| Piękna sceneria |
| #26 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Wenecja Euganejska |
| #42 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Wenecja Euganejska |
| #70 najdłuższe wzniesienie w regionie Wenecja Euganejska |
| #88 Średnio najbardziej strome wzniesienie w regionie Dolomity |
Passo Fedaia to podjazd znajdujący się w regionie Dolomity. Ma długość 12.8 km i pokonuje 1002 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 7.8%, co daje wynik trudności 996. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 2057 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 20 recenzje tego podjazdu i zamieścili 47 zdjęcia.
Nazwa drogi: SP641
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Kontynuuj z Apple
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Średni procent jest zdradliwy! Nie daj się skusić na zbyt entuzjastyczny start na początku! Ostatnie 5 km to znacznie ponad 10％ średniej! Świetne tempo i wspaniałe widoki po drodze.
Het gemiddelde percentage is verraderlijk! Laat je niet verleiden om in het begin te enthousiast te beginnen! De laatste 5KM is ruim boven de 10％ gemiddeld! Wel heerlijk te pacen en een fantastisch uitzicht onderweg.
Mityczna i wymagająca wspinaczka w alpejskim środowisku. Pierwsza część do Malga Ciapela "pedałowalna" druga część zdecydowanie trudniejsza z długim, niekończącym się prostym odcinkiem
Salita mitica e impegnativa, esigente e in ambiente alpino. Prima parte fino a Malga Ciapela "pedalabile" second parte decisamente più dura con un rettilineo lungo e interminabile
Bardzo wymagająca wspinaczka z Malga Ciapela do schroniska Bill, piekielny prosty odcinek, potem zaczynają się ostre zakręty, które są mniej złe
niż się wydaje, bo pozwalają trochę odpocząć.
Warto jednak spróbować chociaż raz
Salita molto impegnativa, da Malga Ciapela a capanna Bill drittone infernale poi iniziano i tornanti che sono meno peggio
di quello che sembrano dato che permettono di rifiatare un pò.
Comunque vale la pena provarla almeno una volta
Potworna wspinaczka. Ostatnie 5 km wymaga głowy z najgrubszego metalu. 2-kilometrowy płaskowyż z dwucyfrową prędkością bez widocznego końca. Następnie kolejne 3 km zakrętów z grubymi 15％. Myślisz o zjechaniu i zawróceniu, ale nie robisz tego! Czeka na Ciebie fantastyczny widok, po którym całkowicie zapominasz o bólu.
Ludzie, którzy docierają tutaj na rowerze szosowym, należą do kategorii zaawansowanych amatorów.
Powodzenia!
Monsterlijke klim. De laatste 5 km vergt een hoofd van de meest dikke metaalsoort. Een plateau van 2km in de dubbele cijfers waar geen eind aan komt. Daarna volgt er nog 3km aan haarspeldbochten met dik 15％. Je denkt aan afstappen en omdraaien maar doe dit niet! Er wacht een fantastisch uitzicht waarna je de pijn volledig bent vergeten.
De mensen die hier op de racefiets bovenkomen horen in de categorie gevorderde amateur.
Succes!
Naprawdę wymagająca wspinaczka. W sumie zrobione przyzwoicie z 34x30, ale od Malga Ciapela nie masz już żadnych myśli, myślisz tylko o tym, jak daleko jest do szczytu.
Duża prosta na 10％ (kiedy trochę odpuszcza) przez prawie 3 km odbiera jakąkolwiek chęć do pchania, a potem, gdy pojawiają się ostre zakręty, nie jest dużo lepiej.
To musi być zrobione przez tych, którzy kochają wysiłek na podjeździe i nie boją się cierpieć. Ponieważ ta wspinaczka, w przeciwieństwie do innych, nie pozostawia amatorom sobotniego poranka, takim jak ja, wiele do cierpienia. Na szczycie nie było nawet tak wielu ludzi (w lipcu) i prawie czujesz się jak głupiec. Ale potem pojawia się jezioro i widok na Marmoladę i myślisz, że w sumie wysiłek nie był tak bezużyteczny.
Salita veramente impegnativa. Fatta tutto sommato dignitosamente con un 34x30, ma da Malga Ciapela in poi non hai più pensieri, pensi solo a quanto manca alla cima.
Il drittone al 10％ (quando molla un po') per quasi 3 km ti toglie ogni velleità di spingere e poi quando arrivano i tornanti non è che la situazione migliori così tanto.
Deve essere fatta da chi ama lo sforzo in salita e non ha paura di soffrire. Perchè questa salita, a differenza di altre, non lascia molto agli amatori del sabato mattina come me, ma solo una gran sofferenza. Una volta in cima non c'era nemmeno tanta gente (a Luglio) e ti senti quasi uno sciocco. Poi però arriva il lago e la vista della Marmolada e pensi che tutto sommato, lo sforzo non è stato così inutile.
Moje doświadczenia odpowiadają wszystkim opisanym tutaj.
Nie mogę powiedzieć, że Sella i Giau (które również przejechałem na rowerze) byłyby przyjemniejszymi podjazdami. Na podjeździe pod Fedaia mogłem co najwyżej spojrzeć metr przed siebie .... lub na tylną przerzutkę, by sprawdzić, czy został mi jeszcze ząb...
Mijn ervaringen komen overeen met alle ervaring die hier zijn beschreven.
Dat de Sella en Giau (die ik ook heb gefietst) mooiere klimmen zouden zijn kan ik niet zo zeggen. Bij de beklimming van de Fedaia heb ik hooguit een meter voor mij kunnen kijken .... of naar mijn achterderailleur of ik tòch niet nog een tandje over had ...
Spokojna i bardzo przejezdna wspinaczka do Malga Ciapela, potem zaczyna się piekło. Rectone aż do Capanna Bill nie ma końca, nawet się nie podjeżdża. Od Capanna Bill (początek ostrych zakrętów) do przełęczy robi się cywilizowanie, kilka bardzo trudnych podjazdów, ale w sumie do pokonania. 34 z przodu i 28 z tyłu, gdybym miał dodatkowe zęby z tyłu, użyłbym ich bardzo, bardzo chętnie.
Salita tranquilla e molto pedalabile fino a Malga Ciapela, poi inizia l'inferno. Rettone fino alla Capanna Bill infinito, non vai su neanche a piangere. Da capanna Bill (inizio tornanti) al passo ritorna civile, qualche rampa molto dura ma nel complesso affrontabile. 34 davanti e 28 dietro, avessi avuto dei denti in più dietro li avrei usati molto molto volentieri.
Trudny podjazd. Pierwsze kilometry prowadzą przez kilka małych miasteczek i wahają się od pozornie płaskich do stromych odcinków. Przejeżdża się między innymi przez wąwóz Sottoguda. Prowadzone są tam prace renowacyjne i może on zostać ponownie otwarty do 2024 roku. W pewnym momencie droga skręca na północ i zaczyna się nieszczęście. Prosty odcinek o długości dwóch kilometrów, na którym nachylenie nie spada poniżej 10 procent. Fizycznie i psychicznie bardzo trudny odcinek. Ostatnie trzy kilometry nie są dużo gorsze pod względem nachylenia, ale są nieco bardziej zróżnicowane, a dzięki zakrętom typu hairpin mają też kilka metrów, na których ciśnienie może na chwilę odciążyć nogi. Asfalt w dobrym stanie i niewielki ruch.
Zware klim. De eerste kilometers voeren je langs enkele kleine plaatsen en variëren van vals plat tot wat steile stroken. Je rijdt onder andere over de Sottoguda kloof heen. Ze zijn bezig met herstelwerkzaamheden en is mogelijk 2024 weer open. Op een gegeven moment buigt de weg naar het noorden af en begint de ellende. Een kaarsrecht stuk van twee kilometer waar de stijgingspercentages niet onder de tien procent komen. Fysiek en mentaal een zeer lastig stuk. De laatste drie kilometer doet qua stijgingsgraad niet veel onder, maar kent wat meer variatie en heeft met de haarspeldbochten ook wat meters waar de druk even de benen af kan. Asfalt in prima staat en weinig verkeer.
Absolutna bestia wspinaczki i najtrudniejsza w Dolomitach.
Środkowa sekcja z 10％ była łatwiejsza niż 10％ i nie widziałem zbyt wiele >10％ na moim wahoo.
Ostatnie 5 km to jedne z najtrudniejszych kilometrów w Alpach. Pierwsze 2,3 km bez żadnych zakrętów jest nie tylko trudne dla nóg, ale także dla umysłu. Niewiele samochodów pozwala na wykonywanie skrętów w kształcie litery S na drodze, aby dać nogom 2-3 sekundy "odpoczynku".
Ostatnie 2,5 km ma zakręty, ale także jedne z najbardziej stromych odcinków. Są one jednak łatwiejsze dla umysłu, ponieważ szczyt jest coraz bliżej.
Wspinałem się z 48/35 z przodu i 10/33 z tyłu i byłem w całkiem dobrej formie (82 kg, 190 cm).
Zalecałbym twardsze przełożenie niż to
Absolute beast of a climb and the hardest in the Dolomites.
The middle section with 10％ feld easier than 10％ and didn’t see much >10％ on my wahoo.
The last 5k are some of the toughest kilometers in the alps. The first 2,3k without any turns is not only tough on your legs but also your mind. Few cars allow you to make S-turns on the road to give your legs 2-3 seconds “rest”.
The last 2,5k has turns but also some of the steepest sections. They are however easier on your mind as the summit is getting closer.
Climed with 48/35 front and 10/33 rear and in pretty good shape (82kg, 190cm)
Wouldn’t recommend harder gearing than this
Nic nie trzeba dodawać do tego, co już wiadomo o tej mitycznej wspinaczce. Musisz to zrobić, aby doświadczyć na własnej skórze wrażenia, że prosta za Malga Ciapela nie ma końca.
Nada que agregar a todo lo que se sabe sobre esta subida mítica. Pues hay que hacerla para vivir en carne propia la sensación de que el rectilíneo después de Malga Ciapela es interminable.
Pithy-crunchy od drugiej połowy. Cudowna rampa do nieba. Pięknie. Jazda w finale Giro 2022 była legendarnym doświadczeniem.
Kernig-knackig ab der zweiten Hälfte. Wunderbare Rampe in den Himmel. Wunderschön. Das Giro-Finale 2022 nachzufahren war ein legendäres Erlebnis.
Dla mnie wspinaczka z bucket list (30 mitycznych coli). Co za potworność! Umiarkowane nogi, a potem naprawdę trudno utrzymać jakąś prędkość na tej długiej prostej stromej części (ostatnie 5K). Satysfakcja ze zdobycia szczytu po wszystkim była nie mniejsza. Nie najładniejszy, ale taki do zapamiętania. Fajnie, że w tym roku był też w GIRO z ładnymi zdjęciami wheelies Van der Poela i rozjuszonych Włochów.
Een bucketlist klim voor mij (30 mythische cols). Wat een monsterlijk ding! Matige benen en dan is het toch wel echt stoempen om op dat lange rechte steile stuk (laatste 5K) wat vaart te houden. De voldoening als je toch weer boven komt was er niet minder om. Niet de mooiste, wel een om niet te vergeten. Leuk dat ie dit jaar ook in de GIRO zat met leuke beelden van o.a. de wheelies van Van der Poel en de uitzinnige Italianen.
W porównaniu do np. Sella czy Giau jest to mniej piękna wspinaczka, ale zdecydowanie warto. Jechałem go tuż przed moim dniem odpoczynku, więc nie czułem się świeżo przez pierwszą część, ale dotarłem na szczyt bez żadnych problemów. Ale ostatni odcinek jest naprawdę trudny. Ostatnie 4 km to stale powyżej 10-12％ Najpierw przejeżdżasz przez kilka wiosek, w górę, ale i w dół. Po wiosce przechodzisz pod kilkoma tunelami z kilkoma huśtawkami. Od tego się zaczyna. Najpierw kilka kilometrów prostej drogi z 10 na 11％. Potem trochę się buja, aż do kilku ostrych zakrętów, gdzie w końcu widać, że jedzie się szybko w górę. To tutaj znajduje się również pierwsza część 15％. Z tego miejsca masz również najlepszy widok na miejsce, z którego pochodzisz i ogromne szczyty skalne. Ale najlepszy widok jest tuż za szczytem wzdłuż jeziora.
Ten opzichte van van bv de sella en Giau is dit een minder mooie klim maar hij is zeker de moeite waard. Ik reed hem net voor mijn rustdag dus voelde me het eerste stuk niet echt fris, maar kwam zonder problemen boven. Maar het laatste stuk is echt wel pittig. De laatst 4 Km is constant boven de 10-12％ Je rijdt eerst door een paar dorpjes, op maar ook stukjes af. Na het dorpje ga je met een paar slingers onder een paar tunnels door. Vanaf daar gaat het beginnen. Eerst een paar Km rechte weg van 10 tot 11％. hierna slingert het nog een beetje tot dat je bij een aantal haarspeldbochten komt waardoor ook eindelijk kan zien dat je hard omhoog gaat. Daar zit ook het eerste stuk van 15％. vandaar heb je ook het beste uitzicht van waar je vandaan komt een de enorme rotspieken. Maar het mooist beeld heb je net na de top langs het meer.
Z pewnością nie jest to najładniejsza wspinaczka w regionie, ale widok po dotarciu na szczyt i przejechaniu rowerem wzdłuż zbiornika jest fantastyczny. Na dole w porządku, na górze staje się pełzający. Nie pomylcie się co do średniego procentu na ostatnich kilometrach: to oznacza średnią ilość dość ostrych zakrętów, po których znów następują proste o długości 15％. Prawdziwa bestia wspinaczki.
Zeker niet de mooiste klim in de regio, maar het uitzicht als je eenmaal boven bent en langs het stuwmeer fietst is fantastisch. Onderin prima te doen, bovenin wordt het kruipen. Vergis je niet in de gemiddelde percentages van de laatste kilometers: dat gaat om een gemiddelde van redelijk lopende haarspeldbochten die direct weer worden gevolgd door rechte stukken van 15％. Echt een beest van een klim.
To jest ciężka wspinaczka. Spędziłem trzy tygodnie w Dolomitach i choć może nie jest to najpiękniejsza wspinaczka, to na pewno była najtrudniejsza. To chyba dobry powód, żeby umieścić ją na swojej bucket list :-) Patrząc tylko na liczby/profil, trudno wyjaśnić dlaczego jest tak trudno. Ale długi odcinek wspinaczki na prostej drodze przed hairpinami zmęczył mnie, a hairpiny zrobiły resztę. Dobre wyzwanie :-)
This is a hard climb. I spent three weeks in the Dolomites and while this may not be the most beautiful climb, it sure was the hardest. I guess that is a good reason to put it on your bucket list :-) Just looking at the numbers/profile, it is hard to explain why it is so difficult. But the long stretch of climbing on the straight road before the hairpins did wear me down and the hairpins did the rest. A good challenge :-)
Irytująca wspinaczka. Po nierównej pierwszej połowie, w drugiej części droga idzie ciągle w górę 11-15％. Ponieważ przez 2,3 km nie ma w zasięgu wzroku żadnego zakrętu, wspinaczka wydaje się nie mieć końca.
Wąwóz w Sottoguda wiele rekompensuje. Ta jednak od jakiegoś czasu jest zamknięta, więc sceneria podczas wspinaczki obecnie nie może równać się z Sella Round. Jedynie jezioro na szczycie jest pod tym względem wyjątkowe.
Na razie tylko wspinaczka do odhaczenia na liście wrażeń. Jeśli wąwóz Sottoguda zostanie ponownie otwarty, zostaną dodane 2 gwiazdki.
Vervelende klim. Na een onregelmatige eerste helft, blijft de weg in het tweede deel continu 11-15％ omhoog lopen. Doordat er gedurende 2,3km geen bocht te bekennen is, lijkt de klim eindeloos.
De kloof bij Sottoguda maakt veel goed. Deze is echter al een tijdje gesloten, waardoor de omgeving tijdens het klimmen momenteel niet kan tippen aan het Sella Rondje. Enkel het meer op de top is wat dat betreft uniek.
Voorlopig slechts een klim om af te vinken op de bucket list. Indien de Sottoguda kloof weer open gaat komen er 2 sterren bij.
Ta przełęcz może być opisana jako pętla wspinaczki. Pierwsza część jest jeszcze łagodna, ale ostatnie 6 kilometrów jest bardzo ciężkie, ze szczytami 15％ i, dla morale, trudnym odcinkiem ponad 1,5 kilometra prostej przy prawie 11％. Fedaia może iść tuż obok Mortirolo. Pokusą jest dawanie zbyt wiele na początku, co później zwróci ci się dwukrotnie.
Deze col kan worden omschreven als een loeier van een klim. Het eerste deel is nog mild, maar de laatste 6 kilometer zijn zeer zwaar, met uitschieters naar 15％ en voor de moraal een moeilijk stuk van ruim 1,5 kilometer rechtdoor aan bijna 11％. De Fedaia kan zo in het rijtje met de Mortirolo. De verleiding is om in het begin teveel te geven, wat je later dubbel terugbetaalt.
Passo Fedaia; już w Giro 2021 trudny podjazd, dla mnie jako śmiertelnika nie coś, co się kończy przed śniadaniem.
Odpala cicho i prowadzi się na dobrym asfalcie. Ruchu tak naprawdę nie ma, po pożarciu pierwszych kilkuset wysokościowców jesteś cofnięty o dobre 10％. Znowu się spłaszcza, jakby wspinaczka mówiła; będziesz tego potrzebował....
Nic bardziej mylnego, ostatnie 5 kilometrów zjada cię, zabiera całą energię z twojego ciała, a kiedy w dość nudnej wspinaczce pojawia się kilka tornanti, na których widnieje znak 15％! Równie dobrze można ogłosić 18％, chociaż to był chyba znak, że jeszcze jest, bo na komputerze nie widziałem 18％.
To, że ostatnie kilometry są trudne, jest oczywiste.
Nie sprawdzałam, ale Fedaia po włosku jest dla mnie straszna po holendersku.
Na szczycie napiłem się, a następnie zjechałem wzdłuż jeziora i dalej do Canazei. Myślę, że ta strona ładniej się wspina, ale nadal jest pikantna.
Passo Fedaia; in de Giro van 2021 al een pittige klim, voor mij als sterveling niet iets wat je voor het ontbijt afwerkt.
Hij begint rustig en loopt over goed asfalt. Het verkeer is er niet echt, als je de eerste paar honderd hoogtemeters hebt verslonden wordt je met ruim 10％ even terug gezet. Hij vlakt weer af alsof de klim zegt; je gaat het nodig hebben...
Niets is minder waar de laatste 5 kilometer vreten je op, halen alle energie uit je lijf en als er een paar tornanti komen in de verder redelijk saaie klim staat er een bord met 15％ erop! Ook nog maar even 18％ aankondigen al was dit waarschijnlijk een bord wat er nog lag want ik heb geen 18％ op mijn computer gezien.
Dat de laatste kilometers zwaar zijn moge duidelijk wezen.
Ik heb het niet opgezocht maar Fedaia in het Italiaans is voor mijn in het Nederlands verschrikkelijk.
Boven even wat gedronken en toen afgedaald langs het meer en door naar Canazei. Ik denk dat die zijde leuker klimt maar het blijft pittig.
Piękna wspinaczka, która początkowo łapie cię z zaskoczenia. Niezbyt stromy początek połączony z fragmentami zjazdu usypia, aż do momentu, gdy na prostym odcinku drogi pojawia się nachylenie do 16％. Ból nie ustaje, bo na ostatnich 3 km krętych odcinków prawie bez przerwy jest 12-15％. Mały relaks na nogach możliwy do osiągnięcia aż do szczytu. Niemniej jednak wspaniała wspinaczka, stosunkowo łagodna i w nagrodę piękny zjazd w kierunku Canazei.
Prachtige beklimming die je initieel op het verkeerde been zet. Het niet al te steile begin in combinatie met de stukjes omlaag sussen je in slaap totdat het rechte stuk weg je trakteert op stijgingspercentages tot 16％. De pijn stopt dan voorlopig niet meer, want ook in de bochtige laatste 3 km word je vrijwel continue getrakteerd op 12-15％. Weinig ontspanning op de benen mogelijk tot de top. Desalniettemin een prachtige klim, relatief rustig en een heerlijke afdaling richting Canazei als beloning.
Od węzła rowerowego Caprile przejechał trudną stroną Passo Fedaia.
Pierwszą część można uznać za niezbyt trudną w porównaniu z zamkiem, choć wspinaczka w celu objechania rowerem i pokonania ruchliwego, turystycznego wąwozu Sottoguda jest już dość trudna.
Z Malga Ciapela,gdzie wyjeżdża kolejka linowa na Marmoladę, rozpoczyna się bestialski finał. Zaczynając od tego, co w podręcznikach historii Giro określane jest jako "Cmentarz Mistrzów". Praktycznie prosta + 10％ wznosząca się droga, która wydawała się nie mieć końca (4km) i psychicznie sprawiała, że nie czuło się prawie możliwości ruszenia do przodu. Na ostatnich kilometrach znajduje się 10 ostrych zakrętów, które przypominają rynny na zboczu góry. Aby ostrzec rowerzystów o zdrętwiałych nogach, są też dwa znaki drogowe ostrzegające o pasach 15％ wzniesienia.
Wysokość przełęczy to spokojna ulga z górskim schroniskiem (zaopatrzenie), a jadąc nieco dalej pod łukiem docieramy do zbiornika wodnego, z którego przy dobrej pogodzie rozciąga się widok na lodowiec Marmolada.
Istnieje alternatywna trasa przez wąwóz Sottoguda pod warunkiem zapłaty.
Cudownie trudny col, który zostanie z tobą, zwłaszcza za osobistą walkę z prostą drogą po Malga Ciapela!!!!
Vanuit fietsknooppunt Caprile de moeilijke zijde van de Passo Fedaia gefietst.
Het eerste deel kan men in vergelijking met het slot als niet te zwaar beschouwen alhoewel het klimwerk om de drukke toeristische Sottoguda kloof rond en over te fietsen al heel stevig is.
Vanaf Malga Ciapela,waar de kabelbaan naar de Marmolada vertrekt,start het beestige slot. Beginnende met wat in Giro historieboeken als het "Kampioenenkerkhof" wordt omschreven. Nagenoeg rechte + 10％ stijgende weg die eindeloos lijkt (4km) en je psychologisch het gevoel gaf bijna niet vooruit te komen. Als kers op de klimtaart is er in de laatste kilometers nog een slotreeks van 10 haarspeldbochten als dakgoten tegen de bergflank. Om fietsers met gevoelloze benen erop attent te maken staan er ook nog twee verkeersborden die je waarschuwen voor stroken met 15％ stijging.
Pashoogte is rustige verademing met berghut (bevoorrading) en als je even verder onder de boog fietst komt men aan het stuwmeer uit met bij goed weer zicht op de Marmoladagletsjer.
Er is een alternatieve route door de Sottoguda kloof mits betaling.
Prachtige zware col die vooral voor het persoonlijk gevecht met de rechte weg na Malga Ciapela zal bijblijven!!!
| 7 km/h | 01:49:30 |
| 11 km/h | 01:09:40 |
| 15 km/h | 00:51:06 |
| 19 km/h | 00:40:20 |
