Col de l'Iseran

Fantastisch beklimming zowel vanuit Val d'Isère als vanuit Borneval sur Arc. Prachtige uitzichten en aangename hellingsgraad (vanuit Val d'Isère zeer goed doenbaar, Borneval is al iets meer werken, zeker naar de top toe). Op aanraden van de locals ben ik ook gestart vanuit Val d'Isère en kan ik bevestigen dat het eerste deel druk verkeer (met veel vrachtwagens) en matig verlichte tunnels bevat.

Wij hebben op een zondag gereden. Vroeg vertrokken vroeg (8.30 uur, komende vanuit Aime, geparkeerd nabij stations van Bourg s. M. En bergtrein (av. Arc en Ciel). Eerst het fietspad genomen dat hoofdzakelijk ter rechterzijde van de Isēre loopt en behoorlijk geaccidenteerd is maar zeer mooi asfalt en weinig tegenliggers heeft. Dan de weg die naar Villarogier loopt en vervolgens met een afdaling en stijging van elk 1 km. Bij Le Villard de eigenlijke weg opdraaien. Daarmee 11 km in alle rust gefietst. Tot de dam goed wegdek met tegen het einde 2 km 8-10％> Herstellen circa 5 km 'vlak' tot Val d 'Isēre. Stuk met galerijen en tunnels behoorlijk verlicht. Achterlicht 'must. Voorlicht aan te bevelen. Na het dorp deel 2 met in het begin hele lange stukken vóór elke haarspeldbocht. Laatste km. Lachen naar de fotograaf! Afdaling met beleid (zorg dat auto's gepasseerd zijn dat geeft overzicht en noopt niet tot remmen) en genieten over de hoofdweg in de namiddag met meer opkomend verkeer dan afdalende verkeer.

Een klim in 2 delen het eerste deel tot aan het lac de tignes is het meer vals plat dan klimmen maar wel heel druk met verkeer maar een keer je de tunnels naar val d’isere voorbij bent is het puur genieten van de uitzichten maar nemen de stijgingspercentages wel toe vanaf hier is het nog 16 km echt klimmen tot de top met de steilste km als laatste

Prettig te fietsen, aan de percentages ligt het niet…maar de lengte. Na een uurtje klimmen het bord “Col de l’Iséran 35 km”, dat hakt erin. Je fietst over een erg drukke weg, door lelijke dorpen. Pas na Val-d’Isère wordt het uitzicht echt mooi.

Omdat een berg opfietsen voor mij sportief genieten moet blijven en ik niet met doodsverachting op mijn fiets wil zitten vertrokken in Val d'Isère (september 2022).
De dagen ervoor met de wagen zelf kunnen vaststellen hoe auto's, moto's, bussen, tractors en zwaar vrachtverkeer (met opleggers) en ook FIETSERS allen te samen op een geaccidenteerde weg (tunnels/haarspeldbochten/verkeersremmers/wegenwerken/smalle dorpsdoorgangen/slecht asfalt.....) hun plaats opeisen. Traag klimmend/dalend vrachtverkeer remt de verkeerscirculatie waardoor er zowel bergop/af onverantwoorde inhaal maneuvers werden uitgevoerd. Waarschuwingsborden dat er fietsers aanwezig zijn gaat ze niet beschermen.
Toeval of niet. Ik vond het veel betekenend dat zelfs de klassieke wit gele fietsinfo kilometerpaaltjes pas opduiken bij het verlaten van Val d'Isère.
Je start de 17 km met nagenoeg rechte route langs de Isère rivier. Na het over fietsen van de Pont Saint Charles klim je via haarspeldbochten de bergflank op waardoor het populaire wintersportoord dieper wegzinkt. Het panoramisch hooggebergte uitzicht is fenomenaal maar wordt ,in tegenstelling tot de andere Nationaal Park klimzijde, ontsiert door verschillende ski infrastructuur installaties . Laatste iets steilere stuk tot de top was, ondanks de aangename vertrektemperatuur, koud en heel winderig. De laatste twee kilometerpaaltjes waren verdwenen zodat ik de indruk had niet vooruit te komen. Pashoogte is prachtig bergdecor met parking,herberg/winkel (maar was wel gesloten op 2/9) en het prachtig klein hoogstgelegen kerkje van het land.
Ganse route is breed met prima asfalt. Toeristisch verkeer viel best mee.

Prachtige klimklassieker uit de Tour de France is ook voor het laatste deel de fiets moeite waard !!!

Hele mooie beklimming. Althans, vanaf Val d'Isere. Het eerste stuk tussen Bourg Saint Maurice en Val d'Isere is een zeer drukke weg met veel vrachtverkeer. Ik voelde me op deze weg niet op mijn gemak en was blij dat ik goede (knipper) verlichting bij me had. Vanaf Val d'Isere is deze beklimming ronduit schitterend! Bovenop is een berghut waar je iets kunt eten en drinken. Doen!

De klim die jaren m'n bucketlist aanvoerde staat sinds 9 augustus 2022 niet meer op dat lijstje. Ik heb de volledige versie vanuit Bourg Saint Maurice gereden. Tot de stuwdam van Tignes krijg je te maken met veel verkeer. Het heeft me geen moment gedeerd omdat ik blijkbaar heel erg gefocust was op het feit dat een droom werkelijkheid werd. Nooit heel erg steil en vooral heel erg lang. Prachtige plaatjes bij het stuwmeer en als jeVal-d'Isère achter je laat, de Isère oversteekt en via enkele haarspeldbochten de hoogte in gaat. Met een heerlijk gevoel de top bereikt. Een beklimming in de categorie "zeer indrukwekkend".

16 juni 2022 opgefietst vanuit Val d'Iser, wilde hem in eerste instantie beklimmen vanuit Bourg St. Maurice maar na het nodige naslagwerk, er ook maar voor gekozen om dit traject over te slaan.
En bij nader inzien maar goed ook, want ik vond het maar een gevaarlijke weg. Veel (groot)verkeer met flinke snelheid, slecht wegdek, redelijk smalle tunnels, oftwel voor mij een no go als je alleen fietst.
Maar dan de klim, vergelijkbaar met een Galibier of Gavia.
Je begint met een lange weg het skioord uit en deze is op sommige stukken al pittig, maar de klim begint pas echt als je de Isère oversteekt en de haardspeldbochten zich aandienen.
Schitterende uitzichten van de bergen om je heen, maar ook het dal waar je vandaan komt.
Nergens echt killing, hooguit enkele pittige passages maar je hoeft hier nergens in het rood te gaan.
Momenteel hebben ze 2 km voor de top hele stroken vernieuwd tot aan de top.
Fiets je bergop dan is dit geen probleem, bergaf moet je echt uitkijken dat je niet onderuit gaat, hopelijk is de gravel snel ingereden door de voertuigen.
Bovenop de top stond een straf windje, voelde meer als een storm, maar mocht de pret niet drukken.
Wat verkeer betreft vond ik het reuze meevallen, de enige waar ik voor aan de kant ben gegaan was de Jumbo Visma ploeg die met een rotvaart naar beneden kwamen geknald.
Al met al een prachtige klim ondanks dat ik "maar" de laatste 17km gedaan heb.

Mooie klim die ik vanuit Val D'Isere heb gedaan. De bedoeling was vanuit Bourg Saint Maurice te vertrekken, maar werd afgeraden vanwege het drukke verkeer en de vele onverlichte tunnels. Dus helaas niet de volledige klim gedaan voor mijn gevoel naar de top van de hoogste klim van Europa.
Volgende keer maar toch eens proberen. Maar ook vanuit Val D'Isere de moeite waard.

1991 gedaan als onderdeel van onze fietstocht van Genève naar Nice en terug uit het “ witte boekje” . Gedaan vanaf de noordzijde. Mooi wel maar
vooral lang. Er lag nog sneeuw op de top . Ik vind dat je deze klim niet mag missen. Al was het alleen al om de gave en strak lopende afdaling

Eind juni opgestapt in Val d' Isere voor de dubbele top(andere zijde afdalen tot Bonneval). Je begint in een prachtig dal met een lange weg waarna je met aantal bochten langs de berg omhoog gaat met uiteindelijk prachtig zicht op Val. Laatste kilometers hebben meer weg van een ruige hoogvlakte waar het natuurschoon en de fluitende marmotten je naar de top dragen. Als er al een minpuntje is dan zijn het de vele skiliften aan deze zijde... prachtige klim en nooit echt moeilijk. Blijft bijzonder boven de boomgrens het landschap te zien veranderen

Typische hooggebergte klim. Het begin stuk naar val d'Isere is soms druk maar wel onderdeel van de ervaring. Na het skidorp word het heel rustig. De haarspeldbochten volgen elkaar rap op. Het uitzicht rechts van je is geweldig. Op de top is het ook hartje zomer hartstikke koud. Armstukken mee en als het bewolkt is een regenjack is aan te raden. Het eten op de top is beperkt. Er is wel een terras, maar in je kort kort outfit is het daar te koud om te gaan zitten. Een beter alternatief is om naar Val d'Isere af te dalen, en dan daar wat te eten. Hier zit je nog net op de 1800m, waardoor je nog niet in de drukkende hitte van het dal zit. Zodra je aan het 2e gedeelte van de afdaling begint voel je de warmte van het dal als een fohn op je gezicht blazen en kunnen alle daaljacks en andere attributen uit.

zeer zware Col als je vanuit Modane vertrekt , van hier uit is het gewoon 56km omhoog tot de top maar eens je deze bereikt hebt voel je een ware kick ;)

Als je de beklimming start vanuit Saint-Jean-de-Mauriennne dan heb je een mooie sportieve uitdaging. Je rijdt bijna constant bergop en het landschap is buitengewoon mooi. Bovenop de col kan het wel erg winderig zijn en bijgevolg koud. Alhoewel in een beperkte hoeveel ligt ook vaak nog sneeuw in de zomermaanden. Het plateau op de foto is in werkelijkheid wonderbaarlijk mooi.

Supergave pas. Met name het tussenstuk richting de andere kant. Overigens kan je daar ook starten voor een mooie wandeling richting Refugio de Carro ! Adembenemdende plaatjes

Eind augustus deze col vanuit Bourg-Saint-Maurice gefietst. Tot en met Val d'Isere erg veel verkeer, inclusief vrachtwagens die niet allemaal evengoed om jou denken. Denk aan de (lange!) tunnels, waarin het wegdek soms dramatisch slecht is. Goede verlichting voor én achter NOODZAKELIJK!

Na Val d'Isere begint de col pas echt. 13km klimmen naar de top. Heerlijk wegdek en prachtig uitzicht. Vanaf daar ook geen vrachtverkeer meer en een stuk rustiger op de weg. De weg wordt nergens echt steil, de lengte van de klim in totaal is wat deze col lastig maakt.

We waren hier begin juni, een periode waarin het kan gebeuren dat de hoogste col van Frankrijk nog gesloten is vanwege sneeuw, maar... dat liet ons niet tegenhouden. Net voorbij Val d'Isere werden we door iemand tegengehouden bij een slagboom, maar eigenwijs als we waren zijn we toch doorgereden. Een keuze die ons een waanzinnige klim opleverde: een weg vrij van verkeer, in de zon en naarmate we dichter bij de top kwamen, kregen we de verkoeling van de bekende snow walls die er in dit deel van het seizoen vaak nog zijn. Schitterende plaatjes en een adembenemende ervaring. En de klim? Ja, ruim 45 kilometer lang met wisselende stijgingspercentages. Just sit back, relax and enjoy the show! Op de top ontvangen door een groep enthousiaste schoolkinderen en talloze marmotten gezien in de afdaling. Werkelijke een epische ervaring.

Een grote aanrader om deze te fietsen! Wat een prachtige tocht. Ik vond het wegdek en verkeer op de dag dat wij fietsten meevallen (30-8) en ook de automobilisten behoorlijk rijden en ruim inhalen. Het is met name de lengte en het gevoel dat je twee cols fietst (door de 10 km 'plat' ertussen) dat het zwaar maakt, maar de laatste 15 kilometer (vanaf Val d'Isere) zijn de mooiste die ik gefietst heb. Ook het uitzicht op het stuwmeer en Tignes is een erg mooi stuk (km 24).

Gister deze rit gefietst! Het is absoluut geen prettige rit! Veel te veel verkeer en slecht wegdek Vrachtwagens en campers die maar voorbij blijven razen.. Wat wel leuk is om in het begin de D84B weg te nemen! Dat is een stijle klim op een zeer rustig bos weggetje met goed asfalt! Uiteindelijk komt deze weg vanzelf weer op de D902 uit. Vergeet niet te genieten van de mooie kleine watervalletjes!

Vanuit bonnval sur arc is hij veel mooier. De mooiste klim die ik gereden heb tot nu toe