Lago di Teleccio z Rosone

Nierówny podjazd, droga i dolina, pierwsze 4 km z kilkoma trudnymi odcinkami, ale zrównoważone przez płaskie odcinki, ostatnie 7 km są trudne.
Asfalt jest bardzo zniszczony, z ośmioma odcinkami, na których droga została naprawiona po osunięciach ziemi, a następnie asfalt zniknął.
Należy uważać na osiem kratek ściekowych, które przecinają drogę i są wykonane z żelaznych prętów, w które wygodnie mieści się opona 25.
Z rowerem szosowym, którego należy unikać w dni, gdy pogoda jest niepewna, droga widzi stałą obecność kamieni i płyt, z wodą myślę, że to bałagan.

Od samego początku trasa wiedzie stromo pod górę po niezbyt dobrej nawierzchni. Po tej pierwszej sekcji zakrętów przejeżdża się przez kilka wiosek z fontannami i przez chwilę jest mniej stromo. Następnie dojeżdża się do znaku informującego, że droga jest zamknięta, ale wciąż napotykałem kilka samochodów, a także kilka na szczycie jeziora. Od tego momentu droga prowadzi z powrotem stromo w górę na szczyt. W międzyczasie nawierzchnia drogi znów się pogarsza i przy niektórych kratkach ściekowych, nawet pod górę, trzeba uważać. Większość z nich nie stanowi problemu dla opon 28 mm, ale są 3 lub 4 naprawdę niebezpieczne (patrz zdjęcie). Jeśli jechałeś ten podjazd pod górę, to wiesz, żeby nie próbować nadrabiać czasu na zjeździe. Raczej nie hamowałem zbyt mocno raz, zjazd zajął mi pół godziny i nigdzie nie doświadczyłem żadnych problemów.

W pełni zgadzam się z wcześniejszymi doświadczeniami febaxa. Jeśli lubisz trudne wyzwanie przez fantastyczny, odludny krajobraz, powinieneś zdecydowanie zrobić tę wspinaczkę. Niestety kratki ściekowe stanowią dla mnie realne zagrożenie :(.

Bardzo ładny widok na szczycie. Dobra nawierzchnia (poza ostatnimi 300m w bruku), ale trzeba bardzo uważać na liczne kratki wzdłuż drogi, które trzeba brać na krzyż.