Colle dell'Agnello is een beklimming in de regio Piëmont. Hij is 20.7 kilometer lang en overbrugt 1459 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 7%. Daarmee scoort deze klim 1306 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 2744 meter hoogte. Gebruikers van climbfinder deelden 21 reviews over deze beklimming en hebben 22 foto's geüpload.
Straatnaam: SP251
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Doorgaan met Apple
Aanmelden met e-mail
Ik heb deze klim een hele tijd geleden gedaan tijdens een fietsvakantie met een vriend van me. Fietsend op oldskool Hardtail MTB's met 20kg aan bagage, zijn de laatste 9 km wreed. Ik herinner me de beklimming nog goed, want het was helemaal verlaten, alleen fluitende Marmotten en wij vechtend tegen de elementen. Ik zou deze klim graag nog eens doen op een heldere dag. Enkele oude foto's toegevoegd, waar het verkeersbord nog steeds zonder stickers is.
Done this climb ages ago during a cycling Holiday with a friend of mine. Cycling on oldskool Hardtail MTB's with 20kg of luggage, the last 9km are brutal. I remember the climb very well, as it was completely desolate only Marmots whistling and us fighting the elements. I wish to do this climb again on a clear day. Added some old pictures, where the traffic sign is still without stickers.
Klaar met de wegafsluiting!
Vertrek uit Sampeyre, prachtige klim met de laatste 9 km die je het gevoel geeft in de sfeer van een Grand Tour te komen. Eerste zware stuk om de benen goed op te warmen, en de laatste 9 km met een gemiddeld stijgingspercentage van 10％, en als je 2500 passeert wordt zelfs je adem korter!!!
De mooiste klim tot nu toe!!!
Fatta con la manifestazione di chiusura delle strade!
Partenza da Sampeyre, salita bellissima con gli ultimi 9Km che ti sembra di entrare nell'atmosfera di un Grande Giro. Primo tratto duro per scaldare bene le gambe, e ultimi 9 km con pendenza media del 10％, e quando si passano i 2500 anche il fiato si accorcia!!!
La più bella salita effettuata ad oggi!!!
24 juli, vertrek uit Piasco, eindeloze klim die vanaf Sampeyre zwaarder begint te worden en als je bij het meer en de doorgang naar Chianale denkt dat je het goed gedaan hebt, begint het zwaarste deel, 9 ongelooflijke km die weinig ademruimte overlaten, altijd hopend geen sterke tegenwind te vinden boven de 2000, een van de beklimmingen die je niet mag missen, landschap en fietsers van Galibier
Luglio 24, partenza da Piasco, salita interminabile che da Sampeyre inizia a diventare più tosta e quando al lago e al passaggio a Chianale pensi di aver fatto un buon lavoro, inizia la parte più tosta, 9 km incredibili, che lasciano pochissimo respiro, sempre augurandosi di non trovare il vento forte e contrario sopra i 2000, una delle salite da non perdere, paesaggio e ciclisti da Galibier
Ik beklom de Agnello vele jaren geleden voor het eerst en herinnerde het me als een uitdaging. Ik kwam er pas weer in de zomer van 2023, toen ik hem als eerste beklom tijdens de Pinerolo - Pinerolo, startend vanuit San Secondo. Met 80 km in de benen bij de start vond ik het net zo zwaar als ik me herinnerde, er zijn geen kortingen behalve een heel kort vlak stuk van enkele tientallen meters. Maar de plek is fantastisch en het prachtige uitzicht vergezelt je de hele tijd! De afdaling aan de Franse kant is erg mooi, zachter dan de Italiaanse kant.
Ho salito l'Agnello per la prima volta tantissimi anni fa e lo ricordavo impegnativo. Non ci sono più tornato fino all'estate 2023, l'ho salito come prima scalata durante la Pinerolo - Pinerolo, partendo da San Secondo. Con 80 km nelle gambe alla partenza l'ho trovato duro come mi ricordavo, non ci sono sconti, salvo un brevissimo tratto in piano di qualche decina di metri. Ma il posto è fantastico e la vista meravigliosa ti accompagna per tutto il tempo! La discesa lato Francia è molto bella, più dolce del lato italiano.
Een klim die zijn beloften nakomt. Zwaar, extreem zwaar! De twee opties zijn om te starten in Casteldelfino of, zoals ik deed, vanuit Sampeyre. De eerste 10km zijn dan ook aan 3,5％, daarna zijn er evenzoveel 10km tot aan Chianale die goed te trappen zijn, vooral op een aantal punten waar je kunt inhalen. Hier zijn de laatste 9km aan meer dan 9％ met ook nog de hoogtefactor die lastig of een probleem kan zijn. Het wegdek is niet slecht, zelfs als je bedenkt dat de weg hoog in de bergen ligt. het verkeer is vervelend. Watertappunten zijn aanwezig voor zover ik kon zien bij Sampeyre en Casteldelfino. echter niet veel. vergeleken met de Fauniera is deze zwaarder, meer iconisch. als je in plaats daarvan op zoek bent naar rust en schone lucht dan is de Fauniera duidelijk beter. de laatste paar km zijn echt niet voor iedereen. toppen boven de 15％!
Salita che mantiene le promesse. Dura, estremamente dura! Le due possibilità sono partire a Casteldelfino oppure, come ho fatto, da Sampeyre. I primi 10km sono quindi al 3.5％, poi ci sono altrettanti 10km fino a Chianale pedalabili soprattutto per più punti dove si può recuperare. Ecco che gli ultimi 9km circa sono a più del 9％ con anche il fattore altitudine che può fare fastidio o problemi. Il manto stradale non è male anche contando che la strada è di alta montagna. il traffico fastidioso. Ricariche di acqua sono presenti per quanto ho potuto vedere a Sampeyre e Casteldelfino. comunque non molti. confrontando con il Fauniera è più duro, più iconico. se invece cercate tranquillità e aria pulita allora Fauniera nettamente meglio. gli ultimi km davvero non per tutti. picchi sopra al 15％!
Geklommen in augustus vanuit Piasco. Geweldige klim maar gedaan om 12 uur 's middags vanuit Chianale met 32 graden echt moeilijk.... Tien prachtige kilometers inderdaad. Voor het eerst lieten de bibshots een witte strook zout zien.Doen en nog eens doen maar controleer het weer
Scalato ad agosto partendo da Piasco.salita stupenda ma fatta alle 12 da Chianale con 32 gradi veramente difficile…. Dieci chilometri stupendi davvero. Per la prima volta i bibshots mostravano una striscia bianca di sale.fatela e rifatela ma consultate il meteo
Misschien wel de mooiste col in de regio vind ik. Beide kanten zijn erg mooi, maar de laatste 10km van de Italiaanse kant zijn supersteil en erg zwaar. Met lange stukken >12％ kreeg ik mijn hartslag niet meer omlaag. Pas na de laatste haarspeld (150m voor de top) vlakt het weer af. Het uitzicht richting de Ecrins is grandioos.
Waanzinnige ervaring, top-col. Afgelopen week beklommen, vanuit Casteldelfino, stralend weer, rustig qua verkeer. Telkens weer de prachtige perspectieven, ook de wetenschap dat het alleen maar pittiger wordt. Inderdaad, Stelvio vorig jaar leek iets makkelijker, deze Agnello overtrof in alles!!
De klim is erg mooi, tot aan Chianale is het rustig met een paar passages op 7/8％.
Eenmaal door het dorp ga je onder een boog door en vanaf daar verandert het verhaal, er zijn stevige klimmen, meer dan 16％ en de weg laat je nooit in de steek.
Het houdt je altijd alert tot een kleine haarspeldbocht op het vlakke, dan blijft het hangen en dwingt het je om elke meter opnieuw op de pedalen te duwen, tot de laatste 50 meter, die op 5％ liggen.
De uitzichten zijn erg mooi, ware het niet dat de klim zo zwaar is, dan zou het prachtig zijn.
De finish op de top is mooi, maar je zit op 2744m en het is fris.
Mooi, zwaar maar mooi
La salita è molto bella, fino a Chianale è tranquilla con qualche passaggio al 7/8％.
Finito il paese, si passa sotto un arco e da li la storia cambia, ci sono strappi duri, oltre al 16％ e la strada non molla mai.
Ti tiene sempre su di giri fino ad un piccolo tornante in piano, poi riattacca e ti obbliga a spingere sui pedali sempre, ogni metro, fino agli ultimi 50mt, che sono al 5％.
I panorami sono molto belli, se non fosse per la durezza della salita, sarebbe magnifica.
L'arrivo in vetta è carino, comunque sei a 2744mt e fa fresco.
Bello, duro ma bello
Prachtige beklimming waarbij de laatste pakweg 10 kms loodzwaar zijn. Gelukkigen worden de steile pentes met enige regelmaat gebroken door tal van haarspeldbochten. Bovendien is er voldoende afleiding door de magnifieke setting. Op de top word je getrakteerd door een waanzinnig uitzicht!
De Agnel eerst in de vroege ochtendzon beklommen aan de Franse zijde, daarna afgedaald naar Casteldelfino. Tijdens de afdaling zag ik al een paar fietsers omhoog zwabberen, dus ik wist wat me te wachten stond. De eerste kilometers vanuit Casteldelfino zijn zeker niet de mooiste die Italië te bieden heeft en er was veel verkeer. Maar wanneer je het laatste dorpje verlaat (met waterpunt), ben je bijna alleen. Af en toe een paar motoren. Wat een steile, zware klim! Maar als je dan om je heen kijkt vergeet je de vermoeidheid. Qua omgeving voor mij vergelijkbaar met de Galibier of de laatste kilometers van de Glandon vanuit la Chambre. Maar dan langer stijl. En continu het gefluit van marmotten. Misschien wel mijn mooiste klimervaring tot nu toe.
Magnifieke ervaring, supersteile laatste 9 km. Zoiets als het bos van de Ventoux, maar dan juist aan het einde. Bovenop (2744 m) vroor het 1 graad, terwijl het beneden nog 20 graden was. Zorg dus voor handschoenen en warme kleding, met name voor de afdaling!
Tijdens mijn vakantie in Piemonte eind juli de Colle d'Angello vanaf Sampeyre opgefietst...... Droog vanuit het laagland Nederland. Dat heb ik gevoeld. Wat een beest van een klim... De laatste 10 km was het afzien, echter in een prachtig-indrukwekkend bergdecor, dat mij inspireerde 'het lijden' te accepteren en te (ver)dragen. De voldoening op de top na bijna 32 km klimmen was dan ook groot.
Ik kan mij niet herinneren dat ik op de Mont Ventoux die ik 39 keer beklommen heb, ooit zo heb afgezien, ook niet vanaf Bedoin of Malaucène.
Een beest van een berg. Gavia (lengte/hoogte/beroerd wegdek) meets Mortirolo (steilte).
Tot aan het laatste dorpje, Chianale, is dit een doodgewone berg. Maar het stuk dat daarna komt is adembenemend en loodzwaar. Na een kilometer of drie met lange stukken aan 11/12 procent komt er een lange, lange kilometer van 14%. Zitten is er daar echt niet meer bij. Daarna volgen dan nog een hoop stukken tussen de 10 en 14%. En dat op 2500+ hoogte. SUPERCOL!
17. Juli 2017 ben ik deze vanuit Savigliano gereden. Dit is de dichtbijzijendste trein station. Daar ben je op 340m en dan gaat het bijna 80km lang de berg op. Eerst heel langzaam, na 20km zit je op 500m, na 40km op 800m, na 60km op 1500 en bij km 78 dus op de top op 2744m.
De beklimming van de italiaanse zijde was heel rustig. Alleen op de eerste 20km in het vallei nog iets verkeer, maar op de pas wordt het steeds rustiger. Op de laatste 10km kwamen mij misschien 5 fietsers tegenmoet en nog geen 50 autos. Het top lag in de wolken, maar voordat ik deze induikte was de uitzicht schitterend. Door de wenige verkeer is het rustig ent ontspannend fietsen. Het enige geluid wat je blijft horen zijn de roepen van de bosmarmot.
Deze klim moet je eens gefietst zijn!
Ook zo'n mooie, waar je alleen kunt zijn met het landschap. Heb hem ooit vamuit Guillestre gedaan, dan passeer je tijdens het vlakke opwarmertje de schitterende Gorges. Beetje spijt dat ik niet ff de Italiaanse kant ben afgedaald om die dan ook weer te beklimmen.
Een vd mooiste cols die ik ooit in Frankrijk en Italië geb gefietst.
Rust, en natuur op zijn mooist. Maar wel met steile stukken erbij. Maar de kick als het weer gelukt is om op eigen kracht boven te komen vergoedt alles.
Mooie klim, heb hem in juli gereden en eigenlijk viel hij me nog mee. Ben begonnen in Sampeyre, waar het inderdaad al wat begint te stijgen maar niet iets om al bang van te worden. Af en toe een stuk van10% maar verderop vlakt het weer behoorlijk af zodat je weer op adem kan komen. De laatste 8 km zijn wel pittig met soms meer dan10%, uitschieters van 14% en 15%.
Dan is er geen uitrusten meer bij maar kwestie van ritme zien te vinden en doorstampen tot de top. Omdat die op meer dan 2700 m ligt en bovendien precies op de Frans/Italiaanse grens is dat best een belevenis. Daarbij kun je aan de Franse kant nog uitkijken naar de bocht waar Kruijswijk in de Giro onderuit ging :-(
Nog even wat zwaarte betreft: ik reed hem in de nog relatief koele ochtenduren en dat was verstandig. Had paar dagen eerder Alpe d'Huez op heetst van de dag gereden en vond dat zwaarder dan deze Agnello in de ochtend, terwijl menigeen de Alpe niet zo lastig vindt.
Hoe dan ook, mooie col, echt een belevenis, veel plezier als je hem gaat rijden!
Ik heb hem op 22 juni '16 beklommen vanuit Casteldelfino. Vanaf Chianale begint het serieuze gedeelte en ik vond de laatste 5 km erg zwaar. Vond hem eigenlijk zwaarder dan de Stelvio oost.
Wat een fantastische berg. Er wordt gezegd dat de klim officieel begint in Casteldelfino, echter vind ik dat de klim begint in Sampeyre. De aanloop naar Sampeyre is al voortdurend omhoog, welliswaar niet zo steil als de laatste kilometers. Maar bedenk echt dat de klim zo veel langer is dan wat hierop staat aangegeven.
| 7 km/u | 02:57:50 |
| 11 km/u | 01:53:10 |
| 15 km/u | 01:22:59 |
| 19 km/u | 01:05:31 |
