| Beroemde beklimming |
| Mooi landschap |
| 34 haarspeldbochten |
| #46 zwaarste beklimming van Lombardije |
| #54 meeste hoogtemeters van Italië |
| #27 langste beklimming van Lombardije |
Tsja, de Passo dello Stelvio Stelvio vanuit Bormio is duidelijk 'de andere' Stelvio. Want iedereen die het over de Stelvio heeft, heeft het over die beroemde haarspeldbochten aan de zijde van Prato. Opzich logisch want er zijn maar weinig wegen zo indrukwekkend. Maar we doen deze zijde van de Stelvio te kort door het 'slechts' de andere zijde te noemen. Landschappelijk is de klim vanuit Bormio misschien zelfs wel mooier. Denk aan hoge rotswanden indrukwekkende watervallen en felgroene azlpenweides om in het echte hooggergte te eindigen. Kortom zeker geen troostprijs.
Vanuit Bormio is de Stelvio niet te missen, volg de borden of de vele fietsers, motorrijders en oldtimers die de col opgaan. De eerste haarspeldbochten liggen al in het dorpje zelf. Niet al te steil slingert de weg hier omhoog om een indrukwekkende kloof in te rijden. Het is nergens extreem steil, maar evengoed is het overal flink doorpoten. Na de eerste bochten boven Bormio blijf je vrij lang op een balkon rijden. Als het nog kan geniet van het uitzicht, want het is indrukwekkend en mooi. Enkele smalle en natte tunnels verdienen het om op te letten (reflecterende kleding en een klein lampje zijn niet onverstandig).
Naast een indrukwekkende rivier die eerder een waterval genoemd mag worden gaat de weg over in met flinke stijgingspercentage haarspeldbochten, voor vele makkelijker fietsen: van bocht naar bocht. Het zijn er minder dan aan de andere zijde van de Stelvio, maar het genieten (of pijnlijden) is er niet minder om. Na deze haarspeldbochten gaat de weg even steil recht omhoog om daarna even terug te vallen. Heerlijk om de benen weer even los te draaien voor de 'Grand Finale' Want de laatste kilometers zijn steil heel steil, vlak voordat je de kermis van de Stelvio in rijdt. In je eentje genieten van je overwinning op deze col zit er niet bij.
Straatnaam: Strada Statale dello Stelvio
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Doorgaan met Apple
Aanmelden met e-mail
Fantastische klim, deed hem voor het eerst op 1 november dankzij een ongewoon warme dag (passeert meestal de eerste dagen van november). De klim is nooit te zwaar (vanaf Bormio), gaat gestaag omhoog en is vrij lang - met een laag tempo is het minder dan 2 uur.
Locals vertelden me dat er meestal veel verkeer is, maar dat was er niet vanwege het zeer lage seizoen, plus de herfstkleuren waren absoluut prachtig. Ik ben het ermee eens dat's een must do is, een beklimming die alle fietsers (minstens) één keer in hun leven zouden moeten doen!
Fantastic climb, did it for the first time on November 1 thanks to an uncommon warm day (Pass usually close first days of November). The climb is never too harsh (from Bormio), it goes up steadily and it's pretty long - with a low pace is less than 2 hrs.
Locals told me that usually there's high traffic but there was none due to the very low season, plus the autumn colors were absolutely gorgeous. Agree that's a must do, a climb all cyclists should do (at least) once in a lifetime!
Mooie beklimming die zijn moeilijkheden heeft in twee opzichten: lengte en bereikte hoogte.
Vanaf Bormio is het altijd te rijden, met een herstelzone in de Braulio-vallei (1,5 km aan 4/5％).
Spectaculaire uitzichten.
Het verkeer is 's zomers en in het weekend erg druk, dus ik raad aan om niet later dan 6.30 uur te beginnen.
Een van de beklimmingen die elke fietser minstens één keer in zijn leven moet doen.
Bella bella, ascesa che ha le sue difficoltà per due aspetti: lunghezza e altitudine che si raggiunge.
Da Bormio sempre pedalabile, con zona di recupero nella valle del Braulio (1,5km al 4/5％).
Viste spettacolari.
Traffico in estate e nei week end molto sostenuto, consiglio quindi partire non oltre le 6:30 del mattino.
Una delle salite che qualunque ciclista deve fare almeno una volta nella vita.
d 5.0
Deze kant kent een aantal tunnels waardoor je zeker een achterlicht moet meenemen. Wij hadden geluk dat er de dag van onze beklimming toevallig een cyclo werd georganiseerd waarvoor de hele helling in de ochtend voor gemotoriseerd verkeer was afgesloten: een aanrader om in de gaten te houden!! Prima wegdek, prachtige klim waarbij je net voor de top ook linksaf Zwitserland kunt induiken, net als Tom deed tijdens de door hem gewonnen Giro. Absolute must voor elke wielerliefhebber!! Dat is ook de route als je de Stelvio ook van de andere (nog bekendere) kant wilt beklimmen.
Mooie klim die begint met een lange klim door het dal met veel tunnels. De tunnels zijn over het algemeen kort maar verlichting is wel gewenst. Dan komen de eerste haarspeldbochten. Halverwege de bochten en halverwege de totale beklimming zit een mooie plek om te eten en te drinken. Het terras zit in de bocht. Na de haarspeldbochten kom je op de het plateau. Van hieruit heb je weer mooie vergezichten. Helaas verpesten aan deze kant van de Stelvio de hoogspanningsmasten veel van het uitzicht. Halverwege het plateau staat een mooi kerkje en een monument. Moeite waard om te stoppen. Wanneer je verder fietst zie je in de verte de Umbrail pas liggen. En wanneer het helder is ook rechts daarvan de Stelvio pas. Het is dan nog 5/6 km flink klimmen. Hier heeft de wind ook vrij spel. Een hele mooie klim die echter niet de ultieme schoonheid heeft van de Gavia of de Prato kant van de Stelvio.
Ik had Zijne Majesteit "de Stelvio" al eerder willen trotseren en dit jaar is het gelukt. Ik ontken niet dat ik na het heiligdom wilde omkeren, maar pedaal na pedaal zag je de top naderen, ik raapte de moed bij elkaar en bereikte hem. De landschappen langs de route zijn zeer gevarieerd, van bossen tot rotsen, van watervallen tot weilanden... en vanaf Bormio zie je het bord (40' haarspeldbocht) en daar begint de reis. Veel klimplezier voor degenen die het willen doen!
Era da un po che volevo affrontare sua maestà "lo Stelvio" e quest'anno ci sono andato. Non nego che dopo il sacrario volevo tornare indietro, ma pedalata dopo pedalata si intravedeva la cima che si avvicinava, mi sono fatto coraggio e l'ho raggiunta. I paesaggi lungo il percorso sono molto vari, da boschi a rocce, da cascate a prati... e partendo da Bormio, si vede la scritta (40' tornante) e li inizia il viaggio. Buona salita a chi lo vorrà affrontare!
Ik heb voor het eerst deelgenomen aan de Re Stelvio Mapei rally (39e editie). Een geweldige ervaring; onberispelijke organisatie. Een echte aanrader. Vanaf Bormio is het het minst moeilijke deel, maar het is een zeer bevredigende klim. Volgens mijn gegevens (garmin en "fatigue") is er halverwege een stuk op 15％. Dan zijn de laatste 4 km meer vermoeiend vanwege de opgebouwde vermoeidheid dan vanwege de hellingen. Een echte aanrader.
Ho partecipato per la prima volta al raduno Re Stelvio Mapei (39.ma edizione). Una esperienza bellissima; organizzazione impeccabile. Caldamente suggerita. Da Bormio è la parte meno difficile ma è una salita che da molte soddisfazioni. Dai miei rilevamenti (garmin e "fatica") ritengo che verso metà percorso ci sia un tratto anche al 15％. Poi gli ultimi 4 km sono faticosi più per la fatica accumulata che per le pendenze. Consigliatissimo.
Vanwege deze beklimming hebben we een vakantie in Bormio gepland.
Het was een geweldige ervaring met prachtige uitzichten. De weg is in zeer goede staat.
Ik raad het zeker aan.
Because of this climb we planned a holiday in Bormio.
It was a great experience with beautiful views. The road is in very good condition.
I definitely recommend it.
Het is een geweldige klim; de weg is de hele weg omhoog in uitstekende staat. Wees alleen voorzichtig met sommige motoren die de weg afsnijden en je bijna raken als je afdaalt.
It is an amazing climb; the road is in excellent condition all the way up. Just be careful with some motorbikes cutting the road and almost hitting you when descending.
Het mooiste landschap van alle beklimmingen die ik heb gedaan (16 HC beklimmingen in heel Europa). Wat uniek is, is dat het vanaf het begin geweldig is en steeds weidser en epischer wordt naarmate je hoger komt. Het is een solide en comfortabele klim vanuit Bormio met alleen de laatste 3 km die echt pijn doen. Het is een geweldige plek en een must om te doen.
The most amazing scenery of any climb I have done (16 HC climbs around Europe ). What’s unique is it’s amazing from the start and gets more vast and epic as you get higher. It’s a solid and comfortable climb from Bormio with only the last 3k which really hurt. It’s an amazing place and a must do.
Waarschijnlijk de mooiste klim die ik tot nu toe heb gedaan. Spectaculair landschap!
Probabilmente la salita più bella che abbia mai affrontato fino ad ora. Paesaggio spettacolare!
Met de MTB de Stelvio dag gedaan, mythische klim, mooi en oneindig, helaas verpestte de mist gedeeltelijk het uitzicht op het panorama; de hoogte vanaf 2000m laat zich voelen en als je niet geacclimatiseerd bent is het beter om het niet te forceren, beoordeel ook goed de kleding want de afdaling, zelfs in de zomer, kan erg koud zijn! Ik kom terug met BDC
Fatta in MTB per lo Stelvio day, salita mitica, bellissima e infinita, purtroppo la nebbia ha rovinato parzialmente le viste sul panorama; la quota dai 2000m in poi si fa sentire e se non si è acclimatati è meglio non forzare, valutate bene anche l'abbigliamento perchè la discesa anche se d'estate può essere freddissima! Ci tornerò in BDC
Deze klim gedaan op 12/8/2023 een zalige dag met perfecte temperature. De bochten aan Bormio zijde liggen anders als de kant van Prato (ze bollen beter) . De bochten aan de waterval zijn pittig genoeg om de benen is te testen waarna er het tussenstuk komt dat minder sleil is en waar je het tempo wat kan opvoeren om vervolgens het laatste deel te beginnen dat toch terug vrij pittig is mede door de hoogte en de koudere temperature. Eens boven heb ik de afdaling gedaan om via de Umbrail naar Prato te rijden deze zijde is veel warmer toen rond de 30° het eerste deel bolt inderdaad vlot met ee nieuwe asfalt laag. Vanaf de eerste tornados toch al een tandje kleiner geschakeld wat geen overbodige luxe is . Vanaf het hotel zie je uiteindelijk de top goed liggen maar dan begon het zwaarste van de tocht zeker mentaal. Deze kant pas in de namiddag begonnen met het gevolg dat er echt niemand meer daar naar ophoog fietste wat het ook al niet gemakkelijker maakte maar met wat karakter toch nog vlot boven geraakt om daarna een zalige afdaling te nemen naar Bormio
Dit is een zekere must do!!
Vanuit Glurns heen en via Zwitserland terug is een aanrader.
De 48 bochten zijn een genot om door te gaan.
Alleen jammer van het vele motor - en auto verkeer tijdens mijn klim.
Je vergeet nooit je eerste pas, gedaan op een dag dat het verkeer was afgesloten, een unieke ervaring. Het enige probleem was het fietsverkeer bovenaan de pas!
Il primo Passo non si scorda mai, fatta durante una giornata di chiusura al traffico, esperienza unica. Unico problema il traffico di biciclette in cima al Passo!
Wat een geweldige klim! Ondanks dat deze zijde minder befaamd en populair is, doet dat niet af aan de schoonheid ervan. Het is (tot de laatste drie kilometer) en redelijk gelijkmatige klim waar je je krachten goed kan verdelen. Af en toe een uitschieter naar 10％, maar dat is te overzien. De laatste drie kilometer daarentegen zijn zwaar, maar vlak daarvoor bevindt zich een redelijk makkelijk gedeelte waar je je mentaal en fysiek goed kunt voorbereid op het laatste gedeelte. Het uitzicht is eigenlijk constant prachtig, met meerdere watervallen, uitzicht op het dal en besneeuwde bergtoppen, en als je geluk hebt zie je meerdere (nieuwsgierig starende) marmotten. Het asfalt is goed en verkeer valt aan deze zijde mee. Dikke aanrader!
Ik had het voorrecht om deze te beklimmen tijdens de Re Stelvio MAPEI in juli 2023. De weg was afgesloten voor verkeer en daardoor was het mogelijk om te genieten van zowel de beklimming als de afdaling zonder te hoeven vrezen voor auto's of motoren. Een supermooie route, vooral het gedeelte Spondalunga met de Braulio-watervallen. Zodra je de splitsing met de Umbrail-pas bereikt, begint het moeilijkste deel gezien de hoogte en de benen die je al hebt doorgebracht op de eerdere segmenten. De top bereiken en het landschap en de berg Ortles bewonderen is gewoonweg adembenemend. De afdaling naar Bormio was ook bijzonder aangenaam door het gebrek aan verkeer. Probeer een van deze evenementen mee te maken, je zult er geen spijt van krijgen!
Had the privilege of climbing this during the Re Stelvio MAPEI in July 2023. The road was closed to traffic and as such it was possible to enjoy both the ascent and the descent without fearing for cars or motorbikes. A super scenic route, especially the Spondalunga section with the Braulio waterfalls. Once you reach the junction with the Umbrail pass, the most difficult part begins given the altitude and the legs already spent on the earlier segments. Reaching the top and admiring the scenery and the Ortles mountain is simply breathtaking. The descent to Bormio was particularly enjoyable too due to the lack of traffic. Do try to go on one of such events, you won't regret it!
Van de voet tot de galerijen is het vlot doenbaar, al voel je de eerste steiler strook wel na +/- 3 km. Vanaf de galerijen wordt het steiler, zeker vanaf de voorlaatste. Daarna is het ff afzien tot de gekende berghut, maar recuperatie in de haarspeldbochten. Richting het monument vlakt het wat af, doch de lucht is stilaan ijler dus zomaar versnellen is niet zo evident. Vanaf het monument is het even vlakker en kan je de benen laten draaien en terug los gooien. Vervolgens de lussen richting Umrailpas. Vanaf hier is het nog +/- 5 km, maar dit zijn ook de zwaarste. Eens je hier voorbij bent voel je bij wind de koudere temperatuur en dit kan wel ff aankomen. De klim loopt stevig door letterlijk tot op de top. De afdaling is vlot, alleen wat slechter asfalt op de bovenste stroken. Prachtige ervaring. Doe zeker je lichtjes aan, in de galerijtjes is het toch eerder donker. Het kan hier ook altijd glad zijn.
Vond het een zeer mooie maar geen prettige klim vanwege de vele motoren en auto's die blijkbaar wedstrijd hebben. Boven is het een drukte van jewelste met de geur van hamburgers, hot-dog en benzine. in de afdaling is het wel oppassen in de galerijen en tunnels door het water op de baan. 1 keer moeten herstellen van een achterwielslip.
Lange en mooie rit, niet zo zwaar, alleen de laatste 3 km zijn een beetje zwaar. Prachtig panorama en mooie omgeving
Long and beautiful ride, not so heavy, only the last 3 km are a little bit tough. Great panorama and beautiful surrounding
Er zijn zwaardere beklimmingen dan de Stelvio, dat is zeker, maar voor mij is dit de beklimming bij uitstek.
Het is zo'n klim waarvan je weet dat je een prestatie hebt geleverd als je boven bent!
De eerste keer dat ik hem deed, kwam ik met tranen in mijn ogen aan van de emotie... Ik heb alleen hetzelfde gevoel gehad op de top van de Gavia en de Iseran.
Vanuit Prato is het zwaarder, maar vanuit Bormio is het landschappelijk gezien mooier.
Je moet het 's ochtends vroeg doen en bij voorkeur doordeweeks, of een beetje buiten het seizoen (zoals bij de opening van de pas of vanaf half september) om de hoeveelheid passerende voertuigen te vermijden (vooral motorrijders, die je oren behoorlijk storen).
Ci sono salite più dure dello Stelvio, questo è poco, ma sicuro, ma per conto mio è la salita per eccellenza.
E' quella salita, che quando arrivi su, sai di aver fatto una conquista!
La prima volta che l'ho affrontata, sono arrivata in cima con le lacrime agli occhi dall'emozione.. le stesse sensazioni le ho avute solo in cima al Gavia e all'Iseran.
Da Prato è più tosta, ma da Bormio è più bella paesaggisticamente parlando.
Da fare la mattina presto e preferibilmente in settimana, oppure un po' fuori stagione (tipo all'apertura del passo o da metà settembre in poi) per evitare la mole di mezzi che passano (motociclisti in particolar modo che disturbano parecchio le orecchie).
Misschien niet de iconische rit naar boven, maar op zichzelf wel prachtig. Als je kunt, begin dan vroeg om het verkeer te vermijden.
Maybe not the iconic ride up but stunning in its own right. If you can, start early to avoid the traffic.
Beste klim ooit? waarschijnlijk wel ja. continu, constant, jammer dat er tijden van het jaar zijn dat er veel verkeer is. je moet het juiste moment kiezen. De hoogte en de lengte maken het altijd uitdagend.
Salita migliore mai fatta? probabilmente si. continua, costante, peccato per alcuni momenti dell'anno con tanto traffico. bisogna scegliere il momento giusto. L'altitudine e la lunghezza la rendono sempre impegnativa.
Prachtig rit in juni 2023. Zelf was ik niet in zeer goede conditie door een val van mijn fiets een paar maanden geleden. Toch lukte het deze col te bedwingen. De laatse 3km vond ik het zwaarst vanwege de ijle lucht.
In mei 2022 de Stelvio gefietst vanaf Bormio. Geluk dat de pas al geopend was, dat varieert ieder jaar.
Mooie maar lange tocht, afgedaald naar Prato met de fiets.
Kleding is erg lastig, te warm in Bormio, koud op de top, onderweg nog een buitje gehad.
Erg gaaf en de moeite waard, weg is goed te rijden.
Ik denk dat alles al gezegd is over deze klim. Ik zal alleen een paar informatieve opmerkingen toevoegen.
1- Als je kunt, kies dan een midweekse dag (zelfs beter in de herfst).
2- Beschouw het niet als zo veeleisend, de hoogte is belangrijker dan de klim. Als je goed geacclimatiseerd bent, zit je goed.
3-Fontein voor water bij het Casa Cantoniera III - Restauraties langs de route
4-De tour met beklimming vanuit Bormio, afdaling vanuit Umbrail en beklimming vanuit Prato kan ik ten zeerste aanbevelen voor mensen met benen. EPICO tour!!!
5-Aan de laatste haarspeldbochten vind je fotografen voor de souvenirfoto van de beklimming (als je het internetadres wilt onthouden).
Penso che su questa salita sia stato detto tutto. Aggiungo solo qualche nota informativa.
1- Se potete scegliete un giorno infrasettimanale (meglio ancora in autunno)
2- Non consideratela così impegnativa, fa più la quota che la salita. Se avete un buon acclimatamento siete a posto.
3-Fontana per acqua alla Casa Cantoniera III -ristori lungo il percorso
4-Consiglio, a vivamente, chi ha gamba, il giro con salita da Bormio , discesa da Umbrail e risalita da Prato. Giro EPICO !!!
5-Agli ultimo tornanti troverete fotografi per la foto ricordo della salita (se volete memorizzate l'indirizzo internet).
Het'is gewoon de hoogte die deze klim voor zo veel mensen niet gemakkelijk maakt, en als je bij het IV kantonnement komt, zie je de pas voor je. hij lijkt zo dichtbij en toch komt hij nooit. Je kunt beter niet naar boven kijken haha
E' proprio la quota che rende questa salita non facile per tante persone, e quando arrivi alla IV cantoniera, che vedi il passo davanti a te.. sembra così vicino e invece non arriva mai. Meglio non guardare lassù ahahah
Gereden op een donderdagmiddag in september. 's Ochtends regende het pijpenstelen, uiteindelijk werd het lichte regen en ging ik er toch maar voor. Na een goede km stopte de regen en kwam de zon zo nu en dan tevoorschijn, heerlijk! De klim is prima te rijden, ik vond zelfs de laatste paar km erg lekker gaan. Had de andere zijde nog willen meepakken maar daar was het intussen te laat op de dag voor geworden.
Uitdagend, ruw en ruig. Een must om te doen - maar wees voorbereid met een uitrusting om je warm te houden tijdens de afdaling.
Ik ging vroeg om het verkeer te vermijden, wat de klim en de afdaling aangenaam maakte.
Het landschap is prachtig. En de eerste 1200VM reed ik sterk. Het was na de adempauze van het weidegedeelte dat ik de uitdaging van de berg voelde. Ik denk dat het de combinatie van vermoeidheid en hoogte was die mijn klim op de laatste 300VM drastisch vertraagde. In veel verslagen van de beklimming wordt gezegd dat dit het zwaarste deel van de beklimming is.
Ik kreeg het heel erg koud op de weg naar beneden (ondanks het feit dat ik me goed heb ingepakt), dus zorg ervoor dat je warm genoeg bent voor het geval het weer omslaat (handschoenen met vingers, een nekwarmer/gezichtsmasker, winddicht jack, legging, armwarmers).
Challenging, raw and rugged. A must do - but be prepared with kit to keep you warm on the descent.
I went early to avoid the traffic which made the climb and decent enjoyable.
The scenery is beautiful. And the first 1200VM I rode strong. It was after the respite of the meadow section that I felt the challenge of the mountain. I think it was the combination of fatigue and elevation that dramatically slowed my ascent on the final 300VM. Many accounts of the climb have remarked on this being the hardest section of the climb.
I got very, very cold on the way down (despite rugging up), so be sure to have warm enough kit in case the weather turns (fingered gloves, a neck warmer/facemask, windproof jacket, leggings, arm warmers).
Prachtige klim in een majestueuze omgeving. Een lang, half vlak stuk zorgt voor wat welverdiende rust.
Op de pas is het een drukte van belang, die de poëzie een beetje bederft, maar slechts een beetje. Dat moet koste wat kost gebeuren.
Salita bellissima in ambiente maestoso. Un lungo tratto semipianeggiante concede di un pò di meritato riposo.
Al passo c'è il finimondo di gente che sciupa un pò la poesia, ma solo un pò. Da fare ad ogni costo.
Mooie klim. Een 10 voor de omgeving. Een 0 voor het verkeer. Eenmaal was voldoende. Als ik dan toch in de buurt ben,.... Geef mij de Gavia maar. 2hr54' Na de Mortirolo en Gavia tijdens de "Pirata" van Golazo in 2018.
Ik ben vanuit Bormio geklommen. Mooie, uitdagende route. Een zekere mate van opleiding is noodzakelijk. Maar op de top is het spektakel uitzonderlijk. Altijd in het gezelschap van medefietsers. Het is een must in het palmares van een amateur wielrenner. De klim vanuit Prato is even mooi maar veeleisender.
Sono salito da Bormio. Percorso bellissimo, impegnativo. E’ necessario un certo allenamento. Ma in vetta lo spettacolo è eccezionale. Sempre in compagnia di altroi colleghi ciclisti. Non può mancare nel palmares di un ciclista amatoriale. La salita da Prato è ugualmente bella ma più impegnativa.
Mooi, mooier, mooist, Stelvio.
Klim om nooit en te nimmer te vergeten.
Fantastische ervaring.
Pittig vanwege de lengte en hoogte.
Maar meer dan de moeite waard.
Voel je Fausto Coppi.
Gedaan in een rit vanuit Prato, eerst die kant naar boven, dan deze naar beneden en weer terug naar boven. Er zit een verkeerslicht in de klim voor een tunnel, omdat er maar van 1 kant tegelijk auto's doorheen passen. Daar is het hopen op groen of anders gewoon door rood als je niet wilt stoppen, wij hadden geluk met groen. Het 'vlakke' stuk daagt je uit om 20+ te gaan rijden maar daar ben je al gauw klaar mee wanneer die haarspelden weer beginnen. Laatste 3km, vanaf de afslag naar de umbrail is het het zwaarst. Mooie klim, meer afwisseling dan de Prato kant, maar die blijft toch mijn favoriet door de laatste 30 bochten.
Ik huurde een Focus Izalco racefiets in Bormio (Spot-On) voor €60 en begon aan de beklimming, wat mijn eerste fietscol ooit was zonder enige voorbereiding, dus moest een paar keer stoppen... Geweldige weg, mooie uitzichten, mooie haarspeldbochten, zo veel andere medefietsers. Helaas ook veel auto's en motoren waardoor het een beetje een circus werd. Op een paar zomerdagen zijn er geen auto's en motoren toegestaan op de klim: check de informatie van Enjoy Stelvio National Park. Genoeg eet- en drinkgelegenheden op de top, evenals souvenirs en fietsuitrusting. Neem een jas mee voor de afdaling. Er zijn professionele fotografen langs de weg, dus je kunt je souvenir online bestellen (fotostelvio.com of stelviofoto.com). Achteraf gezien was dit een moeilijke klim om mee te beginnen en ik raad aan om eerst Bormio 2000, Torri di Fraele en Lago di Cancano, of Gavia uit te proberen.
I rented a Focus Izalco road bike in Bormio (Spot-On) for €60 and started the ascent, which was my first cycling col ever without any preparation, so had to stop a few times... Great road, great views, beautiful hairpins, so many other fellow cyclists. Unfortunately also many cars and motorbikes turning it a bit into a circus. On a few summer days, no cars or motorbikes are allowed on the climb: check the information from Enjoy Stelvio National Park. Plenty food and drinks options on the top, as well as souvenirs and cycling gear. Take a jacket for the downhill. There are professional photographers along the road so you can order your souvenir online (fotostelvio.com or stelviofoto.com). In hindsight this was a difficult climb to start with and I recommend to try out Bormio 2000, Torri di Fraele and Lago di Cancano, or Gavia first.
Stelvio opgereden via de Bormio kant om vervolgens 30 haarspeldbochten af te dalen in de richting van Prato en zo terug naar de top. Hoewel de Prato kant natuurlijk het bekendste is omwille van z'n haarspeldbochten, vond ik de Bormio-kant precies nog net iets mooier, meer afwisseling in het landschap. Ben hem opgereden in het weekend en dan is het een drukte van motoren en sportauto's, maar echt storend was het nu ook niet, het hoort er een beetje bij op deze berg. En als je dan een dag later de Gavia beklimt dan is het contrast dubbel zo groot met de absolute rust die je daar hebt. Maar beide zijn iconische beklimmingen die gewoon eens beklommen moet hebben.
Hoewel iconisch en een must-do voor elke fietsliefhebber, viel voor mij deze toch tegen. Vooral de drukte onderweg irriteerde me mateloos. Geef mij maar de minder bekende, maar prachtige en rustige Umbrailpas, die in feite eindigt enkele kilometers onder de top van de Stelvio.
Dit is de enige reden waarom ik naar Bormio ben gegaan... een fantastische klim op een mooie dag. Geen zware klim wat percentages betreft, maar lang. De beste manier om dit aan te pakken is je te schikken in een tempo waar je je goed bij voelt, en te genieten van het uitzicht op een mooi wegdek.
De klim begint meteen vanuit Bormio en je wordt de hele weg naar boven verwend met uitzichten. Als je boven komt, is er'een klein plateau voor de officiële pas, waar het erg druk is met allerlei soorten in de winkels en de restaurants. Maar een prachtig uitzicht aan beide kanten van de pas. Dit is een must.
This is the only reason I cam to Bormio... a fantastic climb on a beautiful day. Not a tough climb as far as percentages go, but long. Best approach is to settle in to a pace you're comfortable with, and enjoy the views on a lovely road surface.
The climb starts immediately from Bormio and you're spoilt for views all the way up. As you get to the top, there's a little plateau before the official pass, where it's very busy with all sorts in the shops and the restaurants. But stunning views on both sides of the pass. This is a must.
Stelvio, voor velen een hel, voor anderen een ultieme uitdaging. Voor mij een paradijs.
Vanuit Bormio was het pas de tweede keer omhoog, reeds 2 x vanuit Santa Maria en 4 x vanuit Prato geklommen.
Een fietsmaat van me noemt Bormio de mooiste kant; na deze keer moet ik hem schoorvoetend gelijk gaan geven.
Nooit echt zwaar en toch een killer voor de benen. Als je in Bormio wegrijd besef je niet dat je om de bocht gaat naar een enorm dal wat niet voor niets een beschermd natuurpark is. De tunnels leiden je door de bergen en het landschap veranderd stap voor stap.
De "vlakke" traverse daagt je uit maar je ziet in de verte wat er nog gaat komen en dus houd je je een beetje in.
De 40 bochten geven 40 x rust terugkijkende zie je pas waar je vandaan komt, je vergeet even dat de laatste 3 kilometer nog veel van je vragen, dat die 10 bochten je nog klein gaan krijgen.
Sneeuw, smeltwater, wind en zon, tijdens een beklimming van de Stelvio kun je zomaar 4 jaargetijden langs voelen komen. En boven kan het donker, nat, koud en vooral winderig zijn. Maar toch is iedereen blij als hij er is je voelt je een koning een echte Cima Coppi.
De erste keer was ik verbaasd dat er een lucht van Bratwurst op je afkwam op de top, nu is het de reden waarom ik ga!
Iedere keer een broodje als beloning een praatje met de wurstkoning en daarna vlammen naar beneden.
Als ik terug ga naar Nederland rijd ik om 05.00 uur de Stelvio op, alleen; geen motoren, auto's of zelfs fietsers..... Wat een pracht wat een rust; de Stelvio heeft vele gezichten en je gaat ze nooit allemaal beleven.
Prachtige klim! Laatste 4km zijn vrij zwaar, maar wel heel mooi. Ik zou iedereen deze klim aanraden.
Mooi, lang en indruk wekkend, maar ik moet nog een keer terug komen voor de andere kant.
De kant vanuit Bormio schijnt de makkelijke kant te zijn, makkelijk mag je tussen quotes zetten, maar mooi is het wel met watervallen onderweg.
Eén van de mooiste en bij fietsfanaten beroemdste Europese bergpassen op gefietst vanuit Bormio.
Langs deze zijde is de Stelvio iets korter, zijn er minder aftellende haarspeldbochten met hoogteaanduiding en klimt de route ook meer trapsgewijs het dal van de rivier de Braulio op.
Steile stukken van 7-10％ met enkele korte uitschieters wisselen af met iets minder klimmende stroken.
Na de vijf halfopen galerijen en tunnels die vochtig smal en donker zijn klim je via een mooie reeks haarspeldbochten langs de prachtige Braulio waterval. Gevolgd door een lang rechtsdraaiend "relatief" vlak stuk waar je ook het San Rainierikerkje en het oorlogsmonument voorbijfietst.
Het venijn van de klim zit hem in het slot want even voordat de Umbrailpas (uit St.Maria- CH) de weg zal vervoegen starten de 10 haarspeldbochten naar de top die in de laatste kilometers flirten met de 10％ .
Op de pasovergang hangt er door de drukte die er meestal is een "kermissfeer" die niet opweegt tegen de euforie die mij steeds overvalt bij het bereiken van de top. Ook al is het niet de eerste keer.
De drukte kan je ontlopen door vroeg te starten op een weekdag. Extra kledij meenemen kan nooit kwaad zelf in de zomer.
Anders dan de fantastische Prad zijde maar toch ook langs deze zijde een fabelachtig monument om op te fietsen/kruipen!!!
Zalige klim, lang maar nooit overdreven stijl. Reeds 3x beklommen en elke keer opnieuw moeten vloeken op de laatste 3km, deze zijn de zwaarste van de hele klim. Rond km 15 krijg je een vlakker stuk. Hier kan je kiezen tussen gas geven of even op adem komen :-). De afdaling is heel leuk, brede wegen, goed overzicht. Enkel in de tunneltjes goed opletten!
Ik heb de stelvio beklommen eind augustus vorig jaar. Als je als wielerliefhebber uithouding hebt en een inspanning enkele uren kunt volhouden ga je van deze beklimming houden. Het is hoog maar de kant via bormio kun je gemakkelijk aan op uithouding. Als je onder je limiet bljft ga je van de beklimming houden. Het enige waar je MOET mee rekening houden is dat de beklimming voor sommige dorpen de enige toegangsweg is, dus hou rekening met het verkeer.
Passo Stelvio, de klassieke zijde vanuit Bormio. Het dorpje ademt sport; ski en schaatsen in de winter en fietsen in de zomer.
In het dorp is een grote camperparking; ik denk misschien de mooiste plek om te staan ter wereld; 360 graden mountain view.
Bormio is de startplaats van niet alleen de Stelvio maar ook de Gavia en niet veel verder ligt de Mortirolo te wachten op zijn prooi. Met de Bernina en Lago Cancano om de hoek en Bormio 2000 in de achtertuin kun je hier als klimmer je hart ophalen.
Maar we zouden de Stelvio opgaan, direct buiten het dorp een paar bochten om snel de vlakte te verlaten.
Je kunt nog even uitkijken over de golfbaan en het dal en dan kan de blik op oneindig.
De klim gaat door diverse tunnels en die zijn donker en smal, verlichting is verplicht in Italie en de carabineri wil hier nog wel eens controleren; je bent dus gewaarschuwd.
1 tunnel heeft een flinke bocht en wordt in de tunnel een stuk smaller, opletten dus met een bus of een vrachtauto want je wordt geplet en ze merken er niets van!
De bochten zijn ook hier genummerd, geen 48 zoals vanuit Prato nee "slechts"40 stuks naar de top.
Het cluster voor de grens en kruising met de Umbrail pas is een ware test, het steilste stuk is 18％ en ondanks de afleiding van het uitzicht schreeuwen je benen om rust.
Na de grens nog 4 kilometer aan 9％ gemiddeld maar wel stabiel dus laat je benen draaien en focus op de top.
Persoonlijk vind ik Prato de machtige zijde, Umbrail de boze stiefmoeder en Bormio, tja die is leuk.
Hoe dan ook dit blijven memorabele beklimmingen en uitdagende afdalingen. Nergens in Europa kun je een drieluik maken wat zwaarder zal zijn voor welke fietser dan ook.
Vanuit Bormio inderdaad afgesloten, s morgens tussen 6.00 en 8.00 uur weg naar de top wel open. Op 17 september eerst met de auto en fietsen achterop vanuit Bormio naar Prato gereden daar op fiets gestapt en berg beklommen vanuit Prato. Geweldige tocht, met een meesterlijke en machtige uitstraling van de col. Top bereikt samen met mijn zwager die kramp kreeg onderweg. Er zijn eigenlijk geen woorden voor. Doe toch een poging. Geweldig, mooi , genieten en afzien te gelijk wat een ervaring. Na de afdaling naar Prato weer met de auto naar Bormio. Die dag totaal met auto en fiets 272 haarspeldbochten genomen. Onbeschrijflijk....
Stelvio vanaf bormio nog 2 weken dicht, zal waarschijnlijk via de informatie van locals niet mer opengaan. Dit wegens hevige rotsen die over de weg blijven vallen! Veel Nederlandse wielrenners zijn teleurgesteld!
Stelvio vanuit Bormio is vanaf 2 sept dicht wegens rotsen op de weg. Blijft in elk geval deze hele week nog dicht. dus ik heb veel spijt dat ik hem niet meteen 1 sept gedaan heb. Maar ja, rondje Stelvio up, umbrail af en stelvio op, op eerste fietsdag is ook weer niet alles. Wordt dus twee uur auto rijden om in Prato te komen. Maar er zit niets anders op wand je komt toch voor de Stelvio.
Gisteren de Stelvio van beide kant gefietst. Ideaal dat de klim 1 dag per jaar verkeer vrij is. Al betekent dat wel dat je met 1.000 anderen fietst. Lampje zou ik zeker aanraden. Wegdek vond ik erg goed in vergelijking met bijvoorbeeld de Mortirolo. De klim zelf vond ik heel erg goed te doen vanuit Bormio. Nergens is het echt enorm stijl op de laatste km's na. Gelukkig kun je kort voor die laatste km's een beetje op adam komen op een flink stuk vals plat.
Op 19-7-2019 de Stelvio vanuit Bormio gereden. Rond 10:00 vanuit Bormio vertrokken en benieuwd wat de ‘legendarische’ Stelvio mij gaat brengen. Prima weersomstandigheden met zonnetje en zo’n 16-18 graden. Voor- en achterlichtje is wel prettig voor eigen veiligheid voor in de tunnels. Klimmen ging goed en na eerst beetje in ritme moeten komen lekker door kunnen trappen. Ik vond de weg echt prima dus misschien hebben ze wegdek onlangs verbeterd of zo maar was echt goed. Ja, er is zeker verkeer, m.n. motors toen ik er reed, maar vond het echt goed te doen en geen ‘last’ van gehad. Dus denk dat het veel uitmaakt welke dag en tijdstip je kiest.
Boven is het inderdaad een ‘kermis’, maar dat is te verwachten op zo’n bekende klim. Maar vond het niet storend, en daar even genoten van uitzicht aan de ‘andere’ kant. Het is inderdaad wel handig om jackje of iets voor de afdaling mee te nemen want kan best fris zijn.
Gister 17 juli gereden. Prima weersomstandigheden onderweg. De omschrijving op deze site komt overeen met mijn ervaring. Het vele verkeer en de smalle wegen maakt het soms wel wat benauwd. In de afdaling was de overgang van licht naar donker in de tunnels nog wel een aandachtspunt. Zeker ook omdat er bijna in iedere tunnel een knik naar rechts zit.
En idd neem voldoende kleren mee om af te dalen of om de veranderende weersomstandigheden aan te kunnen..
Eerder deze week heb ik deze beklimming gereden. Erg mooi en uitdagend, de beschrijving op deze site herken ik goed, behalve dat ik deze zijde landschappelijk echt veel minder vind dan de Prato zijde. Niet alleen vanwege de haarspeldbichten, maar ook vanwege de bergtoppen.
Deze week 2x beklommen. Prachtige afwisselende maar pittige beklimming. het wegdek is momenteel zeer goed omdat de Giro hier kort geleden passeerde. Rond kilometer 8/9 kom je door een aantal korte, goed verlichte tunnels. verder een heerlijke klim met de haarspeldbochten, watervallen aan alle kanten en overstekende marmotten voor wie ook nog oog heeft voor de natuur. Het laatste stuk is het zwaarst, maar de aanblik van de top is goed voor het moraal. Al met al een geweldige ervaring!
Gereden in 2004. Opgestapt in Santa Catharina (Gavia) om nog wat warm te draaien, vervolgens de Stevio van beide kanten beklommen en gedaald. Beide kanten zijn zeer zwaar. De kant van Prato heeft uiteraard de naam, maar persoonlijk kies ik de kant van Bormio. Ietsje milder, een afwisselender landschap en, niet geheel onbelangrijk, een gewéldige afdaling! Afdalen aan de kant van Prato is erg vermoeiend door de vele haarspeldbochten met de grote hellingspercentages.
Natuurlijk fiets je de Stelvio op als je in de buurt bent, maar houdt rekening met een deceptie. Het is er namelijk zó druk, met name met motoren en auto's waarvan de chauffeurs hun rijbewijs op de kermis gewonnen hebben. Staat tegenover dat het wel een beestachtige klim is met de meest fantastische uitzichten...
Vandaag 09/09/2016 de Stelvio opgefietst vanuit Bormio en de afdaling via dezelfde weg. De Stelvio mag dan een grote naam hebben, wat mij zal bijblijven is het gedrag en de snelheid van de vele sportwagens en motorrijders op deze berg. Ik ben er ontzettend gedegouteerd van. Gisteren drie andere cols opgefietst in de buurt van Bormio zonder problemen. De Stelvio is een racebaan waar velen de snelheid niet respecteren en risico's nemen en hierdoor worden fietsers echt wel in gevaar gebracht. Een echte schande. Voor wie in de buurt komt fietsen. Torre di Fraele is een absolute aanrader.
Op woensdag 17 augustus 2016 begonnen vanuit Bormio en de Stelvio beklommen. Wat een prachtige beklimming per fiets. Eenmaal boven direct afgedaald naar Prato en ook vanaf deze kant de Stelvio per fiets beklommen. Een zware prestatie, maar zeker wel te doen als je voldoende kilometers hebt gemaakt en je conditie goed is. Tweemaal de Stelvio beklimmen op 1 dag doet niet onder voor de Alpe d'HuZes die ik dit jaar heb volbracht. Tip: zorg voor voldoende kleding en handschoenen, de afdelingen zijn erg koud en laat je niet verrassen door het "omslaan" van het weer. Aan de Prato-kant scheen de zon, aan de Bormio-kant regende het. Boven op de Stelviopas was het vier graden. Passo del Stelvio moet je doen! Twee keer op één dag!!!! Heerlijk dat afzien!
Laatst beklommen in mijn vakantie, maar neem echt warme kleding mee, bij ons begon het te regenen en dan is het even een ander verhaal omhoog
nog geen idee ik ga hem in september doen samen met 49 anderen ben wel een beetje benieuwd waar ik op letten moet
De week voor de officiële opening van de col (ergens eind mei meestal) fiets je wel redelijk alleen naar boven. De col is weliswaar 'gesloten' (lees -> de bareel is nog dicht aan de voet maar daar kruip je even onder door), maar is al helemaal vrijgemaakt van sneeuw. Enkel wat wielertoeristen uit de streek en arbeiders van wegwerkzaamheden kom je tegen. Slechts een paar auto's en geen motorrijders. Puur genieten naar boven, en nog meer naar beneden! ;-)
heb hem 6juli 2012 beklommen vanuit bormio , ik vond het een heel mooie beklimming laatste 2km heftig en zwaar, in bormio was het 24 graden warm boven ruim 2700m hoog amper 6 graden ijzig koud met een snijdende wind , toch een van de mooiste beklimmingen die er zijn zowel de weg natuur uitzicht en hoogte een topper
Ik heb het geluk half oktober met zon naar boven te rijden, dus geen hordes motoren en old timers maar hele tijden alleen ik en de berg, alleen het geluid van de riviertjes je banden en hier en daar wat verschuivende sneeuw aan de kanten. Prachtige beklimming volop genoten. Zorg alleen in deze tijd wel voor goede kleding voor de afdaling anders is dat wat minder, naar boven heb je het wel warm.
| 7 km/u | 03:01:12 |
| 11 km/u | 01:55:18 |
| 15 km/u | 01:24:33 |
| 19 km/u | 01:06:45 |
