Kaunertaler Gletscherstrasse z Prutz to podjazd znajdujący się w regionie Tyrol. Ma długość 38.6 km i pokonuje 1888 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 4.9%, co daje wynik trudności 1440. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 2743 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 19 recenzje tego podjazdu i zamieścili 69 zdjęcia.
Nazwa drogi: Kaunertaler Gletscherstrasse
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Kontynuuj z Apple
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Jechałem samochodem już 3 razy i byłem bardzo wysoko na mojej liście, aby raz pojechać rowerem.
Co za fantastyczna wspinaczka i przytłaczająca przyroda, na rowerze doświadcza się tego znacznie bardziej niż z samochodu.
Po drodze napotkaliśmy murmeltiere, kaczki i węża.
Droga została odnowiona na kilku odcinkach, zwłaszcza przy zbiorniku wodnym jest nieco mniej, ale nadal dobrze.
Pod względem ruchu, zwłaszcza jeśli wyjeżdża się na czas, nie jest źle. Droga jest wystarczająco szeroka we wszystkich miejscach (tylko w pobliżu zbiornika jest nieco węższa).
Według profilu ostatnie 5 km wydaje się bardzo strome, ale nawet na początku jest kilka krótkich stromych odcinków. To sprawiło, że trochę obawiałem się ostatnich kilku kilometrów, ale w rzeczywistości nie było tak źle.
Podsumowując, gorąco polecam!
Al 3 keer gereden met de auto en stond heel hoog op mijn lijstje om eens te fietsen.
Wat een fantastische klim en een overweldigende natuur, op de fiets ervaar je dit nog veel meer dan vanuit de auto.
Murmeltiere, bokken en een slang tegen gekomen onderweg.
Het weg is al op een aantal stukken vernieuwd, vooral naast het stuwmeer is het wat minder, maar nog steeds prima.
Qua verkeer valt het, zeker als je op tijd vertrekt, heel erg mee. De weg is op alle plaatsen voldoende breed (enkel bij het stuwmeer wat smaller).
Volgens het profiel lijken de laatste 5 km zeer steil, maar ook in het begin zitten een aantal korte steile stroken. Hierdoor werd ik wat angstig voor de laatste kilometers, maar dit viel eigenlijk wel mee.
Al met al een hele dikke aanrader!
Ta wspinaczka jest absolutnie niesamowita. Zatrzymałem się w hotelu, który znajdował się wzdłuż podjazdu, więc przejechałem tylko 25/38 kilometrów, ale pierwsze 13 nie jest niczym specjalnym. Od bramek zaczyna się spokojnie. Aż do pierwszych 4 zakrętów, wszystko się kręci. W górę i w dół, ale dość łatwo. Pierwsze 4 zakręty to rozgrzewka przed tym, co czeka nas później. Po 4 zakrętach mijamy zapierający dech w piersiach zbiornik wodny. Tam droga biegnie płasko i jest czas na regenerację. Za jeziorem zaczyna się ciężka praca, aż do szczytu, który ma nieco ponad 10 km z procentami powyżej 10％ i masą ostrych zakrętów i stromych odcinków. Krótko mówiąc, ta wspinaczka jest absolutnie tego warta. Widoki zapierają dech w piersiach! Naprawdę warto, zdecydowanie powinieneś to zrobić!
Deze klim is absoluut geweldig. Ik verbleef in een hotel die langs de klim lag dus heb maar 25/38 kilometer gereden maar de eerste 13 zijn niet speciaal. Vanaf de tolpoortjes gaat het stilletjes aan beginnen. Tot aan de eerste 4 haarspeldbochten gaat het glooiend. Op en neer maar vrij eenvoudig. De eerste 4 haarspeldbochten is een opwarming voor wat er later nog gaat komen. Na de 4 bochten kom je langs het adembenemend stuwmeer. Daar loopt de weg vlak met en is er tijd voor herstel. Na het meer begint het grote werk en is het afzien tot de top nog iets meer als 10 km met percentages boven de 10％ en massa’s haarspeldbochten en steile stroken. Kortom deze klim is absoluut de moeite waard. De uitzichten zijn om van sprakeloos te worden! Echt de moeite, je moet deze zeker doen!
Co za wspinaczka.
Wspinaczka z Ladis odbyła się 23 lipca.
Wczesne śniadanie, światła na rowerze i wyruszyłem o 7 rano.
Na rozgrzewkę zjechałem z Ladis, pojechałem skrótem do Prutz i stamtąd włączyłem tryb podjazdu.
Na pierwszym etapie natychmiast się zdziwiłem, gdy okazało się, że nie mam już biegów. Jak, u licha, dostanę się na szczyt! Garmin uspokoił mnie podając 17％ procent nachylenia. Innymi słowy, od samego początku może być momentami bardzo pod górę.
Piękne wąskie przejścia przez mega strome alpejskie giganty, czujesz się niesamowicie mały i nabierasz ogromnego szacunku do tej wspinaczki.
Po godzinie dotarliśmy do bramek poboru opłat, które są bezpłatne dla rowerzystów, 25 euro dla kierowców. Górska restauracja jest otwarta dopiero od 8 rano. Dzięki temu rano jest miło i cicho.
Od punktów poboru opłat wspinaczka jest dobra aż do zbiornika. Mieliśmy trochę robót drogowych, ale w porządku.
Wzdłuż zbiornika można podziwiać liczne wodospady spływające w dół, ale nie myśl, że jest płasko. Można trochę nadrobić, ale płasko nie jest nawet na metr.
Za zbiornikiem zaczyna się ostatnie 12 km, które zaczynają się od pięknej drogi z kozami i okazjonalną bezpańską krową. Ostatnie 4 są naprawdę trudne, ze względu na wysokość, ale także dlatego, że nie schodzisz poniżej 9％.
Po dotarciu na szczyt należy pozwolić sobie na kawę i kawałek ciasta, aby obniżyć tętno, a następnie założyć wiatrówkę i cieszyć się zejściem.
Nie będziesz musiał polegać na widokach w restauracji.
Uwaga: pierwsze 1,5 km zjazdu to dość nierówny asfalt. Ale jeśli wszystko pójdzie dobrze, zobaczysz to w drodze w dół.
Wat een beuker van een klim.
Afgelopen 23 Juli de klim gedaan vanuit Ladis.
Vroeg ontbijt, lampjes op de fiets en om 7u vertrokken.
Als opwarmer afdalen vanuit Ladis, binnendoor naar Prutz en vanaf daar de klim modus aangezet.
In de eerste fase raakte ik direct verschrikt toen ik geen versnellingen over bleek te hebben. Hoe kom ik dan in vredesnaam boven?! Garmin stelde me gerust met 17％ hellingspercentage. Oftewel, vanaf het begin kan het af en toe gemeen omhoog lopen.
Prachtige smalle doorgangen door de mega steile alpenreuzen, je voelt je ontzettend klein en krijgt ontzettend respect voor deze klim.
Na een uurtje aangekomen bij de tolpoortjes, deze zijn gratis voor fietsers, 25 euro voor de automobilist. Het berg restaurant is pas open vanaf 8u. Hierdoor is het lekker rustig in de ochtend.
Vanaf de tolpoortjes is de klim goed in te delen tot aan het stuwmeer. We waren wat wegwerkzaamheden maar prima te doen.
Geniet langs het stuwmeer van de talrijke watervallen die naar beneden kletteren maar denk niet dat het vlak is. Je kunt een beetje bij komen, maar vlak is het geen meter.
Na het stuwmeer begint de laatste 12km, deze beginnen met een heerlijke haardspelden weg met geiten en af en toe een verdwaalde koe. De laatste 4 is het echt wel pittig, door de hoogte, maar ook omdat je niet onder de 9％ komt.
Gun je zelf bij aankomst boven koffie en een stukje taart om de hartslag naar beneden te krijgen voordat je een windjack aan trekt en geniet van de afdaling.
Van het uitzicht hoef je het bij het restaurant niet te hebben.
Let op: De eerste 1,5km van de afdaling is redelijk grof/slecht asfalt. Maar als het goed is heb je dat op de heenweg al gezien.
Zdecydowanie najpiękniejsza wspinaczka, jaką kiedykolwiek zrobiłem. A jest ich całkiem sporo. Od początku do końca czeka Cię nie lada gratka i wymaga się od Ciebie jak najwięcej. Od startu w Prutz można podziwiać różnorodne krajobrazy. Od lasów i mokradeł po gołe skaliste równiny w kierunku szczytu. Jeśli chodzi o procent wspinaczki, przeważnie zaczyna się między 5 a 10％. Wzdłuż zbiornika wodnego trasa staje się prawie płaska przez około 7 kilometrów. To dobry moment, by dać nogom odpocząć i uzupełnić zapasy. Ponieważ ostatnie 8 kilometrów regularnie kończy się dwucyfrową liczbą i wspina się na niespotykane dotąd wysokości. Ostatnie kilometry są wręcz strome, a wysokość (powyżej 2500 m n.p.m.) zaczyna płatać figle. Na szczycie, na wysokości 2750 m n.p.m., zsiadasz ze swojego karbonowego rumaka i delektujesz się kafee i kuchnią, po czym wyruszasz w zachwycający zjazd do Prutz. Zdecydowanie polecam! Wspinaczka na szczyt, którą koniecznie trzeba zaliczyć.
Met nadruk de mooiste klim die ik ooit heb gedaan. En dat zijn er best een groot aantal. Van begin tot eind is het genieten geblazen en wordt het uiterste van je gevraagd. Vanaf de start in Prutz krijg je een afwisseling van landschappen te zien. Van bos- en waterrijke stukken tot kale rotsvlakten richting de top. Qua klimpercentages begin je meest tussen de 5 en 10％. Langs het stuwmeer wordt het een kilometer of 7 vrijwel vlak. Een goed moment om de beentjes even te laten herstellen en de voorraden aan te vullen. Want de laatste 8 kilometer beland je met regelmaat in de dubbele cijfers en klim je naar ongekende hoogten. De laatste kilometers zijn ronduit steil en de hoogte (boven de 2500m) begint je parten te spelen. Eenmaal boven, op maar lief 2750m, zet je je carbonnen ros neer en geniet van kafee und kuchen voordat je begint aan een heerlijke afdaling naar Prutz. Absolute aanrader! Een topklim die je gedaan moet hebben.
Piękna trasa z czasami stromymi odcinkami!
Zaleca się wyruszyć naprawdę wcześnie lub późnym popołudniem. Ja wyjechałem około 7:00 z Prutz i nie doświadczyłem żadnych problemów z ruchem. Potem sam podjechałem samochodem i zauważyłem, że było wtedy dość tłoczno.
Trasa jest zapierająca dech w piersiach, ale ma kilka dość stromych odcinków. Szczególnie ostatni odcinek do lodowca był trudny.
Prachtige route met soms pittig steile stukken!
Het is aan te raden om echt vroeg te vertrekken of juist aan het einde van de middag. Ik vertrok rond 7:00 uur vanaf Prutz en heb geen hinder ondervonden van het verkeer. Daarna zelf met de auto omhoog gereden en gemerkt dat het toen behoorlijk druk was.
De route is adembenemend mooi, maar er zitten wel flink steile stukken in. Vooral het laatste stuk tot de gletsjer was afzien.
Wiele już napisano o tej wspinaczce. Dodam jeszcze kilka:
- Na początku są trzy tunele, do pierwszego potrzebne jest tylne światło, numery dwa i trzy mają jakąś nawierzchnię rowerową.
- Wyjedź wcześnie rano (nasz wyjazd był o 07:00), wtedy nikogo nie spotkasz.
- Kiedy w końcu dotrzesz do zbiornika po przejechaniu ponad 20 km, w oddali zobaczysz maszt kolejki linowej. Trzeba tam jeszcze podjechać.
- Za zbiornikiem dwukrotnie natknęliśmy się na stado krów na drodze. Rowerzyści kompletnie nie robią na nich wrażenia.
- Poważna praca zaczyna się od zakrętu 24, gdy po krótkim zjeździe przejeżdża się przez Faggenbach. Od tego momentu jest dość ostro aż do zakrętu 5. Jeśli lubisz wyciągi narciarskie w krajobrazie, możesz oddać się 24 zakrętom typu hairpin.
- Od zakrętu 5 jest ołowiana, wręcz paskudna. Jeszcze bardziej stromo (dłuższe odcinki powyżej 10％) z nawierzchnią pełną rowków i kiepskiej jakości. Nawet podczas wspinaczki ten asfalt nie daje frajdy. Byłem tak zaabsorbowany tymi kilkoma ostatnimi trudnymi kilometrami, że dopiero na zjeździe zobaczyłem, że rozciąga się stamtąd wspaniały widok na Gepatschferner, drugi co do wielkości lodowiec w Austrii. Ten widok jest o wiele ładniejszy niż w punkcie końcowym.
- W drodze powrotnej należy uważać na kiepską nawierzchnię drogi na szczycie i wzdłuż zbiornika. Droga wzdłuż zbiornika jest również wąska i zatłoczona; w tym samym czasie autobusy wycieczkowe podjeżdżają na szczyt, który można zobaczyć dopiero bardzo późno.
Cieszę się, że zrobiłem to raz, ale nadal uważam, że Stelvio, Grossglockner Hochalpenstrasse i Grosse Scheidegg z Meiringen są wielokrotnie piękniejsze.
Er is al veel over deze klim geschreven. Ik voeg er nog een paar dingen aan toe:
- In het begin zijn drie tunnels, voor de eerste heb je een achterlicht nodig, nummer twee en drie hebben een soort fiets-stoep.
- Vertrek in de vroege ochtend (onze vertrektijd was 07:00), dan kom je niemand tegen.
- Als je na ruim 20 km fietsen eindelijk bij het stuwmeer bent, dan kun je in de verte een mast van een kabelbaan zien. Daar moet je nog naartoe.
- Na het stuwmeer kwamen we tot 2 keer toe een kudde koeien op de weg tegen. Ze zijn totaal niet onder de indruk van fietsers.
- Het serieuze werk begint vanaf bocht 24 als je de Faggenbach oversteekt na een korte afdaling. Vanaf dan is het flink pittig tot bocht 5. Hou je van skiliften in het landschap, dan kun je je 24 haarspeldbochten uitleven.
- Vanaf bocht 5 is het loodzwaar, ronduit smerig. Nog steiler (langere stukken boven de 10％) met wegdek vol groeven en van slechte kwaliteit. Zelfs voor het klimmen is dat asfalt niet leuk. Ik was zo erg bezig met die laatste paar zware kilometers, dat ik pas in de afdaling zag dat je daar een prachtig uitzicht hebt op de Gepatschferner, de tweede grootste gletsjer van Oostenrijk. Dat uitzicht is veel mooier dan je op het eindpunt hebt.
- Pas op de terugweg op met het slechte wegdek op de top en langs het stuwmeer. De weg langs het stuwmeer is ook nog eens smal en onoverzichtelijk; tegelijkertijd komen er touringcars naar boven die je pas heel laat ziet.
Ik ben blij dat ik 'm een keer heb gedaan, maar ik vind de Stelvio, de Grossglockner Hochalpenstrasse en de Grosse Scheidegg vanuit Meiringen toch vele malen mooier.
Fantastyczna, ale twarda jak skała i najpiękniejsza wspinaczka do tej pory
Prawdopodobnie dlatego, że dzień wcześniej zdobyliśmy Rettenbachferner i Tiefenbachferner 🥵.
Zaczęliśmy od Prutz. Ciesz się piękną scenerią po drodze, ponieważ na szczycie nie ma to większego znaczenia.
Bardzo ładnie. 39 km wspinaczki
Fantastisch maar toch kei zwaar en de mooiste klim tot nu toe
Waarschijnlijk omdat we dag ervoor de rettenbachferner en tiefenbachferner deden 🥵
Vertrokken vanuit prutz. Geniet onderweg van het mooie landschap want boven trekt het op nie veel.
Heel mooi. 39 km geklommen
Polecam tę wspinaczkę, wspaniała jazda od dna doliny po skały i lód. Podjazd jest łatwy do pokonania, ruch jest niewielki (jechałem w poniedziałek w lipcu), a sceneria jest epicka.
Nawierzchnia drogi jest jednak trudna, dużo połamanej nawierzchni, gdzie lód w zimie dostał się na drogę, tworząc szczeliny (szczególnie wzdłuż jeziora i na samym szczycie), luźne ścinki, kilka siatek dla bydła i miejscami podkładki dla krów. Należy więc zachować ostrożność podczas zjazdu.
I recommend this climb, wonderful to ride from valley floor to rock and ice. The climb is well doable, traffic is light (I rode on a Monday in July) and the scenery is epic.
The road surface is tricky though, lots of broken road surface where the ice in the winter got into the road created gaps (especially along the lake and on the very top), loos clippings, a couple of cattle grids and cow pads in places. So take care on the way down.
23 czerwca ubiegłego roku miałem okazję wspiąć się na ten podjazd, od bramek do zakrętu 10. Ten odcinek można podzielić na kilka części.
Bramki do tamy.
Ta część jest trudniejsza niż się wydaje. Nie jest płasko, ale nie jest też tak źle, by nie można było nigdzie utknąć. Z dobrym sprzętem można dotrzeć do zakrętów na tamie. Same zakręty nie są złe, ale na końcu trzeba jeszcze pokonać kilka metrów przewyższenia, które jest wyższe niż zakręty. Nie pędź więc do tych zakrętów jak szalony, bo może cię to drogo kosztować
Zbiornik wodny do zakrętu 17
Po pokonaniu ostatniego zakrętu i prostej zaczyna się zabawa. Teraz czeka cię dobre 8 km, które są stosunkowo płaskie, a czasem nawet z górki. Za zbiornikiem wodnym jest jeszcze kilka zakrętów, ale nie warto o nich wspominać, ponieważ prędkość, którą udało ci się rozwinąć przed tym zakrętem, powinna pomóc ci w dotarciu na szczyt.
Po ostatniej serii zakrętów należy skręcić w prawo, uważając na ruch uliczny i na to, by nie skończyć w żwirowni!
Zakręty do zakrętu 10
Mówi się, że diabeł tkwi w ogonie. Tak jest również w tym przypadku. Zakręty są do pokonania, a przy odrobinie szczęścia na połowie z nich wieje wiatr w plecy, co bardzo pomaga. Na końcu zestawu zakrętów znajduje się długa prosta. Ludzie, którzy twierdzą, że to zjazd lub płaski teren, powinni się upewnić. Nic z tego nie jest prawdą. Tak, procent jest niższy niż na zakrętach, ale jeśli jesteś nastawiony na 'flat', to jest to niemiła niespodzianka.
Tak czy inaczej, życzę powodzenia na tej trasie. Jest to bardzo piękna trasa z wieloma atrakcjami. Więc taka jest moja rada, nie pędź tą trasą jak szaleniec, ale ciesz się piękną scenerią!
23 Juni jl. heb ik deze beklimming, vanaf de tolpoortjes tot aan bocht bocht 10 mogen beklimmen. Dat gedeelte is op te splitsen in een paar onderdelen.
Tolpoortjes tot de stuwdam.
Dit deel is moeilijker dan dat het lijkt. Het is alles behalve vlak maar ook weer niet zo erg dat je nergens echt vast loopt. Met een goed verzet kom je zeker wel tot de haarspeldbochten van het stuwdam. De haarspeldbochten zelf vallen mee echter op het einde heb je nog aantal meters te beklimmen die wat stijgingspercentage betreft hoger is dan de bochten. Knal dus niet als een malloot die haarspeldbochten op het kan je nog duur komen te staan
Stuwmeer tot aan bocht 17
Als je de laatste bocht en rechte deel hebt gehad dan begint het feest. Nu heb je een goede 8km die relatief vlak en zelfs soms naar beneden gaat. Er zitten na het stuwmeer nog een paar haarspeldbochten maar die mogen eigenlijk niet genoemd worden aangezien de snelheid die je hiervoor hebt opgebouwd je zouden moeten helpen naar boven.
Na de laatste set haarspeldbochten ga je in een flauw bocht naar rechts, pas hier op voor het verkeer en dat je niet in de grindbak terecht komt!
Haarspeldbochten tot bocht 10
Het venijn zit in de staart zeggen ze wel eens. Dat is ook hier het geval. De haarspeldbochten zijn goed te doen en met een beetje mazzel heb je op de helft van de bochten de wind in de rug wat heel erg helpt. Aan het eind van de set bochten heb je een lang recht stuk. Mensen die zeggen dat dit naar beneden gaat, of plat is, moeten zich laten nakijken. Daar klopt niets van. Ja, het percentage is lager dan in de bochten maar als je ingesteld bent op 'vlak' dan is dit een onaangename verrassing.
In ieder geval veel succes met het beklimmen van deze route. Het is een erg mooie route met veel te zien. Dat is mijn advies dan ook, ram deze route niet als een malloot naar boven maar geniet van de mooie omgeving!
Piękna wspinaczka na wieczny śnieg. Jako dziecko często jeździłem tam samochodem, ale teraz w końcu na rowerze.
Pierwsze 30 km jest bardzo łatwe z okazjonalnymi stromymi odcinkami, diabeł tkwi w ogonie. Zaledwie 12 km à 8％ z czego ponad 8 km powyżej 2000 m.
Heerlijke beklimming naar de eeuwige sneeuw. Als kind vaak naar boven geweest met de auto maar nu eindelijk eens met de fiets.
De eerste 30 km is heel goed te doen met af en toe een steil stukje, het venijn zit hem in de staart. Een kleine 12 km à 8％ waarvan ruim 8km boven de 2000m moet worden afgelegd.
Zrobione to Gletsjerstrasse, nie całkiem, w Kaunertal z bitwą handbike'ów w zeszłym 23 czerwca. Wcześniej mówiłam, że już nigdy tego nie zrobię, ale po tym wszystkim wróciłam z tego 🏆 Za rok znowu 💪
Deze Gletsjerstrasse gedaan, niet helemaal, in het Kaunertal met de handbike battle afgelopen 23ste juni. Eerder heb ik gezegd dit nooit meer te doen, maar na afloop ben ik hiervan teruggekomen 🏆 Volgend jaar weer 💪
Jedna z najpiękniejszych wspinaczek, jakie kiedykolwiek zrobiłem. Łatwy podjazd z Prutz - jeden bardzo stromy załamek po tunelach. Przy zbiorniku wodnym prawa strona jest z grubsza wolna od ruchu, a szansa na świstaki jest duża. Ołowiany, ale dopiero po nim piękny finał. Jeśli przyjdzie Wam jeździć na rowerze po regionie, to ten z pewnością jest jego częścią.
Een van de mooiste beklimmingen die ik ooit deed. Rustig aanlopen vanaf Prutz - één heel steile knik na de tunnels. Aan het stuwmeer is de rechterzijde ongeveer verkeersvrij en de kans op marmotten groot. Loodzware maar enig mooie finale nadien. Kom je in de regio fietsen, dan hoort deze er toch wel bij.
Trudny podjazd, który w większości jest nieregularny aż do zbiornika wodnego. W dużej mierze łatwe odcinki przeplatane kilkoma stromymi. Przed zbiornikiem wodnym pojawia się pierwszy znak "Kehre 29". A więc czeka nas jeszcze 28 spinek.
Za zbiornikiem wodnym wspinaczka naprawdę się rozkręca, a procenty ledwo spadają poniżej 10％. Profil tutaj nie wydaje mi się do końca właściwy. Niestety panuje tam dość duży ruch, co czyni wspinaczkę nieco mniej przyjemną.
Kiedy dotrzesz na szczyt, naprawdę nie ma wiele do zobaczenia poza tym, że widzisz coraz mniejsze lodowce.
Een zware beklimming die tot aan het stuwmeer vooral onregelmatig verloopt. Grotendeels makkelijk lopende stukken afgewisseld met wat steilere stukken. Voor het stuwmeer doemt het eerste bord "Kehre 29" op. Er volgen dus nog 28 haarspeldbochten.
Na het stuwmeer begint de klim pas echt los te barsten met percentages die vrijwel niet onder de 10％ komen. Het profiel hier lijkt mij niet geheel juist. Helaas is er best veel verkeer dat de klim wat minder aangenaam maakt.
Als je bovenkomt is er eigenlijk niet veel te zien buiten het feit dat je ziet de gletsjers steeds kleiner worden.
Fajny podjazd, żeby przyzwyczaić się do podjazdów w okolicy. Pierwsze 20 kilometrów jest do zrobienia, kilka małych odcinków, które wznoszą się wartko. Ostatnie dziesięć kilometrów jest jednak bardzo ciężkie. Szkoda, że na ostatnim kilometrze na drodze jest spory ruch robotniczy. Nawierzchnia drogi w górę jest w porządku, w zjeździe należy uważać, ponieważ są tam ładne pęknięcia.
Mooie beklimming om te wennen aan de klimmen in de omgeving. De eerste twintig kilometer zijn goed te doen, een paar kleine stukjes die stevig stijgen. De laatste tien kilometer zijn echter zeer zwaar. Jammer dat er aardig wat werkverkeer in de laatste kilometer op de weg is. Wegdek omhoog is prima, in de afdaling goed oppassen aangezien er aardige scheuren in de weg zitten.
Wspaniała wspinaczka!Wystartowaliśmy w Feichten wcześnie rano(7.30). Z tego powodu brakuje ci 400 hm. Nie uznał pierwszej części od Prutza za szczególną. Weź światło z tyłu dla niektórych tuneli. Z Feichten ładnie podjeżdżasz na pierwszą część. To przygotowuje cię do odcinka do zbiornika. Na każdym ostrym zakręcie jest znak. Więc w Kehre 29 naprawdę się zaczyna. Przyjeżdżając nad zbiornik wodny, podziwiamy widok na to piękne jezioro. Stąd jedzie się 5 kilometrów łagodnie wzdłuż jeziora (lewa strona). Miniesz tu kilka wodospadów. Po zbiorniku wodnym naprawdę się zaczyna. W tym czasie prawie żaden ruch nie idzie w górę. W ostatniej części pracowali. Ostatnie zakręty są nieco wolniejsze. Na koniec, na szczycie 2750 m, przed zejściem można zjeść duży kawałek ciasta z kawą. Uwaga podczas zjazdów pojawił się grys na drodze, na której prowadzone są prace. W pozostałych przypadkach nawierzchnia drogi jest idealna. Jedynie odcinek drogi wzdłuż zbiornika jest nieco mniejszy. Rowerzystów spotkałem tylko podczas zjazdu. Jeśli więc lubisz ciszę i spokój, wybierz się wcześniej. Widziałem wiele Murmeltierów i krów leżących czasem na jezdni. Zdecydowanie polecam tę wspinaczkę. Piękna przyroda w pięknym krajobrazie lodowca.
Prachtige beklimming!Wij zijn we gestart in Feichten vroeg in de ochtend(7.30 uur). Je mist hierdoor wel 400 hm. Vond eerste stuk vanuit Prutz niet heel bijzonder. Neem licht achter mee voor een aantal tunnels. Vanuit Feichten fiets je het eerste stuk lekker omhoog. Hierdoor ben je klaar voor het stuk naar het stuwmeer. In elke haarspeld bocht staat een bord. Bij Kehre 29 gaat het dus echt beginnen. Bij het stuwmeer aangekomen geniet je van het uitzicht over dit prachtig stuwmeer. Vanaf hier fiets je 5 kilometer rustig langs het meer(linkerzijde). Je komt hier langs verschillende watervallen. Na het stuwmeer begint het echt. Er gaat op dit tijdstip bijna geen verkeer omhoog. Het laatste gedeelte waren ze bezig met werkzaamheden. De laatste bochten volgens elkaar wat minder snel op. Uiteindelijk kun je op de top 2750 meter lekker genieten van een groot stuk gebak met koffie voordat je afdaalt. Oppassen tijdens afdalen lag er gruis op de weg waar werkzaamheden plaats vinden. Verder is het wegdek perfect. Alleen Stuk wegdek langs stuwmeer is iets minder. Wielrenners kwam ik enkel tegen tijdens mijn afdaling tegen. Houd je dus van rust ga dan vroeg. Ik heb veel Murmeltiers gezien en de koeien liggen soms op de rijbaan. Ik raad deze klim zeker aan. Prachtige natuur in een mooi gletscherlandschap.
Co za (b)uczta! Miałem wiele przygód na rowerze, ale ta trafia do pierwszej dziesiątki. Wspinaczka jest długa, a podejście luźne. Uwielbiam Alpy i krajobrazy, drogi są dobre, a ludzie przyjaźni. Jeśli potrzebujesz przetestować nogi na dwucyfrowych podjazdach, to jest to miejsce, w którym powinieneś być. Ostatni odcinek przed zbiornikiem wodnym pozwala przez chwilę poczuć, jak wygląda jazda pod górę. Widoki na jezioro i wokół niego są bajeczne. Jeździ się wzdłuż niej do woli, a w czerwcu można jeszcze spotkać wiele wodospadów roztopowych. Ale potem ostatnie sześć kilometrów zapowiada się samo i śmiech zanika.
Nie jesteśmy Chrisem Froome'em czy Pantanim, a wskazówka, że jeden kilogram mniej to 10 kilogramów więcej łatwości jest tu z pewnością na miejscu. Ale widoki, zakręty i spokój dodają energii. Pchnąć Cię na szczyt, a gdy już tam dotrzesz jest ten wieczny śnieg i świeże powietrze. Zjedz coś na dużym tarasie i wyrzuć z siebie parę przed zjazdem, który jest bardziej niż porywający.
Nieznane dla wielu, dla wielu potknięcie, ale uczta dla tych, którzy dotrą na szczyt.
Wat een (b)feest! Ik heb al veel avonturen beleefd op de fiets, maar deze gaat in de top 10. De klim is lang en de aanloop is relaxt. Ik houd van de Alpen en het landschap, de wegen zijn goed en de mensen vriendelijk. Als je de benen moet gaan testen met dubbele cijfers dan zit je hier goed. Het laatste stuk voor het stuwmeer laat je even voelen wat omhoog fietsen is. Het uitzicht op en rond het meer is fabeltastisch. Je rijdt op je gemak erlangs en in juni zijn er nog veel smeltwater watervallen. Maar dan, de laatste 6 kilometer kondigen zich aan en het lachen zal je vergaan.
We zijn geen Chris Froome of Pantani over het algemeen en de tip een kilo minder is 10 kilo meer gemak is hier zeker aan de orde. Maar de uitzichten de bochten en de rust geven je energie. Pushen je naar de top en als je er bent is er die eeuwige sneeuw en frisse lucht. Even wat eten op het grote terras en even stoom aflaten voor een afdaling die meer dan enerverend is.
Bij velen onbekend, voor velen een struikelblok maar voor diegenen die boven komen een feest.
Bardzo fajna wspinaczka, szczególnie druga część po zbiorniku wodnym. Na samym szczycie niestety widok jest całkowicie zabity przez złośliwą stację narciarską. Ale i tak gorąco polecam!
Heel mooie klim, zeker het tweede gedeelte na het stuwmeer. Helemaal boven wordt het zicht jammer genoeg helemaal om zeep geholpen door een spuuglelijk skistation. Maar toch zeker een aanrader!
Od Prutz zaczyna się niespełna 40-kilometrowa wspinaczka. Pierwsze kilometry charakteryzują się fałszywym płaskim terenem z okazjonalnym stromym odcinkiem. Przez kilometry jedzie się na rowerze przez piękną przyrodę z wodospadami i zielonymi łąkami. Po minięciu pięknego zbiornika wodnego, który przy okazji można objechać rowerem, zaczyna się trudna wspinaczka. Następuje dobre dziesięć kilometrów, z czego szczególnie liczą się kilometry powyżej linii drzew. Co więcej, ostatnie kilometry tej super wspinaczki są najtrudniejsze, więc szczyt osiąga się po prawdziwym wysiłku. Jednak widoki w tym miejscu są niezapomniane!
Vanuit Prutz start de beklimming van net geen 40km lang. De eerste kilometers typeren zich als vals plat met af en toe een steile sectie. Kilometers lang fiets je door prachtige natuur met watervalletjes en groene weides. Eens voorbij het prachtig stuwmeer, waar je overigens rond kan fietsen, begint het stevige klimwerk. Er volgen nog een dikke tien kilometers, waarvan vooral de kilometers boven de boomgrens kunnen tellen. De allerlaatste kilometers op deze superklim zijn bovendien de zwaarste, dus de top bereik je na een ware slijtageslag. Het uitzicht is hier echter onvergetelijk!
Polecam tę wspinaczkę.
Start z Prutza jest do zrobienia z 10+ ％ tu i tam, ale średnio mniej niż 5％. Z odpowiednio nazwanej miejscowości Platz, trasa aż do podnóża gletscherstrasse jest prawie płaska. Od bramek poboru opłat (darmowych dla rowerzystów) zaczyna się prawdziwa wspinaczka. Najpierw jednostajnie do zbiornika wodnego, potem znowu krótko płasko wzdłuż zbiornika wodnego, co pozwala się zregenerować, po czym droga wspina się z procentami około 10％ do szczytu u stóp lodowca na wysokości 2750m. Zakręty są ponumerowane, więc można odliczać czas do szczytu. Widok na szczyt jest piękniejszy niż na samym szczycie.
Jeśli zaczniesz wcześnie, to w dolinie bez słońca jest jeszcze dość chłodno, ale jak już wejdziesz na gletscherstrasse to jest ciepło.
Od Prutz w górę jedzie się drogą przelotową, więc jest dość ruchliwa, od bramek poboru opłat przez kilka km jest jakiś ruch roboczy, ale potem są już tylko turyści w drodze w górę/dół. Motocykle od czasu do czasu przelatują koło uszu. Na zejście zabierz coś, co Cię rozgrzeje.
Podsumowując, gorąco polecam!
Aanrader deze klim.
Het begin vanuit Prutz is goed te doen met her en der 10+ ％ maar gemiddeld minder dan 5％. Vanaf het passend genoemde plaatsje Platz is de route tot aan de voet van de gletscherstrasse nagenoeg vlak. Vanaf de tolpoortjes (voor fietsers vrij) begint de echte klim. Eerst gestaag omhoog naar het stuwmeer, dan is het langs het stuwmeer weer kortdurende vlak, zodat je kunt herstellen, waarna de weg met percentages van rond de 10％ omhoog klimt naar zijn hoogtepunt aan de voet van de gletsjer op 2750m. De haarspeldbochten zijn genummerd zodat je af kunt tellen tot de top. Het uitzicht naar de top is mooier dan op de top zelf.
Als je vroeg begint is het in het dal nog vrij fris zonder de zon, maar eenmaal op de gletscherstrasse is het warm.
Vanaf Prutz omhoog fiets je aan een doorgaande weg en is het dus vrij druk, vanaf de tolpoortjes is het er paar km nog wat werkverkeer, maar daarna zijn er alleen nog maar toeristen opweg naar boven/beneden. De motoren vliegen je wel af en toe om de oren. Neem voor de afdaling iets mee om je warm te houden.
Al met al een aanrader!
| 7 km/h | 05:30:33 |
| 11 km/h | 03:30:21 |
| 15 km/h | 02:34:15 |
| 19 km/h | 02:01:47 |
