Mont Ventoux vanuit Sault

De Ventoux vanuit Bédoin en Malaucène doe je voor de uitdaging, de Ventoux vanuit Sault voor te genieten. Hoewel de klim langer is, vreten de percentages niet zo aan je benen als bij de andere, steilere kanten. Aan de voet fiets je tussen lavendelvelden, verderop in de bossen. Ook krijg je nog een stukje relatief vlakke weg voor Châlet Reynard. Aan de moeilijke kilometers in het maandlandschap ontsnap je sowieso niet, maar door de voorafgaande kilometers kun je hopelijk nog aan meer denken dan je cadans en de witte strepen op het asfalt voor je.

Langs deze kant heb ik de allereerste keer de Mont Ventoux beklommen. Het was sowieso afzien voor me (90kg voor 186cm lengte) maar ik heb er van genoten. Mooie omgeving, mooie vergezichten en genieten tot aan Chalet Reynard. En daar begint het dan. Harken om tot aan de top te geraken.

Lekkere opwarmer als je van plan bent de Ventoux vanuit Bedoin of Malaucene te beklimmen. Het eerste stuk tot aan Chalet Reynard is zeker niet lastig waarbij je de laatste kilometers gewoon op het buitenblad naar boven kunt knallen. Vergeet niet dat je zeker op dit stuk de mooiste vergezichten richting Sault hebt. Pas na Chalet Reynard wordt de klim lastiger, zeker als de beroemde wind de kop op steekt.
Als je vanuit Bedoin komt is het mooi om via de Gorges de la Nesques richting Sault te gaan. je hebt dan een supermooi rondje.

De klim is langer - ca. 26 km tegenover ca. 21 km voor beide andere beklimmingen (Bedoin en Malaucène) - en het hoogteverschil is kleiner. De klim begint met een afdaling naar ca. 700 meter en daarna gaat het geleidelijk omhoog, waarbij het stijgingspercentage nooit boven de 6 uitkomt (tot Chalet Reynard). Over de hele klim is het gemiddelde stijgingspercentage slechts 4,7％. Het is veruit de minst moeilijke klim.
Er wordt meestal gestart bij het schaduwrijke plein aan de Avenue de la Promenade. Hier is ook het Office de tourisme gevestigd. Even buiten Sault fiets je door de prachtige graan- en lavendelvelden; dit is misschien wel het mooiste deel van de route.

Sault, 26 kilometer ipv 21. Het hoogst gelegen dorp als startplaats naar de top van de Ventoux.
De aanloop naar Chalet Reynard is totaal anders als vanaf Bedoin. Wel een bos maar geen "verschrikkelijk" bos.
Sault is bekend om haar enorme Lavendel velden en als je mag kiezen ga dan in juni hier fietsen, de lucht van de bloeiende lavendel maakt het bijzonder en onvergetelijk. Als je in September komt is het meeste weg en zijn er veel kale velden.
Als je wegrijdt in het dorp even opletten dat je naar links gaat anders komt het niet goed, de weg duikt meteen naar beneden en ook na de haarspeldbocht rolt je fiets nog aanzienlijk door, je gaat door de velden en het lijkt er niet op dat er een enorme pukkel aan gaat komen.
Eenmaal langs slagboom 1 gaat het licht omhoog, gemiddeld aan 5％ dus het ritme blijft hoog. Op een of andere manier gaat het na kilometer 12 een stuk makkelijker. Tijdens mijn voorbereiding in 2013 reed ik al snel 25 km/h omhoog! Vreemd als de odometer toch 6％ aangeeft dacht ik; het geheim is wind mee. De berg draait hier naar het zuiden en de wind doet de rest. Fantastisch dat je een kilometer in 2.12, 2.09 en zelfs 2.00 minuten aflegt "zo voelt het als je Chris Froome bent" dacht ik even, maar dan aan de Bedoin kant.....
Maar toch een vreemde gewaarwording.
Je daalt een stukje af naar Reynard en dan komen die kale 6 kilometer nog die ik al zo goed ken.

TIjdens mijn eerste Bicinglette poging in 2016 is Sault rit 5 en 6, door het weer ( storm en regen) en de tijd ( het is alweer 1830 als ik voor de vijfde keer boven ben) stop ik na 5 keer en alhoewel ik niet vermoeid ben was ik blij met die relaxte 20 kilometers uit Sault. In 2018 wederom een poging en als ik na 4 x ( bedoin-Mal-Mal-Bedoin) afdaal naar Sault voelt het al als een overwinning. Ik heb nog voldoende tijd daglicht en ik neem rustig een colatje bij cafe Le Siecle en een stempel. Terwijl ik even op het terras zit komt mijn jongste fietsmaat aanvliegen, hij wilde met mij 5 en 6 samen doen. Mijn andere compaan is in aantocht dus we wachten nog even op hem. Helaas kost dit toch weer veel tijd.
Klim 5 gaat in hartslag 135 en ondanks dat het 2.5 uur duurt rijdt je op reserve en op overleven.
De zon daalt gestaag en als we de laatste en 6de klim vanuit Sault starten weten we dat we het gaan halen. Drie Nederlanders die op 1 dag bicinglist worden waarbij met 22 jaar ook de jongste Nederlander op dat moment ooit in ons midden.
Even afdalen vanuit Sault en dan blik op oneindig, eerst die 17 resterende kilometers naar Reynard en dan nog 6 kilometer afzien. We rijden gestaag door en de hartslag gaat naar 130. Je weet dat je moet eten, maar je hebt geen zin. Je weet dat je moet blijven drinken maar er zijn al 20 bidons geleegd...
Eenmaal bij Reynard wordt het donker, gelukkig nog wat zon op de achtergrond maar de lampjes worden toch weer gemonteerd.
Trap na trap komt die top dichterbij, na 3 kilometer is het volledig donker en de wind doet weer even mee. Gelukkig wel droog. De volgauto kan ons tempo niet verwerken, een dsg van VW vindt 6-8 km/h niet fijn, maar de verlichting hebben we wel nodig.
Nog twee bochten en we zijn er, niets kan ons meer stoppen; dat is ik wil wat drinken maar weet dat ik moet stilstaan anders moet ik overgeven. We stoppen in de bocht en drinken wat, spreken elkaar weer moed in en stapen voor de laatste keer op. Even later rollen we voor de 4 de keer (bergop) voorbij aan Tom, een groet al kost iedere beweging moeite. De jongste gaat op de trappers staan en kiest het hazenpad, we blijven met twee over. 100 eter verder gaan bij mijn maat de lampjes uit... we weten dat er nog 1 bocht komt en dan zijn we boven.
Alles is leeg en donker, de wind huilt om onze hoofden en de volgauto besluit ons te verlaten om boven te wachten. Op dat moment gaat mijn lamp ook uit!
In het maanlicht de draai naar rechts; hier staat zometeen een houten hek maat dus let op; houdt maar het midden aan dan komt het goed.
Een minuut later zijn we bij het hoogtebord en ben je Bicinglist van de Ventoux; dubbel malloot dus!
Kapot van geluk en totaal uitgeput wacht ons nog een afdaling en dan is deze missie geslaagd.
Het was de zwaarste dag ooit op de fiets maar achteraf ook fantastisch; let op als 6 x kan is 7 x mogelijk dus wie weet komt er oit nog een vervolg....

Voordat je het weet ben je al bij Chalet Reynard. Qua natuur en vergezichten veruit de mooiste van de 3 kanten. Wordt ondergewaardeerd, echt een must om te doen!

Zeer vlot lopende klim met het iconische einde van de Ventoux.

Na de beklimming vanuit Bedoin afgedaald richting Sault en de berg ook nog eens langs deze zijde beklommen. Deze kant valt amper te vergelijken met die vanuit Bedoin, maar daardoor kan je dus wel veel meer genieten tijdens de beklimming. Bovendien was het ook nog eens super rustig op de Kale Berg toen wij hem voor de 2de keer opreden, wat zeker bijdroeg aan de ervaring.

Wij stonden op de camping van Mont Serein. Dit ligt op 1400 meter aan de Malaucenezijde van de Ventoux.
Afdalen naar Malaucene, met de klok mee rond de berg rijden naar Sault en dan naar de top. Prachtig gebied met schilderachtige plaatsjes. De klim vanuit Sault is lang en tot aan Chalet Reynard goed te doen. De stijging is regelmatig en de laatste paar kilometer voor het Chalet vals plat tot vlak. Die laatste paar kilometers is even afzien.
Het grote voordeel in mijn beleving is het regelmatige stijgingspercentage. De juiste cadans zoeken en een gelijkgestemd maatje is ook wel fijn.
Mooi hoor, daar.

Op 13 augustus 2019 heb ik vanuit Sault de Mont Vertoux beklommen. Het eerste stuk ging makkelijk, na dat ik de bissen uit kwam stond er een behoorlijke wind (tegen uiteraard) wat de rit zwaarder maakte. In het dal was de temperatuur aangenaam, op de berg rond de 14 graden. Extra kleding mee de berg op kan ik dus aanraden.
De berg en het uitzicht is prachtig, deze rit is de moeite waard!

Afgelopen donderdag 13 juni de beklimming vanuit Sault gedaan in het kader van de Equipe Mont Ventoux. Deze beklimming is goed te doen en ik vond hem erg mooi. Nadat je uit de bossen komt is het genieten van het uitzicht. Het was erg warm die dag, dus dat maakte hem voor de jongere die ik als Buddy begeleide wel zwaar, maar hij heeft zonde hulp de beklimming voltooid. Een super gave ervaring welke hij mee kan nemen in de rest van zijn leven.

beste mensen.

ik ben zo even jullie reacties aan het lezen nu het volgende.
ik ben iemand met een verstandelijke beperking en ik woon op amarant in tilburg.
amarant gaat altijd met een ploeg de berg op na een half jaar te hebben getraind.
ik ben uitgekozen om mee te gaan doen ik heb mijn eerste twee spin lessen al gehad en nog een half jaar voor de boeg om te oefenen ik spin tot aan eind februarie en ga dan daarna met de fiets aan de slag en uiteindelijk in juni in het weekend naar zuid frankrijk vertrekken. an gaan we de maandag en dinsdag oefenen in een ander gebergte en dan woensdag een rustdag en dan donderdag de klim.
je kunt de groep van amarant volgen via de facebook pagina team mont ventoux en dan die van amarant groep aan te klikken. ik laat nog een bericht achter als ik hem in juni heb gereden.

groeten jan hovens

Als niet-klimmer gekozen om de beklimming vanuit Sault te doen. Eerst Gorges de la Nesque gefietst (aanrader!) om dan vanuit Sault de Ventoux aan te vatten. Wat een prachtige beklimming. Heel goed te doen voor wie niet echt een klimmerstype is. Vanaf Chalet Reynard begint het echte werk. Vooral die laatste twee kilometer doen pijn...
Wil je echt genieten onderweg, kies dan deze beklimming. Ook de afdaling is heerlijk, goed asfalt en brede wegen.

Vandaag voor de eerste keer een echte col gedaan. Met mijn zoon van 9 jaar en met als kleinste versnelling 36*28 was het met de tegenwind de laatste 3 km een hel. Windstoten tot boven de 80km/u... Eén iemand werd zelfs gewoon omver geblazen met een mooie hoofdwonde tot gevolg. Later deze week doe ik het nog eens. met een gemiddelde hartslag van 148 niet echt diep moeten gaan, maar het verzet was echt te groot.

Op 28-6-18 deze klim gemaakt. Hadden hele nacht doorgereden vanuit Nederland en de spullen bij het appartement achtergelaten. Eigenlijk te weinig gegeten/geslapen maar toch naar een plaatsje paar km voor Sault gereden. Auto geparkeerd en om 9.50 uur gaan fietsen. 2 bidons en de nodige belletjes mee. Het was zonnig in het dal (voorspelling was 27 graden in dal) maar de top was niet zichtbaar. De klim tot aan Chalet Reynard is mooi maar niet echt zwaar. Toch rustig gefietst om van Chalet Reynard zo fit mogelijk naar boven te klimmen. Top bleef onzichtbaar, ook vanaf Chalet Reynard wat een bijzondere ervaring is. Er was wel wind maar niet extreem. Op de top voelde het door deze wind toch wel fris aan. Armstukken en windjack aan en afdalen naar Sault. Mooie rustige afdeling vanaf Chalet Reynard. Tot Chalet Reynard koude benen, blij met armstukken en windjack waardoor ik het verder niet koud heb gehad. Mooi klim om mee te beginnen en te acclimatiseren.

Vorige week vrijdag 1 september 2017 voor Grootverzettegenkanker.nl de berg opgefietst met 300 anderen. Een mooie en voor velen emotionele ervaring. Na de regen en mist van de vorige dag - heftig voor de 200 lopers - en de storm van de dag erna hadden wij een topdag. Sommigen fietsten zelfs tot 3 x de berg op voor het goede doel.

Beste, Heb verleden week de Mont Ventoux opgereden via Sault. Prachtige rit, het echte werk begint vanaf Chalet Renaerd, door de mistralwind was het een helse onderneming. Heb er wel een goed gevoel aan over gehouden. Grz...

Zeer mooie klim tot Chalet Reynard . Dan pas begint het voor de laatste 6.6 km ,maar ook dit mag geen probleem vormen als je een goeie voorbereiding hebt .Nooit naar boven fietsen om een goeie tijd te hebben maar genieten van het uitzicht en dat is prachtig .
Voldoende drinken en zorgen dat je droge kleren mee hebt voor de afdaling . Heb die reeds 8 maal op gereden .

ik reed hem in 2016 in 2u08 min , dus vrij traag, maar met een icetrike adventure met pedaalondersteuning, wat ook nodig is, gezien het zware gewicht van deze trike ! Mijn leeftijd nu is 59, heb een prothese van de schouder en de heup links alsook heb ik reeds 20 j de ziekte van Parkinson ..dit jaar , 2017 dus , gaan wij ,met Parkinsonpatiënten en fietsende begeleiders op 6 juli nog eens bedwingen....

Best mooie rit vanaf chalet reynard was het wel op kleinste versnelling (ik weeg 100 kg)
Het verzicht is prachtig, bij regen moet je deze berg best niet doen.
De afdaling is niet moeilijk en een leuke ervaring
Ik wil er best nog wel eens naartoe ,wanneer het kan
Overigens prachtige fietsstreek als voorbereiding

Als je de Ventoux gaat beklimmen of in de buurt gaat fietsen: Ik ben oa van St Didier via Sault de Ventoux op gefietst, maar vooral het eerste gedeelte (gorges-de-la-nesque) is supermooi en lekker rustig! Echt een aanrader!

Heb deze samen met mijn zoontje van 5 jaar oud, die in de aanhangfiets zat, gedaan, dan wordt het , met 45 kilo extra en zelf een gewicht van 105 kilo, extra zwaar, was een super beklimming en is normaal gesproken de lichtste beklimming van de mont ventoux, vanuit bedoin en malaucene heb ik de beklimming ook gedaan, allebei zwaar. Maar ook mooi om te doen.

De Mont Ventoux vanuit Sault is een goede voorbereiding voor het echte werk (dwz vanuit Bedoin). Het is zeker een mooiere rit met, zoals anderen al opmerkte, mooie vergezichten. Ze hebben een groot deel van de weg opnieuw geasfalteerd, dus de kwaliteit van het wegdek is prima. Het kan er druk zijn, maar deze kant is over het algemeen rustiger dan vanuit Bedoin.

De klim vanuit Bedoin is de echte.
Deze is vooral mooi. Eerst de geur van lavendel als je in Sault vertrekt. Mooie vergezichten. Ook tijdens de klim nog regelmatig vergezichten. Bij de klim vanuit Bedoin zie je af en zie je bomen. Deze is leuker om te doen.Nooit echt zwaar tot aan Chalet Reynard. Daarna afzien de laatste 6 km. Alleen begin je er veel fitter aan.

Na enkele ritten in Limburg kwam deze volgende uitdaging min of meer toeval op mijn pad. Vier traingingsritten vooraf gefietst met de Col de Suzette, Col de la Chaine, Col de Fontaube en Col d'ey (ook in deze volgorde). Zondag 21 sept. werd de dag (goed weer) om de Mont Ventoux te beklimmen. Met een korte stop bij Chalet Reynard kwamen wij (samen met mijn fietsmaatje) in 1:58:34 uur boven. Een onbeschrijvelijk en emotioneel gevoel gaf de beklimming mij. De klim trainingsdagen in de omgeving zijn voor mij echt een 'must' gebleken. De uitrusting (vooraf gemonteerd) van de fiets: trippel voor 30-40-50 en achter 12-28. In Nederland vooraf de nodige fietskilometers afgelegd.

Misschien niet de moeilijkste klim van Frankrijk maar wel een die zeker de moeite waard is.
Mooie lichtval over de velden aan het begin van de route als de zon op komt.
Het bos is ook prachtig maar 's ochtends koel in september.
De weg is compleet nieuw geasfalteerd van Sault tot boven aan Chalet Reynard!
Met de laatste 6 km (vanaf Chalet Reynard) tot aan de top is niet te spotten (helling zo'n 10%).

Deze variant is echt een makkie vergeleken met Bedoin en Malaucene. Vooral de 6 kilometers voor Chalet Reynard zijn kinderlijk eenvoudig. Een beetje fietser trapt daar met gemak >20 km/uur weg. Deze klim heeft niets te maken met de twee andere serieuze beklimmingen. Het laatste stuk van 6 kilometer naar de top maakt deze klim uiteindelijk wel goed, maar daar begin je dan ook fris aan.

Een mooie route is om ook eerst de gorges-de-la-nesque te doen en daarna vanaf Sault deze beklimming.

Juli 2013 mooi wegdek, eerste gedeelte te doen, vanaf chalet Richard serieus klimmen. Veel verkeer, finish niet te bereiken door de grote hoeveelheid auto's, dus eerder afgeklokt. Afdalen oppassen, veel rijders komen zig zag omhoog.
Ik had de 30 achter op het laatste stuk nodig.
Kunst van deze klim is nooit in je rode gebied te komen.
Succes