid van geest hebt, kijk dan om je heen. Geen verkeerd uitzicht op dit plateau.

Snap de hele hype rondom deze klim niet echt. Na de steile 20％ is het eigenlijk al heel snel over met de verschrikking en kun je bijna uitbollen naar boven. Misschien omdat het hij de laatste keer dat ik er best best eenvoudig ging, maar ik vond deze veel eenvoudiger dan de Doodeman.

Elke keer als ik hier naar boven rij word ik er weer aan herinnerd wat voor draak van een klim dit is. Je verwacht het gewoon niet in Limburg. Nergens in in Nederland word het zo gemeen steil. Je bent de hele dag pittige maar lopende klimmen als het Eyserbos of Cauberg gewend, en dan is dit echt een andere paar mouwen. Ondanks dat dit allemaal een beetje negatief klinkt, is dit zeker wel een aanrader als je een dagje gaat fietsen in Zuid-Limburg. Het doet alleen wel pijn, maar daar ontkom je op de fiets toch niet aan... ;)

Een hel steile klim, waar doseren zeker aan de orde is.
De inspanning wordt wel beloond met mooie uitzichten als je eenmaal boven bent geraakt

Een must als je in Zuid-Limburg bent. Heerlijk steil, helaas maar kort maar je MOET echt gelijk aan de bak. Als je hiervan houdt, pak de Doodeman mee, daar daal je vanaf als je de eerste afslag naar links pakt.

Mooie klim maar ook pittig.
Er is een stuk van 22％ bij.
De eerste 600 meter zijn het zwaarste.
Het laatste stuk door open veld.

Heel mooi dat Limburg ook klimmetjes heeft als deze. Als je van steile klimmetjes houdt is de Keutenberg echt een aanrader. Op een heel klein stukje kan je je medefietsers al op grote achterstand rijden. Eenmaal boven met een hoge hartslag moet je nog een lang stuk door het open veld waar je vrijwel altijd tegenwind hebt. Dat is niet rustig uitfietsen.

Hele mooie klim, vooral als je net het grootste deel van het parcours van de Amstel Gold Race erop hebt zitten Dat kan overigens het gehele jaar door, met de permanente wegbewijzering. Direct de bocht om in het gehucht Engwegen en dan 100 m licht verzet en knallen maar. Daarna gewoon rustig naar boven draaien. Als je nog fut hebt, vergeet dan niet om naar rechts te kijken en af en toe achterom. Zeer mooi uitzicht.

An sich niet erg bijzonder, het eerste stuk is even opletten en na de bocht wordt het erg steil, als je niet op het binnenblad zit kun je te voet verder.
Tijdens toertochten vaak een bottelnek met alle wandelaars maar normaliter erg rustig. Hij boezemt bij velen angst in en dat is nergens voor nodig. Als je na 150+ kilometer hier nog over moet is het een ander gevoel.

Gewoon meenemen in je volgende ritje in Limburg en dan heb je het ook een keer meegemaakt.

Eén van de beroemdste en mooiste klimmen van Limburg. Moet je echt gedaan hebben als je in Limburg komt fietsen. Terugschakelen als je bij de bocht naar rechts tussen de huizen komt. Direkt na de bocht ga je linksaf en start de heuvel met een venijnige 21％. Na enkele tientallen meters draai je weer rechtsaf en links en klim je vervolgens vrijwel rechtdoor naar het gehuchtje Keutenberg. Het steilste stuk heb je gehad, maar tot aan het bordje Keutenberg blijft het steil. Daarna klim je nog ~1200 meter geleidelijk verder op het plateau van Margraten naar de top bij boerderij Berghof. Als het melkzuur je na de steile klim je al in de benen zit, vallen die 1200 meter trouwens ook niet mee.

Kapot gaan op het steile stuk en daarna nog een vals plat (tegen de wind in), taai ding maar moet je zeker een keer gehad hebben.

Begin jaren 80, ik was zo’n dertig jaar oud, harkte ik op de Keutenberg naar boven met een verzet van 42/20. Simpelweg omdat er een vaste pignon 14, 15, 16, 17, 18, 20 op mijn Gazelle Tour de l’Avenir zat. Nu doe ik het met 30/30 op een vederlicht composiet-fietsje. Niet erg. Ik kan er nog van genieten.

Stevige klim met name in het begin, zit in mijn wekelijkse trainingsrondje. Het zwaarste aan de klim vind ik nog altijd als je denkt dat je boven bent moet je nog dat hele eind vals plat tot bij de boerderij. Het komt regelmatig voor dat je hier de wind vol op de kop hebt en dan is het echt afzien want je kunt niet herstellen.

Loodzwaar. Je moet je krachten sparen in het begin, maar hoe doe je dat met 22％? Het wordt daarna wel vlakker, maar niet vlak genoeg om op halve kracht verder te fietsen: daarvoor moet je wachten tot het vals plat. Lopen is hier geen schande en gaat niet veel langzamer dan fietsen.

Ikzelf vind Eyserbosweg en Gulpenberg vanuit Partij leuker, doordat het venijn daar in de staart zit vind ik het makkelijk doseren.

De eerste keer dat ik de 'Keut' opreed (na jaren gemeden te hebben) was ik verrast; is dit alles? Ja, dit is alles! Bijna boven kan vies tegenvallen als op de vlakte de wind recht in je 'snoetje' staat. Pffff

09-06-2020 Al meer in Zuid Limburg geweest maar nog nooit de Keutenberg gedaan nu dus, maar ja verzet in te grote molen schakelen lukte niet dus lopen ( handbediening kleinste verzet en weer opstappen doe je ook niet zomaar 20％).
11-06-2020 tweede poging , route in Zuid Limburg met o.a. Kruisberg en Keutenberg (nu verzet in kleinste molen 34-32 en ja kwam boven! en nu omdraaien en nog een keer, nee vandaag niet). Kom nog een keer terug.

De Keutenberg nu een paar keer beklommen. Ik verteer beklimmingen met het venijn aan het begin persoonlijk beter dan met het stijlste stuk bovenin, zoals de Eyserbosweg. Desondanks vind ik dit wel een van Neerlands zwaarste klimmen. Het beginstuk langs de camping doet je de moed even in de schoenen zakken als je schuin naar de top kijkt.

Een soort omgekeerde Eyserbosweg, allebei extreem op hun eigen manier. Op de Keut loop je het risico in de eerste ronde knockout te gaan waar de Eyserbosweg je langsaam opbrandt om uiteindelijk alsnog met een genadeslag te komen. Respect hebben voor de eerste driehonderd meter, en dan bijschakelen en doortrappen. Zo kom ik het beste boven op dit monument.

heb de keutenberg 5x op gewandeld zoder veel problemen

Ik vind de keutenberg in combinatie met de doodeman de zwaarste beklimmingen van Nederland, gevolgd door de eyserbosweg. Ben je getraind dan mogen deze geen probleem zijn, ben je niet getraind dan wens ik je veel succes.

22% in het begin lijkt angstgevend. maar dat stuk is erg kort, het zorgt er meer voor dat je dat smerige gedeelte wat daarna volgt ( ook zeker 18%) met bijna geen snelheid op moet draaien. hier is het afzien als je jezelf een beetje uitdaagt. je ziet dat bordje van Keutenberg en je wilt erheen en het lijkt zo dicht bij. maar op een mindere dag duurt dat eindeloos. nadat je het gehucht bent gepasseerd overigens weinig van betekenis, een stukje doorfietsen en aansluitend de doodeman.

Begin is verschrikkelijk steil. Later word hij echt makkelijker

Afgelopen weekend heb ik de Keutenberg beklommen.
Hiervoor hadden we in onze tour ook de Gulperberg, Kruisberg, Eyserbosweg beklommen.
Met ervoor ook enkele minder zware hellingen.
De Keutenberg is vooral op het begin heel zwaar. Hier moet je op je tanden bijten.
Wanneer je voorbij dit zware, steile stuk bent is het eigenlijk niet al te zwaar meer.

Na een bezoekje bij de (uiterst vriendelijke) fietsenmaker in Schin op Geul, teruggekeerd om de Keutenberg te beklimmen ipv mijn weg naar Valkenburg te vervolgen. Wat een heerlijke klim! Ondanks de regen (achterband slipte weg op de witte strepen op het moment dat ik op de pedalen ging staan)met volle teugen genoten!

Zeer pittig !!!

Voor de liefhebbers van deze berg die ook een mtb hebben is de alternatieve route zeker aan te raden. Er lopen langs de Keuteberg 2 onverharde paden. Eentje is officiële mtb route en de ander wordt standaard tijdens de Bart Brentjes Challenge beklommen. Deze is te vinden Door vóór de Dodeman met je mtb rechts af te slaan en dan naar 600 meter links in te gaan. Dat is echt een killer. Echte aanrader.

Gisteren de big five van Zuid Limburg gedaan! Volgorde; Kruisberg, Eyserboschweg, Doodeman, Keutenberg en als toetje de Gulpenerberg.... we hebben ze bedwongen! De Keut was toch wel de moeilijkste...;)

leuk filmpje maar wat niet klopt, is dat ik als 11 jarige met die nog nooit in limburg had gefietst, en 1 keer amerongse berg op was gegaan 2 kjeer de keutenberg op heb kunne fietsen zonder voetje aan de grond maar in het filmpje word gezegd dat je het dan niet haalt

Het stuk van 22% is echt niet te doen! Als je dat stuk gehad hebt, is het even 6% en dan weer gemeen omhoog tegen de 16% aan. Maar.... Een mooie klim die als je in de buurt bent echt een keer moet doen!

Als beginneling in mijn eentje deze pukkel beklommen! Kwam kapot boven, maar zonder voetje op de grond!
Super trots en voldaan gevoel nadat je boven bent! Een aanrader!

Gisteren hem voor het eerst op gereden, na alle verhalen en de film van hierboven had ik me goed voorbereid en reed ik toch vrij eenvoudig naar boven en kon ik verder door rijden tot de afdaling. Hij is wel ontzettend gaaf om te rijden. Volgende week weer !

Als amateurtje op voornamelijk vlak gebied was dit een fantastische uitdaging. Strijden voor iedere meter dat eerste stuk, een collega amateur inhalend die was gaan lopen en ik met 10 km er langs. Maar erg tof om dat eens mee te maken, aanrader!

Gewoon doen en vol houden is mentaal en voor dat je het weet is het voor bij en heb je een leuke prestatie neer gezet die veel niet aan durven als je met angst er aan begin ga het niet lukken ook jij kunt dit heb dit jaar pas 300 km gefiets na vandaag 385 we hebben de Vaalse berg gedaan de keutel berg en de kauberg was leuke ervaring wel tande bijten

Als mountainbiker ben ik ook verzot op lastige verharde beklimmingen, en de Keutenberg behoort tot een van m'n favorieten. Het super steile stuk in het begin is net zo uitdagend als een van de vele steile bospaden in het nabijgelegen Gerendal. Fantastische klim, maar niet geschikt om af te dalen.

hardlopend de keutenberg op hij was behoorlijk pittig en idd zwaarder dan de Cauberg

Wat een prachtberg. Ga je lekker op stuk over de eerste 400 m. Maar was gelukkig te doen vandaag bedwongen

Tja, Hendrik, alles is relatief. Wanneer je als profi echt zwaar wilt klimmen, moet je volgens mij de Waalse Ardennen in. Maar voor weinig getrainde amateur-fietsers zoals ik is de Keutenberg zwaar genoeg. Dat stuk van 22 % is bijzonder om eens mee te maken maar gelukkig aan het begin van de klim en maar kort. De eerste 200 meter zijn wel zo steil dat je daarna naar boven blijft harken en eigenlijk pas op het vals plat van 2% weer op adem komt.

Nou van het weekeinde deze en de cauberg gedaan en voor een eiland bewoner met enkel vlakke meters been spieren een stevige klim. Wordt dus trainen op de tacx en de tunnels rondom eiland van Dordt

Tja, een kuitenbijtertje. Maar voor een doorgewinterde wielerfanaat, een lachertje. Wél moet ik zeggen, niks voor slapdarmen!!