| Beroemde beklimming |
| Mooi landschap |
| 14 haarspeldbochten |
| #18 zwaarste beklimming van Frankrijk |
| #17 meeste hoogtemeters van Frankrijk |
| #71 langste beklimming van Franse Alpen |
De Mont Ventoux is natuurlijk het beroemdst vanuit Bedoin, het maanlandschap aan die zijde is indrukwekkend. Maar de klim vanuit Malaucène is zeer zeker de moeite waard en stiekem misschien nog wel mooier. Wielrenliefhebbers die voor het plezier fietsen en niet per se grote verhalen willen vertellen over beroemde beklimmingen doen er goed aan om de Mont Ventoux vanuit Malaucène op te fietsen, want deze beklimming heeft een aantal mooie verassingen in petto. Als je toch ook Bedoin wilt doen, waarom dan niet allebei. Genoeg voor heerlijk zware dag klim plezier.
Het is in Malaucène duidelijk dat wielrenners de voornaamste toeristische inkomstenbron is. Overal staan fietswinkels en souvenirwinkeltjes waar je t-shirts kunt kopen met schreeuwende koppen zoals “Ventoux finisher” erop. Eenmaal de afslag richting de Ventoux genomen ben je meteen op jezelf aangewezen. 21 kilometer met een gemiddelde van 7,6 procent. Het is keihard knokken. Deze klim is wat traditioneler dan de tocht vanuit Bedoin, via deze zijde lijkt de Ventoux meer op een zware maar 'standaard' bergcol. Steile stukken, erg steile stukken, wisselen af met passages van 5 procent. Het begin loopt tussen de bomen en in tegenstelling tot Bedoin waar het bos voor een zinderende hitte zorgt, daar zorgen de bomen hier voor een relatieve koelte.
Alhoewel het nergens vlak is, verre van dat, zit het venijn van deze klim echt in het midden. Vanaf ongeveer kilometer 10 is het keihard knokken. De steilte vliegt omhoog en in zeer lange halen, zonder die fijne haarspeldbochten moet je je weg omhoog knokken. Regelmatig moeten wielrenners die deze zijde onderschat hebben hier met de voet aan de grond. Als je nog wat energie hebt, zet dan echt door, want vanaf kilometer 13 wordt het makkelijker. Je kunt opeens de benen weer even rustig laten draaien. Tot aan het skigebied van Mont Serein is het lekker peddelen, als je er tenminste niet al helemaal doorheen zit.
Als je eenmaal bij het skigebied de bocht indraait volgen na een klein vlak stukje de laatste kilometers welke weer flink omhoog gaan. Tussen de 7 en 10 procent gaat het door tot aan de top, met twee hele mooie bochten in het maanlandschap. In tegenstelling tot de kant van Bedoin vindt je hier nergens een bronnetje of waterkraantjes, dus zorg dat je nog wat water over hebt voor die laatste kilometers of tank bij in het restaurantje van het skigebied.
Deze zijde is tevens een fantastische afdaling. Het begint meteen goed steil als je langs de zwarte pistes van het skigebiedje Mont Serein naar beneden knalt, en daarna gaat de weg in lange halen door. Makkelijk en razendsnel dalen: “heerlijk”. Een paar mooie bochten maken het aan het einde helemaal af. Genieten dus. Wie hier in de vroege avond naar beneden rijdt zal een fantastisch uitzicht hebben op de omliggende heuvels in het rode avondlicht. Genieten.
Straatnaam: D974
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Doorgaan met Apple
Aanmelden met e-mail
Iedereen kent de Mt Ventoux, deze kant is iets minder iconisch dan die van Bedoin maar nog steeds erg moeilijk, dus het is natuurlijk ook een must do!
Everyone knows Mt Ventoux, this side is a bit less iconic than the one from Bedoin but still really hard, so it is of course also a must do!
Ik vind deze helling minder eentonig dan Bédoin, afgezien van het laatste, mythische stuk aan de kant van Bédoin.
De klim ligt in het noorden, dus wees voorzichtig als je midden in het seizoen omhoog gaat, want het kan fris zijn en de afdaling kan lastig zijn.
Dat gezegd hebbende, begrijp ik niet waarom de Tour deze kant zelden beklimt, ik vind hem erg mooi!
Je trouve ce versant moins monotone que Bédoin, hormis la dernière partie, mythique côté Bédoin.
La montée est au nord, attention si vous montez mi-saison, il peut faire frais et la descente peut être piégeuse.
Ceci dit je ne comprends pas pourquoi le Tour ne monte que très rarement ce côté, je le trouve très beau !
De beklimming van Mont Ventoux vanuit het pittoreske Malaucène gaat na 1 km direct het bos in. Ik deed de beklimming in oktober onder mooie maar koele weersomstandigheden. Deze kant van de berg ligt in de ochtend continue in de schaduw. Houd dus rekening met warme kleding. In tegenstelling tot de Bedoin kant heb je hier vanuit het bos mooie uitzichten op het dal. De klim verveelt nooit al mis je de haarspeldbochten zoals aan de zuidkant vanuit Bedoin.
Helling van de Géant de Provence met de hoogste stijgingspercentages, waaronder verschillende kilometers aan meer dan 10％ die pijn doen aan de benen... Wanneer de helling afneemt, is het'tijd om te profiteren!
Versant du Géant de Provence avec les pourcentages les plus élevés, dont plusieurs kilomètres à plus de 10％ qui font mal aux jambes... Lorsque la pente s'adoucit il faut en profiter !
Beklommen in sept. 2024. Niet zo mooi als de Bédoin-kant. Meestal bebost tot je dicht bij de top bent. Maar wel een mooie rit. Neem voldoende eten en water mee. Veel andere rijders en hun volgwagens. Ik vond deze rit niet zo moeilijk met een paar stukken om bij te komen. Een aanrader!
Climbed in Sept. 2024. Not as scenic as the Bédoin side. Mostly forested until you're close to the top. A nice ride though. Bring plenty of food and water. Lots of other riders and their support vehicles. I found this ride not that difficult with a few areas to recover. A must do ride!
Deze kant van de Mont Ventoux meerdere keren zowel op de fiets als lopend opgegaan. Door de fluctuerende stijgingspercentages blijf ik het toch de lastigste kant vinden. Alleen bij Mont Serain eigenlijk even mogelijkheid om op adem te komen. Ben je in de buurt en heb je gelegenheid om deze iconische berg te doen?? Daag jezelf uit.
Ik deed deze de dag na bedoin en voelde me echt heel slecht hierdoor voelde deze klim voor mij zwaarder aan als de klim vanuit bedoin alleen is deze wel echt veel mooier de hele weg lang heb je een mooi uitzicht op enkele stukken na pas wel op voor kilometer 10-13 deze zijn verdomd stijl
Het is zeker een mooiere rit dan vanuit Bédoin en je krijgt af en toe een beetje adempauze. De helling vlak voor het skistation is echter zwaarder dan alles aan de zuidkant, dus laat nog wat over in de tank.
De laatste aanloop naar de top is het enige deel van een beklimming waar het er echt uitziet als een berg (anders lijkt Mt V een hele grote heuvel!). De steile helling rijst naar je toe en je krijgt het echte gevoel dat je bijna 2000 meter boven zeeniveau bent.
Houd er wel rekening mee dat tot eind april (in ieder geval) de weg boven het skistation vaak onbegaanbaar is en de col gesloten is. Ik weet dit uit ervaring van een poging begin mei - zie foto.
Definitely the prettier ride than from Bédoin and you do get a bit of a breather from time to time. However the gradient just before the Ski station is tougher than anything on the south side so leave something in the tank.
The final approachj to the summit is the only part of any climb where it actually looks like a mountain (otherwise Mt V looks like a very big hill!). The escarpment rears up at you and you get a proper sense of being almost 2000m above sea level.
Just be aware that until late April (at least) the road above the ski station is often impassable and the col is shut. I know this from experience from an attempt in early May once – see photo.
Na vorig jaar vanaf Bedoin de Mont Ventoux te zijn opgereden had ik de smaak te pakken en wilde ik op 31 mei 2024 voor de Cinglé gaan met drie beklimmingen. De weersverwachtingen voorspelden al veel wind maar toen ik in de ochtend vanaf het weerstation https://www.meteo-ventoux.fr windstoten van 140 km en een contante windsnelheid van 100km per uur genoteerd zag worden heb ik van de cinglé poging afgezien. Later op de middag wilde ik toch nog even kijken of het vanaf Malaucène tot het skistation te doen was. Dat ging redelijk. Kon het toch niet laten vanaf het skistation door te rijden, maar daarna werd de wind steeds heftiger en bij de laatste stroken werd ik flink te graden genomen door windstoten. Toen ik het fietspad opdraaide vlak voor het observatoire werd ik bijna letterlijk van mijn fiets geblazen. Door me klein te maken kon ik zonder uit de beugels te hoeven de beklimming voltooien. Op dat moment was de windsnelheid ‘gedaald’ tot 92km per uur en windstoten tot 125. De gevoelstemperatuur was -5 (in de ochtend nog -12). Niet vreemd dus dat ik de hele 21km naar boven niemand ben gepasseerd en niemand bij mij voorbij is gereden terwijl ik niet snel reed (2 uur en 6 minuten). Het was dus eenzaam aan de top.
Snel aan de afdaling begonnen met mijn windstopper aan brrr.
Dan de klim vanuit Malaucène op zichzelf.
Er wordt gezegd dat Bedoin de zwaarste is maar ik weet het nog zo net niet. De klim vanaf Bedoin kent volgens climbfinder ‘slechts’ 5 stijgingspercentage verschillen van 2％ of meer. De klim vanaf Malaucène maar liefst 12. Dat maakt de klim onrustig en laat je niet in je ritme komen, terwijl de beklimming vanuit Bedoin je ondanks het verfoeide bos toch wel gelegenheid geeft omhoog te dieselen. Het voordeel van weinig deelnemers is dat ik bij Strava op een keurige 10e plaats ben geëindigd bij de dagresultaten.
In het dal is het heet, heel heet. Het begin is zwaar, maar dan heb je nog wel energie. Het stuk van 10％ is erg zwaar want je hebt geen bochten om naartoe te werken. Maar daarna is het iets makkelijker. Je klimt dan ook meer bochten. Tegen die tijd is de tank wel leeg. Pas tegen het einde kom je op de immer drukke top met een echt uitzicht. Een prachtige beklimming.
Verrassend mooie klim.
Ik vind deze klim persoonlijk mooier dan vanuit Bedoin.
uitzicht is pachtig .
Klim is grillig en begint meteen pittig. Tussenstuk van ca 3km boven de 11 ％ .
Na ski station is het nog een heel stuk klimmen .
Gereden op 14-06-2023
Beklommen 28 juni 2021, enkele dagen voor de TdF daar finished. Er wordt nog hard gewerkt aan het wegdek en de aankomst. Mooie dag om deze Reus te beklimmen met onze fietsgroep uit 83920 La Motte. Een uitdaging, voor de eerste keer en behoorlijk leeg boven gekomen. Wat een wind. Onderweg aangemoedigd door echtgenote Claire en voorzien van de nodige logistiek! Geweldige dag!
Moeilijk in vergelijking met de bekendere route vanuit Bedoin.
Ik zag de top pas na ongeveer 3 of 4 km, wat achteraf gezien waarschijnlijk een godsgeschenk was.
Tough compared to more well known route from Bedoin.
Didn't see the summit until about 3 or 4 km out which was probably a god send in hindsight.
Iconisch! Kan druk zijn met verkeer, vooral in het weekend en tussen halverwege de ochtend en het begin van de middag. De beste tijd om de rit te maken is doordeweeks vroeg in de ochtend. Controleer ook het weer en let vooral op de windsnelheid - die kan enorm zijn. Zie https://www.mountain-forecast.com/peaks/Mont-Ventoux/forecasts/1912
Er is discussie over welke route zwaarder is tussen Malaucene en Bedoin. Ik denk dat ze niet veel voorstellen. Ik heb Malaucene als tweede gedaan als onderdeel van les Cingles du Mont de Ventoux en daarom voelde het zwaarder. Een ding is dat die laatste paar km over het algemeen steiler zijn op de Malaucene route. De uitzichten zijn echter beter naarmate je klimt.
Iconic! Can get busy with traffic, especially at the weekends and between mid morning till early afternoon. Best time to do the ride is early morning during the week. Also check the weather especially paying attention to the wind speed - which can be ferocious. see https://www.mountain-forecast.com/peaks/Mont-Ventoux/forecasts/1912
There is debate as to which route is tougher between Malaucene and Bedoin. I think they are pretty much of a muchness. I did Malaucene second as part of les Cingles du Mont de Ventoux and so it felt harder. One thing is that that last few km are generally steeper on the Malaucene route. However the views are better as you climb.
De tweede beklimming tijdens de dolle rit op 17 juli 2023, de start vanuit Malaucène tot 2 km voor de Mont Serein is een goede klim.
Deze wordt gevolgd door een haarspeldbocht naar links en de laatste 8 kilometer wordt het steeds moeilijker. Ik vond het moeilijker dan Bédoin, dus het is de moeite waard om het nog een keer te proberen als je koel bent.
Seconde montée lors du cinglé du 17 juillet 2023, le départ de Malaucène jusqu'à 2km avant le mont Serein se monte bien.
S'ensuit une épingle gauche et ça débranche plus, sur les 8 derniers km. Je l'ai trouvé plus difficile que Bédoin, a retenter étant frais.
De mooiste als je het mei vraagt. Mei '23 tweemaal beklommen.
Zoals overal geldt: rij met beleid en smijt niet met je krachten, dan kom je boven.
Zoals hierboven beschreven: kilometer 11, daar begint het. 11 en 13 zijn het zwaarst. Rustig doorgaan, het wordt beter.
De laatste 1,5 kilomter zijn imposant. Kijk niet naar boven, dat schrikt af. Blijven ademen en trappen, dan komt het goed.
Twee dringende tips:
1. Het is prima te doen, mits je voorbereiding in orde was. Bereid je je niet voor, dan krijg je het deksel op de neus.
2. Repsecteee het weer. Warm of kou, beiden omstandigheden zijn niet onoverkomelijk. Check het weer en pas je kleding aan.
Check ook het weer op de top. Warmte en zon in het dal, zijn geen garantie voor boven.
Tot slot: zoals hierboven te lezen: de afdaling naar Malaucène is prachtig en de moeite waard.
Voor een eerste beklimming van de Mont Ventoux valt de zijde Malaucène soms tegen. Eerst aanvaardbare percentages en wat overmoedig. Dan vanaf km10 tot en met km12 lange rechte stukken van 11％. Na 20 jaar ervaring in de buurt vind ik deze beklimming toch mooier dan langs Bédoin. Ook minder kans op extreme wind. Het kale landschap tot chalet Reynard kun je ook in de afdaling nadien tegen komen. Wielertoeristen die een week in de buurt verblijven kan ik zeker aanraden om de ganse streek van Vaucluse en Drôme met zeer vele andere beklimmingen te verkennen.
Veel fietsgenot!
Wat kun je over deze kale berg schrijven dat niet al duizend keer is geschreven? Het was mijn eerste buitencategorie pas. Ik wilde het zijn. Je vergeet de eerste keren niet. Ik had een verschrikkelijke tijd. Het was lang. Het was erg warm. Maar ik was gelukkig in deze puinhoop! Ik hield van de aanmoedigingen van de chauffeurs! Ik heb ze sindsdien nooit meer op een andere pas gevonden. Ik vond het heerlijk om er tegelijk met de schapen en de patous op te staan. Ik hield van dit rotsachtige terrein overal, deze wildheid, deze verlatenheid. Het is niet de mooiste top, maar hij maakt indruk. Omdat er geen andere berg op lijkt? Omdat het een bedevaartsoord is geworden? Ik vond de 21 km dolle afdaling leuker dan wat dan ook! Ook een eerste keer. Ik kan niet wachten op Bédoin! Duidelijk een aanrader!
Que peut-on écrire sur ce mont chauve qui n'ait pas déjà été écrit mille fois ? Il a été mon premier col hors catégorie. Je voulais que ce soit lui. On n'oublie pas les premières fois. J'en ai terriblement bavé. C'était long. Il faisait ultra chaud. Mais, j'ai été heureux dans cette galère ! J'ai aimé les encouragements des automobilistes ! Je ne les ai jamais retrouvés depuis sur aucun autre col. J'ai aimé arriver là haut en même temps que les moutons et les patous. J'ai aimé cette pierraille partout, cette sauvagerie, cette désolation. On grimpe longtemps avant de le voir enfin, ce Ventoux. Il se fait désirer. Il n'est pourtant pas le plus beau, ce sommet, mais il impressionne. Parce qu'aucun mont ne lui ressemble ? Parce qu'il est devenu un lieu de pèlerinage ? J'ai adoré plus que tout les 21 km de descente de folie ! Une première fois aussi. Vivement Bédoin ! Évidemment à faire absolument !
De weg is zeer goed onderhouden. Pas op voor het temperatuurverschil tussen de onderkant en de bovenkant van de pas. U moet ook minstens één extra windjack meenemen voor de afdaling. Mist tussen de 13e en 18e km op de dag van mijn beklimming. Enkele kilometers tussen 10 en 13.
La route est très bien entretenue. Attention à la différence de température entre le bas et le haut du col. Prévoir également à minima un coupe vent en plus pour la descente. Brouillard entre le 13ème et le 18ème km le jour de mon ascension. Plusieurs km entre 10 et 13％.
Ik had mij goed voorbereid (dacht ik) op de MV en had ook een schema gemaakt. Maar na een paar kilometer constateerde ik dat dit schema iets te ambitieus was en was mij kapot aan het fietsen. Ik heb mij daarna niet meer gefocust op het schema en kreeg op een gegeven moment een goed ritme. Mijn doel was om binnen 2 uur boven te komen en dat is gelukt ondanks de slechte start. Moet zeggen dat het een pittige beklimming was maar ook een hele mooie die iedere wielrenner die houdt van klimmen moet doen. Ik heb de MV ook vanuit Bedoin beklommen, maar ik ben er nog niet uit welke het zwaarste was.
Vanaf Bedoin langs de Madeleine tot Malaucène gereden. In tegenstelling tot de Bedoin-kant begint het serieuze werk hier al na amper 2 km, maar dat valt nog goed mee want je bent pas begonnen. Na een paar km vlakt het wat af, soms was het naar mijn gevoel volledig vlak maar dat wisselde af met korte passages rond de 10％. Kilometer 9 tot 13 was echt wel zwaar, zwaarder dan het bos van Bedoin vond ik. Wanneer het na het skistation opnieuw steiler wordt zat ik er echt door, en na de haarspeldbocht heb je een stuk van 2.5 km waar maar geen eind aan lijkt te komen: het leek relatief vlak maar ik kwam maar niet vooruit. Het uitzicht op de Alpentoppen zorgt wel voor wat afleiding. Daarna krijg je eindelijk de top te zien, wederom wordt het steiler maar het zijn de laatste loodjes.
Eerste fietsuitdaging, maar de route is erg uitdagend bij de finish; de klim is erg onregelmatig en niet erg druk, wat erg prettig is. Mentaal vermoeiend op de lange rechte stukken, de laatste paar km zijn erg zwaar, maar een geweldige ervaring!
Premier défi cycliste, mais le parcours en met pleins les yeux à l'arrivée!; La montée est très irrégulière et peu fréquentée, ce qui est très agréable. Mentalement usant dans les longues lignes droites, les derniers km sont très difficiles mais super expérience !
Zie mijn commentaar van de Bédoin zijde. In Juni voor de tiende en elfde keer omhoog in mijn derde deelname aan de granfondo "La Cannibale" van Sporta. 1 ster minder wegens de drukte.
Heel mooi klim. Lastig uiteraard, maar daar moet je je gewoon op instellen. Zoek een tempo en blijf dat draaien.
Sault is misschien iets mooier als klim, deze kant is uitdagender. Iets minder uitzichten, minder lavandelvelden en je ziet de top inderdaad pas heel laat. Mooier dan Bedoin? Dan zal ik na volgende zomer weten te zeggen. 😉
De beklimming van de Ventoux vanuit Malaucène is anders, omdat de natuur eromheen heel anders is. Wat de route zelf betreft, deze is voor mij de mooiste van de 3 mogelijke beklimmingen en doet qua inspanning in niets onder voor de klim vanuit Bedoin. Vanaf het skistation, zo'n 6 km voor de top, wordt het steeds spannender, want tot dan zie je wel de Alpen maar nog niet de Ventoux. En wanneer de zendmast van Ventoux 2 km voor de finish opdoemt, is dat een magisch moment.
Voor al diegenen die de Ventoux zonder drukte en zonder auto's willen beklimmen, kan ik de beklimming vanuit Malaucène alleen maar aanraden, want er was bijna geen verkeer op de 21 km.
Der Anstieg zum Ventoux von Malaucène unterscheidet sich inbesondere dadurch dass die Natur rundherum sehr anders wirkt. Was die Strecke an sich angeht ist sie für mich die schönste der 3 möglichen Anstiege und steht dem Anstieg von Bedoin in nichts nach, was die Anstrengung angeht. Ab der Schistation etwa 6km vor dem Gipfel wird es immer spannender da man bis dorthin zwar die Alpen sehen kann aber immer noch nicht den Ventoux. Und wenn dann 2 Km vor dem Ziel der Sendeturm vom Ventouxgipfel auftaucht ist es schon ein magischer Moment.
Für alle die gerne den Ventoux ohne grossen Trubel und Auto hochfahren möchten den kann ich nur den Aufstieg von Malaucène aus ans Herz legen denn auf den 21 km war es fast Verkehrsleer.
Weelderige landschappen, moeilijke beklimming maar de moeite waard, absoluut de moeite waard, minder verkeer aan de Bedoin kant, onberispelijke ondergrond!
Paysages somptueux, ascension difficile mais qui en vaut la peine, à faire absolument, moins de circulation une du côté Bedoin, revêtement impeccable !
Ik vond het een verrassend mooie klim. Vooraf had ik dat beeld van die kale berg in m'n hoofd, maar vanuit Malaucène fiets je tot de laatste 2 a 3 km door bos met prachtige uitzichtpunten.
Wel zwaar natuurlijk.
Boven een gure wind.
Na de klim afgedaald naar Sault en dan via Aurel en Brantes weer terug. Schitterrend gebied en plaatsjes. Totaal 92km.
Eerste keer op de Ventoux. Wij deden de heen- en terugreis via Malaucène met mijn vrouw op de fiets, zodat zij haar accu beter kon beheren dan via Bedoin, want dat betekende dat zij wat moest sparen voor de Madeleine-pas als zij' de top niet zou halen...
We hadden er absoluut geen spijt van. De landschappen zijn prachtig tijdens de hele beklimming.
Voor mij, die in een gespierde toestand was, was het een zeer fysieke klim. Je moet niet met een kanonvuur vertrekken, want de 3 km aan 11,5％ doen echt pijn in je benen... Gelukkig is er een minder steil stuk naar de Mont Serein, zodat u kunt herstellen voor het einde, dat werkelijk schitterend is en u alle inspanningen doet vergeten.
De afdaling is geweldig met een brede weg en een perfect asfalt.
Première fois au Ventoux. Nous avons fait avec mon épouse en VAE l'aller-retour par Malaucène pour quelle puisse gérer sa batterie plus facilement que par Bedoin puisque cela impliquait d'en garder pour le col de la madeleine si elle n'arrivait pas en haut...
Nous n'avons absolument pas regretté. Les paysages sont splendides tout au long de la montée.
Pour moi qui était en "musculaire", c'était une montée bien physique. Il faut éviter de partir la fleur au fusil, car les 3 Km à 11,5％ font vraiment mal aux pattes... Heureusement, une partie moins pentue vers le Mont Serein permet de récupérer avant la fin qui est vraiment magnifique et fait oublier tous les efforts.
La descente est super avec une route large et un bitume nickel.
Ik heb de 3 etappes op één dag gedaan vanuit Malaucène. De klim vanuit Bédoin is de bekendste en zwaarste in termen van continue inspanning MAAR ik vond de klim vanuit Malaucène het leukst vanwege het uitzicht en de kwaliteit van de weg. Ik heb hem op 17 september gedaan en vond het uitzicht op de valleien die nog in de ochtendmist gehuld waren geweldig. Het is ook een prachtige weg om vanaf de top af te dalen omdat hij zo breed is. En niet te vergeten dat de steilste hellingen (12％) op de klim vanuit Malaucène zijn. Absoluut een aanrader !!!
Did the 3 sides in one day starting from Malaucène. The climb from Bédoin is the most famous and hardest in terms of continuous effort BUT I most of all liked the climb from Malaucène because of the vieuws and the quality of the road. I did it on September 17th and loved the view of the valleys still covered in morning fog. It is also a wonderful road to descend from the summit because it is so wide. And not to forget that the steepest grades (12％) are on the climb from Malaucène. Definitely HIGHLY recommended !!!
Zondag de klim gedaan vanuit Bedoin. Toen was het heel warm. Vandaag deze kant beklommen in een rondrit van 110 Km. Deze klim begon na 65 Km. Deze kant is zeker mooier als Bedoin. Je hebt hier en daar mooie uitzichtpunten. Ik vond hem ook iets makkelijker omdat de stukken van 9 a10％ maar 3 Km aaneengesloten waren. Daarna zit er altijd wel een stuk 6 a 7％ achteraan. Maar misschien kwam dat ook omdat het koeler was. Om bovenop drinken te kunnen kopen moet je een winkeltje in dus vergeet je mondkapje niet!
We zitten in Malaucene en na een rondje infietsen wilde ik eindigen met de Ventoux van deze kant. Beneden is het uitstekend weer (27 graden) maar rondom de Ventoux zien we tijdens de rit flinke donderwolken hangen. De mast op de top verdwijnt telkens in een donkergrijze massa. Uiteindelijk besluit ik toch om niet te klimmen en dat is maar goed ook; als we bij het appartement zijn barst de hel los; de regen komt met bakken uit de hemel en windvlagen trekken aan de zonwering. Even snel als het kwam houdt het ook weer op ....
De volgende dag een nieuwe poging; eerst een rondje inrijden en daarna de klim. Opnieuw donkere wolken bij de top maar de mast kunnen we iig zien. Ik besluit het erop te wagen want we zijn hier geen 3 weken en start rond 16.45 in de hoop dat het wat koeler wordt. De eerste km gaan door het bos en met de zon in de rug is het nog behoorlijk warm. De klim vanaf Malaucene gaat sowieso langer door het bos en het beroemde maanlandschap doorkruis je langer bij de beklimmingen vanaf de andere kant. Tussen 10km en 13km is het even schrikken want de paaltjes geven 12％ + 11％ + nog een keer 11％. Hier rustig blijven rijden waarna het hellingspercentage afvlakt en je bij skiresort Mont Serein op 1450m zelfs even naar het grote blad kunt. De laatste km naar de top is toch nog redelijk steil maar omdat je de toren goed kunt zien geeft dat moraal. Bovenop is het behoorlijk fris en kun je je windbreaker goed gebruiken. Al met al een mooie klim op een beschutte weg met goed asfalt, weinig auto's maar dat kan ook aan het tijdstip liggen en een top met fantastische vergezichten.
Dit was een gekke rit. We reden rond de berg van Bedoin naar Malaucène met mooi weer en het plan was om over de Ventoux te gaan en weer af te dalen naar Bedoin. Het weer was bewolkt, maar prima... totdat we de Ventoux op begonnen te fietsen. Toen onweerde het drie uur lang. Letterlijk fietsen door een onweersbui over de top. Stortregens en verlichting rondom zorgden voor een zeer unieke ervaring!
Overbodig om te zeggen dat er weinig uitzicht was, en niemand op de top (twee dagen ervoor was het bomvol en prachtige blauwe luchten). Het lukte me om in de regen op tempo af te dalen, gewoon om weg te zijn van de donder en bliksem! Maar niets op de weg, dus lekker de bochten genomen.
Zou dit graag nog eens doen bij goed weer!
This was a crazy ride. Circled the mountain from Bedoin to Malaucène in decent weather and the plan was to head over Ventoux and descend back into Bedoin. Weather was cloudy, but fine... until we started cycling up Ventoux. Then it was thunderstorms for three hours. Literally cycling through a thunder storm over the top. Torrential rain and lighting all around made for a very unique experience!
Needless to say, very little in the way of views, and no one at the top (two days before it was packed and beautiful blue skies). Managed to descend at pace in the rain, just to get away from the thunder and lightning! But nothing on the roads so nice to take the corners fully.
Would like to do this in good weather!
Schitterende klim die je gedaan moet hebben. Mooie uitzichten en prima asfalt ik zelf vond deze kant een stuk makkelijker dan vanuit Bedoin.
Afgelopen week de dag na de TdF vanaf Malaucene omhoog gereden. Om iets voor 7 vertrokken in heerlijke omstandigheden en nog erg rustig.
Ten opzichte van de Bedoin kant wat meer verschillen en mogelijkheden om te herstellen. Het middelste gedeelte met drie kilometer lang een stijging van boven de 10％ hakt er flink in. Daarna wel weer aardig mogelijkheden om te herstellen en te kunnen genieten van de prachtige uitzichten. Al met al een lastig middelste gedeelte maar verder prima te doen. Door de verschillende stijgingspercentages wat mij betreft makkelijker dan de Bedoin kant.
Door deze Col (mijn eerste ooit) ben ik verliefd geworden op de Mont Ventoux eens om de paar jaar kom ik naar hier om te genieten van de vergezichten, van onder zie je al de top liggen en dan denk je , dit is helemaal niet zover tot je begint te fietsen naar boven en dit blijft eindeloos duren! Eenmaal boven en zeker voor je eerste keer krijg je echt een wauw gevoel.
Bekijk zeker mijn adembenemende foto's van zons op/ondergang!!!
Vroeg in de ochtend vertrokken uit Malaucene met 18 graden. Op de top was het slechts 3 graden! Iets om rekening mee te houden, ongeacht van welke zijde je de 'Reus van de Provence' beklimt. Er lijkt geen eind te komen aan dat lange steile stuk in het midden. Als het daar wat minder gaat ligt een mentaal knakmomentje op de loer. Verder een geweldige klim en rustiger dan de klim vanuit Bedoin. En last but not least: een paradijs voor dalers!
Wanneer je deze berg oprijdt moet je toch wel heel goed opletten met het weer, bij het vertrek in Malaucène scheen het zonnetje volop en was het prachtig weer, dat was ook zo tijdens het grootste deel van de beklimming, echter op enkele kilometers van de top sloeg het weer plots om, werd het heel mistig, ijskoud en viel er zowaar smeltende sneeuw uit de lucht, en dit in volle zomer. Ik droeg een gewone zomertenue en had het tegelijk warm van de inspanning en koud van het gure weer. Niettegenstaande dat ben ik blijven fietsen tot boven om daar half verkleumd aan te komen. Daar ik alleen fietste zonder begeleiding had ik mij op een mogelijks dergelijk scenario voorzien door reservekledij mee te nemen die ik dan maar aangetrokken heb in het winkeltje op de top.
Toen moest ik nog naar beneden fietsen richting Bédoin waarbij je de eerste kilometers bijna geen vijf meter ver zag vanwege de dichte mist, zelfs het kleine monument ter ere van Tom Simpson was ik zo voorbij gefietst, nooit gezien vanwege die mist, het bergafwaarts fietsen was trouwens met dergelijk mistig weer een beetje gekkenwerk. De volgende dag ben ik dan maar met de auto nog eens naar boven gereden om het monument toch eens te kunnen bezichtigen, en toen was het zo een helder weer dat je kilometers in het rond ver kon kijken, zo kon ik toch nog eens van het uitzicht van boven op de top genieten.
Bij deze, toekomstige Mont Ventoux fietsers zijn gewaarschuwd, heel goed de weersvoorspellingen in het oog houden.
De beklimming van de Mont Ventoux via Malaucène is veel minder populair bij fietsers dan via Bédoin, maar toch vond ik deze helling een bijna even grote uitdaging en de kwaliteit van het landschap veel gevarieerder.
Staat van de weg: schoon met een fietspad tot aan Mont-Serein
Start in het hart van Malaucène voor een opwarming van 1,5 km naar de bron van de Groseau, waar de helling abrupt verandert van 0 naar 7 ％ en vervolgens 9 ％
Kort na aankomst bij het station van Mont-Serein opent het landschap zich aan uw linkerhand met de Vercors, de Écrins en het massief van de Hautes-Alpes.
Daarna heb je nog iets meer dan 6 km te gaan met variërende maar nog steeds hoge stijgingspercentages, waarbij de laatste paar kilometer als je de top nadert relatief steil zijn.
De aankomst is grandioos, met een prachtig uitzicht van 360° over de Vaucluse en de aangrenzende departementen, een kleine levensmiddelen- en souvenirwinkel, een worst- en gebakwinkel, maar om water te tanken moet u flessen kopen in de winkels.
Op sommige dagen moet je veel geduld hebben om de foto te nemen, want het is er erg druk, behalve op zaterdag wanneer er veel verkeer is.
Veel geluk, goed klimmen en vooral voorzichtig zijn.
Conclusie : De beklimming van de Mont-Ventoux door Malaucène (veel minder druk bezocht dan door Bédoin) vertoont een sterk niveauverschil, de helling is helemaal niet regelmatig, met afwisselend zeer sterke percentages in lange rechte lijnen en momenten van herstel.
Mooie weg met fietspad tot aan het station van Mont-Serein, sportieve inspanning daargelaten, gaf ik persoonlijk de voorkeur aan deze kant.
L'ascension du Mont-Ventoux par Malaucène est beaucoup moins prisée par les cyclistes que par Bédoin, pourtant j'ai trouvé ce versant d'une exigence sportive quasi similaire et la qualité des paysages beaucoup plus variée.
État de la route : Nickel avec bande cyclable jusqu'au Mont-Serein
Départ au cœur de Malaucène pour 1,5 km de mise en jambes jusqu'à la source du Groseau où la rupture de pente est visuelle puisqu'elle passe brusquement de 0 à 7 ％ puis 9 ％
Peu à l'arrivée à la station du Mont-Serein, le paysage se découvre sur votre gauche avec Le Vercors, Les Écrins, Le massif des Hautes- Alpes.
Il vous reste ensuite un peu plus de 6 km dans des pourcentages variables mais toujours élevés, les derniers kilomètres à l'approche du sommet sont relativement pentus.
L'arrivée est grandiose, magnifique point de vue à 360° sur le Vaucluse et les départements voisins, magasin petite alimentation et souvenirs, marchand de saucissons, de gâteaux, par contre pour faire le plein d'eau c'est les bouteilles au commerce.
Certains jours il faudra être très patient pour faire la photo, car c'est vraiment la grosse cohue sauf les samedis jour de chassé-croisé
Bon courage, bonne ascension et surtout soyez prudents.
Conclusion : L'ascension du Mont-Ventoux par Malaucène ( beaucoup moins fréquentée que par Bédoin ) présente un fort dénivelé, la pente n'est pas régulière du tout, alternance de très forts pourcentages dans de longues lignes droites et de moments de récupérations.
Magnifique route avec bande cyclable jusqu'à la station du Mont-Serein, effort sportif mis à part, personnellement j'ai préféré ce versant.
Mont Ventoux opgereden via Malaucène met in het achterhoofd dat deze kant wat makkelijker ging zijn dan Bédoin. Daar had ik me toch wat op verkeken! Ook langs deze kant goed afgezien. Verspil zeker niet te veel krachten in het begin want in het midden ligt een heel zwaar stuk. Het is zeker de moeite waard om de Ventoux langs Malaucène op te rijden!
De eeuwige discussie; welke variant is het zwaarst Bédoin of Malaucene. Mijn mening na beide kanten meer dan 20 keer gedaan te hebben? Het gaat er om wat je het best kan verteren. De afstand en hoogte-overbrugging zijn vrijwel gelijk.
De klim vanuit Malaucene heeft als voordeel dat je gedurende de hele klim panorama's naar zowel het noorden als zuiden hebt. De weg is lekker breed dus geen probleem met verkeer. Het verloop van de klim is redelijk onregelmatig en begint eigenlijk net buiten Malaucene, hier fiets je gelijk het bos in maar heb je wel het idee dat de weg omhoog loopt door de afgronden aan de rechterkant. Het met stip (mentaal) zwaarste stuk is net voor Mt Serein (km 10-13). De weg loopt hier vuil steil omhoog en vrijwel geen bochten waardoor er geen eind aan de weg lijkt te komen. Dit is daarom ook het stuk waar in de afdaling zeer hoge topsnelheden gehaald kunnen worden). De laatste kilometers naar de top zijn nog zwaar maar met het weerstation regelmatig in het vizier is het doel bijna bereikt, afdalen via Bedoin en terug via de Madeleine naar Malauceneen je hebt een superrondje gemaakt.
De kant van Malaucène heb ik niet zo vaak beklommen; ik verkies toch de klassieke klim vanaf Bedoin. Het profiel van de klim vanuit Malaucène verschilt nogal van het profiel van de klim vanuit Bedoin. Na twee kilometer zitten we al op 9,5％, maar daarna zakt dit percentage naar 5, om vervolgens weer te stijgen. Halverwege zit je zelfs op 10,5％ en op tweederde van de klim weer op 3％... Ondanks enkele stukken vals plat blijft het een moeilijke klim. Sommigen vinden hem zwaarder dan Bedoin. Het is maar net waar je van houdt.
In 2013 tijdens mijn eerste Cingle voor het eerst gefietst. Profiel goed bekeken en ervaringen van andere gelezen.
De "rust"momenten heb ik toen niet gevonden/ervaren moet ik zeggen.
Kilometer 9-11 zijn redelijk rechtdoor, saai en grotendeels boven de 10％ gemiddeld; gelukkig een snellere fietsmaat die mij door deze "hel" heeft geloodst.
Ook de draai en kilometer naar Chalet liotard hakt er in, het kale stuk daarentegen is weer heerlijk fietsen.
De charme van deze kant is er een die je moet leren, voor mij was na 2014 en 2016 het zeker dat Malaucene de zwaarste kant was maar na mijn Bicinglette in 2018 ben ik van mening veranderd en geef ik die twijfelachtige eer toch aan Bedoin.
Als je Malaucene afdaalt kun je heerlijk rijden, veel overzicht en mooie bochten; het "rechte" stuk laat je enorme snelheden halen ( als je dat veilig wil doen).
Geniet van het uitzicht op de Toulerenc vallei, het zonlicht aan de Noordkant geeft een heel ander effect als aan de zuidzijde. Ook is de begroeiing een stuk diverser en groener aan deze kant; hier wordt niet voor niets jaarlijks geskied.
Al met al heeft deze zijde weer een heel andere dimensie, het mondaine Malaucene geeft een andere start als het slaperige Bedoin. Het dorpsplein heeft veel restaurants en de fietswinkels schreeuwen Ventoux.
Is Malaucene je standplaats vergeet dan niet de Route de Suzette en de Route du Hameau de Veaux te nemen op een andere dag. Lekkere routes door heel andere gebieden waarbij de machtige Ventoux altijd meekijkt.
De eerste grote beklimming die ik ooit gedaan heb, meer dan 30 jaar geleden op een oude Peugeot sportfiets. Toen heel vroeg geklommen en was het niet druk met verkeer. Magische uitzichten. Je fietst niet zoals vanuit Bedoin het eerste stuk omgeven door naaldbomen in de volle zon. Zeker aan te raden!
Zeker doen als je al eens in Bedoin vertrokken bent. Ook zeer mooie klim en veel rustiger. Mooi zicht op Drome en omgeving. Als je in Bedoin verblijft neem je toch even de Col de Madelaine mee.
Na vorig jaar de MtVentoux vanuit Bedoin gereden te hebben, nu een poging vanuit Malaucene. Rustig gestart(om 7.30 ivm de te verwachten 35C) en langzaam stuk gegaan. In mijn hoofd zat dat het venijn zit in het stuk tot aan MtSerein. Echter, de eerste de beste kilometer na Nr.Serein stijgt met 14%. Genoeg om mijn spieren op te vreten. Erna naar boven geharkt, met blik op oneindig en alles voor het resultaat.
Eindtijd: 2u10.
Helemaal stuk gegaan. Iets te zwaar(2kg), een verzetje te kort en een glas wijn te veel de dag ervoor. Uitzicht is super.
Esthetisch een mooiere klim dan vanaf Bedoin, m.i. Volgend jaar een nieuwe poging vanaf alle 3 de zijden.
Wat een berg, gaaf!
Fantastische klim mooie omgeving idd het middenstuk is het zwaarst ik ben 2x omhoog geweest via malaucene maar kom hier zeker nog terug om de andere zijdes te beklimmen misschien wel alle 3 in één dag ;)
Ik ben vanuit Sault de Ventoux opgeklommen en ben daarna aan de Malaucéne kant weer afgedaald. Wat een geweldige afdaling, een heerlijke flow met ruimte op de weg! Fijne overzichtelijke bochten. Een genot om af te dalen! Ga het doen, en je zult geen spijt hebben!
Afgelopen week zowel Bedoin als Malaucene gefietst. Persoonlijk vond ik Malaucene zwaarder: minder constant en de steile stukken zijn steiler. Maar wel een prachtige klim! De percentages op de grafiek kloppen volgens mij niet geheel met de bordjes op de Ventoux: die geven over het algemeen iets hogere percentages aan.
Deze beklimming op 12/07/2018 beklommen.
In tegenstelling tot de ventoux vanuit bedoin is deze variant onregelmatiger; minder steile stukken wisselen af met steile stukken (3 zware kms naeen).
Ik hou normaal wat minder van een onregelmatige col. (Vooral als je voor tijd rijdt)
Deze dag de col opgefietst samen met mijn vader; bij hem gebleven en tempo gemaakt op de minder steile stukken. Boven gekomen in 1 uur 27 minuten en 10 seconden. Tevreden om samen met mijn vader onder het anderhalf uur boven te komen en wat meer kunnen genieten dan wanneer ik weg rijd van hem. Niveau nog altijd dicht bij elkaar, maar naar boven klimmen op 90-95 procent is altijd plezant. Niemand ons gepasseerd met de fiets. Altijd minder volk dan aan de kant van bedoin, maar toch nog redelijk wat fietsers.
De 3 lastigste kms na elkaar zijn zwaar; ervoor en erachter zijn er wel wat makkelijkere stukken waarop je kunt recupereren of versnellen. Het voordeel is wel dat het wegdek in deze lastige kms mooi asfalt is.
De bomen zorgen er idd voor dat het iets minder warm is.
Ik denk dat je hier in de afdaling hoge snelheden kunt halen, maar ik daalde al altijd (de 11 keer dat ik de ventoux al heb gedaan op mijn leeftijd van 16 jaar) af via bedoin omdat het een gewoonte is geworden.
Op 30-6-18 deze klim gedaan. Vertrokken om 8.30 uur vanuit Mazan. Zou deze dag weer iets boven de 30 graden in het dal worden en zo’n 18 graden op de top. De weg ernaar toe was continue licht berg op, zodat we ons 45 minuten goed konden infietsen. Gezien de ervaring een dag eerder tijdens de klim vanuit Bédoin (te weinig gedronken waardoor kramp, zie mijn verslag daar) voorgenomen om bij iedere kilometerpaal goed te drinken. De eerste 9 km zijn goed te doen, soms wat steiler, soms wat vlakker. In tegenstelling tot de klim vanuit Bédoin kun je regelmatig prachtig ver weg kijken waardoor je ook nog kunt genieten onderweg. Vervolgens komt het steile middenstuk, een kilometer of drie lang. Dit is behoorlijk pittig maar met het juiste verzet te doen. Zelf reed ik met 30 voor en 32 achter en ben een gemiddelde klimmer. Kwam er goed mee omhoog maar je krijgt het niet cadeau op dit steile stuk. Op het stuk rondom het skistation kun je weer een beetje bijkomen en energie verzamelen voor de laatste km’s. Die zijn qua steilheid vergelijkbaar met de laatste km’s van Bédoin, met het verschil dat je de top nu pas op zo’n 2 km voor de aankomst voor het eerst ziet. Geen kramp gehad, heb beide bidons geheel leeg gedronken. Geen vliegjes en ook nauwelijks last vande wind. Afdaling is mooi omdat het vrij overzichtelijk is. Had wel windjack aangedaan maar was achteraf niet nodig geweest.
Op 18 juni 2018 deze zijde van de Mont Ventoux op gefietst. Mijn eerste keer een echte berg op fietsen. De auto had ik geparkeerd op een grote lege (gratis) parkeerplaats (als je Malaucene via de noordkant (D938) inrijdt aan de linkerkant). Vervolgens fiets in elkaar gezet en het dorp in gefietst om via de D974 te beginnen aan de beklimming. Ik vond de steilte afgezien van het middenstuk meevallen. Het was erg rustig onderweg, ik denk dat ik zo'n 15 fietsers ben tegengekomen. Qua temperatuur viel het ook reuze mee, je rijdt best veel in de schaduw. Ik had arm en beenstukken aan, aangezien het boven fris kan zijn. Ik heb echter het nooit echt koud of warm gehad. Daarnaast merk je alleen het laatste deel van de beklimming wat van de wind. Bovenop de berg stond relatief weinig wind en was er veel zon, temperatuur zo'n 15 graden Celsius. Vanuit Bédoin komen veel meer fietsers, motoren en bussen omhoog aangezien dit de populaire zijde is. Bovenop de berg stonden wat kraampjes waar je wat eten (fruit en zoetigheid) en drinken kon kopen. Ook staan er twee dixies voor de hoge nood. In de laatste 2 bochten wordt je nog op de foto gezet wat natuurlijk leuk is om achteraf terug te zien. Na de gebruikelijke foto's en een video belletje met het thuisfront (telefoonbereik valt soms weg) met een windjack naar beneden gereden. Lekkere afdaling, en je bent zo weer beneden. Vergis je niet in de soms scherpe bochten, soms mindere wegdek, steentjes in de bocht en tegemoet komend verkeer.
Op 26 september 2017 deze pittige maar mooie beklimming gedaan, redelijk vroeg in de ochtend gestart met een warming up door vanuit Bedoin naar Malaucene te rijden(15 km) Onderweg kom je dan over la Madeleine , een kort klimmetje maar lekker om de juiste spanning in de benen te krijgen. Eenmaal in het dorp ga je rechts af en de klim begint direct, in eerste in stantie nog vrij rustig. Goed te doen dus. Dit verandert als je eenmaal halverwege bent. Een lang stuk van ruim 3-4 km boven de 10 %. Sommigen zie ik nu al afstappen, dat belooft niet veel goeds. Ga rustig verder op mijn kleinste verzet 34-32. Mijn ademhaling blijf ik rustig onder controle houden. Dan rijdt ik Beaumont du Ventoux binnen en een bocht naar rechts voor het tweede gedeelte.Soms heb ik even de gedachten om af te stappen voor een pauze maar ik ga rustig verder met de klim. Het duurt even voordat je het bos uitfietst en het maanlandschap ziet maar als je dat ziet zijn de laatste kilometers net erg zwaar alhoewel ik niet meer in staat ben om mijn verzet aan te passen. Eenmaal op het lichtste verzet is het voor mij blijkbaar lastig om een ander verzet te kiezen. En dus kom ik na iets meer dan twee uur boven aan, moe maar wederom tevreden. Als kind wilde ik altijd al eens cols fietsen. Dat het zo lang geduurd heeft snap ik nog steeds niet maar ik heb het nu dan toch gedaan. Eeen paar dagen daarvoor heb ik de mont Ventoux vanuit Bedoin en vanuit Sault gedaan. Om aan het klimmen te wennen is aan te raden om vanuit Sault te beginnen. Goed voor het vertrouwen maar ook wat eenvoudiger.
Veel mooier dan vanuit Bédoin, tijdens de gehele klim schitterend uitzicht. Wind!? Een licht briesje, weinig verkeer, een enkele renner en vogels die je naar boven fluiten. Midden stuk is zwaar, 4 tot 5 km 11-12% daarvoor en erna is het genieten met een grote G.
Heb een herseninfarct doorstaan in 2002 en inmiddels ook COPD in het bovenlijf. Ben 52 en mijzelf atm aan het voorbereiden om in september 2018 solo de Mont Ventoux, in drie afzonderlijke etappes, op te rijden. Vanuit Malaucène, vanuit Sault en uiteraard ook vanuit Bédoin.
Deathwish cq midlifecrisis?
Nope, binnen mijn beperkingen verantwoorde grenzen durven verleggen en, hopelijk, leuk wat euro's binnenhalen voor twee lokale NAH ontmoetingslocaties.
Heeft iemand wellicht praktische tips?
Bvd,
Michel Roskam
[email protected]
Vandaag geklommen in ongeveer 1 uur 45 minuten. Zwaarder dan vanuit Bedoin, met name door het heftige begin en de 3 kilometer boven de 10% halverwege. Minder beschutting ook dan in het bos bij Bedoin, dus je rijdt heel lang in de zon. Ik voelde me behoorlijk gekookt toen ik boven kwam. Wel echt goed gevoel als je boven.
Oh ja, laat je niet ontmoedigen door de toren op de top als je het bos uitkomt, het lijkt gruwelijk steil omhoog te lopen, maar je hebt het zwaarste gehad. Al krijg je het absoluut niet cadeau!
Op 22 juli 2015 me na pas 3 jaar fietsen aan mijn eerste grote klim gewaagd. Zat op 12 kilometer van Malaucène dus die kant maar gepakt. Was fantastische ervaring. Heb halverwege het 12% stuk, dus ongeveer halverwege de totale klim even een kleine pauze van 5 minuten genomen om op adem te komen. Was vroeg begonnen (7:45) i.v.m. de warmte, maar het liep toch al snel weer richting de 30 graden. Gelukkig wordt het dan koeler naarmate je hoger komt. Is wel een prachtige rit met het uitzicht dat steeds spectaculairder wordt. Waar bij de rit vanuit Bedoin veel over vliegen in het bos geschreven wordt, kreeg ik die vanuit Malaucène als je net het skistation van Mont Serein voorbij bent en het laatste stuk door het bos klimt. Hangen er dan wel honderd tegelijk om je heen, bloed irritant. Zodra je dan boven de boomgrens bent zijn ze ook weg. En dan dat laatste stukje met dat geweldige uitzicht. En dan bovenop de top die drukte omdat ze natuurlijk van 3 kanten naar boven komen, wat je je dan pas realiseert. Na deze blijkt de Alpe d'Huez een eitje te zijn ;-) dus gaan we die als volgende maar eens proberen.
Handig trouwens al die info vanaf jullie site. Dit helpt bij een goede voorbereiding.
Mooie klim, maar voor mij moeilijker dan van uit Bedoin.
Met name het middenstuk is pittig. Na Mont Serein geen problemen meer gehad.
Wat een geweldige ervaring! Op 22 augustus vanuit Malaucene omhoog gegaan. Wel wat zenuwachtig want ik had niet tot nauwelijks gefietst in de maanden ervoor. Maar een heerlijke en gave klim. Natuurlijk zwaar, vooral 10-12 daarna gewoon goed te doen! Als een van de weinige vrouwen toch kicken als je boven bent!
Als 1 van de relatief weinige vrouwen (de Mont Ventoux fietsen blijkt voornamelijk een 'mannending' te zijn) heb ik op 6 aug. 2014 de tocht naar de top gefietst. Behoorlijk zware klimmetjes en bloedheet, maar wat een gewelige tocht! En wat een aanmoedigingen onderweg, super! Mooie vergezichten en dan ineens zie de TOP, en dan nog 'even' die laatste paar km. zwoegen voordat je boven bent...fantastisch!!
Malaucene beklommen als startklim van de Cannibalette. Een mooie brede baan met bij momenten heerlijke vergezichten. En plots doempt de top net boven je op. Een veel mooiere klim dan deze uit Sault (die op het einde van de Cannibalette ligt) en zonder lelijk maanlandschap.
Na een aantal weken geleden de klim vanuit Bedoin te hebben gemaakt, was vandaag deze kant aan de beurt. Ik had verwacht dat het makkelijker was, maar dat viel flink tegen! Wel zeer zeker de moeite waard. Nu alleen de beklimming van uit Sault nog op het lijstje staan.
| 7 km/u | 02:59:51 |
| 11 km/u | 01:54:27 |
| 15 km/u | 01:23:55 |
| 19 km/u | 01:06:15 |
