Silzer Sattel es una subida en la región Tirol. Tiene una longitud de 9.6 kilómetros y un ascenso de 1011 metros verticales con una pendiente de 10.5% en promedio, lo que implica un nivel de dificultad de 1137. La cima del ascenso se ubica en 1690 metros sobre el nivel del mar. Los usuarios y las usuarias climbfinder compartieron 4 reseñas/historias de la subida y cargaron 9 fotos.
Nombre del camino: Haimingerberg Landesstrasse
¡Te damos la bienvenida! Activa tu cuenta para compartir. Encuentra nuestro correo de verificación en tu bandeja de entrada.
Para cargar tus fotos, tienes que crear una cuenta. Sólo te llevará 1 minuto y es completamente gratis.
Continuar con Google
Continuar con Facebook
Continuar con Apple
Regístrate con el correo electrónico
La subida a Kühtai es posible desde Oetz o desde Haiming. Pero la subida desde Haiming es sin duda la más dura.
La subida del Silzer Sattel (desde Haiming) tiene 9,5 km, de los cuales los primeros 8 km son siempre de doble subida.
Si después de 2 km de subida ya te has metido en la marcha más pequeña, sabes que será difícil llegar a la cima.
La carretera es de buena calidad pero hay mucho tráfico (también de camiones). También tuve la mala suerte de que en el momento de mi intento, la carretera de Oetz a Kühtai estaba cerrada (una enorme roca había caído sobre esta carretera), por lo que todo el tráfico hacia Kühtai tenía que pasar por Hamming.
Kühtai es conocida por ser una estación de esquí, pero también por su ganado callejero. Por lo tanto, no debe sorprenderle que (sobre todo al llegar a la cima) haya vacas y caballos en la carretera.
La subida termina en Ochsengarten. Después, hay un descenso de casi 2 km. Sin embargo, para llegar a Kühtai, es necesario volver a poner en marcha las piernas de escalador después de Ochsengarten. Estos kilómetros pueden no ser muy empinados, pero si tus piernas ya están totalmente acidificadas, son kilómetros muy duros.
Klimmen naar Kühtai kan vanuit Oetz of vanuit Haiming. Maar de beklimming vanuit Haiming is zeker de zwaarste.
De klim van de Silzer Sattel (vanuit Haiming) is 9,5 km lang, waarvan de eerste 8km steeds dubbele klimpercentages zijn.
Als je na 2 km klimmen reeds op de kleinste versnelling bent gesukkeld, dan weet je dat het afzien wordt om boven te geraken.
De weg is kwalitatief in orde, maar er passeert wel veel verkeer (ook vrachtwagens). Ik had bovendien de pech dat op het tijdstip van mijn poging de weg van Oetz naar Kühtai was afgesloten (een enorme rotsblok was op deze weg gedonderd), zodat alle verkeer naar Kühtai via Hamming moest.
Kühtai is bekend als skioord, maar ook voor het loslopend vee. Je moet dan ook niet verwonderd zijn, dat er (zeker naarmate je de top bereikt) koeien en paarden op de weg staan.
De klim eindigt in Ochsengarten. Je hebt daarna weliswaar een afdaling van bijna 2 km. Maar om Kühtai te bereiken moet je na Ochsengarten terug de klimmersbenen aanspreken. Dit zijn dan weliswaar niet zo steile kilometers, maar als de benen al totaal verzuurd zijn, dan zijn dit toch wel heel zware kilometers.
Después de haber conquistado el Rettenbachferner por la mañana, comencé esta subida unas horas más tarde en Oetz. Pensaba que podría arreglármelas, pero no fue así. Había subestimado claramente esta subida. Durante casi 10 km, los porcentajes apenas bajan del 10％, lo que hace casi imposible la recuperación. El resultado es obvio: una buena hora de esfuerzo hacia la cima. No obstante, me alegra tener esta subida, aunque menos conocida, en mi historial.
Nadat ik in de voormiddag de Rettenbachferner bedwongen had, startte ik enkele uurtjes later in Oetz aan deze klim. Ik dacht dat varkentje wel even te wassen, maar dat liep even anders. Ik had deze klim duidelijk onderschat. Bijna 10 km lang zakken de percentages nauwelijks onder de 10％, waardoor recuperatie vrijwel onmogelijk is. Het gevolg laat zich raden, nl. een dik uur lang harken richting de top. Desalniettemin blij dat deze, het zij minder bekende klim, op het palmares staat.
Hoy hemos conducido desde Haiming bajo la niebla y la lluvia. Una dura subida en la que se asciende continuamente por encima del 10％. ¡Tirando hasta la médula! Los bosques son hermosos, pero como se va en bicicleta la mayor parte del tiempo en las encías, no se ve mucho. Apenas vi vistas debido a la niebla, sólo razonablemente en la parte inferior de la subida.
El firme de la carretera está bien y había poco tráfico en el camino.
Vandaag in de mist en regen vanuit Haiming naar boven gereden. Een pittige klim waar je continu boven de 10％ klimt. Slopend tot en met! De bossen waar je doorheen fiets zijn wel mooi maar aangezien je meestal op je tandvlees fiets zie je er weinig van. Vergezichten heb ik door de mist bijna niet gezien, alleen redelijk onderaan de beklimming.
Het wegdek is verder prima en weinig verkeer gehad onderweg.
Pues qué puedo decir, ¡muchas gracias!
Después de pasar la noche en 2018, dormimos unas horas en Wenns para luego hacer el Kuhtai Sattel, un buen calentamiento para la semana que viene.
No pude encontrar ninguna buena descripción y la subida a Kuhtai no fue tan mala según varios sitios. Hice una ruta y tras una bonita bajada en la rotonda giré a la izquierda porque la ruta lo indicaba.
Desde Haiming hacia arriba y eso fue un trabajo duro. En Austria, las subidas suelen tener diferentes nombres, locales, internacionales, etc. Así que asegúrate de estar bien preparado, porque ésta hará picadillo tus piernas y tu sistema mental.
Las cifras dobles no tienen fin y, una vez que se ha llegado a la cima, hay que seguir hasta Kuhtai.
Mis compañeros de ciclismo ya estaban muy atrás, uno de ellos con una rueda pinchada, y el autobús del equipo me alcanzó tras el corto descenso a Kuhtai. Había empezado a llover y tenía un poco de frío.
Una bebida y un tentempié lo compensaron y continué hasta la cima. Otros pocos kilómetros de subida, una vez en el pueblo; todo cerrado; completamente desierto un típico pueblo de esquí tirolés en verano.
Me senté al sol al lado de la carretera y esperé a mis compañeros, finalmente 1 de los 4 subió a la moto y pudimos tomar algo en un stube.
No descendimos, hacía tanto frío y había tanto viento que no era prudente.
Mirando hacia atrás, deberíamos haber girado a la derecha para la "tranquila" subida de Kuhtai, ¡el equipo Jumbo entrena a sus escaladores desde Haiming y sus domestiques desde Oetz! Esto lo dice todo. Que te sirva de lección y mira bien cómo se llama algo y mira tú mismo los porcentajes porque este tipo de subidas son auténticos destrozos.
Es bonito contarlo después, lo fue menos en el camino.
Tja wat zal ik zeggen, foutje bedankt!
Nadat we in 2018 de nacht hadden doorgereden even een paar uurtjes geslapen in Wenns om daarna de Kuhtai Sattel te doen, leuke warming up voor de komende week.
Ik kon geen goede overzichten vinden en de beklimming naar Kuhtai viel wel mee volgens diverse sites. Route gemaakt en na een lekkere afdaling op de rotonde naar links gedraaid want de route gaf het aan.
Vanuit Haiming naar boven en dat was afzien. In Oostenrijk hebben beklimmingen vaak diverse benamingen, een lokale, internationale etc oftewel zorg dat je goed voorbereidt bent, want deze maakt gehakt van je benen en mentale gestel.
Er komt geen eind aan de dubbele cijfers en als je eenmaal boven bent moet je nogmaals door naar Kuhtai.
Mijn fietsmaten waren al ver achter, eentje met pech andere met lekke banden en de teambus haalde me bij na de kleine afdaling richting Kuhtai. Het was gaan regenen en ik had het ietwat koud.
Een drankje en hapje maakte veel goed en ik ging door naar de top. Weer een paar kilometer klimmen, eenmaal in het dorp; alles dicht; volledig uitgestorven een typisch Tirools skidorp in de zomer.
Ik ben in de zon gaan zitten langs de weg en gewacht op mijn maatjes, uiteindelijk is er nog 1 van de 4 op de fiets bovengekomen en konden we bij de gratie gods een drankje doen in een stube.
Afdalen hebben we niet gedaan, zo koud en zoveel wind dat het niet verstandig was.
Als ik terugkijk hadden we rechtsaf gemoeten voor de "rustige " beklimming van Kuhtai, Team Jumbo laat zijn klimmers vanuit Haiming trainen en de knechten vanuit Oetz! Dit zegt genoeg. Laat het een les zijn en kijk goed hoe iets genoemd wordt en kijk zelf naar de percentages want dit soort beklimmingen zijn echte slopers.
Wel leuk om later te vertellen, onderweg was het minder.
| 7 km/hr | 01:22:24 |
| 11 km/hr | 00:52:26 |
| 15 km/hr | 00:38:27 |
| 19 km/hr | 00:30:21 |
