Côte des Hézalles

Wat blijft dit toch een heerlijk monstertje! De aanblik van een horrormuur vanaf de voet geeft al direct een kick. Na een lange afdaling vanuit (in mijn geval) Basse Bodeux is de omschakeling wreed. De benen protesteren. De longen piepen en kraken. Dan volgt een knikje naar rechts. Voor je zie je een nóg steilere muur. Je schuift naar voren op je zadel zodat je voorwiel niet omhoogkomt. Je hoopt dat er geen auto aankomt zodat je de buitenbocht kunt nemen bij de haarspeld. Je kijkt om en ziet een enorm gat omdat de weg gigantisch aan het stijgen is. Na de bocht kijk je nog eens om. Een bord met 25 procent. En dan, nóg een muur, al is ie ‘maar’ 15 procent. Gelukkig: de hoofdweg. Hier is het lijden voorbij. De steilte blijft een kick geven. En ondanks al het gehijg is het maar kort. De Chemin de Croix de Chôdes in Malmedy en de Ferme Libert vielen me nóg zwaarder.

Pittige kuitenbijter zoals reeds beschreven. Echter mits voldoende getraind is het wel prima te doen.

Leuke kuitenbijter voor wie een dagje in de Ardennen gaat fietsen! De start is pittig maar wie de krachten goed doseert raakt makkelijk voorbij de haarspeldbochten waarna de percentages terugvallen richting 5 a 6 procent. Vind deze klim veel minder pittig dan bijvoorbeeld Rue Tesny of Stockeu, maar wel de moeite waard

Gewoon leuk om te doen👍 Onverwacht is deze klim er gewoon.
Eerste stuk lekker zwaar daarna gaat het wel weer.
Moest wel even foto maken van de andere klimmers😂

zwaar... anders kan je hem niet omschrijven.
je doorkruist Trois ponts waar je vooral moet opletten voor het verkeer wanneer je gps plots rechtsaf knippert. Je ziet eerst niet goed waar (pleintje over? net erna?) en dan zie je plots een enorme muur.
eens er op gedraaid zie je het pas echt opdoemen. een beest!
halfweg klein recuperatie stukje om op het einde de >10％ te bedwingen. Maar het eerste deel ontneem je alle moed :-)

Ongekend stijl stuk tot de 1e bocht. Verder kreeg ik niet echt het idee dat het een officiele klim was. Voelde een beetje als een binnendoorweggetje.

Een beklimming waarbij je de moed in de schoenen zakt als je navigatie zegt dat je toch echt dat weggetje in moet.
Maar klimmen als deze doen de route 'De Muren van de Ardennen' z'n naam wel eer aan, want een muur dat is het zeker.
Het begin is zeer steil en een stukje na de 2e haarspeldbocht lijkt het afgelopen te zijn, maar daarna schieten de percentages weer in de dubbele cijfers voor een aantal honderd meter.

Amai, het eerste deel snijdt je meteen de keel af, maar na de bochten in het dorp, ben je er nog niet vanaf. Het blijft nog sterk doorstijgen tot aan de grotere baan. Vanaf hier kun je rustig verder blijven klimmen richting Grand-Halleux. Aanrader, al zeker vanwege de monsterlijke start.

Je kan na het steile stuk nog een heel eind doorfietsen voor men de echte top bereikt. Het begin is uiteraard zeer moeilijk nadien wordt het gemakkelijker.

Het eerste deel is zeer moeilijk. Je voorwiel heeft inderdaad de neiging om naar boven te wippen. Eenmaal aan het bord dat de maximale 25％ vermeldt, kan je nog een hele tijd klimmen met je fiets. De foto van het station is gelegen naast de beklimming.

Verschrikkelijk steil ding! Je maakt onmiddelijk veel hoogte. Tot de 2de bocht is het super steil. Daarna gaat hij "gewoon" steil verder. Misschien wel de lastigste te vinden km in België of toch minstens één van de lastigste.

Ken je zo van die mensen die puffen als ze een brug over moeten "omdat het zo steil is". Wel, die zou ik graag eens meenemen naar Trois-Ponts. Achter de kerk opdraaien en baf: een muur. Tot aan de tweede bocht is het echt om van achterover te vallen. Niet te doen! Hier wordt het koren van het kaf gescheiden. Het koren draait hier namelijk in, terwijl het kaf de licht lopende kant een beetje verderop neemt. Luik-Bastenaken-Luik is hier ooit over gereden. Eigenlijk wel goed dat ze daarvan zijn afgestapt. Zo'n steile helling heeft weinig impact als ze zo ver van de meet ligt natuurlijk, buiten afmatten uiteraard. Maar dat kan ook op andere klimmen.

Dus wij dachten bij onze hittegolf-fietstocht dat het wel slim zou zijn om bij de supermarkt in Trois-Ponts even wat drinken te halen. En als we daar toch stopten, misschien net zo goed om even wat broodjes te halen en te lunchen ofzo. Ja, waarom niet. Een halfuur later waren onze maagjes gevuld maar de benen stijf. Waar moeten we heen? Volgens mij is het die weg, daar schuin tegenover deze parkeerplaats. Weet je het zeker? Ja, de fietscomputer zegt van wel.
Dat was dus een bijzonder slecht plan. Duizend doden gestorven op deze klim. Het blijft gewoon steil, het enige dat je kunt doen is proberen je linkerbeen naar beneden te drukken en daarna je rechterbeen en hopen dat je net snel genoeg gaat om niet om te vallen. Dit moet een prachtige klim zijn als je fris bent en goed voorbereid. Misschien kom ik nog eens terug.

Vergeet je hark niet mee te nemen want harken zul je zeker!
Wat een dodelijke klim maar echt voldaan als je boven komt.
Rust niet op het bankje (bijna) bij de top, want de top ligt hoger!
Afdalen via deze weg is verschrikkelijk trouwens haha

Een echte muur dit, meteen ontzettend stijl, waardoor je bij de eerste haarspeldbocht al dik in de verzuring zit. Allez ik toch.
Verkeer zal je hier ook zelden tegenkomen denk ik.
Topper.

Deze klim is zo steil dat je na een paar honderd meter al een prachtig uitzicht hebt over het dorp (na de haarspeldbocht). Het is echter de vraag of je op dat moment daar veel zin in hebt want op dat moment is de klim op zijn steilst :)

Dit is echt een vette klim. Als je de Cote de Brume afdaalt zie je deze klim al liggen, ziet er angstaanjagend uit. Je stelt je in op dat het erg steil gaat worden, dat wordt het ook, maar als je een beetje getraind bent haal je het steile stuk wel. Het verraderlijke is dat je daarna even kunt bijkomen en dat er daarna nog een lastig stuk komt (ruim boven de 10％). Met het steile stuk in de benen valt dat niet mee.

Zeer steil, onderweg naar boven glipte mijn achterwiel drie keer, desondanks weten recht te blijven. Ik twijfelde wel of 34-28 genoeg zou zijn maar het bleek net genoeg te zijn om boven te komen.

Mijn absolute favoriet in de Ardennen. Wat een pareltje. Omdat je langs de huizen slingert valt extra op hoe vreselijk steil het hier is. Als je energie over hebt, probeer dan van de prachtige uitzichten te genieten.

Deze vormt samen met de Ferme Libert, Stockeu en Thier de Coo de pittigste beklimmingen van de ardennen. Licht verzet monteren is aan te raden.

Gisteren beklommen met fietsclinic, en het is mij gelukt!

Eerste deel van de klim is zwaar. Heb hem vorige vrijdag opgereden. Het regende dus mijn achterwiel slipte constant weg. Erna blijft het lekker oplopen. Zo door gereden tot Grand Halleux waar de Wanne wachte.

Deze nu 2 keer gedaan, in 2015 en 2016. En allebei de keren niet in 1 keer gehaald. De eerste keer slipte mijn achterwiel weg (!!!) en viel ik om. Tweede keer had ik er gewoon de kracht niet voor ;-) Beide keren net voor de eerste bocht. Beide keren met een compact + 11-28 cassette. Het feit dat het fietsen overdag gecombineerd wordt met het drinken van ietwat teveel Chouffe bier helpt niet mee uiteraard. Afgelopen weekend heb ik 'm (ivm de gladde weg met alle regen) alleen naar beneden gereden. Ook dan is ie bruut!

Wat een ondekking!!!!
Kwam van remouchamps altijd tot coo nooit verder... wat heb ik steeds gemist...!!!!
Geweldige klim de moeite voor bergijten....
Zal er nog veel verrassen!!!

Wat een klapper zeg, gefietst op 7 mei 2016. Blij met mijn triple 30x30

Ik zag de weg tijdens de afdaling naar trois-ponts en ging beneden gelijk op zoek naar het weggetje. Als je de bocht om komt lijkt het bijna recht omhoog te gaan en later komt inderdaad het wiel van de grond! Heerlijke beklimming

Op de macht boven gekomen met een compact 12-27. Was wel stoempen en op de pedalen staan. HEt voorwiel komt inderdaad los van de grond, dan weet je tenminste dat je echt steil omhoog gaat.
Een vriend van mij brak zijn ketting op deze klim en viel meteen om door de steilte :-)

Deze klim is echt bizar stijl. Vooral t eerste stuk tot je door de 2 haarspeldjes bent. Echt voldoende tempo houden of krom over je stuur liggen (of staan als je daar nog kracht voor hebt), want de voorbandjes komen los☺. Maar de klim is wel n stuk uitdagender als de andere wegen naar St Jacques...

Absolute killer, deze Hézalles! Allemachtig, lopen gaat sneller! Helemaal leuk als er ook nog auto's naar beneden komen in de haarspeldbocht. Maar, toch boven weten te komen zonder af te stappen. Leve de triple...