Grasbos / Poggio van Diest is een beklimming in de regio Hageland. Hij is 1 kilometer lang en overbrugt 53 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 5%. Daarmee scoort deze klim 39 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 63 meter hoogte. Gebruikers van climbfinder deelden 18 reviews over deze beklimming en hebben 6 foto's geüpload.
Straatnamen: Fabrieksstraat & Grasbos
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Je begint met een spoorwegbrug omhoog te rijden. Eenmaal daarover, begint het klimmetje. Het eerste deel valt mee, na de bocht komt het steilste (en voor mij pijnlijkste) gedeelte. Eenmaal daarboven daal je een stukje af en kan je je benen opnieuw opladen om de laatste hellende meters van dit heuveltje te ronden.
Volgens mijn GPS ligt het maxium percentage tussen de 13 en 14 procent. Infeite 14%
Wekelijkse bezigheid om eens over Grasbos te gaan en na een winter vol Zwift-ritten altijd een eerste "check" om te kijken hoe de benen uit het winterseizoen gekomen zijn. De naam "Poggio" is een eerder grappige anekdote, maar het is sowieso wel een pittige kuitenbijter, waarvan er overigens verschillende in de regio liggen. Ik zag reacties dat het jammer was dat het de enige was, maar mijn traditionele Hagelandrit bestaat uit 28! "kaskes" en in totaal 1300 hoogtemeters, met hellingen in regio Diest-Scherpenheuvel-Tielt-Bekkevoort... De heuvel waar Grasbos deel van uitmaakt kan je trouwens langs 3-4 kanten nemen, met hellingspercentages tussen 3-4% en 12-13% (het absolute maximum van Grasbos voor een afstand van 15 meter). Ik ga regelmatig ook in Nederlands Limburg rijden, of soms zelfs een tocht van meer dan 200 kilometer afleggen vanuit Halen richting Vaals, waarna ik met ongeveer 2000 hoogtemeters thuis kom, maar niet zo kapot ben dan wanneer ik al die kuitenbijters moet verteren...
Korte stevige kuitenbijter. De groene verkeerspaaltjes op het einde van het dubbelzijdige aanloopviaduct over de spoorweg zorgen ervoor dat auto's je niet kunnen vergezellen bergop. Na de haarspeldbocht met hoekspiegel is het kort stevig duwen tot de eerste top om je nadien bergaf te lanceren voor de laatste klimmende meters tot het hoogste eindpunt .
Deze helling de Poggio noemen is kort door de bocht en strookt niet met de Vlaamse bescheidenheid , maar het toont wel de wielerpassie van Vlaanderen voor de wielermonumenten!!!
Leuke klim. Om een of andere reden trappel ik deze (en ik ben echt geen klimtalent) vrij vlot omhoog. Het steilste stuk is ook voorbij voor je het weet en de mooie omgeving leidt de aandacht misschien ook wat af. Zit regelmatig in een toertocht waar hij soms veel te zwaar wordt afgeschilderd en er soms een percentage van 20% wordt vernoemd. Maar dat zit er echt niet in. Het profiel zoals hier op de site klopt. En 11% is toch het maximum wat de fietscomputer liet zien. Misschien voelt 11% in dit, overigens vlakke, deel van België aan als 20% ... LOL.
Een van de bekendere heuvels in de omgeving. Sinds ze de weg hebben afgesloten voor auto's is de klim een stuk leuker en veiliger.
Na de haarspeldbocht begint de echte inspanning. Als je op een racefiets rijdt, moet je links van het kapelletje blijven. Als je op een gravel bike of MTB rijdt geef ik de voorkeur aan rechts.
One of the better known hills in the area. Since they closed the road off for cars the climb is a lot more fun and more safe.
After the hairpin turn the real effort begins. When riding on a road bike you should stay on the left of the little chapel. When riding a gravel bike or MTB I prefer going to the right.
Leuk kort maar stevig klimmetje, nu er ter hoogte van de spoorwegbrug paaltjes staan, lijkt het een pak rustiger gezien er geen doorgaand verkeer voor wagens meer is. Opbouwende beklimming tot aan kappeletje waar links het steilste stuk komt te liggen, nadien even dalen om dan de laatste kuitenbijter te nemen. Voor de uitzichten moet je het op deze bosrijke heuvel niet doen maar zeker de moeite om voor rond te rijden.
Wie in omgeving Diest fietst moet deze toch even meepikken. De Poggio is een bekende klim en eigenlijk goed te doen (mits training uiteraard). Na het oversteken van de spoorweg sla je links af en kom je meteen op het steilste stuk terecht. Let wel op want in de herfst kan de haarspeldbocht er verraderlijk bijliggen met bladeren en kastanjebolsters. Na de bocht gaat het even in dalende lijn om tot slot weer even te stijgen richting de Turnhoutsebaan. Een aangename klim in een rustige omgeving waar je je geen zorgen hoeft te maken om aanstormend verkeer. De poggio afdalen lijkt me eerder niet aan te raden.
Vanuit Zichem langs de spoorweg heb je een mooie aanloop naar de Grasbos toe. Vanaf de overweg loopt het zacht glooiend naar de spoorwegbrug toe, alwaar de klim begint. Linksop draaiend zie je het asfalt zienderogen stijgen, maar na de rechtse haardspeldbocht start pas het echte werk. Hier pers je kort maar krachtig alles wat je in je benen hebt eruit. De grote plaat kan je hier even vergeten, maar die komt in de eerste afzink wel goed van pas om je aanloop te nemen voor het tweede en kortere deel van de klim.
Alle nieuwelingen en junioren uit de buurt kennen 't Grasbos. Om sprintjes op te trekken, en om thuis te komen en te zeggen dat je toch maar weer mooi over de Poggio bent geraakt. Ik heb hem als junior, bij wijze van intervaltraining, een 15-tal keer na elkaar op en af gereden. Ik kan je zeggen, dan ben je stik kapot als je thuiskomt.
Alles wat Mattijs hier schrijft, alleen z'n rating is wat laag als hij de Chartreuzeberg 4 sterren geeft, want deze is toch echt de klim van het Hageland in mijn ogen. Die 11,2 % voor de steilste 100m die durf ik ook te betwisten. :-) Heb hem ooit 20 keer achter elkaar opgereden, maar daar begin ik nu niet meteen opnieuw aan. Maar top klimmetje wel. Alleen de laatste tijd wat druk qua verkeer door wegenwerken in de buurt.
De Poggio is wereldberoemd in de streek bij vele wielertoeristen. Echte kenners knallen op de grote plaat de brug naar boven om daarna op de spoorwegbrug even op adem te komen. Daarna kleiner schakelen zodat je de haarspeldbocht naar rechts overleefd. Daarna komt het steilste stuk waar je op karakter boven moet komen. Vele wachten hier al op hun fietsmakkers maar eigenlijk moet je doortrekken, de korte afdaling vol pakken en het laatste steile stuk doorbrommeren. Pas dan heb je de echte Poggio beklommen.
7 km/u | 00:08:58 |
11 km/u | 00:05:42 |
15 km/u | 00:04:11 |
19 km/u | 00:03:18 |