Słynny podjazd |
#67 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Brabancja Flamandzka |
#7 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Hageland |
#78 Średnio najbardziej strome wzniesienie w regionie Hageland |
Grasbos / Poggio van Diest to podjazd znajdujący się w regionie Hageland. Ma długość 1 km i pokonuje 53 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 5%, co daje wynik trudności 39. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 63 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 18 recenzje tego podjazdu i zamieścili 6 zdjęcia.
Nazwy dróg: Fabrieksstraat & Grasbos
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Zaczynasz od wjechania na most kolejowy. Po jego przekroczeniu zaczyna się wspinaczka. Pierwsza część nie jest zła, po zakręcie następuje najbardziej stroma (i dla mnie najbardziej bolesna) część. Po wjechaniu na górę zjeżdża się nieco w dół i można naładować nogi, by pokonać ostatnie metry tego niewielkiego wzniesienia.
Je begint met een spoorwegbrug omhoog te rijden. Eenmaal daarover, begint het klimmetje. Het eerste deel valt mee, na de bocht komt het steilste (en voor mij pijnlijkste) gedeelte. Eenmaal daarboven daal je een stukje af en kan je je benen opnieuw opladen om de laatste hellende meters van dit heuveltje te ronden.
Piękna wspinaczka. Dobry do pokonania rowerem z Holandii (pod warunkiem, że mieszkasz w SE Brabant). Asfalt jest w porządku, zakręt jest stromy. Niestety niewiele do zobaczenia na szczycie. Mimo to świetna zabawa!
Mooie klim. Goed te doen op de fiets vanuit Nederland (op voorwaarde dat je in ZO-Brabant woont). Asfalt is prima, bochtje is steil. Helaas wel weinig te zien boven. Desalniettemin leuk!
według mojego gps maksymalny procent wynosi od 13 do 14 procent.
Volgens mijn GPS ligt het maxium percentage tussen de 13 en 14 procent. Infeite 14%
Cotygodniowa aktywność, aby raz na jakiś czas przejechać przez Grass Forest, a po zimie pełnej jazd Zwift zawsze pierwszy "check", aby zobaczyć, jak nogi wyszły z sezonu zimowego. Nazwa "Poggio" to dość zabawna anegdota, ale i tak jest to twardy łydkowy kąsek, których zresztą w regionie jest kilka. Widziałem reakcje, że szkoda, że tylko jeden, ale moja tradycyjna jazda po Hageland składa się z 28! "kaskes" i łącznie 1300 wysokości, ze stokami w regionie Diest-Scherpenheuvel-Tielt-Bekkevoort.... Nawiasem mówiąc, wzgórze, którego częścią jest Grasbos, można pokonać z 3-4 stron, o nachyleniu od 3-4% do 12-13% (absolutne maksimum Grasbos na dystansie 15 metrów). Regularnie jeżdżę też po holenderskiej Limburgii, a czasem nawet robię ponad 200-kilometrową przejażdżkę z Halen do Vaals, po której wracam do domu z około 2000 wysokościomierzy, ale nie jestem tak zdruzgotany, jak wtedy, gdy muszę przetrawić te wszystkie ukąszenia łydek...
Wekelijkse bezigheid om eens over Grasbos te gaan en na een winter vol Zwift-ritten altijd een eerste "check" om te kijken hoe de benen uit het winterseizoen gekomen zijn. De naam "Poggio" is een eerder grappige anekdote, maar het is sowieso wel een pittige kuitenbijter, waarvan er overigens verschillende in de regio liggen. Ik zag reacties dat het jammer was dat het de enige was, maar mijn traditionele Hagelandrit bestaat uit 28! "kaskes" en in totaal 1300 hoogtemeters, met hellingen in regio Diest-Scherpenheuvel-Tielt-Bekkevoort... De heuvel waar Grasbos deel van uitmaakt kan je trouwens langs 3-4 kanten nemen, met hellingspercentages tussen 3-4% en 12-13% (het absolute maximum van Grasbos voor een afstand van 15 meter). Ik ga regelmatig ook in Nederlands Limburg rijden, of soms zelfs een tocht van meer dan 200 kilometer afleggen vanuit Halen richting Vaals, waarna ik met ongeveer 2000 hoogtemeters thuis kom, maar niet zo kapot ben dan wanneer ik al die kuitenbijters moet verteren...
Jeśli jeździsz na rowerze w okolicy... zdecydowanie skorzystaj z tego! Przez linię kolejową podbieg do pierwszego skrętu w prawo, a następnie do drugiego skrętu w lewo, krótkiego, ale mocnego, zdecydowanie 15%. Zapomnij o 11%!!!!
Als je in de buurt fietst...zeker meepakken!Over de spoorweg een aanloopstukje naar de eerste bocht rechts.Dan naar de tweede bocht links kort maar krachtig zeker 15%.Vergeet die 11%!!
Krótki jędrny zgryz w łydkach. Zielone słupki na końcu dwustronnego wiaduktu nad linią kolejową gwarantują, że samochody nie będą towarzyszyć Ci podczas podjazdu. Po ostrym zakręcie z lustrem kątowym następuje krótki, mocny podjazd na pierwszy szczyt, by następnie przez ostatnie metry wspinaczki zjechać w dół do najwyższego punktu końcowego.
Nazwanie tego zbocza Poggio jest krótkie i nie pasuje do flamandzkiej skromności, ale pokazuje rowerową pasję Flandrii do kolarskich zabytków !!!!
Korte stevige kuitenbijter. De groene verkeerspaaltjes op het einde van het dubbelzijdige aanloopviaduct over de spoorweg zorgen ervoor dat auto's je niet kunnen vergezellen bergop. Na de haarspeldbocht met hoekspiegel is het kort stevig duwen tot de eerste top om je nadien bergaf te lanceren voor de laatste klimmende meters tot het hoogste eindpunt .
Deze helling de Poggio noemen is kort door de bocht en strookt niet met de Vlaamse bescheidenheid , maar het toont wel de wielerpassie van Vlaanderen voor de wielermonumenten!!!
@JohanR: Ten najbardziej stromy odcinek naprawdę jest bardziej stromy niż 11% usłyszeć. Ostatni km Ventoux tam to około 11%, gdyby ten ostatni km tam był tak stromy jak najbardziej stromy fragment Lasu Trawiastego, to byś coś widział.
@JohanR: Dat steilste stuk is echt wel steiler dan 11% hoor. De laatste km van de Ventoux daar zit je rond de 11%, als die laatste km daar zo steil zou zijn als het steilste stuk van de Grasbos, je zou iets zien.
Niezła wspinaczka. Z jakiegoś powodu pedałuję w górę tego (a naprawdę nie jestem talentem wspinaczkowym) całkiem sprawnie. Najbardziej stromy odcinek również kończy się zanim się zorientujesz, a piękna sceneria być może również nieco rozprasza uwagę. Siadaj regularnie w jeździe turystycznej, gdzie czasem jest przedstawiany jako zdecydowanie za twardy i czasem wspomina się o procencie 20%. Ale tego naprawdę w nim nie ma. Profil przedstawiony tutaj na stronie jest prawidłowy. A 11% to i tak maksimum, które pokazywał komputer rowerowy. Może w tej, skądinąd płaskiej, części Belgii, 11% czuje się jak 20% ... LOL.
Leuke klim. Om een of andere reden trappel ik deze (en ik ben echt geen klimtalent) vrij vlot omhoog. Het steilste stuk is ook voorbij voor je het weet en de mooie omgeving leidt de aandacht misschien ook wat af. Zit regelmatig in een toertocht waar hij soms veel te zwaar wordt afgeschilderd en er soms een percentage van 20% wordt vernoemd. Maar dat zit er echt niet in. Het profiel zoals hier op de site klopt. En 11% is toch het maximum wat de fietscomputer liet zien. Misschien voelt 11% in dit, overigens vlakke, deel van België aan als 20% ... LOL.
Jedno z bardziej znanych wzgórz w okolicy. Odkąd zamknęli drogę dla samochodów, wspinaczka jest o wiele przyjemniejsza i bezpieczniejsza.
Po ostrym zakręcie zaczyna się prawdziwy wysiłek. Jadąc na rowerze szosowym należy trzymać się lewej strony kapliczki. W przypadku rowerów szutrowych lub MTB wolę jechać po prawej stronie.
One of the better known hills in the area. Since they closed the road off for cars the climb is a lot more fun and more safe.
After the hairpin turn the real effort begins. When riding on a road bike you should stay on the left of the little chapel. When riding a gravel bike or MTB I prefer going to the right.
Fajna krótka ale stroma wspinaczka, teraz są słupki przy moście kolejowym, wydaje się dużo spokojniejsza bo nie ma ruchu przelotowego dla samochodów. Progresywne podejście do kaplicy, gdzie najbardziej stromy fragment znajduje się po lewej stronie, następnie krótkie zejście, aby wziąć ostatni łykowy kęs. Nie musisz tego robić dla widoków na tym zalesionym wzgórzu, ale na pewno warto się przejechać.
Leuk kort maar stevig klimmetje, nu er ter hoogte van de spoorwegbrug paaltjes staan, lijkt het een pak rustiger gezien er geen doorgaand verkeer voor wagens meer is. Opbouwende beklimming tot aan kappeletje waar links het steilste stuk komt te liggen, nadien even dalen om dan de laatste kuitenbijter te nemen. Voor de uitzichten moet je het op deze bosrijke heuvel niet doen maar zeker de moeite om voor rond te rijden.
Każdy kto jeździ na rowerze w okolicach Diest powinien i tak wziąć ten. Poggio jest znaną wspinaczką i właściwie całkiem do zrobienia (oczywiście pod warunkiem, że jest się wytrenowanym). Po przekroczeniu linii kolejowej skręcamy w lewo i od razu trafiamy na najbardziej stromy odcinek. Uważaj, bo jesienią zakręt pod włos może być zdradliwy z liśćmi i łuskami kasztanów. Za zakrętem trasa na krótko opada, by w końcu ponownie wspiąć się w kierunku Turnhoutsebaan. Przyjemna wspinaczka w spokojnej okolicy, gdzie nie trzeba się martwić o nadjeżdżający ruch. Zejście w dół poggio wydaje się raczej niewskazane.
Wie in omgeving Diest fietst moet deze toch even meepikken. De Poggio is een bekende klim en eigenlijk goed te doen (mits training uiteraard). Na het oversteken van de spoorweg sla je links af en kom je meteen op het steilste stuk terecht. Let wel op want in de herfst kan de haarspeldbocht er verraderlijk bijliggen met bladeren en kastanjebolsters. Na de bocht gaat het even in dalende lijn om tot slot weer even te stijgen richting de Turnhoutsebaan. Een aangename klim in een rustige omgeving waar je je geen zorgen hoeft te maken om aanstormend verkeer. De poggio afdalen lijkt me eerder niet aan te raden.
Z Zichem wzdłuż linii kolejowej masz ładne podejście na Grasbos. Od przejazdu kolejowego łagodnie opada w kierunku mostu kolejowego, gdzie zaczyna się wspinaczka. Skręcając w lewo, widać, że asfalt wyraźnie się podnosi, ale dopiero za zakrętem w prawo zaczyna się prawdziwa praca. Tutaj krótko, ale z mocą wyciskasz wszystko, co masz w nogach. O dużej płycie można tu zapomnieć, ale przyda się ona w pierwszym zjeździe, aby rozruszać Cię na drugą, krótszą część wspinaczki.
Vanuit Zichem langs de spoorweg heb je een mooie aanloop naar de Grasbos toe. Vanaf de overweg loopt het zacht glooiend naar de spoorwegbrug toe, alwaar de klim begint. Linksop draaiend zie je het asfalt zienderogen stijgen, maar na de rechtse haardspeldbocht start pas het echte werk. Hier pers je kort maar krachtig alles wat je in je benen hebt eruit. De grote plaat kan je hier even vergeten, maar die komt in de eerste afzink wel goed van pas om je aanloop te nemen voor het tweede en kortere deel van de klim.
Mieszkam na samym szczycie trawiastego lasu i zrobiłem wyzwanie, aby podjechać nim 10 razy z rzędu pierwsze 5/6 razy są gładkie, ale od tego momentu po prostu umiera za każdym razem. Moja ulubiona lokalna wspinaczka
Woon juist bovenaan het grasbos en heb een challenge gedaan om hem 10 keer na elkaar op te rijden de eerste 5/6 keer gaat het vlot maar vanaf dan is het gewoon elke keer dood gaan. Mijn favoriete beklimming uit de buurt
Fajny człowiek, szkoda, że nie ma więcej 'klimatów' takich jak ten w okolicy. Piękne krajobrazy, dobra nawierzchnia i po prostu dobre do zrobienia na dużej płycie. Zdecydowanie gorąco polecam!
Mooi man, jammer dat er niet meer 'beklimmingen' als deze hier in de buurt liggen. Mooie omgeving, goed wegdek en gewoon goed te doen op de grote plaat. Zeker een aandrader!
Wszyscy nowicjusze i juniorzy w okolicy znają 't Grasbos. Za sprint w górę, za powrót do domu i powiedzenie, że mimo wszystko udało się pokonać Poggio. Jako junior, w ramach treningu interwałowego, podjechałem i zjechałem nim jakieś 15 razy pod rząd. Mogę ci powiedzieć, że potem dławisz się, gdy wracasz do domu.
Alle nieuwelingen en junioren uit de buurt kennen 't Grasbos. Om sprintjes op te trekken, en om thuis te komen en te zeggen dat je toch maar weer mooi over de Poggio bent geraakt. Ik heb hem als junior, bij wijze van intervaltraining, een 15-tal keer na elkaar op en af gereden. Ik kan je zeggen, dan ben je stik kapot als je thuiskomt.
Wszystko co pisze tu Mattijs, tylko z'n ocena jest trochę niska, gdy daje Chartreuzebergowi 4 gwiazdki, bo to naprawdę w moich oczach wspinaczka na Hageland. To 11,2 % dla najbardziej stromych 100m też śmiem kwestionować. :-) Kiedyś jechałem nim 20 razy pod rząd, ale teraz już tego nie zacznę. Ale wspinaczka na szczyt. Tylko ostatnio trochę ruchliwy pod względem ruchu z powodu robót drogowych w okolicy.
Alles wat Mattijs hier schrijft, alleen z'n rating is wat laag als hij de Chartreuzeberg 4 sterren geeft, want deze is toch echt de klim van het Hageland in mijn ogen. Die 11,2 % voor de steilste 100m die durf ik ook te betwisten. :-) Heb hem ooit 20 keer achter elkaar opgereden, maar daar begin ik nu niet meteen opnieuw aan. Maar top klimmetje wel. Alleen de laatste tijd wat druk qua verkeer door wegenwerken in de buurt.
Poggio cieszy się w regionie światową sławą wśród wielu turystów rowerowych. Prawdziwi koneserzy wyskakują na most na wielkiej płycie, a potem łapią oddech na moście kolejowym. Następnie zmniejsz prędkość, aby przetrwać ostry zakręt w prawo. Potem następuje najbardziej stroma część, gdzie trzeba się podnieść w charakterze. Wielu czeka tu już na swoich rowerowych towarzyszy, ale tak naprawdę to Ty musisz przeć, wziąć krótki zjazd na pełnym gazie i pedałować przez ostatni stromy odcinek. Dopiero wtedy wejdziesz na prawdziwe Poggio.
De Poggio is wereldberoemd in de streek bij vele wielertoeristen. Echte kenners knallen op de grote plaat de brug naar boven om daarna op de spoorwegbrug even op adem te komen. Daarna kleiner schakelen zodat je de haarspeldbocht naar rechts overleefd. Daarna komt het steilste stuk waar je op karakter boven moet komen. Vele wachten hier al op hun fietsmakkers maar eigenlijk moet je doortrekken, de korte afdaling vol pakken en het laatste steile stuk doorbrommeren. Pas dan heb je de echte Poggio beklommen.
7 km/h | 00:08:58 |
11 km/h | 00:05:42 |
15 km/h | 00:04:11 |
19 km/h | 00:03:18 |