Geldenberg z Kleve

Kolejny ukryty klejnot! Zjazd jest jednak niebezpieczny, ponieważ w asfalcie jest sporo dziur, których nie widać zbyt dobrze.

Piękna wspinaczka z bardzo umiarkowanym pasem asfaltu jako dywanem. Z drugiej strony, w najwcześniejszych i ostatnich godzinach ze światłem słonecznym, las wygląda jak z bajki. Osobiście podoba mi się bardziej niż Kartenspielerweg.

Bardzo przyjemna wspinaczka. Jak wspomniano wcześniej, asfalt jest kiepski na początku, ale poprawia się wraz z postępem wspinaczki. Po pokonaniu stromej części wydaje się, że jest się na szczycie, ale potem pojawia się słaby zakręt, na którym przez chwilę trwa wspinaczka. Da się to jednak zrobić na rowerze szutrowym!

Dość stroma prosta w Reichswaldzie na opuszczonej typowej Foersterweg. Asfalt przed rozpoczęciem wspinaczki jest rzeczywiście bardzo zły, ale można go w miarę dobrze objechać slalomem. Wręcz przeciwnie, gdy zaczyna się wspinaczka, asfalt jest wystarczającej jakości. Ta strona wzniesienia ma więcej punktów wspinaczkowych, ponieważ ma nieco bardziej strome odcinki. Jednak uważam, że druga strona jest o wiele ładniejsza z kilkoma ładnymi zakrętami w niej. Tuż po zjeździe, przez kilkaset metrów nawierzchnia drogi zmienia się w szuter o drobnej jakości.

4-gwiazdkowa wspinaczka, ale niestety nawierzchnia drogi naprawdę się pogorszyła. Ta część wspinaczki jest możliwa do pokonania na rowerze szosowym, ale zdecydowanie nie jest wygodna. Nie zjeżdżaj na rowerze szosowym (lub bądź bardzo, bardzo ostrożny) po drugiej stronie, ponieważ uderzysz w sekcję bardzo luźnego żwiru przy pełnej prędkości...