| Beroemde beklimming |
| Mooi landschap |
| Kasseien |
| #37 zwaarste beklimming van Europa |
| #80 meeste hoogtemeters van Europa |
| #31 langste beklimming van Oostenrijk |
| #73 gemiddeld steilste beklimming van Salzburgerland |
Grossglockner Pass / Edelweissspitze is een beklimming in de regio Salzburgerland. Hij is 21.2 kilometer lang en overbrugt 1753 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 8.3%. Daarmee scoort deze klim 1834 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 2571 meter hoogte. Gebruikers van climbfinder deelden 47 reviews over deze beklimming en hebben 153 foto's geüpload.
Straatnaam: Grossglockner Hochalpenstrasse
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Doorgaan met Apple
Aanmelden met e-mail
Prachtige klim. Bucketlist waardig!
Ga vroeg en geniet van het landschap en het lijden.
Voor een verkeersvrije dag check "glocknerkoenig.com"
Stunning climb. Bucketlist worthy!!
Go early and enjoy the scenery and suffering..
For a traffic free day check "glocknerkoenig.com"
Machtige fantastische klim met prachtige uitzichten. Tip : best dus met open weer te beklimmen.
Maar ook een zeer zware klim.
Veel auto's en moto's.
De laatste 2 km op de kasseitjes zijn zeer pittig.
Dit deel zouden ze echter beter verkeersvrij maken, de auto's en moto's staan in de file.
Absoluut een bucketlistklim. Echt steile hellingen en spectaculaire uitzichten. De weg is zo breed dat passerende auto's geen probleem zijn.
Absulutely bucket list climb. Really steady gradients and spectacular views. The road is so wide, that passing cars are not an issue,.
Gister heb ik een tocht van 100km gefietst met als hoogtepunt (letterlijk) de Edelweisspitze. Zelf liggen mijn kwaliteiten niet bij percentages boven de 10％, maar deze moet je afvinken op je bucketlist. Zelf kwam ik vanuit Bruck aanrijden, je kunt zowel op de autoweg fietsen, maar er loopt ook een prima fietspad naast de weg. Je merkt gelijk dat het al iets omhoog gaat, maar dat is niet te vergelijken met wat komen gaat. Zelf ben ik redelijk getraind, maar de laatste 14km was het steigingspercentage nauwelijks tot niet onder de 10％ met als zwaarste stuk de laatste 2km richting de Edelweisspitze. Deze 2km is bedekt met kasseien en sommige delen bevat een steiging van 15％, zeer pittig na de lange tocht naar boven. Het was (ondanks dat de vakantieperiode ten einde is) erg druk op de berg met auto's, bussen en motorrijders. Tijdens de klim had ik daar weinig last van, maar op de laatste 2km stond er een file tot bovenaan en die weg was erg smal, hierdoor moest ik 1x wachten op een steil stuk van 12％. Zorg dan nog maar dat je weer in de pedalen komt! Samengevat, een erg uitdagende klim, super mooie uitzichten en erg goed asfalt voor klimmen en dalen. Nadeel was de drukte, veel auto's en motoren.
Zware beklimming als je geen enkele trainingsvoorbereiding verricht gedurende het ganse jaar. Ook niet eenvoudig als je dat wel doet. Trainen is de boodschap. Als je al de beklimming langs beide kanten opfietst moet je zeker een goede conditie hebben. De lange afstand en het gemiddelde stijgingspercentage zorgen ervoor dat het een moeilijke beklimming is.
Dit is een fantastische klim, wow. Het is erg zwaar en steil, maar regelmatig en zeer indrukwekkende bergen. De kasseien aan het einde zijn in zekere zin het zwaarste deel omdat de weg vrij steil is, de vermoeidheid en de hoogte komen opzetten. Ik vertrok vanuit Bruck om 6:30 uur en het verkeer was erg licht, meer fietsers dan auto's. Maar op de weg naar beneden werd het drukker. Maar op de weg naar beneden werd het druk. Dit is een afdaling met hoge snelheid vanwege de lange hellingen tussen de bochten, dus let goed op. Al met al een beklimming die je niet mag missen.
This is a phantastic climb, wow. It is very hard and steep but regular and very impressive mountains. The cobbles at the end are in some way the hardest part as the road is quite steep, the tiredness and altitude sets in. I left from Bruck at 6:30am and the traffic was very light, more cyclists than cars. But on the way down it got busy. This is a high speed descent due to the long ramps between bends so take care. Overall, a must do climb.
Ok. Meer dan genoeg goede recensies om je alle tips te geven die je nodig hebt. Laat ik mijn stem toevoegen om te zeggen:
1) Het is prachtig. Absoluut de moeite waard.
2) GA EERLIJK.
3) Het is een monster. Wees voorbereid.
Geniet ervan! Dat heb ik zeker gedaan!
Ok. More than enough great reviews to give you all the tips you need. Let me add my voice just to say:
1) It's stunning. Absolutely worth it.
2) GO EARLY.
3) It's a monster. Be prepared.
Enjoy! I certainly did!
Mooi maar vermoeiend. Als je vroeg vertrekt, is het verkeer nog beperkt. Op een gegeven moment zullen de bussen arriveren
Schön aber anstrengend. Würde früh los fahren dann hält sich der Verkehr noch in Grenzen. Irgendwann kommen dann die Reisebusse
Dus ik dacht, ik plaats mijn review, want de meeste reviews zijn altijd subjectief, afhankelijk van het vermogen, de leeftijd, het fitnessniveau en de uitrusting van de fietser. Ik heb het gevoel dat dit vaak over het hoofd wordt gezien om goed te kunnen vergelijken en te bepalen of dat überhaupt mogelijk is, maar daar gaat ie dan.
Ik ben een 56-jarige man in een meer dan gemiddelde fysieke conditie. Mijn fiets is een high-end carbon endurance fiets. Ik had geen andere tassen bij me dan wat ik nodig had voor de klim, opgeborgen in mijn jerseyzakken. Twee bidons. Energiegels en een paar mueslirepen. Mijn versnellingen, waar ik het grootste deel van de rit op reed, waren 33 voor en 33 achter.
De klim kostte me 2 uur en 03 minuten naar de top van de Edelweissspitze.
De afdaling duurde 30 minuten. Ik ben geen Tom Pidcock, dus ik stond het grootste deel van de afdaling op de rem. De schijven waren heet en schreeuwden om hun leven.
Ik raad je aan ervoor te zorgen dat je remmen, schijven of remblokken in goede staat zijn, anders kunnen ze wegsmelten.
Ik kom uit Canada en ben op vakantie in Oostenrijk.
We hebben een appartement gehuurd in Zell Am See, dus het was alleen maar logisch dat ik vanaf het huis op de fiets vertrok. Een opwarmrondje als je wilt.
De grootste schok kwam toen ik in Fusch aankwam. Een gestage klim van Fusch naar de poorten van de Großglockner tot 13％ voor 5 km.
De benen waren erg warm en klaar voor het avontuur.
De hele rit was 74 km
Meteen vanaf de poort is het een stevige klim van 3 km, zoals iemand al had gezegd, tot 13％.
Ik moet zeggen dat ik niet zeker weet of mijn Garmin-waarden fout waren, maar het voelde alsof 80％ van de rit in de dubbele cijfers was.
De gps-waarden die ik voor deze klim had gelezen, namelijk 6-10％, voelden niet goed aan. Was mijn Garmin verkeerd, was ik gewoon moe, maar ik wachtte op 6-8％ en zag er geen.
Ik zeg niet dat mijn metingen waar zijn, want al deze gegevens kunnen je gedachten parten spelen, maar het is wat ik waarnam.
Het wegdek is absoluut perfect en ik moet zeggen dat de voertuigen zeer respectvol waren. De enige mensen die soms geen moeite deden om opzij te gaan, waren motorrijders. Ik zeg niet dat het iets algemeens was, maar ik had het gevoel dat de mensen die makkelijk hadden kunnen opschuiven, motorrijders waren. Hoe dan ook, ik wil motorrijders niet zwart maken, want ik was ooit een van hen, misschien waren er een paar jaloers of afgunstig. lol
Over het algemeen was het erg prettig en veilig om de weg te delen.
Het weer was 22 aan de poort en 6 graden op de top.
Veel bochten met vlakkere stukken in de bochten. 8 ％ voelde alsof het vlak was.
Het laatste stuk naar Edleweissspitze was een schop onder de kont, maar de moeite waard. Ik vond de kasseien helemaal niet verschrikkelijk. Ik had erger verwacht. Ik denk dat het afhangt van wat je gewend bent om op te rijden. In Quebec zijn de wegen zo slecht dat de kasseien er redelijk glad uitzagen. Het hangt er dus vanaf wat je realiteit is en waar je rijdt.
Ik zou deze klim ten zeerste aanbevelen. Als je geluk hebt op een heldere dag zijn de uitzichten adembenemend.
Ik hoop dat mijn review je helpt en dat je het geluk hebt om dit te kunnen experimenteren. Het is een geweldige prestatie.
Onze reisdata waren begin juni 2024 en er lag nog veel sneeuw op de top. Zorg dat je warme kleding bij je hebt voor onderweg naar beneden. Geen donsjack, maar op zijn minst een extra laag en warme handschoenen, want er gebeurt niet veel op de weg naar beneden, behalve dat je moet volhouden. Het wordt warmer naarmate je afdaalt, maar nog steeds erg fris met natte kleding.
Sommige mensen kwamen naar beneden met winterjassen maar daar was in mijn geval geen behoefte aan of ruimte voor.
En er zijn wat winkels langs de weg als je eten of drinken wilt kopen. Een paar wielertoeristen genoten van een biertje. Ik zou het vreselijk vinden om die benen daarna te gebruiken. Ik kwam ze weer tegen beneden en ze liepen met de fietsen.
Bravo aan iedereen die dit met volle tassen beklimt, jullie zijn veel beter dan ik.
Ieder het zijne. 😂
So I figure I’d post my review as most of the reviews are always subjective to cyclists ability, age, fitness level and equipment. I feel this is often overlooked for one to be able to properly compare and identify if that is even possible but here goes.
I am a 56 year old male in better than average physical condition. My bike is a high end carbon endurance type bike. I had no bags other than what I needed for the climb stored in my jersey pockets. Two water bottles. Energy gels and a few granola bars. My gears which I spent most of the ride on were 33 front and 33 back.
The climb took me 2 hours and 03minutes to the top of Edelweissspitze.
The descent took 30 minutes. I am no Tom Pidcock so I was on the brakes most of the way down. The disks were hot and screaming for their lives.
I would advise that you make certain your brakes, discs or pads are in good shape, they could melt away if not.
I am from Canada on vacation and absolutely love Austria.
We rented a condo in Zell Am See so it only made sense that I leave from the house on my bike. A warm up run if you will.
The biggest shock was when I got to Fusch. A steady climb from Fusch to the gates of the Großglockner reaching 13％ for 5 km.
The legs were very warm and ready for the adventure.
The entire ride was 74 km
Right from the gate it’s a hearty climb for 3 km as someone had already mentioned again reaching up to 13％.
I have to mention I am not certain if my Garmin readings were off but it felt like 80％ of the ride was in double digits.
Now the gps readings that I read to be for this climb saying 6-10％ felt off. Was my Garmin off, was I just tired but I was waiting for 6-8％ and did not see any.
I am not saying that my readings are true as all this data can play tricks on your mind but it’s what I observed.
The pavement is absolutely perfect and I have to say that vehicles were very respectful. The only people who were sometimes not making an effort to move over were motorcyclists. Not saying it was a general thing but I felt the people that could have moved easily were some bikers. Anyways not dissing motorcyclists as I was once one of them, perhaps a few that were jealous or envious. lol
In general sharing the road was very very pleasant and safe.
The weather was 22 at the gate and 6 degrees at the top.
Many many twists and turns with flatter sections in the turns. 8 ％ felt like it was flat.
The last part to Edleweissspitze was a kick in the pants but well worth it. I don’t feel the cobbles were horrible at all. I was expecting worse. I guess it depends what you are used to riding on. In Quebec the roads are so bad that it made the cobbles look fairly smooth. So I’ll repeat it all depends what your reality is and where you ride.
I would highly recommend this climb. If you are lucky enough to catch a clear day the views are breathtaking.
I hope my review helps you out and you are fortunate enough to be able to experiment this. It’s a great accomplishment.
Lastly our travel dates were early June 2024 and there was still a lot of snow at the top. Make certain to have some warm clothing for the way down. Not a down jacket but at least an extra layer and warm gloves because there isn’t much happening on the way down other than hanging on. It warms up as you go down but still very chilly with wet clothing.
Some people were coming down with winter jackets but there was no need or space for that in my case.
And there are some shops along the way if you need to buy food or drinks. A few cyclotourists were enjoying some beers. I would hate to use those legs afterwards. I met them coming back down and they were walking the bikes.
Bravo to everyone climbing this with full bags, you are much better than I.
To each his own. 😂
Een mooie en gelijkmatig steile klim. Het enige waar je op moet letten is het weer :)
Het laatste stuk is geplaveid, maar zowel de klim als de afdaling zijn veilig
Piękny i jednostajnie stromy podjazd. Jedyne o co trzeba zadbać to pogoda :)
Ostatni odcinek to bruk, ale zarówno podjazd jak i zjazd sa bezpieczne
Deze klim gedaan in 1988 op weg naar Istanbul. In Kufstein had ik nog de keuze om over de makkelijke Brenner te rijden of om deze hoge pas te bedwingen. Maar de uitdaging was te mooi om te negeren. Ik begon de klim vanaf het guesthouse in Fusch an der Großglocknerstraße nadat ik in een mooi pension een rustdag had genomen. Het weer was prima (begin juli) maar hoe hoger, hoe frisser het werd. Op 2000 m. verscheen de eerste sneeuw langs de weg en werd het echt koud. Ook de wind werd alsmaar strakker, en als er een bus voorbij kwam, moest ik flink oppassen door het verschil van luchtverplaatsing. Na een drietal uren stond ik voor de Hochtor Tunnel, klaar voor een heerlijke afdaling naar ... een volgende pas.
Ik had geen betere eerste beroemde klim kunnen kiezen dan deze. Hoe dichter je bij de top komt, hoe moeilijker en moeilijker het wordt, en de laatste geplaveide sector is pure hel, maar toch :) Het landschap was spectaculair, we deden het midden juli en hadden geluk met het weer. De afdaling is toch één grote beloning. Het enige probleem waren groepen jongens op Vespa's met irritante "motor" geluiden. Volgende keer moeten we het tot Hochtor doen. Tot daar!
I couldn't have picked a better first famous climb than this. Closer you are to the top, the harder and harder it gets, and last cobbled sector is pure hell, but still :) Scenery was spectacular, we did it in mid July and had lucky on weather. Descent is one big reward after all. Only struggle was groups of guys on Vespa's with annoying "engine" sounds. Next time we need to do it till Hochtor. See ya there!
Op een zonnige doordeweekse dag in september om 9u vertrokken vanuit Brück. Naarmate klim vordert wordt steeds drukker met stinkende en lawaaierige motoren. Ook de Porche club komt in kolonne langs met grote tering takke herrie. Bij Edelweissspitze grote drukte met auto's en motoren. Daar valt nog nodige te regelen? Toch enorm genoten van dit monster. Met 34×27 ging het net (54jr + goede fietsconditie).
Geen gemakkelijke beklimming. Ik had wel wat overgewicht toen ik eraan begon, desalniettemin is er geregeld een stijgingspercentage van 12％. 12％ is niet zo geweldig moeilijk maar het is een lange beklimming en het gemiddelde ligt redelijk hoog.
Voor wat het waard is, mijn vijf tips voor het beklimmen van de Grosslockner:
1) Vertrek (heel) vroeg: Gewaarschuwd door voorgaande reviewers, was ik om half 6 uit te veren, in de hoop anderhalf uur later – ik moest nog wel even tot daar – aan de voet te staan. Door omstandigeden (zie 2) kon ik echter pas circa 9u de klim aanvatten, en dat heb ik geweten, want ik heb geloof ik meer uitlaatgassen ingeademd dan berglucht. Dat laatste bekasseide stukje naar de Edelweisspitze was het gevaarlijk slalommen tussen de auto’s die ook allemaal naar die petieterige parking wilden.
2) Neem handschoenen mee: Vroeg vertrekken betekent ook warm(er) aankleden. Waar ik vertrok schommelde de temperatuur uitzonderlijk rond het vriespunt (eind juli), en daar was ik niet zo op berekend. Een truitje met lange mouwen had ik nog wel mee, maar nee, als ik bij 30° vertrek in België denk ik er niet meteen aan om ook warme handschoenen mee te nemen. Aangezien ik nog wel even moest afdalen tot de voet, heb ik wijselijk gewacht om te vertrekken tot er weer wat beweging kwam in mijn verkleumde vingers. Die warme kledij komt sowieso ook van pas op de top, en bij het afdalen van de Grossglockner zelf.
3) Monteer een licht verzet: Op reis heb ik de gewoonte een wat oudere racefiets mee te nemen, die ik zorgeloos op de camping kan achterlaten, met als lichtste versnelling 34x25. Lang verhaal kort: Ik ben boven geraakt, maar een zicht zal het niet geweest zijn, en m’n knie heeft het de daaropvolgende dagen geweten
4) Drink zodra het kan: Allicht lag het deels aan mijn te groot verzet, maar er zijn maar weinig plekken die je toelaten om comfortabel je drinkbus uit de houder te nemen zonder dat je gaat zigzaggen (en zigzaggen is geen goed idee met al dat verkeer). Zodra je het gevoel hebt dat het kan, puur praktisch, moet je drinken. Anders riskeer je zoals mij met meer gevulde dan lege bidons boven te komen. Wat zonde is van het gewicht.
5) Vergeet niet te genieten: Er zijn momenten geweest waarop ik vooral aandacht had voor het verkeer, of voor het asfalt onder mijn wielen, maar dat is natuurlijk zonde, want je rijdt door een wondermooi landschap, waarover u hier elders al de nodige superlatieven kan terugvinden. Terecht allemaal, met als nadeel dus dat de weg ook bij andere weggebruikers erg in trek is.
Helaas gefietst met regenachtig weer, maar dan nog zeker de moeite waard. Voor 7:00 vertrokken vanuit Bruck, de gehele weg was het rustig met auto’s en motors.
De weg is in top conditie, mooi geasfalteerd.
Gefietst tot bovenop de Edelweisspitze wat zeker een aanrader is, hier toch nog redelijk zicht. Daarna rustig afgedaald i.v.m. natte wegdek.
Na het missen van twee GF's dit voorjaar door ziekte, nam ik de motor mee op vakantie naar Oostenrijk zonder veel verwachtingen van mijn eigen inspanning.
Mijn verkenning bood me 2 to-do beklimmingen die ik wilde afvinken: Kitzbuheler Horn en Großglockner (Edelweißspitze).
We woonden op ongeveer 70 minuten van Fusch, dus ik stond vroeg op en om ongeveer 7.40 uur ging de start vanuit Fusch. Het was prachtig weer na de zware regen van de dag ervoor, d.w.z. 13 graden, geen wind en zon.
Zelfs VOOR de tolboom zijn er lange stukken van 9-11％, dus je bent gewaarschuwd en opgewarmd.
Het tolsysteem leidt fietsers naar de rechterzijde van de rijbanen voor auto's, waar je zelf een slagboom opent en dan ben je op weg naar de lange en steile uitdaging.
Het is NIET overdreven dat deze tocht zowel extreem mooi en adembenemend als zwaar en uitdagend is.
Het asfalt is echter absoluut fantastisch en je kunt alleen maar bewondering hebben voor het constructiewerk dat is verricht. Mooie bruggen en brede vlakken, zodat je je altijd veilig voelt. Alle haarspeldbochten (kehre) zijn gemarkeerd en tegelijkertijd vlak gemaakt, zodat je kunt eten, drinken of je benen even kunt laten rusten.
De laatste 2 kilometer naar de Edelweissspitze zijn moeilijk, omdat de grond bedekt is met kasseien. Maar het's de moeite waard, want het uitzicht is uniek en je krijgt applaus van alle mensen die met de auto of motor naar boven zijn gekomen.
Zoek een tempo dat je kunt aanhouden over de 14 kilometer zodat de tocht "easier" wordt, want de weg is heel consistent in zijn ontwerp.
Ik dronk een dubbele espresso en at een "Apple Strudel mit Vanillesauce" en toen was ik klaar voor het fatsoen. Had de weg voor mezelf naar boven EN naar beneden. Prachtige mooie tocht. Must-do als je in de buurt bent.
PS: mijn tijd is vanaf de tolpoort (14,53 km)
After missing two GF's this spring due to illness, I took the bike on holiday to Austria without much expectation of my own effort.
My recon offered me 2 to-do climbs that I wanted to tick off: Kitzbuheler Horn and Großglockner (Edelweißspitze).
We lived about 70 minutes from Fusch, so I got up early and at approximately 7.40 the start went from Fusch. The weather was beautiful after heavy rain the day before, i.e. 13 degrees, no wind and sun.
Even BEFORE the toll boom, there are long stretches of 9-11％, so you are warned and warmed up.
The toll system leads cyclists to the right of the car lanes, where you open a barrier yourself and then you are on your way to the long and steep challenge.
It is NO exaggeration that this trip is extremely beautiful and breathtaking as well as tough and challenging.
However, the asphalt is absolutely fantastic and you can only admire the construction work that has been done. Nice bridges and wide expanses, so you always feel safe. All hairpin bends (kehre) are marked and at the same time made flat, so that you can eat, drink or rest your legs a bit.
The last 2 kilometers to Edelweissspitze are difficult, as the ground is covered with cobblestones. But it's worth all the effort, because the view is unique and you receive applause from all the people who have come up by car or motorbike.
Find a pace that you can hold over the 14 kilometers so that the trip becomes "easier", as the road is very consistent in its design.
Drank a double espresso and ate an "Apple Strudel mit Vanillesauce" and then I was ready for the decent. Had the road to myself up AND down. Beautiful beautiful trip. Must-do if you are in the area.
PS: my time is from the toll gate (14,53 km)
Ik vertrok half juni om 6.30 uur vanuit Bruck, dankzij de tips die ik hier vond. Ik was nauwelijks alleen tot 9 uur toen het verkeer begon toe te nemen. De zon staat nog laag dus je kookt jezelf niet te veel. Ongelooflijk panorama, je voelt je op de top van de wereld. Moeilijke klim, na de tolpoort helpt uit het zadel trappen niet, want de klim is een eindeloze 10％ (of zo). Geduld is de sleutel. De laatste 1,8 km naar de Edelweisspitze met kasseien, +12％ en soms koude tegenwind zijn niet te onderschatten. Afdaling is ... perfect asfalt, uitzichten ... noem maar op. Ik zal'deze magische klim niet vergeten.
I left at 6.30 AM mid-June from Bruck, thanks to the tips found on here. I was barely alone until 9 when traffic started to increase. Sun is still low so you don't cook yourself too much. Incredible panorama, you feel on top of the world. Hard climb, after the toll gate pedaling out of saddle is of no help, as climb is a neverending 10％ (or so). Patience is the key. The last 1,8 km to Edelweisspitze with cobble stones, +12％ and sometimes cold head winds are not to be underestimated. Descent is ... perfect tarmac, views ... you name it. I won't forget this magic climb.
Deze klim is een van de voortdurende verhalen...
Gedaan op een HT fiets.
De vermoeidheid wordt gecompenseerd door het prachtige uitzicht😍.
Ten podjazd to jedna z wciąż trwających bajek ...
Zrobione na rowerze typu HT.
Zmęczenie rekompensują piękne widoki😍
Absolute must do!
Pittige klim die veel van je karakter vraagt, maar eenmaal boven ben je dit al weer snel vergeten.
Edelweiss spitze zeker meepakken als je nog voldoende lucht en energie hebt. Prachtige vergezichten van dit punt.
Op 25 augustus deze gigant beklommen. Wat een ontzettend gave klim, als het weer je gezind is. Ben vroeg vertrokken vanuit Bruck, bij een graadje of 13. Vanuit het dal fiets je dan een groot deel in de schaduw, wat met deze inspanning heel prettig is. Het asfalt is uitstekend en op het begin (als je vroeg gaat) is de weg lekker rustig, maar zelfs later kon het motorverkeer me nauwelijks storen. De haarspelden lopen lekker vlak, maar op de rechte stukken klim je nauwelijks tegen minder dan 10％. Reed met een 34/30 als kleinste versnelling, zeker niet overbodig als je enigszins cadans wilt houden. De afslag naar de Edelweisssspitze is zeker de moeite waard, maar mijn inziens ook het zwaarte deel van de klim door de steilheid en de kasseien (waardoor een hoop fietsers hier gewoon rechtdoor fietsen).
Hierna nog doorgefietst richting de Kaiser Franz Josefs Hohe, dat is zeker een aanrader. Je blijft dan tussen de 1900-2500 meter hoogte en gaat een paar keer op en neer (als je ook weer terug wil via dezelfde weg).
Zeer zwaar, maar erg mooi!
Vroeg weggaan is geen overbodige luxe. Nu begin september is het nog steeds erg druk. Ik was rond 8:00u bij de voet, maar tegen 9:30u werd het echt druk.
Ik ben met een 48/35 - 12 /28 net bovengekomen, maar kan het niemand aanraden. Kies de juiste cassette;).
Een fabuleuze rit. Gereden op de eerste vrijdag van september. Ja, alles wat ze zeggen over drukte klopt. Er rijden veel auto’s en motoren. Zeker in de zomermaanden. In vergelijking met de Sella Ronda was het rustig.
Het is een prachtige klim die buitengewoon stijl is. Wel eentje die goed loopt. 32 achter is geen luxe. Rijd je door de Edelweissspitze besef dan dat het daar pas echt stijl wordt op een waardeloze weg. Kasseien met afbrokkelend asfalt en mensen in auto’s die te lui zijn om te lopen en verdwaasd opkijken dat er mensen omhoog fietsen. Het uitzicht boven is fenomenaal.
Wat een topklim is dit! Hij is erg steil, maar wel constant steil en een goed wegdek, zodat je een goed ritme kunt pakken. Verder fiets je inderdaad in een erg indrukwekkende omgeving. De tips die werden gegeven om vroeg te vertrekken kloppen inderdaad. Ik ben om circa 7.30u vertrokken en heb onderweg slechts enkele auto's gezien. De terugweg daarentegen (rond 10.00u na een hapje en een drankje boven aan de top) was erg druk met verkeer, maar vanwege de brede weg alsnog goed te doen. Ik heb deze gefietst met een 39x31. Dit was voor mij op het randje.
Het is verstandig om vroeg te vertrekken omdat de klim ook ontzettend populair is bij groepen motorrijders en automobilisten die genieten van roet uit de uitlaat. Daarom fietsten we om 07:00 uur door Fusch. We waren niet de enige fietsers, maar we hebben in alle rust kunnen klimmen. Want na Fusch begint de echte klim.
De weg is perfect aangelegd met wijde haarspeldbochten en een zeer constante hellingshoek van tegen de 10％. Vanaf de tolpoorten (toegang voor fietsers is gratis, maar je moet wel op een knopje drukken) wordt het uitzicht echt indrukwekkend. Met name het uitzicht op de gletsjers in de Hohe Tauern is schitterend en wordt alleen maar mooier naarmate je hoger komt. Als je aan kinderen wil uitleggen wat een gletsjer is kun je ze hier nog laten zien.
Bovenaan zonder twijfel linksaf de Edeweissspitze op. De kasseitjes zijn met asfalt aan elkaar gelijmd en dus een makkie. Het uitzicht bovenop is alle moeite waard. Ben je fan van afdalen? Wees voorzichtig en ga ervoor.
Wat blijft het een mooie klim. Dit jaar voor het eerst met de ATB beklommen. Vanaf Camping Woferlgut in Bruck an der Großglocknerstraße vertrokken met een route gemaakt in Komoot. Eerst genieten van de rust in het Kafertal langs beekjes vervolgens de eerste beklimming naar de Trauner Alm waar je wordt beloond met een rustieke hut. Vervolgens door de weides naar beneden om de route richting Wildpark Ferleiten te vervolgen. Vanaf hier de route vervolgd op de Großglockner Hochalpenstrasse om via de Piffalm verder te rijden naar „Blick auf das Fuschertörl“ Hier heb je een geweldig panorama de de diverse drieduizend meter hoge toppen. Om mijzelf nog te belonen met wat extra hoogtemeters ook klim naar de Edelweisspitze over de kasseien maar genomen. Hier kom je uit op een hoogte van 2571 meter.
Waauw! Wat was me dat voor een klepper!
Deze beklimming mag je absoluut niet missen!
Prachtige maar zware beklimming! De voldoening bij het bereiken van de top is zeer groot!
Panorama's zijn geweldig - neem zeker de tijd om van deze belevenis en vergezichten te genieten.
Zoals hier geadviseerd om 6u in Zell-am-Zee vertrokken buiten enkele auto's was het zeer rustig tijdens de beklimming.
Minpuntje het was zeer mistig waardoor ik tijdens het klimmen niet van alle landschappen heb kunnen genieten.
Tijd beklimming : 2u - tijd afdaling : 30min :-) - gereden op 22.07.2022
TIP: bezoek zeker nadien ook het observatieplatform Kaiser-Franz-Josefs-Höhe (opgelet dat is 45km extra waarvan 19km klimmen en 1440hm)
We zijn de 10 hoogste cols van Europa aan het doen en dit jaar stonden Grossglockner met Edelweiszspitze vanuit Fusch, de Gavia vanuit Bormio, de Stilfserjoch vanuit Prad en de Timmelsjoch vanuit Sankt Leonhard op het programma. Ik heb er nu 8 van de 10 gedaan en de Grossglockner is mi de zwaarste. Wat een beest, de Iseran vanuit Val d' Isère was het eenvoudigst te doen. Resten nog volgend jaar de Fauniera en de Bonette.
De zwaarste klim die ik tot nu toe heb gedaan, met Telegraphe-Galibier, Croix de fer en col de la Madeleine al op de lijst dus het is een brute klim. Het begin is al behoorlijk steil, dan een kilometer of wat beter en na de tolpoorten waar je met de fiets gratis door mag begint het en zal het nooit meer ophouden. Mijn garmin gaf constante stijgingspercentages van 10-12 aan, afgezien van de haarspeldbochten, en dat is mooi zodat je een beetje kunt herstellen. Dus geloof de helling niet die de grafiek laat zien, er zijn geen kilometers waar het 8％ is, gemiddeld waarschijnlijk, maar zo voelt het niet vanwege de bochten. De meeste van hen zijn niet steil de gemiddelde helling daalt, maar de meeste van de tijd zal het nog steeds steil afgezien van de bochten. Dan de edelweisspitze, mijn garmin gaf een paar keer 15-17 aan maar het was waarschijnlijk niet lang genoeg om de steilste 100m's van de klim te zijn. Mijn strava file zei dat er pieken waren van 16-18 en een van 22％ maar ik zou niet zeggen dat het 22 is, het is meer zoals mijn garmin zei. Dan de afdaling terug, het was een geweldige afdaling. Geweldige wegen, sommige stukken een beetje meh meestal wanneer je de tol bent gepasseerd. Snelheden van 88 km/u gehaald, op het stuk voor de tol is het een mooi recht stuk. De bochten zijn meestal breed en niet scherp, je kunt het einde van de bochten zien, op een paar lichte bochten na, maar je kunt meestal zien of er verkeer aankomt of niet. Ik zat het grootste deel van de rit vast achter een auto, ik hoop dat je een stuk kunt rijden zonder verkeer voor je.
The hardest climb i've done so far, with Telegraphe-Galibier, Croix de fer and col de la Madeleine already on the list so its a brutal climb. The start is already quite steep, than a kilometer or so better and after the toll-ports where you can pass for free with bike it starts and will never stop. My garmin showed constant gradients of 10-12％ apart from the hairpins, wich is nice so you can recover a bit. So dont actually believe the gradient the graph shows there are no kilometers where it feels 8％, average probably but it doesnt feel like it because of the corners. Most of them are not steep the avg gradient drops but most of the time it will still be steep apart from the corners . Than the edelweisspitze, my garmin said 15-17％ a couple of times but it probably wasnt long enough to be the steepest 100m's of the climb. My strava file said there were peaks of 16-18 and one of 22％ but i wouldnt say it is 22, its more like my garmin said. Than the decent back, it was an awsome decent. Great roads, some parts a bit meh mostly when you have passed the toll. Hit speeds of 88 kph, on the part before passing the toll its a nice straight there. The corners are mostly wide and not sharp, you can see the end of the corners for all of them apart from a few light bends but you can mostly see if there is traffic coming or not. Got stuck behind a car for most of the decent, i hope you can ride a decent without any traffic in front.
Deze beklimming nu meerdere malen gedaan vanuit Fusch. Tip: start ruim voor 9.00u. Het is dan nog heerlijk rustig zodat je in alle rust kan genieten van de natuur en landschappen om je heen. Ikzelf zat al om 7.00u op de fiets en heb vrijwel de gehele beklimming zonder autoverkeer mogen rijden. Maar wat een heerlijke geleidelijke klim is het. Geweldig mooi wegdek en een constante gradiënt van 9-10％. Je kan hierdoor goed je ritme pakken. En ondanks dat het cijfermatig een klim van de buitencategorie is, valt het gevoelsmatig mee. En vergeet niet van de omgeving te genieten! Die is werkelijk fantastisch.
Om maar meteen aan te sluiten bij alle anderen: In de zomer moet je vroeg vertrekken! Net iets na 7 uur vanuit Fusch opstappen kan nog, maar als je van plan bent om wat rustiger aan te doen zou ik nog eerder gaan.
Hoe dan ook is dit met afstand de indrukwekkendste klim die ik ooit gedaan heb. In het begin is de weg nog beschut tussen de bomen en klateren er watervalletjes omlaag, maar is het al stevig klimmen... Speciaal voor deze klim had ik achter nog een 28 gestoken, maar ook op 34x28 was het op het grootste gedeelte van de klim stoempen op een lage cadans. Ga gewoon nog dat laatste stuk naar de Edelweisspitze, want hoewel de kasseien slecht liggen is het een unieke ervaring! Het uitzicht en de voldoening boven maken alles dan weer goed. :)
Ik heb deze klim de laatste vrijdag van september gedaan en het viel mij reuze mee qua verkeer. Het was lekker rustig fietsen. Het asfalt is perfect, de kasseienstrook is vanzelfsprekend anders maar dit is meer dan de moeite waard!
Echt een geweldige klim. Verbluffende uitzichten. We deden dit in de derde week van september met bagage. Het was erg rustig en ontspannend. Bijna geen auto's en slechts een paar racefietsers. Het vroor (-3) op de Edelweißspitze, dus neem wat warme kleren mee.
Really great climb. Amazing views. We did this during the third week of September with luggage. It was really quiet and relaxing. Almost no cars and only a few road cyclists. It was freezing (-3) on the Edelweißspitze, so bring some warm clothes.
Het profiel laat weinig te raden over. Gevoelsmatig de zwaarste klim die ik ooit heb gedaan. Maar je krijgt er op een mooie dag heel wat voor terug. Je fietst in een sprookjesachtig decor. Wees in ieder geval goed voorbereid als je aan deze klim begint. Met wat ik gezien heb zou het anders tussen de oren weleens een lang gevecht met jezelf kunnen worden. De eerste aanblik van de kasseiweg naar de Edelweißspitze doet het ergste vrezen. Daar mag je ruim anderhalve kilometer op karakter naar boven. Op de top wacht een 'machtig gevoel' :-)
Pittige klim met prachtige vergezichten maar zorg dat je vroeg vertrekt. Om 6:15 opgestapt in Fusch en op enkele medefietsers en auto's na over een lege weg naar boven gereden. Ook in de afdaling daardoor een lege weghelft met drukte aan de andere kant. Pak zeker nog het stuk over de kasseien mee, dat maakt de beleving compleet en het uitzicht boven des te meer verdiend!
Een erg lange klim die je van je bucketlist moet afvinken, maar niet de leukste klim. Het is een lange tocht over een behoorlijk afdalend wegdek, maar ik verwachtte een prachtig uitzicht op een van de hoogste passen in de buurt, en dat werd niet waargemaakt.
Boven aangekomen wordt het wel wat interessanter, en zie je de Edelweissspitze voor je - een kort, steil en geplaveid stukje dat de klim wel de moeite waard maakt.
A very long climb that you should tick off the bucket list, but not the most enjoyable climb. It's a long drag up a pretty descent road surface, but I was expected amazing views on one of the highest passes around, and just didn't deliver.
When you get to the top, it does become a bit more interesting, and you can see the Edelweissspitze ahead of you - a short, steep and cobbled little section that does make the climb worthwhile.
Een van de zwaarste maar ook gelijk een van de mooiste beklimming die ik heb gedaan. Het is wel druk, ik vertrok om 7.30 en veel later is niet aantebevelen. Je kunt je auto kwijt bij de tolhuis, daar is een gratis parkeerplek. Maar als je vanaf daar begint dan skip je wel een klein deel van de beklimming (de eerste 3 km). Vertrek vroeg of vertrek na 15.00 en geniet ervan! Btw die laatste twee kilometer over de kasseien zijn echt slopend. Ze liggen er niet al te best bij en het is aardig stijl
Heb deze ook eens gedaan tot de Hochtor. Daar is hij lekker rustig. Zou hen graag nog eens totaan de Franz-Josefshöhe doen.
Wellicht de zwaarste klim die ik ooit gedaan heb (= zwaarder dan o.a. Mt Ventoux en Stelvio) laatste 15 km aan bijna 10％ gemiddeld. Hij is wel heel gelijkmatig, dus eens je in ritme zit, kun je gewoon blijven gaan, en van het landschap genieten.
Wat een uitzicht! Ik moest enorm de neiging onderdrukken om niet elke kilometer een foto te maken. Onderweg telde ik minstens 8 gletsjers. Dit is een heerlijke klim om de hele tijd om je heen te kijken. En dan kom je bij de kasseien van de laatste 1,5 kilometer naar de Edelweissspitze. Dat stuk is nog steiler en het zijn geen Zwitserse kasseien (niet zo keurig als de Gotthard/Tremola). Zonder twijfel het zwaarste stuk, maar wel een mooie uitdaging.
Dankzij de gouden tip van Martino hieronder was ik rond 06:00 vertrokken en was het uitgestorven, zelfs op een dag midden in de zomervakantie (6 augustus); twee fietsers en misschien twintig auto's, meer niet. Toen ik rond 09:00 de weg naar beneden nam, was het gierend druk op de andere weghelft. Tientallen fietsers, auto's en motoren in een file naar boven. Je hebt op dat tijdstip je weghelft voor jezelf voor de afdaling. Nog een tip: ik had de auto gratis geparkeerd voor de tolpoorten bij Ferleiten. Dat scheelt 4 kilometer en 400 hoogtemeters door een tamelijk saai bos over een weinig interessante weg. Je passeert de tolpoorten gratis door rechts van het tolgebouw door een soort 'fiets-sluis' te lopen met je fiets.
Als je ooit in Oostenrijk een beklimming wil doen, doe dan deze!
Zware en gevoelsmatig eindeloze klim over een brede weg met perfect asfalt. De klim begint pas steile percentages te vertonen vanaf de tolpoorten. Hierna volgen pakweg 13 kilometers waarbij je heel vaak dubbele percentages ziet verschijnen. Bij de top kies je voor de weg rechtdoor richting Hochtor of linksaf richting Edelweissspitze. Vooral dit laatste is fantastisch. Een erg steile kilometer op smalle kasseitjes en vol met haarspeldbochten baant zich een weg naar de top, waar je getrakteerd wordt op een fenomenaal uitzicht. Deze mag je niet laten liggen!
Mooie klim, alleen erg jammer van het vele verkeer, het lijkt wel een combinatie van de TT van Assen en een DTM wedstrijd.
De klim gaat inderdaad door prachtig landschap en is extreem druk. De Glocknerstraße is de op één na drukste attractie van Oostenrijk. Hier niet de geur van Almenweides, maar verbrande remschijven. Laatste stukje naar de Edelweißspitze gaat prachtig over kasseien. Waar heb je dat nog? Vertrek voor 8h00 of na 17h00, dan is het relatief rustig.
| 7 km/u | 03:01:25 |
| 11 km/u | 01:55:27 |
| 15 km/u | 01:24:40 |
| 19 km/u | 01:06:50 |
