Grimselpass z Innertkirchen

Po zrobieniu spektakularnego Susten, wiele traci się tutaj pod względem piękna krajobrazu. Znajdujemy się na dwóch bardzo różnych poziomach. Grimsel ma dobrą nawierzchnię, podczas gdy ruch drogowy, zwłaszcza motocyklowy, jest okropny. Do tego dochodzi prawie całkowite wystawienie na słońce i, w moim przypadku, czołowy wiatr praktycznie przez całą drogę, co czyniło ją dość nieprzyjemną i trudną. Zdecydowanie bardziej wymagająca niż czytałem ％ średnia. Fajne ostatnie kilka zakrętów przed metą, za pierwszym jeziorem. Dla mnie zdecydowanie gorsza od susten,albula,gottardo,nuffenen,furka....

Z profilu wydaje się to łatwe. Nie jest! Bardzo nieregularna, duży ruch i intensywny upał (nie rób tego w sobotnie popołudnie w słońcu). Większość tuneli można ominąć, wybierając (obowiązkowe) objazdy starą brukowaną drogą.
Po drodze jest kilka wiosek, w których można napić się wody lub odpocząć!

Jedna z moich ulubionych przełęczy! To bardzo ładna droga z wieloma pofałdowanymi odcinkami i wysublimowaną scenerią. Unikaj weekendów oraz lipca i sierpnia, ponieważ panuje tam duży ruch. Na przełęczy można od razu kontynuować jazdę w prawo drogą dwupasmową z widokiem na lodowiec, skąd roztaczają się wspaniałe widoki na Schreckhorn, Lauteraarhorn i Finsteraarhorn.

Idealna do kontynuowania jazdy z Furki i powrotu przez Susten.

Z całej rundy Grimsel-Furka-Susten nie uważam tej wspinaczki za najpiękniejszą. Zbyt zatłoczony, niespektakularny. Najlepsze były jednak objazdy brukowanym tunelem. Bardzo cichy z pięknymi widokami. Co więcej, przejechaliśmy ten podjazd w sobotę z dobrą pogodą w czerwcu, kiedy TT Assen i tor F1 w Zandvoort wypuściły swoje dzieci. Trudno było cieszyć się scenerią przy takim hałasie i spalinach. Może powinienem ponownie pojechać Grimsel wcześnie rano w dzień powszedni. Z panoramiczną ulicą Oberaar w pakiecie.

Runda Grimsel, Furka, Susten to miłe doświadczenie. Ale szczerze mówiąc nie mogę powiedzieć, że sama przełęcz Grimsel jest dla mnie tak fascynująca. Jak tylko się ogarniesz i zrobisz Furkę, to staje się ona ciekawsza. A najlepsze zostało zapisane na koniec: podejście do i pierwsza część Sustenpass.

Wyjechałem około 8 rano (wtorek we wrześniu) i na całej trasie mało samochodów i motocykli.

Jak pisali inni, nie jest to łatwa wspinaczka, głównie ze względu na nierówności i profil, który mógłby sugerować inaczej.
W kierunku szczytu robi się coraz bardziej zatłoczona samochodami'i motocyklami. Mimo to uważam, że jest to całkiem przyjemna wspinaczka, choć może nie jest tak przytłaczająca pod względem przyrody jak przełęcz Susten, wciąż jest tam mnóstwo piękna do zobaczenia.

W drodze w dół oznakowane są dwa objazdy wokół tuneli, które są fajne i godne polecenia. Na zejście zabrałem wszystkie tunele, można je błyskawicznie pokonać (oczywiście ze światłami).

Na szczycie naprawdę warto wjechać na Oberaar, jeśli macie jeszcze czas i energię!

Fajnie!
Przejście na przełęcz Grimsel z Innertkirchen wiąże się z pokonaniem dużej, powszechnie używanej drogi. Dzielisz drogę z wieloma motocyklami i kilkoma samochodami's. W ogóle mi to nie przeszkadzało. Podejście jest stosunkowo płaskie i pozwala na spokojną rozgrzewkę, którą w tym przypadku zrobiłem z Brienzu. Sprzęt wspinaczkowy i pewien stopień wyszkolenia robią resztę.

Styl jest bardzo zróżnicowany. Jest więc czasem trudniej niż sugeruje to średnia. Jednocześnie po drodze jest mnóstwo okazji do odzyskania sił. Wodę można uzupełnić w Guttanen.

Na szczycie mnóstwo punktów gastronomicznych, a przy dobrej pogodzie piękne widoki. Po tym wybór zejścia Grimsel w kierunku Furkapass lub zejścia z powrotem do Innertkirchen. Sam zrobiłem to drugie.

Rada: pakujcie się na objazdy przy tunelach dla własnego bezpieczeństwa i urody. Aby zejść, można przejść przez tunele tak samo dobrze!

Mając już za sobą Sustenpass, nie jest to przyjemna wspinaczka. Ze względu na swoją nieregularność, to naprawdę jest killer, jeśli chodzi o mnie. Ładnie tak'średnio, ale to na nic się nie przyda. Po dotarciu do tamy nie jest ona zbyt przyjemna dla oka i po płaskim odcinku po prostu cierpisz. Znowu bardzo zajęty przez motocykle i samochody sportowe's.

Być może dla wytrawnego rowerzysty będzie to świetny podjazd. Ale tak nie jest. Średnia 5,6％ to zasługa pierwszych 3 płaskich km i bardzo sporadycznego kawałka płaskiego lub 3％, a przez resztę wszystko 8 do 10％ bez przerwy. Nie, nigdy więcej.

Zdecydowanie najpiękniejsza wspinaczka w regionie wokół Andermatt. Pierwsze kilometry są stosunkowo łatwe i mało spektakularne, ale całkowicie nadrabia to ostatni odcinek, na którym zabraknie Wam oczu. Na szczycie znajduje się żywy tłum. Nie zapomnijcie dołączyć kawałka do Oberaar Panoramastrasse. Zapierające dech w piersiach!

Z Brienz (początek Haslital) na szczyt (koniec Haslital) i z powrotem (ok. 88 km.). Z Meiringen 30 km. wspinaczka 1650 hm. pokonana. Ostatnie 11 km. pokonując ok. 750 hm.
Patrz regularnie w lewo i prawo :-) i po lewej stronie zobacz Gelmerbahn. Imponujący kawałek szwajcarskiej inżynierii!
Nie myślcie, gdy zobaczycie pierwszą zaporę, że jesteście już prawie na miejscu, bo potem trzeba się jeszcze wspinać przez co najmniej godzinę do pierwszego jeziora, wzdłuż niego, do drugiego jeziora, wzdłuż niego i z 3 lub 4 długimi pętlami na szczyt. Na szczycie widok jest imponujący.
Jeśli masz jeszcze wystarczająco dużo energii (również na drogę powrotną lub kontynuację!), droga panoramiczna jest kolejną opcją!
W drodze powrotnej do Brienz należy pamiętać o frezowanej rynnie na ostatnich objazdach (dla rowerzystów, wokół tunelu) oraz o 2-kilometrowym podjeździe za Innertkirchen

Wspinana w zeszłym roku jako część pętli Susten/Grimsel/Furka. (Nie udało się ukończyć z powodu wyjątkowo złej pogody - na szczęście sieć kolejowa jest dobrze rozwinięta, i wyposażona dla rowerzystów :-))
Długa wspinaczka, która staje się piękna zwłaszcza pod koniec; zdecydowanie skorzystaj z objazdów wokół tuneli - to sam w sobie powód do wspinaczki.
Prawdziwą atrakcją tej przełęczy jest druga strona

Wspinaczka wygląda na łatwą, ale zdecydowanie nią nie jest. Ze względu na swoją długość i nachylenie jest często trudna, ale piękna przyroda, której można być świadkiem sprawia, że wszystko jest miłe i znośne. Moje trzecie zdjęcie to Grimselpass widziany z Furkapass i można na nim znaleźć stary most obok nowej drogi na Grimselpass w miejscu, gdzie nie jest tak stromo.

Cyklicznie w sierpniu 2019 r.
Północna strona to długa strona . Początkowy odcinek to kręta droga przez małe wioski z okazjonalnymi ostrymi zakrętami. Tempo wznoszenia się nie jest ekstremalne, ale nieregularne . Trasa prowadzi nad dużymi zbiornikami wodnymi (Räterichsbodensee / Grimselsee) z elektrowniami. Szczególnie tam, gdzie rowerzyści pod górę nie mogą dostać się do niektórych z 5 tuneli i są przekierowywani, jest bardzo stromo, ale jeździ się wyłącznie bez ruchu przez piękny wąski wąwóz skalny. Wysokość przełęczy jest na Totesee i jest to letnie ruchliwe miejsce gromadzenia się motocykli/samochodów'i turystów. Zaplecze gastronomiczne jest obfite.
Na szerokiej drodze panował duży (ciężki) ruch z powodu prac na zbiornikach wodnych oraz dlatego, że jest to popularna trasa motocyklowa.
Druga strona wspinaczkowa jest bardziej czystą przyrodą i mniej zatłoczona, dlatego jest przeze mnie preferowana.

Wskazówka dla rowerzystów: Na wysokości przełęczy można przejechać dodatkowo wzdłuż pięknej Oberaar Panoramastrasse, co daje dodatkowe km./metry wysokości. Jest tam jednak zmienny ruch jednokierunkowy.

01-10-2020 (28 i 29 września zamknięte z powodu śniegu od 30 września ponownie otwarte) Teraz ładna pogoda. Od drogi wojewódzkiej Meiringen nr 6 100m w górę i znów w dół. Innertkirchen 26 km pod górę. Po drodze masz 4 krótkie tunele 1 długi tunel tutaj musisz przejść przez kawałek starej Grimselpass (120m bruku). 2 zapory 1 wieś (Guttannen). Było ekscytujące, ale przeżyło. (można dojechać rowerem do Totensee) zobacz Engine!

Na początku nie jest to najładniejsza wspinaczka, ale końcówka wiele nadrabia.
Tam jest naprawdę pięknie i ciesz się widokiem.
Po drodze jest kilka tuneli, jednak można też przejechać obok nich nieco gorszą drogą, ale ładniejszą i bezpieczniejszą.
Na grymasie jest trochę ruchu, ale droga jest szeroka i dobra.
Mogą więc bez problemu zdać.
Na szczycie Grimsel można również skosztować napojów i przekąsek.
Ja bym powiedział, zejść z grimułu drugą stroną i nagle przyjąć Furkę.
Naprawdę piękna wspinaczka też.
Następnie zawróciłem w górę tylną stroną grimułu (strona wzdłuż której schodzi się, aby dojść do Furki).
A potem z powrotem w dół wzdłuż grimułu, który zrobiłeś najpierw (jak opisano tutaj).
Był dobry na nieco ponad 3000 wysokościowców.
A potem z powrotem do Brienz, miejsca wyjazdu

Fajna wspinaczka, ładna, długa i zróżnicowana. Od czasu do czasu jest się odprowadzanym z drogi (samochodowej), aby podążać starym szlakiem; jest on niezwykle spokojny, ale asfaltu jest nieco mniej. W przeciwnym razie fantastyczny asfalt. Tłumy samochodów'i motocykli zmuszają jednak do zbliżenia się do białej linii, gdzie częściej znajdują się luźne kamienie. Jeziora są piękne, szczególnie na samej przełęczy jest to obrazek z górami po drugiej stronie. Na szczycie mnóstwo okazji do zregenerowania sił po obu stronach przełęczy (która biegnie wzdłuż jeziora).

Nie jest to najładniejsza wspinaczka w okolicy, ale doskonała nawierzchnia, kiedy byliśmy tam nie było zbyt tłoczno! Zejście jest ładniejsze i wychodzi na Furkapass.