| Słynny podjazd |
| Piękna sceneria |
| 36 serpentyn |
| #25 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Gryzonia |
| #98 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Szwajcaria |
| #30 najdłuższe wzniesienie w regionie Gryzonia |
| #48 Średnio najbardziej strome wzniesienie w regionie Gryzonia |
Umbrailpass to podjazd znajdujący się w regionie Gryzonia. Ma długość 13.3 km i pokonuje 1124 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 8.5%, co daje wynik trudności 991. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 2500 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 10 recenzje tego podjazdu i zamieścili 18 zdjęcia.
Nazwy dróg: Sassabinghel. Via Umbrail & Umbrailpass
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Kontynuuj z Apple
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Wspaniała wspinaczka, bardzo niedoceniana, ponieważ stoki Bormio i Prato są bardziej znane. Zaczyna się od razu mocno z procentami zawsze powyżej 8 i praktycznie nigdy nie można złapać oddechu aż do szczytu, z wyjątkiem małego centralnego odcinka, gdzie procenty nieco spadają. Krajobraz jest majestatyczny... niewiele samochodów i motocykli... w sierpniu kilku rowerzystów na zjeździe ze Stelvio, ale tylko kilku na podjeździe.
salita meravigliosa molto sottovalutata perchè i versanti di bormio e prato sono più famosi. parte subito forte con percentuali sempre sopra l'8 e praticamente non si può più prendere fiato fino alla cima, a parte un piccolo pezzo centrle dove si scende un poco con le percentuali. il paesaggio è maestoso...poche auto e moto...in agosto un pò di ciclisti in discesa provenienti dallo stelvio ma in salita pochi pochi. in alto non ho voluto proseguire per lo stelvio per rendere omaggio a questo passo svizzero che vive sempre nell'ombra del grande passo italiano
To świetna, ale trudna wspinaczka. Widoki są oszałamiające i daje to miłe poczucie spełnienia, wiedząc, że w Szwajcarii prawie nie ma wyższych utwardzonych dróg do wspinaczki. Droga jest czasami wąska, co może powodować pewne trudności, jeśli z obu stron nadjeżdżają samochody. Ruch jest umiarkowany. Jeśli wspiąłeś się na nią, powinieneś wykorzystać wysiłek i kontynuować ostatnie kilka kilometrów we Włoszech, aż do Stelvio. Szczyt jest prawie całkowicie pusty, ale w Stelvio można znaleźć wielu ludzi, sklepów i punktów gastronomicznych.
It’s a great but hard climb. Views are stunning and it gives a nice sense of accomplishment knowing that there are almost no higher paved roads in Switzerland for you to climb. The road is narrow at times and this can cause some difficulties if there are cars coming from both ways. Traffic is moderate. If you climbed it you should take advantage of the effort and continue the last couple of kilometers in Italy until the Stelvio. The top is almost completely empty but in the Stelvio you can find a lot of people, shops and food options.
Cóż... droga jest bardzo piękna, łącznie z nawierzchnią. Naprawdę dobry wariant, aby dotrzeć do Stelvio. Polecam połączenie z Forno, ponieważ piękno drogi jest naprawdę tego warte.
Beh.. la strada è molto bella compreso il manto stradale. Una variante per raggiungere lo Stelvio davvero molto valida. Consiglio l'abbinata col Forno perché la bellezza della strada ne vale veramente la pena
Kolejne fascynujące zbocze na przełęczy Stelvio!
Un altro versante di grande fascino per arrivare sul Passo dello Stelvio!
Piękne, strome, dziurawe, trudne, wszystko pojawia się w tej wspinaczce. Przejazd rowerem po przejściu Stelvio z Bormio i powrót przez Szwajcarię . Nie ma już siły, żeby zrobić te ostatnie 4 do szczytu Stelvio.
Mooi, steil, pittig, zwaar, alles komt voorbij in deze klim. Gefietst nadat ik vanuit Bormio de Stelvio over ben gegaan en via Zwitserland weer terug . Geen puf meer om die laatste 4 naar de top van de Stelvio nog weer te doen
A climb to say U to. Pierwsze kilometry nie leżą i człowiek cieszy się, gdy po około'5 kilometrach ma do czynienia z nieco mniejszymi procentami. Ta odrobina "odpoczynku" jest miła. Ostatnie 7 kilometrów było dla mnie bardzo ciężkie, częściowo ze względu na wiejący na niekorzyść wiatr. Teren, po którym poruszasz się rowerem, jest niezrównanie piękny. Jak dla mnie konieczność, jeśli jesteście w okolicy.
Een klim om U tegen te zeggen. De eerste kilometers liegen er niet om en je bent blij als je na zo'n 5 kilometer even wat minder percentages te verwerken krijgt. Dat beetje "rust" is mooi meegenomen. De laatste 7 kilometer heb ik, mede door de wind die in het nadeel blies, als heel zwaar ervaren. De omgeving waar je fietst is van een ongekende schoonheid. Wat mij betreft een must als je in de buurt bent.
Aby wspiąć się na stromą, transgraniczną przełęcz Umbrail z St. Maria w Szwajcarii, trzeba pokonać 36 nienumerowanych zakrętów z ostrymi krawędziami, rozsianych po trasie wspinaczki. Wąska droga początkowo wspina się między lasami, by od Gasthaus Alpenrösli (jedyny zamieszkały budynek po drodze-1728m) przejść w dziewiczą górską przyrodę doliny Muraunza. Nie ma tu prawie żadnego ruchu, więc samotną ciszę sporadycznie przerywa gwizd świstaków i Twój pogłębiony oddech spowodowany szybkim marszem pod górę.
Wczesnym rankiem wschodzące słońce i welony mgły sprawiały, że wszystko to było naprawdę mityczne. Szczyt z jedynym szwajcarsko-włoskim słupem granicznym poprzedzony jest górskim pensjonatem, po którym po lekkim zejściu kończy się szlak Stelvi z Bormio i można ewentualnie kontynuować wspinaczkę, tak jak ja to zrobiłem na najbardziej stromym końcowym odcinku do wysokości słynnej przełęczy.
Na moim pierwszym podjeździe pod Umbrail w 2011 roku, 3 km w środkowym odcinku było jeszcze szutrowe, ale tutaj zaadaptowano "rękaw asfaltowy" dzięki przejazdom na Giro.
Piękna, ale trudna wspinaczka w nietkniętej przyrodzie.
Świetna alternatywa dla tych, którzy chcą samotnie, spokojnie i bez zbytniego ruchu wjechać na rowerze na Stelvio.
Om de steile grensoverschrijdende Umbrailpas op te klimmen vanaf het Zwitserse St.Maria worden er 36 ongenummerde haarspeldbochten, verspreid over de klimroute, onder je wielen geschoven. Smalle weg klimt aanvankelijk tussen de bossen om vanaf Gasthaus Alpenrösli (enige bewoonde gebouw onderweg-1728m) over te gaan in de ongerepte bergnatuur van het Muraunzadal. Er is amper verkeer zodat de eenzame stilte sporadisch wordt onderbroken door gefluit van marmotten en je dieper wordend ademhaling wegens stevig bergop.
In de vroege ochtend maakten de opkomende zon en de nevelsluiers dit alles echt mytisch. Top met alleen Zwitsers-Italiaanse grenspost wordt voorafgegaan door berggasthuis waarna je na een lichte afdaling op de Stelvioroute vanuit Bormio terechtkomt en eventueel kan door klimmen zoals ik op het steilste slotstuk naar de beroemde pashoogte.
Bij mijn eerste Umbrail beklimming in 2011 was 3 km. in het middelste deel nog gravel doch hier werd een "asfaltmouw" aangepast dankzij de Giro passages.
Prachtige doch zware klim in ongerepte natuur.
Prima alternatief voor wie eenzaam,stil en zonder al te veel verkeer de Stelvio wil opfietsen.
Ładny podjazd, wyraźnie mniejszy ruch niż po stronie Prato. Fajnie też zrobić z Prato. Z mojego doświadczenia wynika, że follow-car's można jednak sprawdzić na granicy.
Mooie klim, duidelijk minder verkeer dan de kant van Prato. Ook leuk om vanuit Prato te doen. Mijn ervaring is dat volgauto's wel gecontroleerd kunnen worden bij de grens.
Bardzo ładna wspinaczka, ale trudna. Jadąc podczas wycieczki w obie strony z Livigno, można pokonać całą drogę na szczyt Stelvio. Następnie zjazd do Bormio i powrót do Livigno. To wspaniały dzień na rowerze!
Hele mooie klim, maar zwaare kost. Gereden tijdens een rondje vanuit Livigno, je kan helemaal tot boven op de Stelvio. Daarna de afdaling naar Bormio en terug naar Livigno. Is een mooie dag op de fiets!
Umbrail pass "third" side of the Stelvio though the pass formally ends at the Swiss border. Potem są 4 kilometry do szczytu, ze średnim 9％ podjazdem, który nie należy do najłatwiejszych.
Do tej pory niesławny z powodu incydentu z kupą z Tomkiem, nie nieznany prawdziwym wspinaczom.
Z ponad 9％ średnią nie najłatwiejszą stroną i tylko całkowicie asfaltową od 2015 roku.
Z Santa Maria od razu idzie się stromo w górę, podane procenty są prawdziwe i nie ma żadnego przystanku na odpoczynek.
Droga biegnie przez las i dzięki ładnym zakrętom po drodze regularnie ma się inny widok.
Po 4 kilometrach jesteście już 400 metrów wyżej i docieracie do Hotelu Alpenrose, ostatniej szansy na zdobycie prowiantu lub wypicie napoju.
Dalej pnie się ogromnie, a drzewa powoli ustępują i przed nami otwiera się równina. Strumień daje poczucie spokoju, ale nogi wołają o odpoczynek.
Odprężenie na chwilę, gdy przekraczamy rzekę, ale kolejne "wspinaczkowe piekło" już się prezentuje.
Słońce świeci na głowę i nogi, a asfalt, który widzisz, ciągnie cię w dół.
Jeszcze kilka zakrętów utkniętych pod stromą ścianą i w zasięgu wzroku pojawia się granica.
Jeśli patrzysz na wprost, możesz zobaczyć gipfelhaus na szczycie Stelvio, jeszcze tam nie jesteś, ale jeśli byłeś tam wcześniej, to skojarzenie z Bratwurstem naprawdę przychodzi ci do nosa.
Nie ma już kontroli granicznej i można po prostu jechać dalej, nie zapomnijcie zrobić zdjęcia przy znaku Umbrail pass, bo tu się kończy.
Na skrzyżowaniu można zejść do Bormio lub kontynuować wspinaczkę na szczyt.
Dla wielu osób rozpoczęcie w Prato i zejście przez Umbrail, a następnie powrót przez Glurns , to 65-kilometrowa wycieczka w obie strony z fantastycznym zejściem.
Umbrail pas "derde" kant van de Stelvio al eindigt de pas formeel bij de Zwitserse grens. Dan is het nog 4 kilometer naar de top, met gemiddeld 9％ stijging niet de makkelijkste kilometers.
Inmiddels berucht vanwege het poep incident met Tom, niet onbekend bij de echt klimmers.
met ruim 9％ gemiddeld niet de makkelijkste zijde en sinds 2015 pas helemaal asfalt.
Vanuit Santa Maria ga je meteen stevig omhoog, de gegeven percentages zijn echt en er is geen rustmoment.
De weg loopt door het bos en met mooie bochten onderweg heb je regelmatig een ander uitzicht.
Na 4 kilometer ben je al 400 meter hoger en kom je bij Hotel Alpenrose, een laatste kans om proviand te scoren of een drankje te doen.
Het blijft enorm stijgen en de bomen wijken langzaam en de vlakte opent zich voor je. De beek geeft een rustig gevoel maar de benen schreeuwen om rust.
Even relaxen als we de rivier oversteken maar een volgende "klimhel" dient zich alweer aan.
De zon schijnt op je hoofd en benen en het asfalt wat je ziet trekt je naar beneden.
Nog een paar bochten die tegen de steile wand geplakt liggen en de grens komt in het zicht.
Al je recht vooruit kijkt zie je het gipfelhaus op de top van de Stelvio, je bent er nog niet maar als je er al eens geweest bent komt de Bratwurst associatie toch echt je neus indrijven.
Er is geen grenscontrole meer en je kunt gewoon doorrijden, vergeet niet de foto bij het bord van de Umbrailpas te maken want hier is het einde.
Op de kruising kun je afdalen naar Bormio of doorklimmen naar de top.
Voor velen is een start in Prato en afdalen via de Umbrail en dan terug via Glurns , een rondje van 65 kilometer met een fantastische afdaling.
| 7 km/h | 01:53:37 |
| 11 km/h | 01:12:18 |
| 15 km/h | 00:53:01 |
| 19 km/h | 00:41:51 |
