| #62 zwaarste beklimming van Oostenrijk |
| #11 meeste hoogtemeters van Oostenrijk |
| #19 langste beklimming van Oostenrijk |
Kühtai Sattel vanuit Kematen is een beklimming in de regio Tirol. Hij is 23.2 kilometer lang en overbrugt 1395 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 6%. Daarmee scoort deze klim 1014 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 2017 meter hoogte. Gebruikers van climbfinder deelden 4 reviews over deze beklimming en hebben 12 foto's geüpload.
Straatnamen: Sellraintal Landesstrasse & L13
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Doorgaan met Apple
Aanmelden met e-mail
Op de laatste galerij voor Kühtai vinden momenteel bouwwerkzaamheden plaats. De weg is daar eigenlijk afgesloten, maar ik kon langs de machines rijden. Een positief neveneffect was dat het bovenste derde deel van de weg minder druk was. Verderop haalde een postbus me in met een tussenruimte van 50 cm, hoewel ik bijna aan de zijlijn reed. Ik zal mijn tirade hier niet herhalen, maar dat was absoluut niet nodig. De Kreuzlehnstich met een stijgingspercentage tot 20％ volgens het bord is al erg inspannend, maar er zijn altijd vlakkere plekken op de beklimming waar je je dijen weer los kunt maken. Vandaag, eind oktober, was het slechts 4 graden in Kühtai, de weg omhoog naar het stuwmeer Finstertal was afgesloten met een slagboom en waarschijnlijk niet meer begaanbaar vanwege de sneeuw. Sommige haarspeldbochten in de afdaling naar Ötz waren erg vies door opruimwerkzaamheden en er stond zwaar materieel op de weg, dus ik reed nogal langzaam en het was ijskoud. Desondanks een geweldige tocht aan het einde van het seizoen.
In der letzten Galerie vor Kühtai finden aktuell Bauarbeiten statt. Die Straße ist dort eigentlich gesperrt, aber ich konnte an den Maschinen vorbeifahren. Positiver Nebeneffekt war, dass das obere Drittel der Straße wenig befahren war. Weiter unten hat mich ein Postbus mit 50cm Abstand überholt, obwohl ich fast auf der Seitenlinie fuhr. Meine Schimpfrede wiederhole ich hier nicht, aber das war absolut unnötig. Der Kreuzlehnstich mit bis zu 20％ Steigung laut Tafel ist schon sehr anstrengend, aber es gibt bei der Auffahrt immer wieder flachere Stellen, wo man die Oberschenkel wieder lockern kann. Heute, Ende Oktober, hatte es am Kühtai nur 4 Grad, die Straße rauf zum Finstertaler Stausee war mit einer Schranke gesperrt und wegen des Schnees wahrscheinlich auch nicht mehr befahrbar. Einige Kehren bei der Abfahrt nach Ötz waren wegen Rodungsarbeiten arg verschmutzt und schweres Gerät stand auf der Straße, bin daher eher langsam gefahren und es war zapfig kalt. Trotzdem eine tolle Tour zum Saisonende.
Dit is een lange, zware klim vanuit de buitenwijken van Innsbruck. De hele klim is redelijk afgeschermd van zon en wind, wat een pluspunt is. Er zijn een paar inconsistente schoppen in de tweede helft van de beklimming, met een sectie die het stijgingspercentage aanzwengelt tot 18-19 procent voor een paar honderd meter - au! Er is weinig verkeer, het wegdek is glad en het landschap pastoraal en lieflijk. Tijdens de tweede helft van de beklimming klinken bijna constant koeienbellen. Pas op dat het weer op de top kan omslaan, zoals bij mij het geval was (wind, regen, bliksem, hagel) en dat het skistation net voorbij de top in juli en augustus nogal leeg kan zijn, met weinig winkels die open zijn. Maar je hoeft je onderweg geen zorgen te maken over water of eten, want in de steden zijn alle voorzieningen aanwezig. De afdaling naar Ötz is een heel ander verhaal (snel en vegend).
This is a long grind of a climb from the outskirts of Innsbruck. The whole climb is fairly shielded from sun and wind, which is a plus. There are some inconsistent kickers in the second half of the ascent, with one section cranking the gradient to 18-19 percent for a few hundred meters - ouch! The traffic is light, the surface is smooth, the scenery pastoral and lovely. The peal of cowbells is almost constant for the second half of the climb. Beware that the weather can turn at the top, as it did for me (wind, rain, lightning, hail) and that the ski station just past the summit can be rather vacant in July and August, with few shops open. But there is no worry about water or food along the way with towns having the conveniences available. The descent into Ötz is another story, entirely (fast and sweeping).
Leuke klim, maar wel over een vrij drukke weg. Hoe hoger je komt hoe mooier het wordt wel. Het asfalt is top (en omlaag erg snel!). In het laatste stuk lopen wilde paarden, koeien en ezels over de weg en is het soms lekker slalommen. In mijn geval was dit deel van de klim erg mistig en dan is het met name omlaag wel uitkijken. De andere kant vanuit Oetz vind ik persoonlijk wat leuker en afwisselender om te doen.
Ruim een decennium geleden de andere kant van de Kühtai beklommen en dat herinnerde ik me als een heel mooie belevenis. Al enkele vakanties plande ik deze kant aan te vallen, maar door de lange afstanden , die ik zou moeten overbruggen om deze mooi col vanuit deze kan te attackeren is het er nooit van gekomen. Tot vandaag...
Deze kant is de kant die als eerste afdaling wordt genomen in de welbekende Oetztaller Radmarathon. Op basis van het profiel hier op Climbfinder verwachtte ik me aan een weliswaar lange haast 'Franse' klim, maar nooit echt zwaar.
Maar dat valt tegen! Ok, het was vandaag best warm (35 graden), maar dit ding is zwaarder dan het profiel doet vermoeden. Ik denk wel dat het hoogteprofiel hier accuraat is. Het probleem is dat dit een klim is waar het woord 'grillig' is voor uitgevonden. Je hebt vaak lange stukken vol aan 11％ zelfs tot 15％, maar dan heb je bijvoorbeeld 70-80 zelfs 100 meter een korte afdaling. Waardoor het gemiddelde verkeerd wordt verstoord.
Verwacht je hier dus toch maar aan een stevige klim. Ongeveer op 11 à 10 km van de top heb je een moordende strook die je ook in het profiel merkt en aangeduid is op de weg met bordjes, die ongeveer een kilometer lang flirt met 15 tot 17％.
Persoonlijk vind ik de Kühtai een bucketlist klim, dus voor mij 5 sterren. Eigenlijk langs beide kanten. Langs de andere kant iets korter, steil, maar minder grillig.
Oh ja, zeker lichtjes meenemen, want er zijn tunneltjes en langere galerijen. Als fietser zal je goed kunnen zien, maar zorg er ook voor dat jij gezien wordt. Hoewel het een relatief verkeersvrije col is... SAFETY FIRST;
| 7 km/u | 03:18:39 |
| 11 km/u | 02:06:25 |
| 15 km/u | 01:32:42 |
| 19 km/u | 01:13:11 |
