Pico de las Nieves vanuit Ingenio

De dag voor deze beklimming geprobeerd om de beklimming van Pico de las Nieves vanuit de Maspalomas te doen (via de GC-60), een klim die ik in 2021 al eerder heb gedaan. Helaas was op 3/4 van de rit de weg afgesloten! Hierdoor besloten om de volgende dag de beklimming alsnog te wagen vanuit Ingenio.

Doordat mijn hotel gelegen is in het ‘charmante’ Playa del Ingles eerst een aanloop van ongeveer 20km naar het plaatsje Ingenio, vanuit daar begint het meteen stevig met ongeveer 7-8％. Eenmaal buiten het dorpje zakken de percentages iets af, geniet er nog maar even van want hierna wordt het zwaar! De gehele route naar de top is voorzien van een mooie laag asfalt, ideaal voor de afdaling, maar die is straks pas! Ook is de weg niet druk (tijdens mijn beklimming in het hoogseizoen) en houden de automobilisten goed rekening met je, misschien juicht iemand je zelfs toe!

Eenmaal aangekomen in La Pasadilla kan het echte werk beginnen. Hopelijk ben je opgewassen tegen de percentages van 13-15％ die je de komende kilometers voor je kiezen krijgt. Er is weinig tot geen kans om even rust te pakken en het is op sommige stukken echt op je tanden bijten. De haarspeldbochten die er zijn, zijn soms zo stijl dat je juist gas bij moet geven! Daarnaast liggen stukken van de weg op een soort bergkam, waardoor de wind verraderlijk met je kan spelen. Denk hier aan bij ‘t afdalen!

Wanneer je na een kilometer of 11-12 eindelijk weer wat minder steil mag klimmen, kom je ongeveer aan bij Cazadores. Het loont om rechts aan te houden, en je voorraden bij te vullen in de bar in Cazedores. Daarna kan je je weg weer vervolgen om de laatste 10 kilometer van de klim te beginnen. Vanuit hier is Pico de las Nieves al aangegeven op de borden.

Het klimmen wordt minder stijl en beter te doen, en je mag zelfs een stukje dalen! In je daling kom je langs Mirador Caldera de los Marteles. Een prachtige rotspartij waarvan je in je afdaling een mooie foto kan nemen, in je klim zou ik hier voorbij racen zodat je een aanloopje hebt voor het volgende steile stuk, met een gemiddelde van 10％ is dit echt geen pretje voor je benen. Langzaam waan je je in een bosgebied dat herstellende is van een bosbrand.
Gelukkig mag je de laatste 300 hoogtemeters wat rustiger aan doen, en kan je beginnen met om je heen kijken en genieten van de prachtige vergezichten, je bent er bijna!
Het laatste stuk neemt weer iets toe in helling, maar gelukkig nooit meer dan de eerdere percentages die je voor de kiezen hebt gehad.

Op een hoogte van 1936 meter en 23 pittige kilometers verder ben je dan eindelijk aangekomen op de top. Een mooie prestatie die beloond wordt met een prachtig uitzicht, waarbij je Roque Nublo kan aanschouwen. Op heldere dagen zie je zelfs het naastgelegen eiland Tenerife liggen met haar vulkaan El Teide.
Op het moment van mijn beklimming in het hoogseizoen, maar ook in 2021 (in het late naseizoen) staat er een busje die drankjes en eten verkoopt, heerlijk om jezelf te trakteren op het behalen van deze mooie klim. Daarna tijd om te dalen!

Dé klim van dit eiland. Ik ben deze gestart vanuit Vargas, klein plaatsje op zeeniveau. Pak je zo rustig aan klimmend de eerste 260m stijging mee. Vanuit Ingenio allemaal goed te doen, maar na Pasadilla spuit het melkzuur uit je oren en moest ik af en toe toch even voet aan de grond zetten. De weg is fantastisch en ondanks dat het een mooie ochtend in maart was ben ik geen enkele andere klimmer hier tegengekomen. Uitzicht is fantastisch en ook het asfalt omhoog is als een biljartlaken. Daling gedaan naar Maspalomas, duidelijk de populairdere kant om vandaan te klimmen met wat gemoedelijkere stijgingspercentages. Daar wel mindere kwaliteit wegdek, maar overall best oké nog.

Als afdaling gedaan, mooi alternatief (maar 6km meer) als je niet via San Bartolomé de Tirajana naar Maspalomas wilt afdalen.
Langs de Caldera en mooi uitzicht richting Las Palmas. Alleen mijn rondje geëindigd met het lelijke stuk langs de weg naar Maspalomas (wel wind in de rug).

Deze beklommen in maart 2015.
Startend vanuit het verschrikkelijk lelijke Maspalomas/Playa del Ingles heb je al meer dan 300 hoogtemeters te pakken aangezien de kustweg ook constant bolt voordat je uberhaupt aan de klim begint.
De eerste kilometers zijn echt prima te doen met percentages van rond de 7％.
Eenmaal het dorpje Pasadilla uit kijk je echt tegen een muur aan waar je tegen omhoog moet en dan begint de hel.
De eerste kilometer is echt schreeuwen om je mama met een gemiddeld percentage van 14％ maar met pieken van 17-21％, met name het stuk na de eerste haarspeldbocht is echt gruwelijk en is het slingeren naar boven. In de volgende 3 kilometer blijft het constant harken met een gemiddelde percentage van 11％.
Daarna word het beter, maar blijft het constant druk op je benen houden met percentages van rond de 8％.

Deze klim is echt veel lastiger dan die van uit Maspalomas en dan omhoog, die is langer en heeft meer afdalingen waardoor je even op adem kan komen. Deze klim is op een kleine afdaling na alleen maar omhoog en het 5km stukje bij Pasadilla (a 11.1％ gemiddeld) is echt verschrikkelijk (ik heb de 5 kilometer afgelegd in 37 minuten)

Er is nagenoeg geen verkeer in de binnenlanden van Gran Canaria en deze route al helemaal niet.
In het dal was het 19 graden, boven op de top was het mistig en maar een graad of 4.
Vervolgens afdalen richting Maspalomas en pak je onderweg toch nog even wat extra hoogtemeters.
Het rondje die ik heb gedaan was 108km en 2650hm