Col de Vars

De klim van de Col de Vars is goed te doen. Het voordeel van deze col is dat de steile stukken worden afgewisseld met vlakkere (of zelfs dalende) stukken. Hierdoor kunnen de benen weer op krachten komen. Het steilste stuk vond ik niet zoals voorgaand beschreven in het drukke dorp liggen maar juist aan het begin van de col. Tot aan het laatste dorp is er een redelijke hoeveelheid verkeer, echter is de weg breed en overzichtelijk en houdt het verkeer goed rekening met fietsers. Hierna is er minder verkeer en rijd je de laatste kilometers richting de top van de col. Het wegdek is van zeer goede kwaliteit. Bidon bijvullen kan op meerdere plekken op de route, o.a. in Vars Ste .Marie direct langs de weg (uitgang dorp) en in Vars Le Claux (drukke dorp). Bovenaan de col is er een kleine eetgelegenheid.
De afdeling is heerlijk vanwege de overzichtelijke en goede weg.

NB: parkeren kan (gratis) onderaan bij het begin van de col. De col begint bij een rotonde, hiernaast is een kleine (onverharde) parkeerplaats voor ca. 10 auto's.

Alles valt en staat bij een uitmuntende conditie, komende vanuit Den Haag volbepakt, tent, slaapzak, kookgerei, tennisracket met 3 ballen, spijkerbroek, toilettas, Vichy zonne en aftersun crême reed ik met weekend oponthoud in Besançon bij kennissen richting St Tropez. Via Ardennen, Vogezen, Jura en de Chartreuse(prachtig en heerlijk eten) richting St Tropez, in Briançon in de bar kregen onze benen de nodige aandacht.
De Izoard begon gelukkig redelijk vlak om op stoom te komen maar werd best venijnig halverwege toen ik vanwege de pijn in de rug even moest strekken, best balen voet aan de grond maar na de boomgrens ging t gestaag beter, ook Bowie in mn oren droeg eraan bij net als van Halen en Tina youre simply the best.
De Vars was een aderlating vergeleken met de Izoard met venijn zoals zo vaak in de eerste helft.
Daarna een voortreffelijke salade Nichoise tegenover t fonteintje in Barcelonette die zo compleet was dat diner overbodig leek en het water nog gratis was vd overkant.
Nog ff langs aan de Verdon en vandaar naar St Tropez waar de bosbranden door de Mistral in volle vaart angstaanjagend richting zee kwamen en de kustweg een lange sirene van blusauto's was, gelukkig liep alles met een sisser en kon t bakken beginnen aan t strand.

Deze zat ook in het brevet des sept cols de l' Ubaye. Na eerst de Pontis te zijn opgereden, reed ik via het Lac de Serre-Ponçon naar Guillestre. Eerst een weldoend terrasje en daar bleek dat mijn gps, die mij in de rit over de Allos al eens in de steek liet, nu opnieuw was uitgevallen. Uiteindelijk kreeg ik hem toch terug aan de praat en begon ik met al 73 km op de teller en met een stevige, droge tegenwind aan de Vars. Wat viel dat tegen zeg. Ik was maar wat blij toen ik me zo ongeveer halverwege op een terras kon neerzetten om bij een grote coca-cola even uit te blazen. Veel had echter niet opgebracht want in het tweede deel kon zelfs een Tsjech, die met een vol bepakte fiets vanuit zijn land dwars door de Alpen naar Nice reed mij vlot bijhouden. Mijn gelaatsuitdrukking op bijgaande foto spreekt boekdelen. Ik heb me nooit zo ellendig gevoeld als na aankomst van die rit. De Vars? Niet mijn favoriete col maar toch een omweg waard als ik in de buurt ben.

Mooie col om mee te beginnen in deze regio. Het is zeker niet de zwaarste col en dat kan ook voordelen hebben natuurlijk. Op de vlakkere stukken op adem komen.
Je komt door drie wintersportoorden. De eerste twee ben je zo doorheen, de derde is flink klimmen, is de langste en het kan in de zomer druk zijn met mensen daar.
Mooie uitzichten en prima asfalt.

De Col de Vars is een mooie en lange klim. Hij sneeuwt een beetje onder naast de Izoard, Agnel, Bonette en Galibier die in de buurt liggen, maar stiekem is dit best een pittige col. Het wegdek is goed (geweldige afdaling!), de uitzichten op het Ecrins-massief geweldig. De klim is zeker door zijn lengte een best pittige klim, zonder dat het ergens overdreven steil wordt. Een aanrader om te doen. Zeker vanwege de heerlijke afdaling (of had ik dat al gezegd ;-) ).

Un col qui se découpe en 2 parties avec une "pause" entre deux : c'est chouette ! Une longue montée tranquille et en même temps on dépasse les 1000m de D+, que du bénef !

Belle ascension qui permet de basculer en Ubaye et de faire une jolie boucle ou bien de redescendre direction Guillestre avec une vue magnifique sur les Ecrins.
Bien qu'emprunte selon la priode, la monte reste trs agrable et peut se faire au train avec des inclinaisons qui varient au fil de l'ascension.
Le col est ouvert toute l'anne pour les plus vaillants.

Leuke en gevarieerde klim. Goed te doen ook voor de zwaarder gebouwde wielrenners. Vanuit het begin in Guillestre direct aan de bak. Het middenstuk is minder eenvoudig dan het profiel doet vermoeden, en de paaltjes langs de weg geven toch echt andere % door. Na de gebruikelijke bochten door bos en weides nemen de vergezichten het over. Via een dorpje en een skioord kom je in de alpenweides terecht met adembenemende uitzichten. De laatste kilometers zijn perfect asfalt omhoog rijden waar de uitbaters van de lokale refuge een heerlijke kop koffie serveren met een huisgemaakt taartje. De afdaling is snel. In mei was het wel fris, dus jasje mee :-)

Een heerlijke dag op de fiets. Een heel mooie beklimming lekker te doen met mensen die hun eerste echte col willen proberen. Geen problemen met het weer hier, zoals op de Agnel. Neem je gezelschap wel even op sleeptouw de eerste kilometers, anders kunnen ze schrikken van de impact van het stijgingspercentage. Na 6 k wordt het makkelijker, genieten van klimmen in de Alpen.

Afdalen is een droom.

Enjoy,

Gr eric

Een lekkere klim die ik al meerdere keren gedaan heb. En ik heb een haat/liefde verhouding. De ene keer vind ik deze klim meevallen, de keerop tegen enzovoort. De klim is misschien makkelijker dan de grote jongens in de buurt. Maar vergis je er niet op. Een gelukje, na het skigebied is het eigenlijk wel klaar. Ook is dit een van de weinige mooie fiets cols die het hele jaar geopend is.