Passo dello Spluga z Chiavenna

Przejechałem go 01.06.2024. Duża część tunelu (która jest stromą częścią) jest zamknięta dla ruchu, więc możemy cieszyć się nią w samotności. Zaczyna się w dżungli, a kończy na Antarktydzie (tego dnia na dole było tropikalnie gorąco, a na górze wietrznie i mroźno). Sceneria zmieniająca się wczesnym latem jest naprawdę wspaniała. Moja pierwsza prawdziwa wspinaczka wysokogórska, więc nie mogę dać jej 5 gwiazdek, ponieważ nie mam jeszcze porównania. Pierwsza część zjazdu jest naprawdę stroma i kręta. Sceneria wjazdu do Szwajcarii jest również niezapomniana.

Długa, ale moim zdaniem wspaniała wspinaczka, podczas której kilka przystanków 1/3 i 2/3 oraz tyle samo uzupełnień wody z pewnością pomogło lepiej poradzić sobie ze zmęczeniem. Konieczne jest, aby wspinać się wyposażonym w przednie i tylne światła, biorąc pod uwagę obecność różnych tuneli, a w okresie wakacyjnym (w moim przypadku pod koniec sierpnia) zwracać uwagę na ruch samochodowy, w szczególności ten z włoskimi tablicami rejestracyjnymi, jak zwykle niestety niewielki lub żaden szacunek dla rowerzystów! Na szczycie panorama jest wspaniała.

Podjazd do Campodolcino to ciągła przemiana półpłaskich odcinków i krótkich ostrych zakrętów. Za Campodolcino zaczyna się wspinaczka, odcinek na ostrych zakrętach aż do tunelu do Madesimo jest najgorszy, jest wąski, ale bardzo malowniczy, po czym wspinaczka jest nieco łatwiejsza aż do tamy Montespluga, gdzie jest ładny płaski odcinek, który pozwala zrobić sobie przerwę przed krótkim końcowym podjazdem. Jeśli to możliwe, lepiej go unikać (bardzo zatłoczony przez kampery / samochody, a zwłaszcza motocykle, a włoscy motocykliści są bardzo niegrzeczni).

To długa i ciągła wspinaczka z 51 ponumerowanymi nawrotami, żaden segment nie jest szczególnie trudny. Tuż przed szczytem znajduje się jezioro, które pozwala nieco odpocząć przed ostatnimi kilkoma kilometrami. W miasteczkach na trasie jest wiele okazji do napełnienia butelek wodą. Istnieje kilka tuneli, z których żaden nie wydaje się niebezpieczny, ale światło jest koniecznością. Jeśli chcesz ominąć kilka tuneli i galerii, możesz skorzystać z objazdu przez Isola. Jest tam spory ruch, ale ogólnie konduktorzy są pełni szacunku i nigdy nie czułem się zagrożony. Widoki, w porównaniu z innymi alpejskimi przełęczami, nie są nadzwyczajne.

Wspinaczka, której nie można przegapić! Niekończący się... zaczynamy od 10 km w chłodnym lesie nad Chiavenna, pedałując, opuszczając Campodolcino czeka nas męka! 8 km ze średnią 9％ między wąskimi drogami i tunelami! Przy tamie Montespluga będzie się wydawało, że wjeżdżamy do raju... ale na końcu jeziora 2 km do 7％ zaprowadzą nas na przełęcz z marmurowymi nogami! Bardzo trudna, ale obowiązkowa! Idź tam!

Super polecam, szczególnie w dniu zamknięcia ruchu samochodowego! 5 gwiazdek jest za przejazd, w warunkach bez ruchu. poza tym aspektem, reszta tylko pozytywne rzeczy: nawierzchnia drogi, krajobrazy i kierunki. Dobrze zaopatrzony w fontanny do picia aż do Campodolcino, potem już nie widziałem. Dzień trasy był wyjątkowo wietrzny na ostatnich 4 km. Uważaj na ostatnie 2,5 km przy 7％, zachowaj energię.
Warto!

Przejechałem już raz drugą stronę, przełęcz Splügen, i nie wiedziałem, że druga strona będzie jeszcze piękniejsza.
W 2021 roku Giro d'Italia przejeżdżało przez tę przełęcz i kiedy zobaczyłem zdjęcia z helikoptera, od razu zostałem sprzedany.

Podjazd można podzielić na trzy części.
Pierwsza część ma około 10 km ze średnim nachyleniem 7％.
Pomiędzy nimi znajdują się jednak odcinki o nachyleniu 5 i 12％.
Następnie pojawia się odcinek z serią 10 nietypowych nawrotów, niektóre w skałach, a niektóre poza nimi.
Nie było tu zbyt wiele miejsca i najwyraźniej musieli być kreatywni.
Podoba mi się ta konstrukcja i sposób, w jaki została wykonana.
Po zakończeniu tej części następuje trzeci i ostatni odcinek na szczyt.
Najpierw odcinek wzdłuż zbiornika wodnego, a następnie mały finał na szczycie.

Długa i dość męcząca wspinaczka, ale bezcenna pod względem krajobrazowym, zwłaszcza na odcinku od Prestone do przełęczy. Nie można pominąć panoramicznej kładki w Pianazzo.

Piękna i niekończąca się wspinaczka. Zrobione na początku listopada, mogłem cieszyć się scenerią i tunelami bez ruchu (brak motocykli) kilka samochodów aż do skrzyżowania na Madesimo, ale nic więcej.
Tunele są w większości otwarte i jasne, niektóre rozświetlają się w trakcie przechodzenia.
Początek wspinaczki jest wymagający, ale spokojny, aż do Campodolcino, gdzie jest kilometr na złapanie oddechu i rozluźnienie nóg przed najtrudniejszym odcinkiem, tym z tunelami. Piękno panoramy na długich odcinkach sprawia, że zapomina się o zmęczeniu. Na wysokości Boffalory krajobraz zmienia się z pięknego na wspaniały, w listopadzie wydaje się, jakbym pedałował po księżycu. W tym momencie zaczęły mnie łapać skurcze, ale po około 1km dojeżdża się do jeziora i aż do miejscowości Montespluga regeneruje się jadąc wokół jeziora po płaskim. Po kilku ostrych zakrętach skurcze pozostawiły mnie bez szans, ale widok na dolinę i jezioro z góry były nagrodą wartą wysiłku. Wrócę na wiosnę, bo przy letnim ruchu nie jestem pewna, czy będę mogła się nim tak cieszyć.

Dobra wspinaczka, długa, ale nigdy nie za trudna. Minimalnie 34/26, najlepiej 34/28. Wykorzystaj dobrze swoje siły i zregeneruj się na prostych na ostatnie 2 km podjazdu. Polecam lampki z przodu i z tyłu na tunele, które tak czy inaczej są oświetlone i nigdy nie są zbyt długie, zwracajcie baczną uwagę na tunele zjazdowe, aby uniknąć tych bardziej technicznych możecie wybrać wariant Isola. Restauracje po jeziorze Montespluga.do zrobienia przynajmniej 1 raz!

Długa i niestety często bardzo ruchliwa wspinaczka. Ciężki początek, warto tylko dla przyjazdu nad jezioro Spławie i dla wjazdu do Szwajcarii. Ładna wycieczka, jeśli następnie zrobić Julier, z powrotem do Chiavenna z Maloja

Bardzo fajny podjazd, głównie dlatego, że ma ogromną ilość hairpinów, a droga jest momentami bardzo efektowna ze wszystkimi tunelami i ostrymi zakrętami. Teraz i wtedy wydaje się, że można się zgubić - oczywiście poza tym, że można po prostu iść drogą. Na mapie droga wygląda prosto, ale jak powiększysz to zobaczysz, że jest tak trochę inaczej. Tunele nigdy nie są długie ani niebezpieczne, ale przynieś światła.
Przejeżdżasz przez kilka uroczych włoskich wiosek, a widoki są piękne. Gorąco polecam!