Road of the Goat / Carretera de la Cabra z Almuñécar to podjazd znajdujący się w regionie Andaluzja. Ma długość 34.8 km i pokonuje 1396 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 4%, co daje wynik trudności 844. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 1339 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 5 recenzje tego podjazdu i zamieścili 20 zdjęcia.
Nazwy dróg: A-4050, Carretera Al Suspiro del Moro & Carretera de la Cabra
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Zarejestruj się za pomocą e-maila
To piękna wspinaczka. Nigdy nie robi się naprawdę stromo, ale widoki stają się coraz bardziej spektakularne, im dalej się idzie. Mijasz też kilka wiosek, które później widzisz pod sobą (tak się wydaje). Odcinek za Otivarem jest szczególnie zabawny, ponieważ wiele zakrętów oznacza, że ciągle widzisz drogę, którą już przejechałeś. Kiedy docierasz na szczyt i oczekujesz długiego zjazdu, jesteś nieco rozczarowany. W rzeczywistości kończysz na mniej lub bardziej pofałdowanym płaskowyżu, gdzie w oddali widać Sierra Nevada.
Dit is een prachtige klim. Het wordt nooit echt steil maar de uitzichten worden meer en meer spectaculair hoe verder je komt. Je passeert ook een paar dorpjes die je later nog onder u (zo lijkt het) ziet liggen. Het stuk na Otivar is vooral leuk omdat door de vele kronkels je constant de weg ziet die je reeds afgelegd hebt. Als je boven komt en je aan een lange afdaling verwacht kom je wel wat bedrogen uit. Je komt eigenlijk uit op een min of meer golvend plateau waar je in de verte dan nog de Sierra Nevada ziet liggen.
Piękna wspinaczka, zrobiona aż do małego tunelu na wysokości przełęczy. Świetny tydzień, dobry asfalt do kilku km przed szczytem. Potem robi się z tego szorstki betonowy asfalt. Wchodzenie nie jest takim'problemem. Ale jak się rozpędzisz na zjeździe, to czujesz, że zaczynasz się obijać.
Prachtige klim, gedaan tot het tunneltje op pashoogte. Prima weg, goed geasfalteerd tot een paar km voor de top. Dan word het van dat ruwe betonasfalt. Stijgend niet zo'n probleem. Maar als je op snelheid komt in de afdaling toch wel gevoel dat je begint te stuiteren.
Wspinaczka odbyła się 7 lipca. Wspaniałe widoki, a w pogodny dzień wspaniałe widoki na Morze Śródziemne. Droga w dobrym stanie do około 1000-1100m potem trochę nierówna, ale nadal bardzo dobra.
Monté ce 7juillet. Magnifiques points de vue et par temps clair de superbes vues sur la Méditerranée. Route en bon état jusqu’à 1000-1100m environ puis un peu dégradé mais encore très bon malgré tout.
Podszedłem tam, ale kamienistą ścieżką podążając oczywiście za błędem. Ale i tak dotarłem na szczyt.
J’y suis monté mais par le chemin caillouteux suite à une erreur de parcours. Mais arrivé au sommet malgré tout
Przez pierwsze 3,5 kilometra do Otívaru droga jest gładka, dość szeroka i jest trochę roślinności, która zapewnia trochę cienia. Od Otívar przez kilka kilometrów droga zwęża się do około 5 m, a asfalt jest nieco bardziej szorstki, ale w dobrym stanie.
Wspinaczka tak naprawdę zaczyna się na początku w miejscowości Jete, położonej w dolinie rzeki. Stamtąd jest długa, 17-kilometrowa wspinaczka do punktu widokowego. Po opuszczeniu Jete napotykamy pierwszy stromy podjazd, który doprowadza nas do skrzyżowania w kierunku Itrabo, które opuszczamy po prawej stronie, kontynuując jazdę w kierunku Otívar na odcinku o nachyleniu około 7％ z kilkoma małymi podjazdami o nachyleniu 10％. Docierając do wsi, widzimy w oddali nasz prawie niedostępny cel - punkt widokowy. Po przejechaniu przez wieś i dotarciu do skrzyżowania po prawej stronie, wskazującego Lentegí, czeka nas długi, łagodny zjazd o długości prawie kilometra, z kilkoma zacienionymi miejscami, które pomogą nam zregenerować siły na pozostałe 11 kilometrów. Skręcając w lewo przy mostku rozpoczynamy kolejne 5 km, które są nieco trudniejsze niż ostatnie pokonane przez nas i średnio wynoszą około 6,5％. Poniżej, po lewej stronie, widzimy Otívar i pierwszą część wspinaczki. Idąc dalej i pokonując kilka podkowiastych zakrętów, widzimy jeszcze punkt widokowy w górze. Dalej znajdujemy wypisane na ziemi nazwiska profesjonalistów. Są to nazwiska kolarzy Vuelta a Andalucia, którzy przejechali przez tę przełęcz. Po pokonaniu kilku ostrych zakrętów i kilkukrotnej zmianie kierunku jazdy mijamy kilka masztów telefonii komórkowej. Do szczytu mamy tylko 2 km i robimy to wzdłuż skalnego zbocza, na którym znajduje się punkt widokowy, obserwując dużą część wspinaczki z góry. Mijamy jedyną fontannę na trasie i skręcając dalej w prawo widzimy nasz cel w pobliżu. W końcu jesteśmy na szczycie. Widok jest wspaniały, a cisza zupełna!
Pour les 3,5 premiers kilomètres jusqu'à Otívar, la route est impeccable, assez large, et il y a un peu de végétation pour fournir un peu d'ombre. À partir d'Otívar, la route se rétrécit à environ 5 m sur deux ou trois kilomètres et le macadam est un peu plus rugueux mais en bon état.
L’ascension commence vraiment au début du village de Jete, situé dans la vallée de la rivière. De là, une longue montée de 17 km mène au point de vue. Après avoir quitté Jete, nous rencontrons la première rampe raide qui nous amène à un carrefour vers Itrabo, que nous laissons sur la droite, en continuant vers Otívar sur un tronçon d'environ 7％ de pente avec quelques petites rampes à 10％. En arrivant au village, nous apercevons au loin notre objectif presque inaccessible, le point de vue. Après avoir traversé le village et être arrivés à un carrefour sur la droite indiquant Lentegí, nous profiterons d'une longue et douce descente de presque un kilomètre, avec quelques points d’ombres qui nous aideront à récupérer pour affronter les 11 kilomètres qui restent à parcourir. En tournant à gauche à un pont, nous entamons les 5 km suivants, qui sont un peu plus difficiles que les derniers que nous avons parcourus et dont la moyenne est d'environ 6,5％. En bas, à gauche, on peut voir Otívar et la première partie de l'ascension. Plus loin et en surmontant quelques virages en fer à cheval, nous pouvons encore voir le point de vue là-haut. Plus loin, nous trouvons les noms des professionnels écrits sur le sol. Ce sont les noms des coureurs de la Vuelta a Andalucia qui sont passés par ce col. Après avoir franchi plusieurs virages en épingle à cheveux et changé plusieurs fois de direction, nous passons devant des antennes de téléphonie mobile. Il ne nous reste que 2 km à parcourir pour atteindre le sommet, et nous le faisons le long de la pente rocheuse où se trouve le point de vue, observant d'en haut une grande partie de l'ascension. Nous passons devant la seule fontaine de l'itinéraire et, en tournant à droite plus loin, nous pouvons voir notre objectif tout proche. Enfin, nous sommes au sommet. La vue est magnifique et le silence est total!
| 7 km/h | 04:57:59 |
| 11 km/h | 03:09:37 |
| 15 km/h | 02:19:03 |
| 19 km/h | 01:49:47 |
