Rettenbachferner via Ötztaler Gletscherstrasse is a climb in the region Tyrol. It is 12.5km long and bridges 1385 vertical meters with an average gradient of 11.1%, resulting in a difficulty score of 1607. The top of the ascent is located at 2797 meters above sea level. Climbfinder users shared 12 reviews of this climb and uploaded 38 photos.
Road name: Ötztaler Gletscherstraße
Welcome! Please activate your account if you would like to share something. Look for the verification email in your inbox.
If you want to upload your photos, you need to create an account. It only takes 1 minute and it's completely free.
Continue with Google
Continue with Facebook
Sign up with email
Very hard climb from the start all the way up. There is only 1 place for a short breather while the road goes a bit downhill before the toll gate.
One of the hardest climbs i did for sure.
Very hard climb from the start all the way up. There is only 1 place for a short breather while the road goes a bit downhill before the toll gate.
One of the hardest climbs i did for sure.
(additional info, as posted previously)
As others have said, the climb rate is harsh. Many road barriers are not in place and one begins to think 'just a gust of wind and I'll be jam'. At over 2,500m your oxygen access drops by more than 7％ and you'll notice this, especially if you haven't acclimatised.
Not much motor traffic, and obviously not possible to cycle in winter. Brakes. You will need good brakes and even better braking skills coming down. Some of the cattle grids are damaged (2023) - you'll notice this on the way up - be extra careful on the way down. The toll is free for hikers and cyclists.
It feels like a drop of ~10ºC from base to top, with no wind. Any northerly wind will be blowing over the glacier and will super-chill the air. Be warned! Not possible to climb this with a typical compact ratio, unless you want to pop your knees out....
A well-known German professional cyclist once said about this climb: "animal cruelty" so tough.
Here I came to the top really HOLY exhausted.
My daughter was standing a bit further up and I really thought, I just can't manage that little bit of cycling anymore.....
I begrudge everyone this experience. To experience what it's like to cycle at these percentages at this altitude. Should you be in the area, definitely do it.
Een bekende Duitse profwielrenner zei ooit over deze klim: "dierenmishandeling" zo zwaar.
Hier kwam ik echt HELEMAAL kapot boven.
Mijn dochter stond een stuktje verder en ik dacht echt, dat kleine stukje fietsen lukt me gewoon niet meer.....
Ik gun iedereen deze ervaring. Om te merken hoe het is om op zulke hoogte tegen deze percentages te fietsen. Mocht je in de buurt zijn, zeker doen.
Get low gearing. My FTP is 230W at 3.1W/kg and I found this tougher than Mont Ventoux. It's a bigger climb in half the distance. No road barriers in places is a bit daunting. Ideally choose a sunny windless day about 25-30°C in Sölden because any wind will be amplified at the top. Your best rim brakes will be tested on the descent. If your rim brakes are average, don't attempt this. Very little traffic especially past the tolls. The cattle grids are damaged (2023) so take care with these. Epic. You'll notice 6％ less oxygen above 2200m....
Certainly a tough climb, especially on a warm day. We went up at around noon in early June, which is not advisable, as the route is completely exposed. The view at the top was disappointing, as the ski resort was undergoing a lot of construction including some controlled detonations in the hillsides. At least there's very little traffic.
While climbing, I thought to compare this Rettenbachferner (or also just called Rettenback glacier) to Alpe d'Huez. But actually this would dishonor this climb. While Alpe d'Huez is ugly as sin, this climb is beautiful. Alpe d'Huez is a runner compared to this climb, because here the percentage of the gradient from start to finish never drops below 11 to 13％. Only at three km from the top, you have a recovery point.
Another plus on the touristy Alpe is that this climb is much quieter. You have to pay as a motor vehicle, which limits the traffic a bit.
I find this absolutely a must.
Tijdens het klimmen dacht ik deze Rettenbachferner (of ook wel gewoon Rettenbackgletsjer genoemd) te vergelijken met Alpe d'Huez. Maar eigenlijk zou dit deze klim oneer aandoen. Terwijl Alpe d'Huez spuuglelijk is, is deze klim wondermooi. Alpe d'Huez is een lopertje in vergelijking met deze klim, want hier zakt het percentage van de hellingsgraad van begin tot einde eigenlijk nooit onder de 11 tot 13％. Enkel op drie km van de top heb je even een recuperatiepunt.
Een ander pluspunt op de toeristencol die de Alpe is dat deze klim veel rustiger is. Je moet immers betalen als motorvoertuig, dat beperkt het verkeer toch een beetje.
Ik vind dit absoluut een aanrader.
This is a very tough climb (more than 1600 climbing points - this is 370 climbing points more than the climb of the Stelvio from Bormio and this is 250 climbing points more than the climb of the Ventoux from Bedoin). And that is how it feels. This is not a long climb (12.5 km), but it's the gradients that make this climb so hard.
Immediately after the start from Sölden you have to work hard. Until turn 3, you have to overcome percentages of 12％ (and more). In turn 3 there is a junction and here you have to turn left (straight on you go to Höchsölden).
Make sure your equipment is in order before you start this climb (i.e. that you can change gears small enough). In this turn I already had to change to the smallest gear and that is not very pleasant because then you have to rake for more than 9 km.
The climb has a limited number of curves (only 8). So you have to ride straight for a long time (if you want to get to the next corner after turn 4, you have to be patient - the distance between turn 4 and turn 5 is more than 4 km).
About halfway up the climb you will pass the tollbooth (the passage is free for cyclists). In front of the tollhouse you can rest your legs for a while, the climbing percentages drop here to pleasant values - you even get the impression of entering flat terrain. After passing the toll booth you have to pay for this thought, because then you immediately face double climbing percentages again. After 11km of climbing you reach the ski station. From here you can take a lift to the Schwarze Schneide (3.250m altitude with an impressive view on all the surrounding peaks) - but this is a story for another website.
At the ski station you can either choose the Tiefenbachferner or the Rettenbachferner. Since we have to pass through a tunnel of almost 2 km for the Tiefenbachferner, we decided not to go for it (cycling through a tunnel is always less safe to me, and at this altitude the temperature in such a tunnel is not very pleasant).
From the ski station to the parking lot it's a bit more than 1 km of hard climbing. On the parking lot, you can reward yourself with a photo with the sign 'Highest road in the EU'.
The car traffic on this glacier road is rather limited (there are also few cyclists on this beautiful climb). However, there is a regular bus service from the Oetztal to the ski station (these buses must have a powerful engine to overcome such an altitude and such double the climbing percentages - I wish I could have one too).
Dit is een zeer zware beklimming (meer dan 1600 klimpunten - dit zijn 370 klimpunten meer dan de beklimming van de Stelvio vanuit Bormio en dit zijn 250 klimpunten meer dan de beklimming van de Ventoux vanuit Bedoin). En zo voelt het ook aan. Dit is geen lange beklimming (12,5km), maar het zijn de stijgingspercentages die deze beklimming zo zwaar maken.
Onmiddellijk na het vertrek vanuit Sölden moet je vol aan de bak. Tot aan bocht 3 moet je percentages van 12％ (en meer) overwinnen. In bocht 3 is er een splitsing en hier moet je links afdraaien (rechtdoor ga je naar Höchsölden).
Zorg dat je materiaal in orde is voordat je deze beklimming aanvat (m.a.w. dat je voldoende klein kunt schakelen). In deze bocht moest ik al schakelen naar de kleinste versnelling en dat is niet zo prettig want dan moet je nog meer dan 9 kilometer harken.
De beklimming heeft een beperkt aantal bochten (slechts 8). Je moet dus telkens lange stukken rechtdoor fietsen (als je na bocht 4 wilt opstomen naar de volgende bocht, moet je wel geduldig zijn - de afstand tussen bocht 4 en bocht 5 bedraagt meer dan 4 kilometer).
Ongeveer halverwege de beklimming passeer je het tolhuis (voor fietsers is de doortocht gratis). Voor het tolhuis kan je de benen even rusten, de klimpercentages dalen hier naar aangename waarden - je krijgt zelfs even de indruk dat je vlak terrein betreedt. Na de passage van het tolhuis moet je echter boeten voor deze gedachte, want dan krijgen we onmiddellijk weer dubbele klimpercentages voor de wielen. Na 11km klimmen (afzien) bereik je het skistation. Vanaf dit skistation kan je een lift nemen naar de Schwarze Schneide (3.250m hoogte met een indrukwekkend zicht op alle omliggende bergtoppen) - maar dit is een verhaal voor een andere website.
Aan het skistation kan je kiezen voor hetzij de Tiefenbachferner hetzij voor de Rettenbachferner. Vermits we voor de Tiefenbach door een tunnel van bijna 2 km moeten, hebben wij deze links laten liggen (fietsen door een tunnel vind ik altijd minder veilig en op deze hoogte is de temperatuur in een dergelijke tunnel ook niet aangenaam).
Van het skistation tot aan de parking is het dan nog iets meer dan 1 kilometer zwaar klimmen. Op de parking kan je dan zelf belonen met een foto met het bord 'Highest road in the EU'.
Het autoverkeer op deze gletscherstrasse is eerder beperkt (er zijn trouwens ook weinig fietsers te zien op deze prachtige beklimming). Wel is er een lijnbus die op regelmatige tijdstippen van het Oetztal naar het skistation rijdt (deze bussen moeten toch wel over een krachtige motor beschikken om zo een hoogte en deze dubbele klimpercentages te overwinnen - ik zou willen dat ik ook over zo een motor kon beschikken).
Heavy climb. Not for nothing is this one of the toughest in Europe. If you're up there then you're really glad you made it. But above it is beautiful and especially cool to stand in the snow. This must tick you off when you're in the area.
Zware klim. Niet voor niets is dit één van de zwaarste van Europa. Als je boven bent dan ben je echt blij dat je het gehaald hebt. Maar boven is het wel mooi en vooral gaaf om in de sneeuw te staan. Deze moet je afvinken wanneer je in de buurt bent.
Steeper than steep... the gateway to hell.
But great satisfaction at the top.
Steiler dan steil... het voorportaal van de hel.
maar veel voldoening als je boven bent.
By far one of the toughest climbs in Europe, because of the steepness and the (extreme) altitude. As soon as you leave Sölden, this nightmare begins on the bike. The percentages rarely drop below double digits. Only the part to the toll booth provides some rest. The steepest kilometres follow immediately after, with hardly any bends, giving you the feeling that you are standing still. One kilometer before the summit you have the junction to both glaciers. At the top of the Rettenbach you will find the sign 'Highest road in the EU'. In all respects insane climb.
Met stip één van de zwaarste beklimmingen van Europa, vanwege de steiltegraad en de (extreme) hoogte. Van zodra je Sölden verlaat, begint deze nachtmerrie op de fiets. De percentages zakken zelden onder de dubbele cijfers. Enkel het stukje naar het tolhuis zorgt even voor rust. Daarna volgen meteen de steilste kilometers met nauwelijks bochten, waardoor je helemaal het gevoel krijgt dat je stil staat. Een kilometer voor de top heb je de splitsing naar beide gletsjers. Op de top van de Rettenbach tref je het bordje 'Highest road in the EU'. In alle opzichten waanzinnige beklimming.
Heavy but beautiful climb. From Sölden, the climb is full on; gradient continuously between 11 and 13. First part between the forests with some hairpins. Halfway, a short flat stretch where the toll station is located (not for cyclists) will take the pressure off your legs. You start the second part of the climb and find yourself in a beautiful rugged landscape where you can already see the ski station in the distance. Before you get there, you do have to overcome a 5km stretch where the gradients are again between 11％ and 13％. A short stretch before the ski station is slightly flatter after which it goes above 10％ again until the summit. Beautiful views are the reward. And on the way back, the adjacent Tiefenbachferner is actually a must. Not because of the route; from the ski station you have a 2km tunnel in which it is also really cold, but when you come out of there you find yourself on the highest tarmac in the Alps!!!
Zware maar mooie klim. Vanuit Sölden gelijk vol aan de bak; stijgingspercentage continu tussen 11％ en 13％. Eerste deel tussen de bossen met wat haarspeldbochten. Halverwege kan op een kort vlak stuk waar het tolstation staat (niet voor fietsers) even de druk van de benen. Je begint aan het tweede deel van de klim en bevind je in een prachtig ruig landschap waar je in de verte het skistation reeds ziet liggen. Voor je daar bent moet je wel een stuk van 5km overwinnen waar de stijgingspercentages weer tussen 11％ en 13％ liggen. Een klein stukje voor het skistation is het iets vlakker waarna het tot de top wederom boven de 10％ gaat. Prachtige vergezichten zijn de beloning. En op de terugweg is de naastgelegen Tiefenbachferner eigenlijk een must. Niet vanwege de route; vanaf het skistation heb je een tunnel van 2km waarin het ook nog eens echt koud is, maar wanneer je daar uit komt bevind je je op het hoogstgelegen asfalt van de Alpen !!
| 7 km/h | 01:47:18 |
| 11 km/h | 01:08:17 |
| 15 km/h | 00:50:04 |
| 19 km/h | 00:39:32 |
