Grossglockner Pass / Edelweissspitze

Really great climb. Amazing views. We did this during the third week of September with luggage. It was really quiet and relaxing. Almost no cars and only a few road cyclists. It was freezing (-3) on the Edelweißspitze, so bring some warm clothes.

A very long climb that you should tick off the bucket list, but not the most enjoyable climb. It's a long drag up a pretty descent road surface, but I was expected amazing views on one of the highest passes around, and just didn't deliver.

When you get to the top, it does become a bit more interesting, and you can see the Edelweissspitze ahead of you - a short, steep and cobbled little section that does make the climb worthwhile.

Ik heb deze klim de laatste vrijdag van september gedaan en het viel mij reuze mee qua verkeer. Het was lekker rustig fietsen. Het asfalt is perfect, de kasseienstrook is vanzelfsprekend anders maar dit is meer dan de moeite waard!

Het profiel laat weinig te raden over. Gevoelsmatig de zwaarste klim die ik ooit heb gedaan. Maar je krijgt er op een mooie dag heel wat voor terug. Je fietst in een sprookjesachtig decor. Wees in ieder geval goed voorbereid als je aan deze klim begint. Met wat ik gezien heb zou het anders tussen de oren weleens een lang gevecht met jezelf kunnen worden. De eerste aanblik van de kasseiweg naar de Edelweißspitze doet het ergste vrezen. Daar mag je ruim anderhalve kilometer op karakter naar boven. Op de top wacht een 'machtig gevoel' :-)

Pittige klim met prachtige vergezichten maar zorg dat je vroeg vertrekt. Om 6:15 opgestapt in Fusch en op enkele medefietsers en auto's na over een lege weg naar boven gereden. Ook in de afdaling daardoor een lege weghelft met drukte aan de andere kant. Pak zeker nog het stuk over de kasseien mee, dat maakt de beleving compleet en het uitzicht boven des te meer verdiend!

Biljartlaken van Europa, wat een mooi asfalt en geleidelijke stijging. Zwaar, maar te doen, vooral omdat je iedere een beetje kunt herstellen in de haarspeldbochten.
Laatste stuke Edelweissspitze was zwaar, maar het oh zo waard: uitzicht briljant.

Een van de zwaarste maar ook gelijk een van de mooiste beklimming die ik heb gedaan. Het is wel druk, ik vertrok om 7.30 en veel later is niet aantebevelen. Je kunt je auto kwijt bij de tolhuis, daar is een gratis parkeerplek. Maar als je vanaf daar begint dan skip je wel een klein deel van de beklimming (de eerste 3 km). Vertrek vroeg of vertrek na 15.00 en geniet ervan! Btw die laatste twee kilometer over de kasseien zijn echt slopend. Ze liggen er niet al te best bij en het is aardig stijl

Zware en slopende klim, de tegenwind en kou kunnen je de laatste 6km kapot maken. Maar als je dat weg laat is het een fantastische ervaring. Kasseien echter erg beroerd en verschrikkelijk zwaar aan het eind van zo een klim.

Heb deze ook eens gedaan tot de Hochtor. Daar is hij lekker rustig. Zou hen graag nog eens totaan de Franz-Josefshöhe doen.

Wellicht de zwaarste klim die ik ooit gedaan heb (= zwaarder dan o.a. Mt Ventoux en Stelvio) laatste 15 km aan bijna 10％ gemiddeld. Hij is wel heel gelijkmatig, dus eens je in ritme zit, kun je gewoon blijven gaan, en van het landschap genieten.

Wat een uitzicht! Ik moest enorm de neiging onderdrukken om niet elke kilometer een foto te maken. Onderweg telde ik minstens 8 gletsjers. Dit is een heerlijke klim om de hele tijd om je heen te kijken. En dan kom je bij de kasseien van de laatste 1,5 kilometer naar de Edelweissspitze. Dat stuk is nog steiler en het zijn geen Zwitserse kasseien (niet zo keurig als de Gotthard/Tremola). Zonder twijfel het zwaarste stuk, maar wel een mooie uitdaging.
Dankzij de gouden tip van Martino hieronder was ik rond 06:00 vertrokken en was het uitgestorven, zelfs op een dag midden in de zomervakantie (6 augustus); twee fietsers en misschien twintig auto's, meer niet. Toen ik rond 09:00 de weg naar beneden nam, was het gierend druk op de andere weghelft. Tientallen fietsers, auto's en motoren in een file naar boven. Je hebt op dat tijdstip je weghelft voor jezelf voor de afdaling. Nog een tip: ik had de auto gratis geparkeerd voor de tolpoorten bij Ferleiten. Dat scheelt 4 kilometer en 400 hoogtemeters door een tamelijk saai bos over een weinig interessante weg. Je passeert de tolpoorten gratis door rechts van het tolgebouw door een soort 'fiets-sluis' te lopen met je fiets.
Als je ooit in Oostenrijk een beklimming wil doen, doe dan deze!

Zware en gevoelsmatig eindeloze klim over een brede weg met perfect asfalt. De klim begint pas steile percentages te vertonen vanaf de tolpoorten. Hierna volgen pakweg 13 kilometers waarbij je heel vaak dubbele percentages ziet verschijnen. Bij de top kies je voor de weg rechtdoor richting Hochtor of linksaf richting Edelweissspitze. Vooral dit laatste is fantastisch. Een erg steile kilometer op smalle kasseitjes en vol met haarspeldbochten baant zich een weg naar de top, waar je getrakteerd wordt op een fenomenaal uitzicht. Deze mag je niet laten liggen!

Mooie klim, alleen erg jammer van het vele verkeer, het lijkt wel een combinatie van de TT van Assen en een DTM wedstrijd.

De klim gaat inderdaad door prachtig landschap en is extreem druk. De Glocknerstraße is de op één na drukste attractie van Oostenrijk. Hier niet de geur van Almenweides, maar verbrande remschijven. Laatste stukje naar de Edelweißspitze gaat prachtig over kasseien. Waar heb je dat nog? Vertrek voor 8h00 of na 17h00, dan is het relatief rustig.

Prachtige klim. Neem wel een jasje mee, want bovenop kan het koud zijn. Na de Edelweissspitze kun je nog doorrijden tot Hochtor. De weg is zeer goed, alleen wel druk met auto's motoren en andere fietsers.