Wat maakt deze beklimming vanuit Moosch nu dé variant van de Grand Ballon, terwijl de versie vanuit Cernay officieel moeilijker is? Het antwoord is simpel; dit is de moeilijkste beklimming naar de top van de Grand Ballon zonder tussentijdse afdaling. Geen ruimte voor herstel dus. Deze variant van de Grand Ballon bestaat uit lange stukken die net onder de 10% liggen. In tegenstelling tot veel andere constante beklimmingen in de Vogezen is dit net een paar procent steiler. En die paar procentjes doen bij veel fietsers exponentieel meer pijn.
De beklimming start in Moosch bij de afslag richting Geishouse. De eerste kilometers kronkelen onder plezante stijgingspercentages door een bos omhoog. Net voor Geishouse laat je het bos achter je en kun je genieten van de prachtige vergezichten. Net voor het uitrijden van het dorp pak je bij het bushokje de weg schuin naar rechtsachter. De top van de Grand Ballon staat hier aangegeven op een houten bord in plaats van de gebruikelijke richtingaanwijzers.
De top is nu nog ruim 7 kilometer verder, maar het moeilijkste begint nu. De De weg wordt smaller en slechter van kwaliteit. Vooral het eerste gedeelte dat rechtuit gaat is pittig. Daarna draait het weggetje het bos in en kronkelt het weinig constant omhoog. Wie van constante beklimmingen houdt kan hier helemaal kapot gaan. Na het bos volgt een kort steil stuk richting Haag en een t-splitsing met een Auberge. Wie zijn laatste sprintkrachten heeft gebruikt om bij de auberge te komen komt zichzelf goed tegen, want de echte top ligt nog ruim een kilometer verder rechtsaf!
Straatnamen: Rue de la Gare, D13BB, Route de Greishouse, & D431
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Fantastische klim. Geweldige wegen en een groot deel ervan is autovrij! Een prachtige klim niet te ver van huis waar de gemiddelde fietser ongeveer een uur over doet!
Fantastic climb. Great roads and a big part of it, is car free! A beautiful climb not too far away from home that takes the average cyclist around an hour to complete!
Mooie klim, je ziet al na 1/2 km klimmen al de top van de grand ballon in de verte. Tot het punt dat het verandert in een fietspad is het goed te doen en is het redelijk regelmatig. Bij de fietspad begint het gelijkmatig en steil maar verandert het op een gegeven moment in onregelmatig met erg steile stukken. Wanneer je eenmaal van de fietspad af bent dan weet je dat je maar iets meer dan 1 km moet knallen tot de top.
Tot aan Geishouse is het aangenaam fietsen met nog uitzichten op de omgeving.
Zo gauw je Geishouse uitfietst en de weg verandert in een fietspad, verandert ook het karakter van de klim.
Grote voordeel is dat het vanaf Geishouse autovrij is en dat je fietst over moonwalkasfalt, je hebt de berg voor je alleen.
Maar hij is hier met (grote) vlagen steil, lange stukken van boven de 10% vind je er met regelmaat.
Heel even (laatste stuk van 5% hier in het schema) vlakt het af en loopt je snelheid flink op. Je suist dan op een haarspeldbocht af die ontzettend krap is, en meteen in de dubbele cijfers gaat, denk dat hier menig renner in de problemen is gekomen.
Ook het laatste stuk in het bos richting het restaurant mag er wezen en is afzien. Gelukkig een mooi paadje om de slagboom heen en je zit zo weer op de grote (kermis)weg naar de top van de klim.
Kort samengevat: Zwaar, zeker in het bosgedeelte achter Geishouse, maar vanaf daar is het ook autovrij en dat maakt veel goed.
Rondje vanaf camping in Geishouse gedaan. Deel door het bos was mooi, maar ongetraind toch wel wat afzien. Het bos uit zie je je doel weer en dat is lekker. Voorheen meer een gravelroute, tegenwoordig fietspad met strak asfalt inclusief een keurige middenstreep. Daar heeft iemand zijn best op gedaan.
Vanauit Moosch omhoog gegaan, De 1e kilomters zijn goed te doen. Als je de slagboom voorgaat en het bos infietst wordt het zwaarder en dat blijft het tot je het bos weer uit fietst. Pas als je de Route de Cretes opdraait vlakt het weer wat af. Mooie beklimming, zeker de moeite waard
Pareltje! Erg uitdagende maar ook mooie beklimming.
Het eerste stuk (tot Geishouse) is goed te doen en loopt lekker met zo af en toe wel een mooi uitzicht over de vallei. Er rijdt wel wat verkeer maar niet veel.
Als je het dorp uitrijdt staan er twee slagbomen, vanaf hier begint het echte werk. Het wegdek is perfect en het is autovrij. Vanaf hier is ie ook een stuk onregelmatiger en soms ook goed steil. Op sommige stroken (km 7-8 en 8,5-9,5) heb je de tijd om wat te recupereren. Maar verkijk je niet want na een haarspeldbocht begint het gekloot weer. Dit is het zwaarste stuk (km 9,5-11). Wie hier wat over heeft kan een flink verschil maken. Als je bij de auberge bent lijkt het wel alsof je kunt uitrollen tot de top. Het is een stuk aangenamer qua hellingspercentage, maar je komt wel op de drukke weg.
Tot nu toe mijn favoriete beklimming van de Grand Ballon, omdat ie zo lang autovrij is en goed wegdek heeft. Niet de meest comfortabele kant daarentegen haha.
De Grand ballon biedt een aantal prachtige beklimmingen met verschillende maar plezierige eigenschappen. De beklimming vanuit Moosch gaat tot Geishouse langs de vallei in het kreupelhout. Vanaf Geishouse gaat de klim over gloednieuw asfalt (06 2023) en slingert de weg, die is afgesloten voor gemotoriseerd verkeer, door het bos. Puur genieten! De laatste kilometer voor boerderij Haag is zwaar. Maar eenmaal terug op de weg naar de top is de laatste kilometer gemakkelijk.
Le Grand ballon offre diverses ascensions magnifiques avec des caractéristiques différentes mais agréables. La montée depuis Moosch se fait en remontant jusque Geishouse le long de la vallée en sous bois. A partir de Geishouse, l'ascension se fait sur un asphalte flambant neuf (06 2023) et la route interdite aux véhicules motorisés se faufile dans la forêt. Du pur bonheur !!! Le dernier kilomètre avant la ferme du Haag est ardu. Du coup, une fois revenu sur la route sommitale, le dernier kilomètre se fait facilement.
Als afdaling gereden. Het asfalt is perfect en autovrij, als afdaling geen aanrader maar de weg naar Kruth was afgesloten.
Als afdaling op het einde van het autovrije deel een slagboom waar je niet omheen kunt, dat is erg onhandig gedaan van de Fransen.
Prachtig. 1e deel van Moosch naar Geihouse, spaar je energie en er is heel weinig verkeer. Dan, na het volgen van de borden door het dorp, kom je bij de slagboom. Hier doe je je schoenen weer aan 8%, mij lukte het'niet, dus slik je trots in en klim de eerste bocht uit.
Je komt dan in het paradijs (vogelzang, geen auto's, 2 passen bij 3% om adem te halen...) of in de hel (percentages richting 11% voor meer dan 1km of zelfs 2km). Ik ben het eens met de andere fietsers. La ferme d'Haag is niet het einde van de weg, de laatste 2 km lijken lang, erg lang.
Magnifique. 1ère partie de Moosch à Geihouse ,économisez vous .La circulation automobile est faible . Ensuite après avoir suivi le fléchage dans le village, vous arrivez à la barrière . Là, rechaussez sur du 8% , je n'ai pas réussi, donc ravalez votre fierté et montez à la sortie du premier virage .
Vous entrez ensuite au paradis (chants des oiseaux, pas de voiture, 2 passages à 3% pour souffler...) ou en enfer ( des pourcentages vers 11% sur plus de 1km voir 2kms). Je suis d'accord avec les autres cyclistes . La ferme d'Haag n'est pas le terminus , les 2 derniers kms semblent longs , très longs .
Ik beklom deze klim om mee te doen aan de 2023-tocht in Markstein. Ik begrijp de eerste paar procenten niet, want bij Moosch ging ik door een paar duizelingwekkende straten. De ondergrond is nu de hele klim erg goed. De finish in Haag is een bevrijding, het is zo moeilijk. Afgezien van de start is de laatste kilometer op één been😀. Uit mijn hoofd is de Alpe d'Huez weliswaar langer maar niet zo moeilijk, tenzij het mijn cyclo campingfiets was die het me niet makkelijker maakte. In ieder geval, wees voorbereid en bon route!
J'ai gravi cette ascension pour rejoindre le tour 2023 au markstein. Je ne comprends pas les premiers pourcentages , car a Moosch je suis passé dans des rues vertigineuses. Le revêtement est désormais très bon tout au long de l'ascension. L'arrivée au Haag est une libération tant c'est difficile. A côté du début le dernier kilomètre se fait sur une jambe😀. De mémoire l'alpe d'Huez bien qu il soit plus long n'est pas aussi difficile, a moins que ce soit mon vélo de cyclo camping qui ne m'ait pas facilité la tâche. En tout cas, soyez prêt et bonne route !
Ik heb de Grand Ballon nu van 4 kanten beklommen (vanuit Kruth, Saint-Amarin, Moosch, en Willer-sur-Thur) en langs 2 kanten afgedaald (naar Kruth en Cernay) en ik moet zeggen dat de beklimming vanuit Moosch persoonlijk mijn favoriet is (kort gevolgd door de beklimming vanuit Saint-Amarin, dewelke deels overlapt). De beklimming vanuit Saint-Amarin is net een tikkeltje zwaarder omwille van de eerste 4km en de korte afdaling voor Geishouse die het tempo er compleet uit haalt alvorens je weer mag beginnen "stoempen" richting Haag (and beyond), terwijl de start van de beklimming vanuit Moosch ook zwaar is maar toch een stuk geleidelijker verloopt. Het stuk na Geishouse is hetzelfde voor de beklimming vanuit Moosch en Saint-Amarin en loopt grotendeels over een bosweg die er tot voor kort (zoals vele anderen al hebben aangegeven) bijzonder slecht bij lag maar nu opnieuw is geasfalteerd. Deze bosweg is overigens autovrij omwille van een bareel die de weg verspert kort na Geishouse (even opletten in de afdaling). Er is geen pad naast deze bareel dus je zal eronderdoor moeten kruipen en opnieuw moeten inklikken op een behoorlijk steile weg (vergt wat oefening). Deze acrobatische toeren zijn het echter meer dan waard (voor de stilte in het bos alleen al). Naar het einde van de bosweg toe sluipt het idee in je hoofd dat deze klim wel lekker loopt ... tot je aan de haakse bocht tussen kilometer 9 en 10 komt. Het stuk vanaf deze bocht tot aan de herberg heb ik andere wielertoeristen liefdevol horen beschrijven als "niet van de poes" of "ronduit smerig" en ik kan mezelf perfect vinden in deze beschrijvingen. Overigens, maak niet de fout om de laatste rechte lijn tot aan de herberg compleet in het rood te gaan want je zou niet de eerste zijn die (verkeerdelijk) denkt dat de streep reeds daar ligt. Echter, het stuk vanaf de herberg tot aan de top is minder steil, heeft op heel wat stukken een prachtig uitzicht, en de paar keer dat ik er ben geweest was er ook een aangenaam briesje. Kortom, zeker doen (maar misschien toch afdalen naar Kruth of Cernay want die bareel is echt levensgevaarlijk)!
Nieuwe weg helemaal naar de top zonder auto, de beste (gesloten voor auto's)! Pas op het breekt de benen 🥵 om te weten dat het buiten categorie wordt ingedeeld als de Tour de France daar weer langskomt. Velen zullen zeggen dat het'alleen de Vogezen zijn, maar pas op voor de oude dames die je benen pijn doen ❤️
Route neuves jusqu'à en haut sans voiture le top( fermer au voiture ) ! Attention il casse les jambes 🥵à savoir qu'il sera classé hors catégorie si le tour de France repasse par la . Beaucoup diront que ce n'est que les Vosges mais attention les vielles dames font mal au jambe ❤️
Col uitgevoerd tijdens een verblijf in Thillot. Meer te rangschikken onder de sportieve problemen dan onder de toeristische cols: lange, onregelmatige bergkam, chaussée totalement défoncée après Geishouse en quasiment over de hele lengte beklad, dus geen idyllische landschappen. Daarentegen, wat een geluk om ter plaatse te komen en uiteindelijk van het uitzicht te genieten!
A réserver pour ceux qui aiment sortir des sentiers battus et pour de la montée uniquement.
Col effectué lors d'un séjour au Thillot. A classer dans les défis sportifs plus que les attractions touristiques : montée longue, irrégulière et chaussée totalement défoncée après Geishouse. Par contre, quel bonheur d'arriver au sommet sur un beau bitume et d'enfin profiter de la vue.
A réserver pour ceux qui aiment sortir des sentiers battus et pour de la montée uniquement.
Tot Geishouse een mooie beklimming met goed wegdek, daarna werd het snel slechter, ondanks de eerdere berichten hier toch gereden omdat het de zwaarste naar Grand Ballon zou zijn. Het was zeer warm dus de vele bomen waren prettig. Maar…het wegdek is echt enorm slecht. De andere beklimmingen naar de top zijn zeker mooier. Maar al met al wel weer een ervaring rijker (het laatste stuk naar de top is weer fantastisch) en inderdaad: afgevinkt en nooit weer.
Vanochtend even gecheckt of ze het wegdek al gerepareerd hebben. Nee dus :) Maar is het niet te fietsen? Zeker wel, leuke klim om je stuurmanskunst te oefenen. Soms wat door een metertje gravel, meestal op ruw wegdek. Achterwiel kan inderdaad weleens spinnen.. niet echt spannend verder. Met de snelheid van een omhoog fietsende sterveling nooit een issue. Door het ruwe en hobbelige wegdek fietst het natuurlijk wat zwaarder omhoog dan het percentage doet vermoeden. Veel schaduw, wat fantastisch is bij 30+ graden. Uitzicht op bos. Het is al met al een heerlijke klim, pittig maar prima te doen!
Epische beklimming langs putten en gaten in het wegdek. Afgezien op het laatste steile stuk voor de grote baan. Afgevinkt en doen we nooit meer.
Dit is veruit de zwaarste kant van de Grand Ballon, mede door het slechte wegdek vanaf je het dorp uitrijdt. Toch raad ik hem aan voor de mooie uitzichten en kwam zelfs helemaal tot rust op bepaalde momenten tijdens de klim. Er valt geen kat te bespeuren hier. Zalig! Je kan de, door het weerstation zeer herkenbare, top al van ver zien en dat geeft toch altijd wat moed.
Must do in de Vogezen. De zwaarste klim en niet geheel onbelangrijk, een heerlijk rustige klim! Auto's kom je er nauwelijks tegen. Inderdaad, constant steil en ja vanaf Geishouse is het wegdek niet best. Echter om te stijgen gaat het echt nog wel. Afdalen is een no go. Vergezichten kun je tot en met Geishouse nog wel verwachten, daarna fiets je echt vrijwel continu in het bos. In mijn geval was dat een zegen, want ik fietste met 27 graden naar boven. Als je voorbij een boerderij komt heb je echt het zwaarste werk gehad en is het nog een klein stukje over goed asfalt.
Het wegdek was inderdaad slecht maar wat een fantastische klim was het. Vanaf Geishouse is het constant zwaar klimmen en slalommen om de gaten in het wegdek. Als dat bijna begint te vervelen draai je opeens langs een kaasboerderij een heerlijk wegdek op om de laatste meters nog enigszins relaxed naar boven te trappen. Afdalen is niet aan te raden via dezelfde weg. Afdalen via Willer-sur-Thur en dan loopt er een heerlijk fietspad door de bossen heen terug naar Moosch.
Dikke aanrader als je het leuk vindt om lekker lomp naar boven te harken ;)
Als hier goed asfalt had gelegen was dit een spektakel in de tour geweest. Maar, het ligt er niet en dus komt hier nooit iemand. In de hele klim zijn we alleen op het eerste stuk naar Geishous mensen tegengekomen. Ook op strava is er slechts een enkeling dat de klim van deze kant doet.
Over het asfalt: het is wel te fietsen. Er moet af en toe geslalomt worden, maar het is op een enkele keer na goed genoeg om over heen te fietsen. Vanwege de uitzichten en de gemeen steile stukken tussendoor kan ik iedereen alleen maar aanraden om de Grand Ballon via deze weg te beklimmen.
Heb hem opgereden op zaterdag 21-08-21.
Heb lang getwijfeld of ik het wel zou doen aangezien iedereen spreekt over het slechte wegdek.
Tot kilometer 5 is het aangenaam fietsen en gaat het “vlot”, nadien is er een strook van 6 km met veel putten/“kraters” in de weg (aangekondigd door een bord). Je moet dus regelmatig slalommen om de beste weg te kiezen.
Er zijn echter 2 momenten waarbij je de “kraters” niet kan ontwijken en je over de minst diepe put moet rijden: ergens in het midden van de slechte strook en dan ook nog op het steile stuk op het einde (achterwiel kan dan een beetje wegslippen).
De laatste kilometer van de klim word je beloond voor je stuurmanskunsten met een goed wegdek en een aangenaam percentage van 6%.
Ik heb er eerst voor gekozen om de Grand Ballon te beklimmen vanuit Cernay en nadien via Willer-sur-Thur.
Deze kanten zijn populairder en je hebt soms andere wielrenners voor je uit fietsten die kunnen dienen als mikpunt 😉.
Ik ben toch wel blij dat ik mijn reis aan de Vogezen heb kunnen afsluiten met de klim vanuit Moosch. Het was goed voor één keer 😊😋.
Als je maar tijd hebt om de Grand Ballon 1x te beklimmen zou ik kiezen voor de kant vanuit Cernay omdat deze meer variatie biedt, langer is, veel haarspeldbochten telt, de meeste hoogtemeters heeft… en de laatste 6 km adembenemend mooi zijn.
Ik weet niet meer welke kant ik met mijn racefiets opreed maar het was wel niet zo eenvoudig als sommigen misschien denken. Anderzijds heeft men wel eens goede en slechte dagen.
Dit is vooral een heel rustige beklimming in deze voor de rest zeer drukke streek. Geen moto’s of auto’s nadat je de eerste 3km voorbij bent en het kleine weggetje oprijdt. Je merkt meteen waarom: weg is in slechte staat maar stoorde mij met mijn lage klimsnelheid niet echt :-)
Ben ook via deze weg terug naar beneden gereden: even zwaar als naar boven rijden!
De beklimming is prachtig met mooie vergezichten... de afdaling doe je beter via een andere weg.
Ik had de Grand Ballon al lang op mijn lijstje staan. Mijn originele rit was gepland om vanuit Willer omhoog te rijden. Geinspireerd door de comments op deze pagina toch besloten om vanuit Moosch te gaan. En blij toe, ik heb echt genoten!! De klim is heerlijk rustig. Het venijn zit m wel echt in de staart, dus brand niet op voordat je het gladde asfalt bereikt hebt.
En laat je niet afschrikken! Het wegdek is inderdaad niet best, ik zou hier niet afdalen (tenzij op MTB). Maar het is echt een mooie klim. Lekker koel tussen de bomen en geen verkeer.
2 weken geleden voor de 2e keer de Grand Ballon vanuit Moosch gefietst. En ook voor de 2e keer kapot gegaan. 6 jaar geleden was het wegdek vanaf Geishouse al wat minder, nu was er van wegdek weinig sprake waardoor het nog veel zwaarder wordt. Desondanks blijft het een iconische beklimming!
Met afstand de lastigste variant van de beklimming van de Grand Ballon, met name doordat het wegdek meer gaten dan asfalt bevat. Tot Geishouse is het een erg mooie klim, maar daarna gaat de lol eraf. Je bent alleen maar gefocust op het ontwijken van de gaten en al zou je de gelegenheid hebben om om je heen te kijken, dan zie je alleen maar bomen. En mist, heel veel mist, want het is regenachtig en de bewolking hangt zo laag dat je in Geishouse nog net de kerktoren kon zien. Normaal gesproken vind je het erg fijn dat je geen verkeer tegenkomt op een klim, maar bij deze beklimming sta je daar niet bij stil. Je hebt namelijk moeite met deze weg te zien als iets waar ook nog wel eens auto's overheen zouden kunnen rijden. Het laatste stuk weg voordat je op de Route des Cretes komt is krankzinnig steil én slecht, en bovendien komen er nog steeds stroompjes naar beneden omdat het dus regent. De gaten in de weg zijn ondertussen kleine vijvertjes geworden. Plotseling fiets je op strak asfalt de laatste 1,5 kilometer naar de top van de Grand Ballon. Voel je je een echte Flandrien? Ja. Was het heroïsch? Ja. Ga je het nog een keer doen? Absoluut niet.
Loeiend zwaar, inderdaad. Bij het stuk na de afslag in Geishouse vliegt het voorwiel af en toe omhoog als je én de steilte moet bedwingen én de putten en gaten moet ontwijken. De laatste kilometer is een verademing; goed wegdek, regelmatige stijging en weg uit het bos. Al met al maakt het deze klim niks minder dan episch en zeker voor de meer avontuurlijke coureur een aanrader.
De onderstaande reacties zijn 100% waar: een super zware klim met stukken van ver boven de 10% (tot 14) over een 6-7km super slecht wegdek. Dit alles bij echt hondenweer maakte dit een epische klim voor mij, en daarom is deze beklimming van de grand ballon vanaf Moosch een must do!
Echt een prachtige klim. Zeer de moeite waard. Wegdek kan hier en daar wel een likje asfalt gebruiken.
Lekker klimmetje! Tel bij de aangegeven percentages maar 1-2% extra op door het slechte wegdek. Constant laveren, en moeilijk zichtbaar in de schaduw. Voor de wielrenner die al het eea heeft gezien een aanrader. Ook veel wisselingen wat betreft percentage maar dat is een uitdaging. Geen probleem met 34-25. Afdalen hier moet je niet willen, daar win je niets mee.
Heel vies klimmetje, per "toeval" hier terecht gekomen vandaag. Ingetekend op Strava, maar dan zie je niet hoe stijl de klim is en hoe het wegdek is. Dit is met stip het meest slechte wegdek waar ik ooit gefietst heb. Het bolt voor geen meter, dit kost je ook de nodige energie. Op enkele stukken zeer veel gaten in het wegdek, maar als je goed kijkt kun je hier wel omheen laveren. Voor wielrenners die van een stevige uitdaging houden een aanrader! Let op: als je er eenmaal aan begonnen bent kun je niet meer terug, afdalen is niet te doen!
Pittige klim vanuit Moosch, met name vanwege het wegdek. Veel laveren om gaten te ontwijken. In het bos zie je het ook slecht. Toen ik bij Le Haag her laa3tste stukje route op kwam zag ik44 pas waar ik vandaan kwam. Twwe dagen geleden bij de Auberge wat gegeten en gedronken. Dit viel niet op als eem ingang van een fietsroute. Maar vanwege deze handicap gaf het wel veel voldoening.
Dit is toch wel de zwaarste kant! Zelfs even zoeken soms waar je heen moet met alle zij weggetjes! Wegdek vond ik ook zeer slecht met veeel gaten en veel grind! Het is wel verruit de rustigste kant!! Op wat koeien en herten na niemand tegen gekomen! De afdaling gedaan richting goldbach en willer sur tur.
Vandaag deze beklimming gedaan. In tegenstelling tot wat hieronder staat is de klim prima te doen. Ja er zitten wat gaten in de weg, en ja, er ligt wat grind. Maar niet iets om je door te laten tegenhouden! Iedere geoefende wielrenner fietst er prima omheen. Afdalen zou ik lekker via een van de andere kanten doen
16 juli 2018 heb ik de Grand Ballon vanuit Moosch beklommen. De eerste 5 km is goed te doen. Daarna neem je de afslag rechtsomhoog bij het bushokje. Je weet niet wat je overkomt, je vraagt je namelijk continu af of je een afslag hebt gemist, maar helaas je zit toch echt op de juiste route. De smalle weg door het bos zit vol met gaten, grind, los zand en hobbels. Zelfs mountainbikers spugen op deze weg. De laatste 2 km gaan over prachtig asfalt naar de top. een epische beklimming die je gedaan moet hebben.
O.... Hier nog een keer! Ik ben zeker blij hem gedaan te hebben! Is een mooie op je lijstje! Wel 100 punten + voor de slechte weg condities, vanuit Willer-sur-Thur is wel een hele mooie weg naar boven! En ook heel pittig! Goede tip voor mensen die het toch niet aandurven! Groetjes Bas
Ik heb deze beklimming zojuist achter de rug!! Pffffff.. Ik ben het zeker eens met de vorige spreker. V. Ą. Geishouse meer gaten dan weg, even rustig om je heen kijken is er niet bij want zelfs bij de klim zou ik het op sommige plaatsen ronduit gevaarlijk vinden, vooral bij in halend en tegemoed komend verkeer is even afstappen en wachten geen overbodige luxe! Voor de afdalers onder ons!? NIET DOEN! tenzij je dood wilt natuurlijk....
Gisteren gereden, alle eerdere opmerkingen zijn nog steeds van toepassing. Vanaf Geishouse zeer steil en slechts her en der wat weg tussen de gaten. Tot bij Haag, daarna prima weg. Ik zou zeker niet afdalen langs deze weg, dat is ronduit gevaarlijk.
Voor mensen die van een uitdaging houden: gewoon doen. Wegdek is inderdaad erg slecht, maar dat maakt de klim wel heroïsch. Ik heb hem vorige week gedaan en ik heb er van genoten. Hij is loodszwaar, maar als je boven bent heb je wel de zwaarste klim van de Vogezen bedwongen.
Tot Geishouse een prachtige klim maar daarna... Verschrikkelijk!!!
Dit wegdek, bezaaid met putten en troep, is zelfs voor een mtb te veel. Voortdurend steil, met een wegfiets is het alleen maar stampen om niet om te vallen.
Absoluut te vermijden!
Het is al eerder geschreven, niet doen. Vanaf Geishouse is deze weg geen weg maar meer een geitenpad geworden waar zelfs de locals zich niet meer wagen. Ik ben zonder lekke banden boven gekomen maar zelfs met een gravelbike is deze route door de scheuren, gaten en losliggende rotzooi een verzoeking. Inderdaad wel een serieus stijgingspecentage maar mijn beklimming van vorig jaar vanuit Cernay is mij veeeeeel beter bevallen.
Het wegdek op de route vanuit Moosch is tussen Geishouse en de top erg slecht. Veel gaten en los zand of grind. Wij hebben deze kant afgedaald en dat kan alleen heel voorzichtig.
Lokale mensen nemen meestal de variant via Willer sur Thur, en nu weet ik ook waarom: deze variant vanuit Moosch heeft een erbarmelijk slecht wegdek (juli 2017), je kan zelfs niet om de gaten heen rijden. Ik zou iedereen met een racefiets dan ook aanraden deze weg te vermijden...
Afgelopen weekend 13-5-17 de beklimming van Moosch gedaan. Dat deze weg slecht is dat is een understatement. De weg is heel erg slecht. Er is vanaf 2006 geen onderhoud meer gepleegd vermeldt het bord.
Het is slalommen tussen de gaten en het losgelaten asfalt. Dit geeft de beklimmen meer het gevoel van 12%-15% dan de vermeldde maximale 10%
Slecht wegdek is een understatement, eerlijk deze kant van de Grand Ballon is een afrader, het weg dek lijkt op de oppervlakte van de maan! Dan liever de kant vanuit Willer-sur-Thur, het enige voordeel van de kant vanuit Moosch is dat je amper verkeer hebt, maar daar is een reden voor zo blijkt ;-)!
Deze klim is loodzwaar vanwege het extreem slechte asfalt icm de stijgingspercentages. Wel zitten er een paar korte vlakke stukjes in het stuk tussen Geishouse en de Auberge du Haag. Verder is het inderdaad slalommend kapot gaan... ;)
Deze klim gedaan in voorbereiding op Cyclo L'Alsacienne. Omstandigheden waren zwaar, had al een aardige col in de benen en de temperatuur was ruim 30+. Het eerste gedeelte van de klim vanuit Moosch is prima te doen en loopt no vrij aardig. Zodra je echter rechtsaf slaat vanuit Geishouse wordt het een ander verhaal. Dat heeft vooral te maken met het wegdek, extreem slecht. Tijdens de klim was ik (naast kapot gaan) vooral bezig met het slalommen tussen de gaten door. Zodra je voorbij de Auberge du Haag bent is het wegdek gelukkig weer prima en kun je lekker uitbollen tot aan de Grand Ballon. Verder wel lekker rustig op de klim en natuurlijk grote voldoening als je boven bent.
Dit was de tweede echte klim die ik ooit heb gedaan, na een paar dagen eerder de Grand Ballon vanuit Cernay. Die ging makkelijker dan verwacht, maar deze klim was totaal anders! Enorm veel lange steile stukken (+10%), slecht asfalt, en veel wisselingen in percentage zorgden ervoor dat ik toch twee keer even moest afstappen en uitrusten, in tegenstelling tot de versie vanuit Cernay. Alsnog een hele mooie en rustige klim, voor wie van een uitdaging houdt.
Verschrikkelijke klim! Ben hier echt dood gegaan vooral op het laatste stuk van 11% voor de t-splitsing. Het was wel ruim boven de 30 graden, dus dat zal wel meegespeeld hebben. Ik ben het met onderstaande reacties eens dat deze klim zwaarder is dan alpe dhuez.
Deel de klim goed in, zorg dat je reserve hebt voor de laatste 2km.
Succes!
Geen woord gelogen over deze epische klim.
Het extreem slechte wegdek zorgt ervoor dat de toch al eindeloos steile stroken exponentioneel moeilijker te verteren zijn. De laatste kilometer - waar je weer op de strak geasfalteerde hoofdweg aansluit - is een verademing, en lijkt ineens moeiteloos te gaan.
Als je eenmaal top bereikt is het heroische gevoel des te groter, en ook de rust en het schitterende bos onderweg maken veel goed.
Een zeer memorabele klim!
Deze kant van de Grand Ballon kan zich meten met zware Alpen en Pyreneeen beklimmingen. Veruit de lastigste beklimming van de Vogezen. Vooral het middengedeelte vanaf Geisshouse is extreem zwaar. Slecht wegdek, en zeer steile stukken van honderden meters tot 15%. Bijna geen verkeer tegengekomen. Wij waren het er unaniem over eens dat deze beklimming door de onregelmatigheid en het slechte wegdek zwaarder is dan de Alpe d'Huez.
zeer zware klim met stukken tegen de 14% aan!
Afdaling naar Moosch inderdaad af te raden, want tot Geishouse zeer slecht wegdek!
Absolute afrader om te dalen en de wegkwaliteit is zo slecht dat een MTB-er beter tot zijn recht komt. Je moet, hoe dan ook, telkens om de gaten heen rijden. Geen pretje dus!
7 km/u | 01:48:17 |
11 km/u | 01:08:54 |
15 km/u | 00:50:32 |
19 km/u | 00:39:53 |