| Słynny podjazd |
| #13 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Belgia |
| #76 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Belgia |
| #85 najdłuższe wzniesienie w regionie Doliny Vesdre, Amblève i Ourthe |
Roche aux Faucons to podjazd znajdujący się w regionie Doliny Vesdre, Amblève i Ourthe. Ma długość 4.4 km i pokonuje 240 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 5.4%, co daje wynik trudności 216. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 270 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 30 recenzje tego podjazdu i zamieścili 13 zdjęcia.
Nazwy dróg: Avenue de l'Eglise, Rue d'Avister, Rue de la Roche aux Faucons & Neauregard
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Kontynuuj z Apple
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Cześć, właśnie nagrałem kompletny film z wspinaczki dla tych, którzy są zainteresowani https://youtu.be/vRO4w5PekcE
bonjour je viens de faire la vidéo complète de la montée pour celui que cela intéresse https://youtu.be/vRO4w5PekcE
Jeden z dobrze znanych podjazdów L-B-L. Dla tych, którzy chcą go odkryć, oto film z pierwszej części (przed zjazdem) https://youtu.be/DMk1nDywpWk
Une des montées de L-B-L bien connue que dire de plus que pour celui qui veut la découvrir voici une vidéo de première partie ( avant la descente ) https://youtu.be/DMk1nDywpWk
Mój ulubiony podjazd z La Doyenne. Trzeba się na niego wspiąć podczas jazdy w tej części Ardenów.
Mijn favoriete beklimming uit La Doyenne. Deze moet je beklimmen wanneer je in dit gedeelte van de Ardennen gaat fietsen.
Z niepokojem wspiąłem się na ten w wyzwaniu LBL. I muszę powiedzieć, że jest bardzo trudny, ale mniej trudny niż myślałem. Pierwsza część jest naprawdę trudna, ale po przetrwaniu ostatnia część jest w porządku do zrobienia
Met angst en beven deze beklommen in LBL challange. En moet zeggen dat deze zeer zwaar is maar minder zwaar dan gedacht. Eerste deel is echt pittig maar dit eenmaal overleefd is het laatste deel prima te doen
The Roches to obowiązkowa wspinaczka dla miłośników LBL. Ostatni przed metą 13 km do pokonania od szczytu. W 2019 roku Fuglsang pokonał szczyt solo i na zjeździe do Liege prawie się rozbił przejeżdżając przez jeden z pasów ruchu. Jego tylne koło uślizgnęło się, ale stary kolarz MTB zdołał zapanować nad swoim rowerem i odniósł zwycięstwo w monumentalnym wyścigu w centrum Liège.
The Roche-aux-Faucons is a must climb for lovers of LBL. The last one before the finish 13 km to-go from the top. In 2019 Fuglsang went over the top solo and on the downhill to Liege he nearly crashed crossing one of the lane stripes. His back wheel slipped but the old MTB-rider managede to control his bike and cruised to a monument victory in the centre of Liège.
Po prostu moja pierwsza miłość. Bardzo ciężka w swojej pierwszej części, ale w końcu gdy wieje wiatr druga część jest jeszcze bardziej bolesna. W każdym razie jest to wspinaczka, którą trzeba zrobić! Jeśli chcecie nieco utrudnić sobie zadanie, polecam zejście do Tilf, a następnie wejście na Heid de Maël, które nie jest zbyt znane, ale jest prawdziwą ukrytą perełką.
Tout simplement mon premier amour. Très dure dans sa première partie mais finalement lorsque le vent souffle la seconde partie fait encore plus mal. C'est en tout cas une montée à faire absolument ! Si vous voulez corser un peu les choses, je recommande de descendre ensuite sur Tilf pour remonter par la Heid de Maël, très peu connue mais qui est un vrai joyau caché.
Urocza pikantna wspinaczka. Musisz to zrobić.
To są te podjazdy, dla których warto objechać.
Heerlijk pittige klim. Moet je doen.
Dit zijn de klimmetjes die het de moeite waard maken om even voor om te rijden.
Ta piękna 4-kilometrowa wspinaczka już od początku pokazuje swoją trudność. Trochę wytchnienia w środku, a potem zaczynasz od nowa z drugą częścią stale wystawioną na słońce. Krótko mówiąc, trudna, ale przyjemna wspinaczka!
Cette belle côte de 4km qui vous montre dès le début sa difficulté. Un peu de répit au milieu et puis on reprend de plus belle avec la deuxième partie exposé constamment au soleil. Bref, une côte difficile, mais agréable !
Pikantna wspinaczka. Zrobiłem wariant z campingu les murets. Potem wspinaczka jest częściowo taka sama, ale nieco mniej stroma na początku, nieco spokojniejsza pod względem ruchu i w sumie dłuższa o 500 metrów.
Wiesz, że masz przerwę między nimi, a to daje ci możliwość pójścia całkiem głęboko. Ale po 800 metrach trochę się zacinasz. Nawet po zjeździe wspinaczka nadal stromo pod górę, ale na zewnętrznym liściu jest dobrze. Miło, jeśli jest się w okolicy. Zachowaj ostrożność na zjazdach. Dość duży ruch i umiarkowana do bardzo umiarkowanej nawierzchnia drogi.
Pittige klim. Ik deed de variant vanaf camping les murets. Dan is de klim grote deels gelijk maar iets minder stijl aan het begin, wat rustiger qua verkeer en totaal 500 meter langer.
Je weet dat je tussentijds een pauzetje krijgt en dat geeft je de mogelijkheid best wel even flink diep te gaan. Maar dan val je toch wel een klein beetje stil na 800 meter. Klim loopt ook na de afdaling stevig omhoog door maar kan op het buitenblad prima. Leuk als je in de buurt bent. Pas op bij afdalingen. Redelijk wat verkeer en matig tot zeer matig wegdek.
W telewizji zastanawiałem się kiedyś, jak kolarze mogą jeszcze zaskoczyć na ostrodze. Teraz wiem lepiej. Ostroga nie jest ostrogą, tylko drugim podjazdem. Pierwsza część już się rozpada, ale jeśli na drugiej części pojawi się wiatr, to dopiero zaczyna się prawdziwe cierpienie
Op TV vroeg ik mij altijd af hoe renners zich nog konden laten verrassen op de uitloper. Nu weet ik wel beter. De uitloper is geen uitloper, maar gewoon een tweede beklimming. Het eerste gedeelte is al stukgaan, maar als je op het tweede gedeelte wind tegen begint het echt afzien pas
Zmierzyłem się z tą straszną rzeczą kilka razy, zarówno poprzez 120 km trasę, jak i jako finał pełnej 260 km trasy LBL.
Raz po raz wydaje mi się, że wcześniej zapomniałem, jak bardzo boli ten rak. I znów i wciąż jest to straszna męka.
Przed pierwszym szczytem jest naprawdę stromo. Jeśli nie masz tu doświadczenia, myślisz, że jesteś na szczycie... ale nic nie może być dalsze od prawdy. W kink, który następuje, można albo odzyskać przez chwilę, albo spróbować zyskać na znajomych.
Osobiście zwykle wybieram to pierwsze i na chwilę się uspokajam, bo wkrótce nadchodzi część 2: konkretny tor na +/-10％. Ten odcinek naprawdę w ogóle nie zasuwa. Na domiar złego, wiatr tutaj też zazwyczaj nie wieje na twoją korzyść.
Więc kiedy dostajesz ten podstępny podjazd przed swoimi kołami jako ostatnie nachylenie po 260 km trasie.... może zgasnąć światło.
Heb dit vreselijk onding al verschillende keren aangedaan, zowel via een toertocht van 120 km, als ook als finale van de volledige 260 km toertocht van LBL.
Keer op keer lijk ik vooraf te zijn vergeten hoeveel pijn deze kanjer doet. En keer op keer is het toch opnieuw vreselijk afzien.
Het is echt al flink stijl voor de eerste top. Als je hier geen ervaring heb, denk je dat je hier boven bent... maar niet is minder waar. In het daarop volgende knikje kun je ofwel even recupereren ofwel proberen een gaatje te slaan op je vrienden.
Persoonlijk opteer ik meestal voor dat eerste en het even rustig aan te doen want weldra komt deel 2: een betonbaan aan +/-10％. Dit stuk bolt werkelijk voor geen meter. Als klap op de vuurpijl blaast de wind hier meestal ook niet in het voordeel.
Als je deze venijnige klim dan ook eens als finale helling voor de wielen geschoven krijgt na een toertocht van 260 km... kan het licht wel eens uitgaan.
Wspinaczka LBL, którą musiałeś kiedyś przejechać. Came at the end of m'n ride and I knew it. Między domami wspinasz się stromo, pierwsze 1,2 kilometra jest naprawdę wyczerpujące. Jeśli to przetrwasz, dostaniesz odpoczynek na mniej uciążliwą drugą część. Szkoda, że jest tam dość duży ruch i trafia się na brzydkie osiedle przemysłowe.
LBL klim die je een keer gereden moet hebben. Kwam aan het eind van m'n rit en dat heb ik geweten. Tussen de huizen klim je steil omhoog, de eerste 1,2 kilometer zijn echt afzien. Als je dit overleeft hebt mag je even uitrusten voor een minder zwaar tweede deel. Jammer dat er best wel wat verkeer rijdt en je uitkomt bij een lelijk industrieterrein.
Zrobił to w zeszłym roku w ramach LBL challenge. Samo w sobie było do zrobienia, długa ostroga sprawiała ból łydkom.
Heb deze vorig jaar gedaan in LBL challenge. Was op zich goed te doen, de lange uitloper deed wel pijn in de kuiten.
Piękna, stroma wspinaczka. Jeśli chcesz odpocząć, zdecydowanie poświęć trochę czasu na zobaczenie Roche aux Faucons. Piękne widoki na dolinę.
Mooie steile beklimming. Als je wil rusten, neem zeker even de tijd om de Roche aux Faucons te bekijken. Prachtige vergezichten op het dal.
Technicznie jest to dość trudny podjazd, zwłaszcza jeśli ma się już w nogach trochę kilometrów. Nie jest to najładniejsza wspinaczka, jaką oferuje region Liège. Najpierw wspinasz się między domami, a po zejściu zaczyna się robić nieco bardziej otwarty z większą ilością widoków. Tylko po to, aby skończyć z powrotem w strefie przemysłowej z kilkoma spokojnymi drogami przez resztę swojej jazdy. Mimo wszystko warto się na nią wybrać, bo przez chwilę czujesz się jak duży chłopiec, a później oglądając LBL w telewizji wiesz, że też przejechałeś to paskudztwo na rowerze.
Swoją drogą, nawierzchnia drogi jest piękna. Jest tam jednak trochę ruchu, który często mija cię ciężko i blisko.
Technisch gezien is dit een vrij lastige klim, vooral als je al wat kilometers in de benen hebt. Het is niet de mooiste klim die de Luikse regio in petto heeft. Je klimt eerst tussen de huizen en na de afdaling begint het wat opener te worden met meer uitzicht. Om dan weer te eindigen in een industriezone met weinig rustige wegen voor het vervolg van je rit. Toch is deze klim het waard omdat je je even een grote jongen waant en je dan later op televisie LBL kijkend weet dat je ook over dat vreselijke ding gefietst hebt.
Het wegdek is overigens prachtig. Er is wel wat verkeer wat je vaak hard en rakelings passeert.
Klasyka! Jest w Liège Bastogne Liège prawie każda edycja. Vicious climb, który zdecydowanie powinieneś zrobić, jeśli jesteś w okolicy.
Een klassieker! Zit bijna iedere editie wel in Luik Bastenaken Luik. Venijnige klim die je zeker eens gedaan moet hebben als je in de buurt bent.
Ogromnie stroma w pierwszej części, na której naprawdę ryzykujesz wysadzenie się w powietrze. Ostatnia część wspinaczki po zejściu nie jest duża, ale może zaszkodzić, jeśli pierwsza część była już wyczerpująca.
Enorm steil in het eerste deel waarop je echt het risico loopt om jezelf op te blazen. Het laatste deel van de klim na het afdalen stelt eigenlijk niet veel meer voor maar kan pijn doen als het eerste deel al afzien was.
To wspinaczka, która przetestuje granice możliwości każdego, i to szybko. Początek dobrze się wspina, a gdy dojeżdżasz do pośredniego płaskiego, myślisz, że jest ok, ale kolejna część to drugi efekt Kiss Cool... Wspinałam się na niego po Redoute, to był zły pomysł, bo po nim jest duży dół energetyczny... weź coś do jedzenia, zasłużysz 😉
C’est une montée qui mettra chacun devant ses limites, et ce, rapidement. Le début grimpe bien et quand on arrive sur le plat intermédiaire, on se dit que ça va mais la partie suivante, c’est le deuxième effet Kiss Cool… Je l’ai grimpée après la Redoute, c’était une mauvaise idée car après, c’est le big down énergétique… prenez de quoi vous restaurer, vous l’aurez de base bien mérité 😉
Przez ostatnie 3 lata Roche-aux-Foncons był sędzią pokoju Liège-Bastogne-Liège. Ta wspinaczka jest szczególnie trudna, ponieważ jest podzielona na 3 części. Pierwsza i najdłuższa część ma prawie 1500 metrów długości i już wysoki średni procent (około 10％), następnie po lekkim zjeździe, druga część jest najkrótsza (300 do 400 metrów podjazdu), po czym lekko spada, aby rozpocząć ostatnią część, która ma około 700 metrów długości, i to jest miejsce, gdzie nogi bolą najbardziej, nawet jeśli nachylenie nie jest tak poważne, jak w pierwszej części.
Depuis 3 ans, la Roche-aux-Foncons est le juge de paix de Liège-Bastogne-Liège. Cette côte est particulièrement difficile car elle s'effectue en 3 parties. La première la plus longue fait près de 1500 mètres à un pourcentage moyen déjà élevé (autour des 10％), ensuite après une lègère descente, la 2e partie est la plus courte (300 à 400 mètres de montée), avant de redescendre légèrement pour entammer la dernière partie qui fait environ 700 mètres, et c'est-là que cela fait le plus mal aux jambes même si la pente n'est pas aussi sévère que dans la première partie
W czasie wycieczki rowerowej na Redoute, Levée, Rosier, Maquisard, Hautregard i Hornay... to wszystko sprawia, że ta wycieczka jest bardzo trudna, a do tego bardzo uciążliwa.
Zeer mooi en afwisselend tijdens de rit, maar wat een afknapper als je boven in een enorm drukke industriezone komt. Je moet m zeker gedaan hebben maar door drukte boven moeilijker te combineren in leuke route.
Tijdens een bikepacking tour gedaan na Redoute, Levée, Rosier, Maquisard, Hautregard en Hornay... dat maakte deze beklimming best pittig, zeker de onregelmatigheid en volledig bepakt net voor lunchtijd toch enorm afgezien.
Zeer mooi en afwisselend tijdens de rit, maar wat een afknapper als je boven in een enorm drukke industriezone terecht komt. Je moet m zeker gedaan hebben maar door drukte boven moeilijker te combineren in leuke route.
Nigdy nie zapomnę mojego pierwszego i jedynego spotkania z Rochem (przyjaciele i ofiary mogą mówić Roche). Wydaje mi się, że było to w edycji LBL Ardennes Classic. W każdym razie: 245 kilometrów za kółkiem, źle przejechane w Bastogne, więc już o dziesięć za dużo, ale 235 też by wystarczyło na ten podjazd. Pokręciliśmy się na pierwszym grubym kilometrze, slalomując i lawirując. Z powodu tłumu innych rowerzystów oczywiście, co nie miało nic wspólnego z naszą własną niską prędkością. W każdym razie, na szczycie staliśmy pochyleni nad kierownicą, dysząc i przygotowując się do tych ostatnich kilku kilometrów do Liège. Podszedł do nas starszy pan, wyglądał na nieco zadowolonego i powiedział w ckliwym flamandzkim: "Ah, ge denkt dat je er zijn?" Rzeczywiście, tak właśnie myśleliśmy. "Ach nie, hej, on wciąż idzie na kilometry, co? Robi się jeszcze trudniej. To 'prawdziwy awanturnik.'I odszedł chichocząc, szukając innych zrozpaczonych rowerzystów, którym mógłby wmówić ołów. Choć nie było trudniej choć miał rację na tych kolejnych kilometrach, ale słowo ambetanterik zawsze będzie dla mnie związane z Roche aux Faucons.
Ik vergeet nooit mijn eerste en enige kennismaking met de Roche (vrienden en slachtoffers mogen Roche zeggen). Ik geloof dat het in een editie van LBL Ardennen Classic was. In ieder geval: 245 kilometer achter de wielen, verkeerd gereden bij Bastogne dus al tien teveel, maar ook 235 was ruim voldoende geweest voor deze klim. We wurgden ons de eerste dikke kilometer omhoog, slalommend en laverend. Vanwege de drukte van de andere fietsers natuurlijk, dat had niets met onze eigen lage snelheid te maken. Enfin, bovenaan stonden we over ons stuur heen gebogen uit te hijgen en ons te zetten tot die laatste paar kilometer naar Luik. Een oud mannetje kwam naar ons toe, keek een beetje besmuikt en zei in sappig Vlaams: "Ah, ge denkt dat ge er zijt?" Dat dachten wij inderdaad. "Ah nee, he, hij gaat nog kilometers door he? Het wordt nog zwaarder. Het is 'nen echten ambetanterik." En hij liep gniffelend weg, op zoek naar andere radeloze fietsers die hij lood in de schoenen kon praten. Zwaarder werd het weliswaar niet al had hij wel gelijk in die kilometers die nog gingen komen, maar het woord ambetanterik zal voor mij altijd verbonden blijven aan de Roche aux Faucons.
Przejechane jako finał po 160km z 3500hm nędzy, a potem w górę tą bestią. W takim razie na charakter. Natychmiast stromy, stojący i grabiący. Potem trochę w dół, a następnie w górę kilka podchwytliwych fragmentów. Można tu jeździć na pusto, kiedy dotrę na szczyt? Nie zapomnijcie rozejrzeć się wokół siebie, piękna okolica!
Als sluitstuk gereden na 160km met 3500hm aan ellende, en dan dit beest nog omhoog. Op karakakter dan maar. Gelijk steil, staan en harken. Daarna stukkie naar beneden en vervolgens weer lastige stukjes omhoog. Je kunt je hier helemaal leeg rijden, wanneer ben ik nou boven? Vergeet niet om je heen te kijken, mooie omgeving!
Wspinaczka w ramach LBL cyclo sportive. Na dole kolejki już wiesz, która jest godzina, tylko ciężka wspinaczka jest tu Twoją drogą. Po pierwszym najtrudniejszym odcinku masz ochotę nadrobić zaległości i utrzymać wysokie tempo, ale ostroga jest jeszcze zaskakująco długa z kilkoma stromymi odcinkami. Piękne widoki, kiedy w końcu tam dotrzesz. Warte uwagi.
Beklommen in de LBL cyclo sportieve. Onderaan de spoorweg weet je al hoe laat het is, enkel een stevige klim is je uitweg hier. Na het eerste moeilijkste stuk wil je graag bijschakelen en het ritme hoog houden maar de uitloper is nog verrassend lang met enkele steile stukken. Wel knap uitzicht als je er eindelijk bent. De omweg waard.
Wspiąć się na nią przez Avenue de l'Église z Hony. Myślę, że jest to również wariant wzięty w Liège-Bastogne-Liège 2020. Jest to długi odcinek brnący przez wieś. Po wyjściu z wioski , szybko jest się też na szczycie. Po krótkim zjeździe do wioski Avister, kontynuuje się stopniowo w górę do Boncelles na wysokości 270 metrów. Tutaj można ładnie zejść do Tilff. Dość duży ruch przelotowy na tej trasie. Jeśli chcesz zobaczyć Roche au Faucons, dla którego ta wspinaczka jest nazwana, powinieneś zatrzymać się w miejscu, gdzie droga zakręca w prawo po wyjeździe z Avister i już trochę się wspinasz (współrzędne 50.55239, 5.54996) i przejść trochę w las i wspiąć się trochę (bez roweru) do sokolej skały. Macie tu wspaniały widok na dolinę Ourthe (wszystkie zdjęcia'są z tego punktu widokowego). Jak dla mnie warte zejścia z roweru na jakiś czas.
Heb deze beklommen via de Avenue de l'Église vanuit Hony. Dit is volgens mij ook de variant die in Luik-Bastenaken-Luik 2020 is genomen. Is een lang stuk stevig doorharken in het dorp. Als je het dorp uit bent , ben je ook snel boven. Na een korte afdaling naar het dorpje Avister gaat het nog verder geleidelijk omhoog naar Boncelles op 270 meter. Hier kun je mooi afdalen naar Tilff. Redelijk wat doorgaand verkeer op deze route. Als je de Roche au Faucons wilt zien waar deze klim naar genoemd is moet je waar de weg naar rechts buigt als je Avister uit bent en al weer wat aan het klimmen bent (50.55239, 5.54996 coördinaten), stoppen en een stukje het bos inlopen en een stukje klimmen (zonder fiets) naar de valkenrots. Je hebt hier een prachtig uitzicht over de Ourthe vallei (alle foto's zijn van dit uitzichtpunt). Wat mij betreft wel de moeite van het even van de fiets afstappen.
Czy to z powodu nowego asfaltu czy mojej super kondycji(;)) ale uznałem, że da się to zrobić, redoute uznałem za trudniejsze i później dzisiaj Bois de olne też, ale wtedy mam więcej km w nogach
Of het door nieuw asfalt komt of mijn supervorm(;)) maar ik vond hem wel te doen, de redoute vond ik zwaarder en later vandaag de Bois de olne ook , maar dan heb meer km in de benen
Pittige kost, krachten sparen op van 300m tot 700m en daarna omhoog kruipen..De uitloper 1km na de top doet trouwens ook erg veel pijn vind ik persoonlijk
Poeh ,wat een pittige klim , na 700m begint het echte werk, flink stoempen! Zeker nog eens doen !
Ik deed op 10/04/2014 de volledige finale van LBL vanaf de Redoute tot de aankomst in Ans. Op zich al een stevige finale. De Roche is best wel een pittige klim en inderdaad : hij mag eigenlijk niet op je palmares ontbreken. Een "potenbreker". Ik had toen 110 km op de teller. In de koers hebben ze er dan 100 km extra op zitten.
Heerlijke klim, echt een aanrader. Echter vandaag 21 augustus 2013 was de weg deels van asfalt verwijderd en lag er gebroken puin dus ik moest een stukje lopen.
Als je de weg helemaal uitrijdt tot de rotonde en rechts de N663 inslaat heb je een prachtige afdaling naar het dorpje Tilff waar je als je niet remt een fietsenzaak binnen rijdt.
| 7 km/h | 00:38:00 |
| 11 km/h | 00:24:11 |
| 15 km/h | 00:17:44 |
| 19 km/h | 00:14:00 |
