| Beautiful scenery |
| 7 hairpin turns |
| #30 toughest climb of Switzerland |
| #17 most elevation gain of Europe |
| #16 longest climb of Europe |
Col du Grand-Saint-Bernard from Orsières is a climb in the region Valais. It is 41km long and bridges 1983 vertical meters with an average gradient of 4.8%, resulting in a difficulty score of 1284. The top of the ascent is located at 2473 meters above sea level. Climbfinder users shared 11 reviews of this climb and uploaded 46 photos.
Road name: Bourg St. Bernard, Route de Grand Saint Bernard
Welcome! Please activate your account if you would like to share something. Look for the verification email in your inbox.
If you want to upload your photos, you need to create an account. It only takes 1 minute and it's completely free.
Continue with Google
Continue with Facebook
Sign up with email
Long climb, which only becomes really pleasant when the busy car traffic enters the tunnel. As a cyclist, a magnificent panorama then reveals itself quite suddenly. The final kilometres are difficult, but in terms of views they are almost unrivalled.
Lange klim, die pas echt aangenaam wordt wanneer het drukke autoverkeer de tunnel ingaat. Als fietser openbaart zich daarna vrij plots een prachtig panorama. De slotkilometers zijn lastig, maar qua uitzicht zijn deze quasi ongeëvenaard.
I went up as soon as it opened to see the snow walls.
A big climb, really ugly up to Orsières: lots of traffic, but at least it is not steep. It gets a bit harder until the long tunnel ends, the traffic doesn't help. The last part is steep (you'll feel your legs after all these kms) but quite beautiful! The descent from the same side is a bit scary for my level: steep, sharp turns and water on the road (due to the melting snow).
Don't forget to descend on the Italian side to see the panorama!
Not sure if I will do this again, though: there are better climbs.
Beautiful climb, fantastic museum on top, to italy is a nice descent. Pity about the part where you go through a tunnel together with truck, once past this point you have the whole style all to yourself
Prachtige klim, fantastisch museum bovenop, naar italie is een mooie afdaling. Zonde van het deel waar je samen met vrachtwagen door een tunnel gaat, eenmaal voorbij dit punt heb je het hele stijl helemaal voor jezelf
The last part of this climb is really awesome! The first part is a little more than false flat uphill. Just before Orsieres, the real climbing starts. The road quality is good but unfortunately it is quite busy, although this diminishes a bit after Sembrancher.
Once you've had the tunnels/dive-offs, the party starts. Punishing percentages but also really great views! First of all, the lake is very pretty, but you also encounter the little stream flowing towards the lake a few times, which is a beautiful sight. You meander up towards the summit with some nice curves. Nowhere is it really too steep so that is nice, but you do feel that you are at altitude and have already climbed quite a few kilometres.
At the summit, you will meet some more people, who are probably not on bikes ;) Enjoy by the beautiful lake and also enjoy the descent towards Aosta. The road surface is good and there are some nice curves.
If the climb had not been so busy it would have got 5/5. The last part gets a 5/5 anyway!
Het laatste deel van deze klim is echt ontzettend mooi! Het eerste deel is iets meer dan vals plat omhoog. Iets voor Orsieres begint het echte klimmen. De kwaliteit van de weg is goed maar helaas is het vrij druk, al neemt dit wat af na Sembrancher.
Als je de tunnels/afdaken gehad hebt begint ook het feest. Straffere percentages maar ook echt een geweldig uitzicht! Allereerst is het meer erg mooi, maar het beekje dat richting het meer stroomt kom je ook een paar keer tegen en dat is een mooi gezicht. Je slingert met een aantal mooie bochten omhoog richting de top. Het is nergens echt té steil dus dat is fijn, maar je voelt wel dat je op hoogte zit en al heel wat klimkilometers erop hebt zitten.
Op de top zul je wel wat meer mensen tegenkomen, die waarschijnlijk niet op de fiets zijn ;) Geniet bij het mooie meer en geniet ook van de afdaling richting Aosta. Het wegdek is goed en er zitten mooie bochten in.
Als de beklimming niet zo druk was geweest dan had ie 5/5 gekregen. Het laatste deel krijgt sowieso een 5/5!
Did not do the full climb, but started in Orsières. The half-open tunnel is long and not the nicest road to ride. However, it isn't too steep and there are some openings in which you can take refuge for a break. When we passed, the traffic wasn't too bad, with the occasional truck or bus. However, riding out of the tunnel is a great reward, worth everything. The final part of the climb is challenging but great. Also, good coffee and pie at the cafe on the Italian side.
The start from Martigny must be taken as a warm-up without much pleasure because of the many cars. The higher you go, the less traffic you see and the better the landscape becomes. The most difficult and above all the most beautiful part comes at the exit of the Tunnel at the level of the dam. The last 7 km are as beautiful as they are steep 😉. The descent on the Italian side is top notch for all levels.
Nb: Think of your small back light for the tunnels.
Le début depuis Martigny doit être pris comme un échauffement sans grand plaisir vu les nombreuses voitures. Plus on monte, plus la circulation diminue et plus le paysage s'améliore. Le plus difficile et surtout le plus beau arrive à la sortie du Tunnel au niveau du barrage. Les 7 derniers km sont aussi magnifiques que pentus 😉. La descente, côté italien est top à tous niveaux.
Nb: Pensez à votre petite lampe arrière pour les tunnels.
Very long climb. From Orsières first with some hairpin bends up.
The first tunnel you come across you have to pass on the right side. (During the descent you may go through the tunnel).
Further on you will encounter another tunnel, which is open on the right side in most places. Be sure to bring bicycle lights! The last thing you want is a car crashing into you. The road up is relatively quiet. Cars and other traffic keep enough distance and are quiet when overtaking. This tunnel is pretty long, I think about 7km. At the end of the tunnel you turn right. This is the last part of the climb, which is also the steepest. Really push yourself, because you already had quite a bit.
The descent starts quite hard, take it easy on the steep part, and watch out for the hairpin bends. In the tunnel you can take your hands off the brake, watch out for oncoming traffic. If you have some experience with descending, and you have confidence in your material you can descend here with 70-80kmh.
The last part has more turns, so brake in time before you turn into a corner. And always keep an eye on the traffic behind you.
All in all a really cool climb to do. You're really broken, but the views and the descent are great. Watch out for holes and cracks in the road. In the tunnels it is fine, but outside I think the winter is not so kind to the asphalt.
Zeer lange klim. Vanuit Orsières eerst met wat haarspeldbochten omhoog.
De eerste tunnel die je tegenkomt moet je via de rechterkant buitenlangs. (Tijdens de afdaling mag je wel door de tunnel.)
Verderop kom je weer een tunnel tegen, die op de meeste plaatsen open is aan de rechtkant. Neem echt fietsverlichting mee! Het laatste wat je wilt is een auto die je achterop knalt. De weg omhoog is relatief rustig. Auto’s en overig verkeer houden genoeg afstand en zijn rustig met inhalen. Deze tunnel is overigen redelijk lang, ik meen zo’n 7km. Aan het eind van de tunnel ga je rechts de tunnel uit. Je komt dan echt op het laatste stuk, wat ook het steilste stuk van de klim is. Echt even doorbikkelen, je hebt namelijk al een best stuk gehad.
De afdaling begint vrij hard, doe rustig aan op het steile stuk, en pas op met de haarspeldbochten. In de tunnel kunnen de handjes van de rem, pas op voor tegemoetkomend verkeer. Als je wat ervaring met afdalen hebt, en je vertrouwen hebt in je materiaal kun je hier met 70-80kmh naar beneden.
Het laatste stuk zitten wat meer bochten in, dus rem op tijd voordat je een bocht instuurt. En houd altijd het verkeer achter je in de gaten.
Al met al echt een toffe klim om te doen. Je gaat echt helemaal kapot, maar het uitzicht en de afdaling zijn geweldig. Pas wel op voor gaten en scheuren in de weg. In de tunnels is het prima, maar daarbuiten is de winter denk ik niet zo lief voor het asfalt.
I highly recommend this climb! You don't have to be super fit to enjoy it, but don't do it untrained because it is over 42 km long and it only goes up. Beautiful views along the way and from the top. Also the way down is a party.
I have done this climb end of July 2021 at 22 degrees zero temperature, together with my stepson. We started at 10 am at the bottom of the valley, at the train station of Martigny and without any hurry we reached the top around 1:30 am. The big advantage of riding from the valley is that you have the 'total climbing feeling', with very diverse landscapes, vegetation and temperatures one after the other, something you miss when you start just before the summit. The first 36 of the 42 km are quite easy, with steeper and flatter parts. Perfectly doable, especially if you are a little trained.
There are some tunnels, but they are not very long and you can cycle around several of them, at least on the way up. There is quite some traffic, but after the exit to Verbier it gets significantly less and everyone is very considerate of cyclists. We never felt unsafe or even uncomfortable. The last 'tunnel' of 6 km is almost entirely a gallery that is open on the valley side, so you don't have the feeling of being 'locked up' in a tunnel. With a good lamp and reflective clothing no problem. Moreover, that part is not very steep, so that you are actually through it quickly.
The last six kilometres are a bit of a struggle, quite steep, but the road is beautiful and there is hardly any traffic. Even with the long climb from the valley in our legs we found it easy to do. The hairpins in this last part are clear and flat. At the top, a beautiful view, and we drove a few kilometers down into Italy (looks very different again) so we could reach the top again, now from the other side.
Because there are few hairpin bends, it's not very steep, and the road surface is quite good (there are a few cracks and holes here and there, so be careful!) cycling down is a joy, without constantly braking. Fast but not dangerous, the traffic won't bother you as long as you're careful.
Ik raad deze klim van harte aan! Je hoeft niet superfit te zijn om ervan te genieten, maar doe hem niet ongetraind want hij is wel ruim 42 km lang en het gaat alleen maar omhoog. Prachtige uitzichten onderweg en vanaf de top. Ook de weg naar beneden is een feestje.
Ik heb deze beklimming eind juli 2021 bij 22 graden daltemperatuur gedaan, samen met mijn stiefzoon. We zijn om 10 uur helemaal onderin het dal begonnen, bij het treinstation van Martigny en we waren zonder te haasten rond half 2 boven. Het grote voordeel van rijden vanuit het dal is dat je het ‘totale klimgevoel’ hebt, met heel afwisselende landschappen, vegetatie en temperaturen achter elkaar, iets wat je toch mist als je net voor de top pas begint. De eerste 36 van de 42 km zijn vrij gemakkelijk, met steilere en vlakkere stukken door elkaar. Prima te doen, zeker als je een beetje getraind bent.
Er zijn enkele tunnels, maar ze zijn niet erg lang en om diverse tunnels kun je heen fietsen, in elk geval op de weg naar boven. Er is redelijk wat verkeer, maar na de afslag naar Verbier wordt het beduidend minder en iedereen houdt erg goed rekening met fietsers. We hebben ons dan ook geen moment onveilig of zelf ongemakkelijk gevoeld. De laatste ‘tunnel’ van 6 km is vrijwel geheel een galerij die aan de dalkant open is, waardoor je niet het gevoel hebt ‘opgesloten te zitten’ in een tunnel. Met een goede lamp en reflecterende kleding geen probleem. Bovendien is dat stuk niet erg steil, waardoor je er eigenlijk zo doorheen bent.
De laatste zes kilometer is even aanpoten, behoorlijk steil, maar de weg is prachtig en er is bijna geen verkeer meer. Zelfs met de lange klim vanuit het dal in de benen vonden wij het goed te doen. De haarspeldbochten in dit laatste stuk zijn overzichtelijk en vlak. Op de top een prachtig uitzicht, en we zijn nog even een paar kilometer naar beneden Italie ingereden (ziet er weer heel anders uit) zodat we de top nog een keer konden pakken, nu van de andere kant.
Omdat er weinig haarspeldbochten zijn, het niet erg steil is en het wegdek best goed (hier en daar wel wat scheuren en gaten, dus toch oppassen!) is naar beneden fietsen een feest, zonder dat je constant in de remmen hangt. Snel maar niet gevaarlijk, van het verkeer heb je geen last zolang je een beetje oppast.
Once we cycled up with such a strong tailwind that we whistled to pass the trucks until the last steep part started. On that last part we gave first aid to a cyclist who had flown straight out of a bend (one bend earlier and he would have fallen 50m, there you descend a bit more carefully).
During the descent, the same wind even made me pedal harder to maintain my speed (-:
Ooit eens opgefietst met zo'n harde rugwind dat we fluitend de vrachtauto's inhaalden totdat het laatste steile stuk begon. Op dat laatste deel nog eerste hulp verleend aan een fietser die rechtuit uit een bocht gevlogen was ( een bocht eerder en hij was 50m naar beneden gestort, daarne daal je toch een beetje voorzichtiger af )
Tijdens de afdaling door diezelfde wind zelfs flink moeten bijtrappen om vaart te houden (-:
Partly because of the scary tunnels, I got off in Bourg St Pierre. Soon I was in the last tunnel, which is 6 km long. Even with lights it does not feel good, I was very happy when I got out, because you can hear the traffic coming, but because of the reflection of the sound on the tunnel wall, you have no idea how far or near they are. But then the climb starts, fantastic. With 30 forwards and 25 backwards (no, not a mountain cassette) it was quite a struggle from time to time, but what an environment. At one point I could shift up a gear and thought I was there, but that was only for a moment. Do not stop at the first sign, but climb another 100 m. Not only are you then really at the highest point of the road (2479 m), but you can also enjoy a breathtaking view, with lake. My 12 km was eventually over 1000 hms.
Same way back is nice going down, but beware of the bumps in the road, sometimes hard to see because of the sun. And overtake motorists who brake frenetically for every (hairpin) curve, that's better for both. They don't feel rushed and you don't have to brake all the time, sometimes for nothing. In the tunnel the limit is 70, so you will be overtaken less often :) Do stay alert on bad road surfaces, asphalt tends to break down more in the mountains.
Mede ivm de scary tunnels, ben ik in Bourg St Pierre opgestapt. Al snel zat ik in de laatste tunnel, die 6 km lang is. Zelfs met verlichting voelt het niet fijn, was erg blij toen ik eruit was, want je hoort het verkeer aankomen, maar door de weerkaatsing van het geluid op de tunnelwand, heb je geen idee hoe ver of dichtbij ze zijn. Maar dan begint de beklimming van de col, fantastisch. Met 30 voor en 25 achter (nee, geen bergcassette) was het af en toe flink harken, maar wat een omgeving. Op een gegeven moment kon er een tandje bij en dacht ik er te zijn, maar dat was maar voor even. Stop niet bij het 1e bordje, maar klim nog circa 100 m door. Niet alleen ben je dan echt op het hoogste punt van de weg (2479 m), maar kun je ook genieten van een adembenemend uitzicht, met meertje. Mijn 12 km was uiteindelijk ruim 1000 hms.
Zelfde weg terug is fijn afdalen, maar pas op de bobbels in de weg, soms moeilijk te zien vanwege de zon. En haal automobilisten die krampachtig voor elke (haarspeld)bocht remmen, gewoon in, dat is beter voor beiden. Zij voelen zich niet opgejaagd en jij hoeft niet steeds plotseling in de ankers, soms om niks. In de tunnel is de limiet 70, dus je zult minder vaak ingehaald worden :) Blijf wel alert op slecht wegdek, asfalt gaat nou eenmaal eerder kapot in de bergen.
I found it a very tough climb. Maybe because I got on my bike directly from the car while we were on our way to Italy. The length of the climb makes it in my opinion more difficult than the Mont Ventoux (which I have climbed several times by now). Beautiful surroundings and fortunately I had a quiet day.
Another tip: make sure you have lights on your bike. Especially a rear light is important and reflective clothing. You really have to go through tunnels where lots of trucks etc. race through. There is no cycle path (in one tunnel there is a sort of pavement) and depending on the time of day, you ride in the dark while motorists have the sun in their face.
Ik vond het een hele zware klim. Misschien omdat ik rechtstreeks vanuit de auto op de fiets ben gestapt terwijl we op doorreis waren naar Italië. De lengte van de klim maakt hem in mijn optiek pittiger dan de Mont Ventoux (die ik inmiddels meerdere keren heb beklommen. Mooie omgeving en ik had gelukkig een rustige dag.
Nog een tip: zorg dat je verlichting op je fiets zet. Vooral een achterlicht is belangrijk liefst enorm knipperend en reflecterende kleding. Je moet ook echt door tunnels waar veel vrachtverkeer etc. doorheen raast. Je hebt geen fietspad (in 1 tunnel is wel een soort van trottoir) en afhankelijk van het moment van de dag rij jij in het donker terwijl automobilisten de zon vol in het gezicht hebben.
| 7 km/h | 05:51:42 |
| 11 km/h | 03:43:48 |
| 15 km/h | 02:44:07 |
| 19 km/h | 02:09:34 |
