| Salita famosa |
| Paesaggi mozzafiato |
| 14 tornanti |
| #2 salita più difficile della regione Gran Canaria |
| #5 salite con il maggior dislivello nella regione Gran Canaria |
| #12 salita più lunga della regione Gran Canaria |
| #17 salita più ripida in media nella regione Gran Canaria |
Pico de las Nieves da Ingenio è una salita situata nella regione Gran Canaria. Ha una lunghezza di 23 km, un dislivello di 1663 metri e una pendenza media del 7.2%. La salita ottiene quindi 1470 punti di difficoltà. Il punto più alto è a 1936 metri sul livello del mare. I membri della community Climbfinder hanno condiviso 4 esperienze su questa salita e hanno caricato 10 foto.
Nomi di strade: GC-120 & GC-130
Benvenuto! Attiva il tuo account per condividere qualcosa. Troverai un' e-mail di conferma nella tua casella di posta elettronica.
Se vuoi caricare le tue foto, devi creare un account. Ci vorrà solo 1 minuto ed è completamente gratuito.
Continua con Google
Continua con Facebook
Iscriviti con email
Il giorno prima di questa salita ho provato a fare la salita del Pico de las Nieves da Maspalomas (via GC-60), una salita che ho già fatto nel 2021. Purtroppo, a 3/4 del percorso, la strada era chiusa! Per questo motivo, ho deciso di tentare comunque la salita da Ingenio il giorno successivo.
Dato che il mio hotel si trova nella "incantevole" Playa del Ingles, ho fatto prima una salita di circa 20 km fino al villaggio di Ingenio, da lì la salita inizia subito solida con circa 7-8％. Una volta usciti dal paese, le percentuali calano leggermente, godetevela per un po' perché dopo diventa dura! L'intero percorso fino alla vetta presenta un bello strato di asfalto, ideale per la discesa, ma questo avverrà più avanti! Inoltre, la strada non è affollata (durante la mia salita in alta stagione) e gli automobilisti si prendono cura di voi, magari qualcuno vi incita anche!
Una volta arrivati a La Pasadilla, può iniziare il vero lavoro. Speriamo che siate in grado di affrontare le 13-15％ percentuali che vi aspettano nei prossimi chilometri. Non c'è quasi mai la possibilità di fare una pausa e alcuni tratti sono davvero duri. I tornanti che ci sono sono a volte così ripidi che bisogna accelerare! Inoltre, alcune parti della strada si trovano su una specie di cresta, quindi il vento può giocare a sfavore. Ricordatevelo quando scendete!
Quando, dopo 11-12 chilometri, finalmente si può salire un po' meno ripidamente, si arriva a Cazadores. Conviene tenere la destra e fare rifornimento al bar di Cazadores. Poi si può riprendere il cammino per iniziare gli ultimi 10 chilometri di salita. Da qui, il Pico de las Nieves è già segnalato.
La salita diventa meno ripida e più maneggevole, e si può anche scendere un po'! Nella discesa si passa davanti al Mirador Caldera de los Marteles. Una bella formazione rocciosa di cui si può scattare una bella foto in discesa, mentre in salita la supererei di corsa in modo da avere una rincorsa per il prossimo tratto ripido, che con una media del 10％ non è affatto divertente per le gambe. Lentamente ci si immagina in un'area forestale che si sta riprendendo da un incendio.
Fortunatamente, gli ultimi 300 metri di altitudine permettono di rallentare e di iniziare a guardarsi intorno e a godersi i bellissimi panorami: ci siamo quasi!
Il tratto finale aumenta di nuovo leggermente la pendenza, ma fortunatamente mai più delle percentuali precedenti.
A 1936 metri di altitudine e dopo 23 difficili chilometri, si arriva finalmente in vetta. Un bel traguardo che viene ricompensato con panorami mozzafiato, dove si può ammirare il Roque Nublo. Nelle giornate più limpide, si può persino vedere la vicina isola di Tenerife con il suo vulcano El Teide.
All'epoca della mia salita, in alta stagione, ma anche nel 2021, c'è un furgone che vende bevande e cibo, ottimo per regalarsi il raggiungimento di questa bella salita. Dopodiché, è tempo di scendere!
De dag voor deze beklimming geprobeerd om de beklimming van Pico de las Nieves vanuit de Maspalomas te doen (via de GC-60), een klim die ik in 2021 al eerder heb gedaan. Helaas was op 3/4 van de rit de weg afgesloten! Hierdoor besloten om de volgende dag de beklimming alsnog te wagen vanuit Ingenio.
Doordat mijn hotel gelegen is in het ‘charmante’ Playa del Ingles eerst een aanloop van ongeveer 20km naar het plaatsje Ingenio, vanuit daar begint het meteen stevig met ongeveer 7-8％. Eenmaal buiten het dorpje zakken de percentages iets af, geniet er nog maar even van want hierna wordt het zwaar! De gehele route naar de top is voorzien van een mooie laag asfalt, ideaal voor de afdaling, maar die is straks pas! Ook is de weg niet druk (tijdens mijn beklimming in het hoogseizoen) en houden de automobilisten goed rekening met je, misschien juicht iemand je zelfs toe!
Eenmaal aangekomen in La Pasadilla kan het echte werk beginnen. Hopelijk ben je opgewassen tegen de percentages van 13-15％ die je de komende kilometers voor je kiezen krijgt. Er is weinig tot geen kans om even rust te pakken en het is op sommige stukken echt op je tanden bijten. De haarspeldbochten die er zijn, zijn soms zo stijl dat je juist gas bij moet geven! Daarnaast liggen stukken van de weg op een soort bergkam, waardoor de wind verraderlijk met je kan spelen. Denk hier aan bij ‘t afdalen!
Wanneer je na een kilometer of 11-12 eindelijk weer wat minder steil mag klimmen, kom je ongeveer aan bij Cazadores. Het loont om rechts aan te houden, en je voorraden bij te vullen in de bar in Cazedores. Daarna kan je je weg weer vervolgen om de laatste 10 kilometer van de klim te beginnen. Vanuit hier is Pico de las Nieves al aangegeven op de borden.
Het klimmen wordt minder stijl en beter te doen, en je mag zelfs een stukje dalen! In je daling kom je langs Mirador Caldera de los Marteles. Een prachtige rotspartij waarvan je in je afdaling een mooie foto kan nemen, in je klim zou ik hier voorbij racen zodat je een aanloopje hebt voor het volgende steile stuk, met een gemiddelde van 10％ is dit echt geen pretje voor je benen. Langzaam waan je je in een bosgebied dat herstellende is van een bosbrand.
Gelukkig mag je de laatste 300 hoogtemeters wat rustiger aan doen, en kan je beginnen met om je heen kijken en genieten van de prachtige vergezichten, je bent er bijna!
Het laatste stuk neemt weer iets toe in helling, maar gelukkig nooit meer dan de eerdere percentages die je voor de kiezen hebt gehad.
Op een hoogte van 1936 meter en 23 pittige kilometers verder ben je dan eindelijk aangekomen op de top. Een mooie prestatie die beloond wordt met een prachtig uitzicht, waarbij je Roque Nublo kan aanschouwen. Op heldere dagen zie je zelfs het naastgelegen eiland Tenerife liggen met haar vulkaan El Teide.
Op het moment van mijn beklimming in het hoogseizoen, maar ook in 2021 (in het late naseizoen) staat er een busje die drankjes en eten verkoopt, heerlijk om jezelf te trakteren op het behalen van deze mooie klim. Daarna tijd om te dalen!
La salita di quest'isola. Ho iniziato questa salita da Vargas, piccola città al livello del mare. I primi 260 metri di ascesa sono in leggera salita. Da Ingenio tutto è fattibile, ma dopo Pasadilla l'acido lattico schizza fuori dalle orecchie e ho dovuto mettere piede ogni tanto. La strada è fantastica e nonostante fosse una bella mattina di marzo non ho incontrato altri scalatori. La vista è fantastica e anche l'asfalto in salita è come un foglio di biliardo. Ho fatto la discesa verso Maspalomas, chiaramente il versante più popolare da cui salire, con pendenze più lievi. La qualità del manto stradale è più scadente, ma nel complesso va bene.
Dé klim van dit eiland. Ik ben deze gestart vanuit Vargas, klein plaatsje op zeeniveau. Pak je zo rustig aan klimmend de eerste 260m stijging mee. Vanuit Ingenio allemaal goed te doen, maar na Pasadilla spuit het melkzuur uit je oren en moest ik af en toe toch even voet aan de grond zetten. De weg is fantastisch en ondanks dat het een mooie ochtend in maart was ben ik geen enkele andere klimmer hier tegengekomen. Uitzicht is fantastisch en ook het asfalt omhoog is als een biljartlaken. Daling gedaan naar Maspalomas, duidelijk de populairdere kant om vandaan te klimmen met wat gemoedelijkere stijgingspercentages. Daar wel mindere kwaliteit wegdek, maar overall best oké nog.
Fatta come discesa, una bella alternativa (ma 6 km in più) se non si vuole scendere a Maspalomas passando per San Bartolomé de Tirajana.
Lungo la Caldera e belle viste verso Las Palmas. Ho concluso il mio giro solo con il brutto tratto lungo la strada per Maspalomas (con vento in coda).
Als afdaling gedaan, mooi alternatief (maar 6km meer) als je niet via San Bartolomé de Tirajana naar Maspalomas wilt afdalen.
Langs de Caldera en mooi uitzicht richting Las Palmas. Alleen mijn rondje geëindigd met het lelijke stuk langs de weg naar Maspalomas (wel wind in de rug).
Salito nel marzo 2015.
Partendo dalla terribilmente brutta Maspalomas/Playa del Ingles hai già più di 300 altimetri da affrontare poiché la strada costiera si gonfia costantemente prima ancora di iniziare la salita.
I primi chilometri sono davvero facili da fare con percentuali di circa 7％.
Una volta usciti dal villaggio di Pasadilla, si affronta un muro che bisogna scalare e poi inizia l'inferno.
Il primo chilometro è davvero da urlo per la tua mamma con una percentuale media di 14％ ma con picchi di 17-21％, soprattutto la parte dopo il primo tornante è davvero orribile e si snoda in salita. I successivi 3 chilometri sono una lotta costante con una percentuale media di 11％.
Dopo di che, migliora, ma mette ancora una pressione costante sulle gambe con percentuali di circa 8％.
Questa salita è davvero molto più dura di quella da Maspalomas e poi su, che è più lunga e ha più discese per poter riprendere fiato. Questa salita è tutta in salita tranne una piccola discesa e il tratto di 5 km a Pasadilla (a 11,1％ di media) è veramente orribile (ho fatto i 5 km in 37 minuti)
Non c'è quasi nessun traffico nell'interno di Gran Canaria e certamente non lungo questo percorso.
Nella valle c'erano 19 gradi, in cima c'era nebbia e solo 4 gradi.
Poi si scende verso Maspalomas e si guadagna qualche metro di altitudine in più lungo la strada.
Il viaggio di andata e ritorno che ho fatto è stato di 108km e 2650hm
Deze beklommen in maart 2015.
Startend vanuit het verschrikkelijk lelijke Maspalomas/Playa del Ingles heb je al meer dan 300 hoogtemeters te pakken aangezien de kustweg ook constant bolt voordat je uberhaupt aan de klim begint.
De eerste kilometers zijn echt prima te doen met percentages van rond de 7％.
Eenmaal het dorpje Pasadilla uit kijk je echt tegen een muur aan waar je tegen omhoog moet en dan begint de hel.
De eerste kilometer is echt schreeuwen om je mama met een gemiddeld percentage van 14％ maar met pieken van 17-21％, met name het stuk na de eerste haarspeldbocht is echt gruwelijk en is het slingeren naar boven. In de volgende 3 kilometer blijft het constant harken met een gemiddelde percentage van 11％.
Daarna word het beter, maar blijft het constant druk op je benen houden met percentages van rond de 8％.
Deze klim is echt veel lastiger dan die van uit Maspalomas en dan omhoog, die is langer en heeft meer afdalingen waardoor je even op adem kan komen. Deze klim is op een kleine afdaling na alleen maar omhoog en het 5km stukje bij Pasadilla (a 11.1％ gemiddeld) is echt verschrikkelijk (ik heb de 5 kilometer afgelegd in 37 minuten)
Er is nagenoeg geen verkeer in de binnenlanden van Gran Canaria en deze route al helemaal niet.
In het dal was het 19 graden, boven op de top was het mistig en maar een graad of 4.
Vervolgens afdalen richting Maspalomas en pak je onderweg toch nog even wat extra hoogtemeters.
Het rondje die ik heb gedaan was 108km en 2650hm
| 7 km/h | 03:17:21 |
| 11 km/h | 02:05:35 |
| 15 km/h | 01:32:06 |
| 19 km/h | 01:12:42 |
