Passo Costalunga / Karerpass z Vigo di Fassa

Raczej nudna wspinaczka używana głównie jako połączenie z innymi dolinami.

Ta wspinaczka jest zwykle przyjmowana jako najkrótsza droga z doliny Fassa do Bolsano. Pomyśl o niej jako o kol. łączącej, ponieważ szczyty Doliny Fassa, Przełęczy Pordoi, Przełęczy Sella i Fedaiapass są tuż za rogiem. Karerpass jest ruchliwy, ale do zrobienia pod względem nachylenia. Nigdzie nie ma wartości odstających powyżej 10％. Ostatnie kilometry są prawie płaskie z ładnymi widokami na masywy Latemar i Rosengarten. Na szczycie znajduje się mnóstwo punktów gastronomicznych, w których można naładować się na chwilę. Kiedy jednak pochwalisz się, że przyjechałeś do Doliny Fassa specjalnie po to, by zrobić Karerpass, przeciętny fanatyk kolarstwa nazwie cię wariatem.

Przyjeżdżając z Canazei opuścić ruchliwą SS48, na zewnątrz cyklu Pozza di Fassa, skręcić w prawo pod górę z doliny przez turystycznej Vigo di Fassa. Pierwsze kilometry dobrze pod górę z krótkimi pikantnymi odcinkami(+10％) wijącymi się przez lasy sosnowe ze sporadycznymi widokami na dolinę. Ostatnie 3,5 km do szczytu idziemy lekko pod górę po czymś w rodzaju płaskowyżu pozwalającym na większe zmiany. Na wysokości przełęczy znajduje się gastronomia (zaopatrzenie),wyciąg krzesełkowy na masyw Latemar i, jak się wydaje, wspaniałe widoki. Mgła/deszcz i chmury były wtedy game-breakerami.
(Dzięki Climbfinder-Google street view widziałem teraz wszystko)!
Odległość do szczytu na niebieskich prostokątnych znakach drogowych co kilometr.

Po Pordoi wciąż dochodziłem do siebie, nie tylko psychicznie, ale i fizycznie, bo na szczycie było bardzo zimno. Po zjeździe cała ekipa razem i dalej do Bolzano. Według książki drogowej jeszcze jeden podjazd i po sprawie.
Słońce sprawia, że jestem rozmarzony, myślami jestem już na mecie i nie bardzo chce mi się już wspinać.
Ale Dolomity wciąż mają coś w zanadrzu, a deserem była Costalunga.
Z wioski skręcamy na podjazd i jak patrzę na moje podsumowanie jazdy to pisze, że podjazd około 4 kilomterów, oh well just sit down and be done. Ale nie przestaje, a nogi zaczynają coraz bardziej protestować. TY coraz wyżej i radość zamienia się w irytację; tylko dlatego, że jesteś psychicznie gotowy i chcesz dotrzeć do mety z poprawnymi terminami, a teraz wspinasz się la ponad 6 kilometrów i wciąż idzie w górę. Czyli nadchodzi ten 4-kilometrowy podjazd, czy też nastąpiła pomyłka w długości!
Potem oczywiście było potężnie, a że jest to wolontariat to trzeba się nim po prostu cieszyć, ale w tym momencie chętnie bym przyciął.
Na szczycie żadnych widoków, ale tylko lasy dookoła. Znów jesteśmy w Trentino i to niedaleko.
W sumie ta przełęcz ( vel Karerpass) jest fajna, od początku stroma, ale na płaskowyżu znów można trochę odetchnąć. Na następny i co wtedy nie wiedzieliśmy niestety w dolinie potężne gradobicie zmusiło nas do ucieczki do lasu po schronienie. To wszystko w ciągu jednego dnia pracy w górach.