Colle del Nivolet is een beklimming in de regio Piëmont. Hij is 46.4 kilometer lang en overbrugt 2125 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 4.6%. Daarmee scoort deze klim 1510 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 2618 meter hoogte. Gebruikers van climbfinder deelden 25 reviews over deze beklimming en hebben 97 foto's geüpload.
Straatnamen: SP460 & SP50
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Doorgaan met Apple
Aanmelden met e-mail
Een van de mooiste beklimmingen die ik ken... gedaan in oktober 2023 met nul verkeer en een paar vossen die op me wachtten bij de col... onbetaalbaar. De klim is zwaar, dat valt niet te ontkennen, maar hij is zo mooi qua landschap dat de vermoeidheid weg is! Niet te missen
Una delle salite più belle che io conosca.. fatta ad ottobre 2023 con zero traffico e un paio di volpi ad aspettarmi al Colle.. impagabile. La salita è dura, non si può negare, ma è talmente bella a livello paesaggistico che la fatica viene a meno! Imperdibile
Eén van de weinige geasfalteerde wegen die hoog opklimmen in het hart van het Parco Nazionale Gran Paradiso in Piëmonte gefietst begin september 2024.
Gestart in mijn verblijfplaats Locana met dank aan de B&B uitbaatster die mij groen licht gaf op een druilige voormiddag na het raadplegen van de webcams en lokale bergweer sites volgend op een nacht met stortregens en zware onweders.
Het eerste deel van de route volgt de grens van het nationaal park en de Orco rivier van dorpje tot dorpje, rustig klimmend op twee uitzonderingen na. Bij het verlaten van Noasca zijn er 4 gestapelde haarspeldbochten en even verder is er een 3534m. lange steile tunnel. Deze is niet verboden voor fietsers maar er is een prachtig verkeersvrij doch pittig alternatief tussen enorme rotsblokken en met super steile haarspeldbochten, links van de tunnelingang.
Langs het Lago di Cerezole is het even recupereren om daarna definitief het Park binnen te fietsen aangekondigd door de fietsbordjes die je vanaf dan elke kilometer zullen informeren. (afstand tot top/hoogte/％volgende km.)
Smalle weg waarlangs met toenemende hoogte de houten sneeuwhoogte palen en vangrails verdwijnen en alleen witte lijnen het asfalt zullen begrenzen.
Prachtige bochtenreeks wringt zich naar omhoog tussen rotspartijen, watervallen, langs stuwmeer Serru en over de stuwdam van Lago Agnel. Route kronkelt eindeloos verder en sommige kilometers flirten toch met de 10％. De huppelende fluitende marmotten en een kudde overstekende steenbokken zorgden voor afleiding.
Desolate top bereiken was emotioneel voor mij door de overdonderende natuurpracht en de door lengte en hoogte behoorlijk zware fysieke inspanning.
Maar hier past maar één advies voor alle bergfietsers. Eender welke conditie, hier moet je ooit boven staan!
Praktisch:
-Die dag veel bewolking (zie foto's) die gelukkig regelmatig open trok maar zorgde voor serieuze temperatuurdaling.
Extra kleding was geen luxe , zeker in de afdaling.
-Bevoorrading onderweg vanaf Ceresole Reale alleen waterbronnetjes.
-Eerste maandag van september was er amper verkeer.
Zomermaanden zijn toeristisch erg druk maar er zijn sommige dagen auto&moto beperkingen.
-De klim is maar beperkte periode van het jaar open!
Conclusie:
Een beklimming vinden die beroemder en bekender is dan deze is makkelijk,maar een mooiere col vinden wordt een heel pak moeilijker!!!!
De MOOISTE voor mij persoonlijk,en ik heb al heel wat achter de wielen.
Een verbluffende klim die steeds mooier wordt naarmate je verder omhoog gaat, met landschappen van ansichtkaarten. Het is zwaar tussen Noasca en Ceresole en dan omhoog naar de Serù-dam, maar de schoonheid om je heen maakt de inspanning licht. Absoluut een aanrader om minstens één keer te doen, maar zelfs na jaren van herhalen raak je er nooit op uitgekeken!
Salita stupenda che man mano che sali diventa meravigliosa, con paesaggi da cartolina. È dura tra Noasca e Ceresole e poi fino alla diga del Serrù, ma la bellezza che hai intorno rende leggera la fatica. Da fare assolutamente almeno una volta, ma anche dopo anni che la ripeti non ti stufa mai!
Prachtige klim vanuit Ceresole.
Tot onder de Serru-dam is het gemakkelijk, daarna plant de weg zich voor 3-4 km op 10-14％ en is lekker zwaar.
Eenmaal bij de dam wordt de klim weer normaal, met een stijgingspercentage van 5-8％. Op de top echt mooi, met nog steeds muren van sneeuw.
Uitgevoerd toen de weg van Serru naar de pas afgesloten was en er dus geen mensen waren.
Leuk dat er mijlpalen zijn om de helling en afstand aan te geven, zoals in Frankrijk.
Bellissima salita fatta da Ceresole.
Fino a sotto alla diga del Serru è facile, poi la strada per 3-4km si pianta al 10-14％ ed è bella duretta.
Arrivati alla diga la salita torna normale, con pendenza 5-8％. In vetta veramente bello, con ancora muri di neve.
Fatto quando la strada dal Serru al colle era chiusa, pertanto priva di gente.
Bello che ci siano i cippi miliari a indicare pendenza e distanza, come in Francia.
Wauw, heel adembenemend. Ook al miste ik de top met 5-6 km, door een lekke band.
Wow, very breathtaking. Even if I missed the top with 5-6 km, due to a puncture.
Weinig bekend feit. Vanaf de andere kant (Le Pont) is er een alpenpad dat je kunt bewandelen tot je bij de oude militaire weg komt (eigenlijk helemaal geen weg) die je 7 km lang over een brede bergpas/plateau brengt tot je de echte weg oppakt en de hier beschreven route naar beneden rijdt. Ik heb dit 's nachts gedaan als onderdeel van de 3 peaks bike race en het was een van de zwaarste dingen die ik ooit op een fiets heb gedaan - het was absoluut ijskoud om om 03:00 naar beneden te rijden. Tip: neem een paar sportschoenen mee, ik heb een duur paar fietsschoenen helemaal kapot gemaakt.
Little known fact. From the other side (Le Pont) there is an alpine path that can be hike-a-biked until you reach the old military road (not really a road at all) which brings you for 7 km across a wide mountain col/plateau until you pick up the real road and ride down the route described here. Did it at night as part of the 3 peaks bike race and it was one of the hardest things I've done on a bike - absolutely freezing riding down at 03:00. Toptip,- take a pair of trainers, I absolutely destroyed an expensive pair of bike shoes.
Ik begon te fietsen van Courgnè naar Nivolet, het was een tocht naar de top, het uitzicht is waanzinnig en als je na het bord van de pas een paar honderd meter naar beneden gaat, kun je pauzeren bij de schuilplaats Città di Chivasso, om nog een keer te doen!
I started cycling from Courgnè up to Nivolet, it was a trip to the top, the view is crazy and if you go down a few hundred meters after the pass sign you can take a break at the Città di Chivasso refuge, to be done again!
Niet te missen! Let op: in juli en augustus is het laatste stuk (6 km) op zondag alleen voor auto's gesloten. Verwacht dus wat verkeer. Niet zo erg.
Not to be missed! Note in July and August the final stretch (6km) is closed to cars only on Sundays. So expect some traffic. Not too bad.
Vertrek op 9 augustus 2023 vanuit Cuorgnè aan de voet van de vallei, 400 m boven zeeniveau.
De weg is mooi en goed geasfalteerd, de helling is gemiddeld 2％ om je op weg te helpen.
Alles gaat goed tot Locana waar de helling een beetje steiler wordt, dan wordt het ingewikkeld met de weg die smaller wordt en de Italianen die je voorbij razen en hard rijden.
Passage op 12％ van 1 km in een rechte lijn voor Noasca begint het!
Dan bij de ingang van de tunnel linksaf de oude, zeer wilde en zeer steile weg op met een beetje 12％ voor 2 km non-stop. De weg slingert door de rotsen tot je bij de uitgang van de tunnel komt. Dit deel is echt heel steil, het is een muur, plan je versnelling hierop in.
Dan een korte haarspeldbocht bij 12％, een prachtige waterval in het dorp aan je rechterhand en de verplichte foto voordat je het meer en Ceresole Reale bereikt, een oase van rust met kleine restaurants en een bergdorpsfeer.
Een korte afdaling van 1 km om je te laten denken dat alles goed is en dan wacht je 10 km non-stop op 10％ tot aan de stuwdam, met secties op 12％, 13％ en zelfs een 17％ om het wat pittiger te maken voor de stuwdam.
Vergeet niet je watervoorraad aan te vullen aan de voet van de bult (net na de camping), het'is de laatste fontein voor de top!
Het uitzicht vanaf de dam is adembenemend en beslaat het hele Gran Paradiso park.
Een korte afdaling van 40 m voordat we de laatste klim van 6 km hervatten op 7％ 8％, wat lijkt op 12％ met de hoogte en een wind die de staarten van ezels zou kunnen blazen, dus wees voorzichtig en blijf helder in je hoofd.
Uiteindelijk is de top die zijn armen naar je uitstrekt met zijn 2625m een must en de foto natuurlijk, voor mijn part gedaan in 4 uur vanaf Cuorgnè dat is 62 km.
Ga door, het is onvergetelijk!
Parti de Cuorgnè en fond de vallée, 400m d'altitude le 9 Août 2023.
La route est belle et bien goudronnée, la pente est faible 2％ en moyenne pour se mettre en jambe.
Tout va bien jusqu'à Locana où la pente se prononce un peu, ensuite les choses se compliquent avec la route qui devient plus étroite et les Italiens qui vous frôlent et qui roulent vite.
Passage à 12％ de 1km en ligne droite avant Noasca ca commence!
Puis à l'entrée du tunel prendre à gauche la vieille route très sauvage et très pentue avec un petit 12％ sur 2 kms non stop. Cadre de rêve la route serpente dans les rochers jusqu'à récupérer la sortie du tunel, cette partie est vraiment très raide c'est un mur, prévoir le braquet en conséquence.
Puis petits lacets à 12％, cascade magnifique dans le village sur votre droite photo obligatoire avant de rejoindre le lac et Ceresole Reale havre de paix avec petits restos et son ambiance village de montagne.
Petite descente de 1 km pour faire croire que tout va bien et la c'est 10kms non stop à 10％ qui vous attendent jusqu'au barrage, avec des passages à 12％, 13％ et même un 17％ pour corser un peu le tout un peu avant le barrage.
Pensez à vous recharger en eau au pied de la bosse (juste après le camping) , c'est la dernière fontaine avant le sommet!
Au barrage c'est splendide on embrasse tout le parc du Grand Paradis.
Petite descente de 40m de dénivelé pour reprendre l'ascension finale de 6kms à 7％ 8％ qui vous en paraissent 12％ avec l'altitude et un vent à arracher la queue des ânes, attention à rester lucide.
Enfin le sommet qui vous tend les bras avec ses 2625m un must et la photo bien sûr, pour ma part fait en 4h depuis Cuorgnè soit 62kms.
Allez-y c'est inoubliable!!
Erg mooi, maar te veel auto's.
Prachtig uitzicht op de top.
Probeer niet in het weekend te gaan.
Molto bella, ma troppe auto.
In cima bellissimo panorama.
Cercare di andare non il fine settimana.
Er is al veel gezegd over deze prachtige klim, die ik citeer. Twee dammen en veel stromend water over 2.000 mt als prachtig panorama. Het moeilijkste deel is vanaf Ceresole omdat je 1000+ mt moet klimmen na 40 km/1200mt vanaf Cuorgnè. De laatste 2 km zijn uitdagend met koude tegenwind. Tips: Ik vertrok heel vroeg (6.30 uur), de zon was onder en de eerste 30 km op lage hoogte waren niet te heet en er was weinig verkeer. Ik ben langzaam afgedaald tot Ceresole omdat klimmers de neiging hebben de hele weg in beslag te nemen en marmotten plotseling de weg kunnen oversteken (als het rustig is). Laatste keer water bijvullen in Ceresole of... je kunt uit de rivieren drinken.
Much already said for this magnificent climb, that I quote. Two dams and much water flowing over 2.000mt as wonderful panorama. The hard part is from Ceresole as you need to climb 1000+ mt after 40 km/1200mt done from Cuorgnè. Last 2km challenging with cold headwinds. Tips: I left very early (6.30 AM), sun was down and the first 30 km at low height were not too hot, and traffic scarce. I descended slowly till Ceresole as climbing drivers tend to occupy all the road and marmots may suddenly cross the road (if quiet). Last water refill in Ceresole or... you can drink from the rivers.
In de top 3 van de mooiste beklimmingen ooit. Een beetje druk, maar het uitzicht op de top is ongeëvenaard. Onmogelijk om de andere kant af te dalen op een racefiets. Zeker de moeite waard om te doen en nog eens te doen. Je kunt ook starten vanaf Locanda, een zeer ontspannen en aangename afdaling. Veel versnaperingen, vooral in de eerste 10/15 km.
Nella top 3 delle salite più belle mai fatte. Un pochino trafficata ma la vista in cima è qualcosa di impareggiabile. Impossibile scendere dal lato opposto con la bici da corsa. Sicuramente da fare e rifare. Si può partire anche da Locanda, discesa molto rilassante e piacevole. Numerosi ristori soprattutto nei primi 10/15 km.
Heb hem 14 juni 2023 gedaan vanaf Locana. De pas is net open en hier en daar ligt nog sneeuw langs de weg. Erg mooie klim, super uitzichten, echt een aanrader.
Did it 14th of June 2023 from Locana. the pass just opened, and still snow along the road here and there. Very nice climb, super views, highly recommandabel.
je hebt geen speciale recensie nodig want dat brengt het idee niet over je moet het absoluut in één woord doen SPECTACULAIRE !!!!
non ce bisogna di recensioni particolari perche non rende l'idea bisogna assolutamente farla in una sola parola SPETTACOLARE !!!!
Gestart in Locana, een van de mooiste beklimmingen ooit. SPECTACULAIRE
Na de passage van de Giro d'Italia kun je ook de donkere en vervelende tunnel omzeilen
Mogelijkheid tot versnaperingen bij de finishlijn en verder naar de Rifugio Città di Chivasso (net voorbij de pas).
Water langs de route ontbreekt niet
Partito da Locana , una delle più belle salite mai fatte. SPETTACOLARE
Dopo il passaggio del Giro d'Italia si può anche bypassare la buia e fastidiosa galleria
Possibilità di ristoro all'arrivo proseguendo per il Rifugio Città di Chivasso (poco oltre il passo)
Acqua lungo il percorso non manca
Wondermooie beklimming, volgens velen zelfs de mooiste. Wat mij betreft komt deze zeker in de buurt. Het eerste gedeelte is nauwelijks bijzonder te noemen, maar zodra je Ceresole Reale passeert, begint de echte klim. De percentages schieten de lucht in en de omgeving wordt elke kilometer meer de moeite waard. De foto's spreken boekdelen me dunkt. Aanrader!
Wat een klim! Wat mij betreft een van de mooiste beklimmingen in Europa. Door de lengte en de toch pittige percentages ook echt een stevige klim. Niet te onderschatten, maar is het in alle opzichten waard.
De klim begint eigenlijk gewoon waar jij begint. Ik heb deze beklimming gedaan vanuit Ivrea en dan heb je er nog wel wat extra klimkilometers bij omdat je het dal in al steeds lichtjes omhoog gaat. Deze eerste kilometers zijn nergens moeilijk. Na Locana komen wat hobbels, maar dat mag echt geen naam hebben. Zodra je Noasca uit bent sla je vlak voordat je daar de tunnel in rijdt de kleinere weg links van de tunnel in. Dit stuk heet de Passaggio di Tappa en leidt je om de tunnel heen. Deze weg is prachtig en loopt langs de snelstromende rivier. Overal zie je stroomversnellingen en watervallen. De route ligt bezaaid met grote rotsblokken waar je bergbeklimmers kunt bekijken die aan het boulderen zijn. Dit deel van de route is naast prachtig ook gewoon donders steil. Het loopt een beetje trapsgewijs waardoor het gemiddelde stijgingspercentage wat gedrukt wordt. Toch zitten er gewoon stukken van boven de 15％ tussen. Dit deel van de route is vrij van gemotoriseerd verkeer. Zodra je de slagboom passeert rij je de vallei weer in en vlak het af. Aan je linkerhand zit een prachtig gelegen camping met een fietserscafé. Mocht je even een koffietje willen is dit een mooie plek.
Tot Ceresole Reale heb je even rust. Na dit dorpje begint het langzaamaan steeds meer te stijgen. Je hebt nog een mooie blik op het eerste meer, maar daarna moet je echt aan de bak. Na een wat lang vrij recht lopend stuk kom je bij het eerste van de twee haarspeldsecties. Je passeert hier ook de 2000 meter grens en dat maakt dit deel niet makkelijk. De kilometers laten zich hier ook voelen, je begint aan de laatste van de drie derde delen. De uitzichten op de bergtoppen worden hier al prachtig, en je ziet boven je de vele bochten liggen. Dit deel vond ik erg pittig omdat het er erg hard waait. Je hebt hele stukken de klim én de wind tegen, wat een hele vreemde ervaring is. Hier kwam ik ook voor het eerst klimmers tegen die 'geploft' waren. Tot de top stopt dit niet meer. Een ieder die hoge klimmen als de Galibier, Stelvio of de Bonette heeft gedaan weet wat ik bedoel. Huilende mensen, mensen die omdraaien en vooral mensen die even gaan zitten om uit te puffen. Je komt na dit deel uit bij het stuwmeer en daar krijg je een klein beetje rust voordat je aan de tweede haarspeldsectie gaat beginnen. Hier wordt de pracht van deze klim steeds meer zichtbaar als je een steeds mooiere blik op de meren onder je krijgt. Geef af en toe een mindere klimmer een duwtje als je geen haast hebt, dat wordt gewaardeerd. Veel klimmers strijden hier echt om de top te halen. Dit deel vond ik minder moeilijk dan de eerste groep haarspeldbochten, misschien komt het ook omdat het uitzicht verdooft. Geheel plotseling komt er na een bocht het bord dat je op de pas bent. Ik dacht dat ik nog een paar kilometers moest, er is nergens op de klim ook maar enige indicatie te vinden hoe ver de top is.
Voorbij de top kan je een kilometer ofzo afdalen naar de berghut aldaar voor een drankje of hapje. Deze kilometer moet je straks wel weer omhoog, mijn kuiten waren het daar ondanks de Fanta niet mee eens.
Ik heb de klim gedaan op een zaterdag in September en ik vond de drukte heel erg meevallen. Het eerste deel wordt hard gereden omdat het een doorgaande weg is. Vanaf Noasca vond ik het best heel okay voor een zaterdag.
- één bidon is voldoende, je komt tientallen waterpunten tegen
- ik heb maar één bakker gezien voor een broodje, geen supermarkt. Dus neem reepjes mee of eet een pasta in een restaurantje. Er zijn er onderweg plenty.
- lampjes mee omdat je meerdere korte tunnels passeert
- ondanks dat het beneden dik 30 graden was, was het op de top goed koud. Armstukken en een hesje of een jasje zijn echt nodig.
- als je de mogelijkheid hebt, probeer dan deze klim te plannen op de helderste dag van de week. Blauwe luchten en mooi helder weer doen deze klim echt eer aan.
- als je niet voor een tijd gaat, probeer dan onderweg ook genoeg te genieten en rond te kijken. Zoveel mensen zijn maar aan het ploegen om boven te geraken an kijken alleen maar naar de grond.
- ben je die persoon die nog wat over heeft onderweg en je ziet iemand echt ploegen als je hem of haar inhaalt, geef een klein duwtje. Dat wordt gewaardeerd en mensen leven even helemaal op.
Geweldige en volledige review!
Ik ben het helemaal met je eens. Ik heb deze prachtige klim in juli 2022 gereden. Wat een prachtig en majestueus landschap!
Na 1 jaar ben ik nog steeds sprakeloos als ik denk aan al het moois dat ik gezien heb tijdens zo'n lange rit (Cuorgnè - Colle del Nivolet en terug).
Geweldig. Een echte "must ride".
Great and complete review!
I totally agree with you. I rode this beautiful climb in July 2022. What a magnificent and majestic landscape!
After 1 year I am still speechless when I think about all the beauty I saw during such a long ride (Cuorgnè - Colle del Nivolet and back).
Awesome. A real "must ride".
Hoi
Klaar in juli 2022.
Ik kampeerde in Ceresole Reale en daalde eerst af naar Locana om de hele pas te beklimmen... en het is absoluut noodzakelijk om de hele pas te doen!
Want van Locana naar Noasca is het opwarmen... 45 min met enkele hellingen... en daar gaan we, de beroemde 4 veters (eindelijk makkelijk) en de MAGNOVERENTE klim over de oude weg... neem de tunnel niet, de weg is goed herbouwd sinds de Giro 19 en is afgesloten voor het verkeer... dus we zitten tussen fietsers en wandelaars.... Langs de rivier... het is prachtig... en een ZEER grote helling... ik denk dat het de plaats is die ik verkoos.
Daarna gaan we naar de "hoge berg". De km voor het meer zijn zeker de zwaarste... na de 2 meren, dat is wat ik zo leuk vind aan de grote passen... bij elke bocht denk je dat je er bent... je ziet niet hoe je nog hoger kunt... en toch... het gaat maar door!
Bij de finish sluit ik aan bij 2 Italianen (vader en zoon)... de vader 76 jaar oud!!! Met een driedubbele voorin... maar toch... Bravissimo !
Het weer was somber, dus hoe hoger ik kwam, hoe natter en kouder het werd... Ik was van plan lange mouwen te dragen, maar geen plastic... naar mijn mening is het absoluut noodzakelijk om ze mee te nemen, tenzij het geweldig weer is... dus kreeg ik het koud op de weg naar beneden.
Gedaan op een vrijdag... perfect
Pas op dat je het niet op het WE doet... veel mensen... ook op zondag wanneer de weg "gesloten" is, maar alleen van het Silviu-meer naar de top...
Niet de moeilijkste, maar zeker de langste pas die ik heb gedaan
Sublime
Salut
Réalisé en juillet 2022.
Campant à Ceresole Reale, je suis d’abord descendu jusque Locana pour remonter l’ensemble du col… et il faut absolument faire l’ensemble !
Car de Locana à Noasca, c’est l’échauffement… 45 min avec quelques inclinaisons… et la c’est parti, les fameux 4 lacets(finalement facile) et la MAGNIFIQUE montée sur l’ancienne route… ne pas prendre le tunnel, la route est bien refaite depuis le Giro 19 et elle est fermée à la circulation… du fait on est entre cyclistes et randonneurs…. Le long de la rivière… c’est superbe… et une TRÈS grosse rampe… je crois que c’est l’endroit que j’ai préféré.
Après on enchaine par la « haute montagne ». Les km avant le lac sont certainement les plus durs… après les 2 lacs, c’est ce que j’aime dans les grands cols… à chaque virage on croit qu’on est arrivé… on ne voit pas comment on peu aller plus haut… et pourtant… ça continue!
A l’arrivée je rejoins 2 italiens (père et fils)… le père 76 ans!!! Avec un triple devant… mais quand même.. Bravissimo !
Il faisait un temps maussade, du fait plus je m’élevais plus il faisais humide et froid… j’avais prévu les manches longues mais pas le plastique… à mon avis à prendre impératif sauf si grand beau… du coup j’ai eut froid à la descente.
Fait un vendredi… impeccable
Attention NE PAS faire le WE… beaucoup de monde.. y compris le dimanche ou la route est « fermée « mais que du lac du silviu au sommet…
Pas le plus dur mais assurément le col le plus long que j’ai fait
Sublime
Een lange klim, maar alle moeite is de moeite waard wanneer je de top bereikt: een adembenemend uitzicht.... tenslotte, dit is de Gran Paradiso en de naam is nog nooit zo toepasselijk geweest.
Afgunst voor hen die het voor het eerst doen.
Proost.
Salita lunga ma che ripaga di tutta la fatica arrivando in cima: panorami mozzafiato.... d'altronde è il Gran Paradiso e mai nome fu più azzeccato.
Invidia per chi la farà per la prima volta.
Cheers
Een klim die u niet mag missen, bij voorkeur in het midden van de week om verkeer te vermijden, wegdek opnieuw geasfalteerd van Locana naar Rosone.
Salita da non perdere, da fare possibilmente infrasettimanalmente per evitare il traffico, manto stradale rifatto dal locana verso rosone
Geen gemakkelijke beklimming maar wel erg mooi. Als het warm is best de schaduwkanten en de kant van het water opzoeken als men bergop rijdt met de fiets. Men kan dan toch een beetje verkoeling vinden. De beklimming bestaat uit een paar trapjes: valsplat en steile percentages. Op sommige plaatsen zijn er erg veel toeristen, maar toch zie je er niet veel verkeer. Er is een speciale weg voor fietsers net voor de tunnel. Onderschat dit deel echter niet want de percentages kunnen toch moordend zijn. Deze weg is bovendien enkel toegankelijk voor fietsers en werd speciaal voor de Giro aangelegd.
Dit is geen weg die speciaal voor de Giro is aangelegd, maar de oude weg naar Ceresole voordat de lange, steile tunnel werd aangelegd.
Non si tratta di una strada costruita appositamente per il Giro ma della vecchia strada per Ceresole prima della costruzione della lunga e ripida galleria
Afgelopen zomer 2020 (ja, die van COVID-19) hebben mijn fietsmaat en ik deze beklimming aangestipt als slotklim van onze reis doorheen Noord-Italië. We hebben verschillende bronnen moeten raadplegen om tot dit besluit te komen, want je wilt uiteraard eindigen met een knaller. De passage van de Giro op deze klim in 2019 (winnaar: Ilnur Zakarin) heeft hier zeer zeker een rol in gespeeld.
De klim start officieel in het dorpje Locana (±45min rijden van Turijn) en je zal er een grote parking aantreffen... met een voorziening voor lekker koel bronwater!
De klim begint rustig, het loopt lichtjes bergop aan een heel gematigd percentage van 2-3％ gedurende 10km. Het is wachten tot het dorpje Noasca, waar je de eerste haarspeldbochten van deze klim zult aantreffen. Net na het dorpje krijg je als fietser de keuze om de grote weg te vervolgen of om een zijpad in te slaan. Online vind je veel slechte ervaringen over dit zijpad terug, maar ik kan jullie gerust stellen dat deze ervaringen dateren van het tijdperk dat het zijpad nog niet was geasfalteerd. Het zijpad werd speciaal voor de passage van de Giro opnieuw aangelegd en voorzien van een perfecte laag asfalt. Het is een must om dit zijpad als fietser in te slaan, aangezien de grote weg doorheen een slecht verlichte tunnel gaat gedurende 3km en aan percentages van boven de 8％ (leuk voor de afdaling naar beneden ).
Het zijpad is echter niet een verlichting van de percentages, je zult er ongetwijfeld een eerste keer uit het zadel gaan komen, want de percentages zijn continu in de dubbele cijfers.
Eenmaal het eerste obstakel overleefd, zet je de klim voort richting het meer van Ceresole Reale, waar je even kan genieten van een vlak stuk en jezelf kan klaarmaken voor de 2e helft van de klim.
Vanaf dit punt begint het echte klimwerk richting de top. Je rijdt vanzelf het "Parco Nazionale Gran Paradiso" in. Deze laatste heeft zijn naam echt niet gestolen, het is een prachtig natuurgebied waar je het liefst niet te snel doorheen wilt fietsen. Gelukkig kan dit ook niet want het gaat nog steeds bergop aan een gemiddeld percentage van 4 à 7％. Voor je het weet, tik je een hoogte aan van 1800m en merk je dat de bomen verdwijnen. De percentages dikken weer aan naar dubbele cijfers en er volgt een serie haarspeldbochten, richting het stuwmeer Serrù. Het was hier dat de Giro organisatie besloot om in 2019 de eindstreep van de 13e etappe te trekken.
Dit is echter nog niet de top van de beklimming, er resteert immers nog een 5tal kilometer. Als je het stuwmeer van Serrù achter je laat, volgt er een kleine afdaling naar een andere meer: Lago Agnel.
Het is hier dat je het besef krijgt dat deze mooie klim bijna is afgelopen. Als je nog goed zit, aarzel dan niet om het verzet nog eens te verzwaren en vol door te stomen naar de top.
Bij het bereiken van de top besef je pas wat voor een prestatie je net hebt geleverd: 40km klimmen (vanuit Locana) met een hoogteverschil van 2100+meter.
Kortom, deze klim heeft werkelijk alles: lengte, hoogte, steile en minder steile stukken, haarspeldbochten, goed asfalt, tunnels en vooral… mooie uitzichten!
| 7 km/u | 06:37:33 |
| 11 km/u | 04:12:59 |
| 15 km/u | 03:05:31 |
| 19 km/u | 02:26:28 |
