De bewoners aan de Voie des Chars hebben een geweldig uitzicht over de vallei van de Vesdre, maar kunnen moeilijk genieten door de hijgende wielrenners die op het randje van hun kunnen deze straat willen bedwingen. De Voie des Chars bij Chaudfontaine is namelijk een absolute killer van een kuitenbijter met gruwelijke percentages.
Volg op de weg bij het water in Chaudfontaine de afslag richting Ninane, hier start de beklimming direct. De eerste 200 meter is warmdraaien, daarna gaat deze onstuimige beklimming echt los. Even tikt de beklimming zelfs 22% aan. Langs de heuvel en de huizen golft de weg onder zure melk veroorzakende stijgingspercentages naar boven. Aangekomen in Ninane is de slachtpartij over. Als je het nog kunt navertellen tenminste.
Straatnaam: Voie des Chars
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Een klim die ik goed ken: de persoon die me mijn huidige fiets verkocht heeft woont vlak naast me. Om de fiets (en zijn versnellingen) te testen, had ik de Voie des Chars en de Fond des Cris gereden, beide twee keer. Hij heeft de test glansrijk doorstaan :-)
Une montée que je connais bien : la personne qui m'a vendu mon vélo actuel habite juste à côté. Pour tester le vélo en question (et ses braquets), j'avais enchaîné la Voie des Chars ainsi que le Fond des Cris, chacun deux fois. Il a brillamment passé le test :-)
Mooie herinneringen aan deze klim, een keer gereden tijdens een KlimClassic; Na jaar liepen alle routes om de heuvel heen, Cote de Ninane. Dit misschien omdat de klim voor veel fietsers teveel van het goede is? Of omdat er een bord staat dat je er eigenlijk niet meer in mag?
Vanuit Chaudfontaine draai je richting Ninane en na 200 meter moeten we linksaf.... het bord 18% is niet overdreven, 22% komt ook voorbij op je computer.
Mijn kennismaking was in de Klimclassic van 2016, mijn fietsmaat ( 120 kg) reed mee ter voorbereiding van zijn Ventoux avontuur later dat jaar. Veel rijders gingen aan de wandel en ik ben bijna 1 kilometer op de trappers naar boven gezwoegd. Boven even bijkomen en wachten op mijn maat. Na ruim 15 minuten komt hij aanlopen met zijn fiets aan de hand. Hij steekt de straat over als hij me ziet en zegt; als dit zo blijft ga ik niet die berg op, zeker weten.
Als je dan weer opstapt en je weg vervolgd komt er langzaam een gevoel van trots; je hebt het toch maar gedaan.
Echte kuitenbijter. Begint steil en dat gaat heel lang zo door... Asfalt nieuw. Niet echt mooie uitzichten over de vallei, voornamelijk tussen huizen en wat bomen, niet dat je veel energie over hebt om van een uitzicht te genieten. Daarna wel wat meer uitzicht over groene heuvels. Zo langs de Vesdre vallei zijn er nog veel meer van dit soort kuitenbijters; mooi voor een dagje afzien...
Vandaag voor het eerst deze klim gedaan. Deze klim moet je echt eens gedaan hebben. Top wegdek, mooi stuk tussen de huizen en daarna een stukje tussen de bomen. Zit gelijk een erg steil stuk aan het begin (ik schat in ronde 18%), daarna een stuk rond of net boven de 10%, dat voelt heerlijk na dit steile stuk, maar echt bijkomen kun je hier niet. Daarna ligt er nog een muur te wachten (volgens mij zit hier het stukje 22%). Daarna nog een paar honderd meter rond de 10%, doet genoeg pijn na het tweede steile stuk. Met een kleine 90kg schoon aan de haak, trapte ik hier gemiddeld 350W om een beetje normaal boven te komen (iets boven de 10km/h). Deze beklimming heb ik de rest van de dag gevoeld.
Gisteren deze klim toch nog maar eens gedaan na de Klim Classic.
Een wereld van verschil of je met 100 man tegelijk de berg opgaat of zoals gisteren helemaal alleen, geen fietser of auto gezien, heerijk.
Maar desalniettemin blijft het een zware knoeperd van een klim.
Vandaag was ik lekker aan het verdwalen bij chaudfontaine toen ik per ongeluk deze klim tegen kwam. Eerst maar even de col de ninane afgedaald want die heeft hetzelfde startpunt, en ik wist dat die minder steil zou zijn. En beginnen maar...
Hij was pittig, dat zeker, maar minder zwaar dan ik had verwacht. Hou je ademhaling gewoon onder controle en ZORG VOOR LAGE VERSNELLINGEN (dat schijnt niet zo populair te zijn) en dan kom je wel boven.
Op 5 mei 'mocht' ik ook deze killer beklimmen tijdens de klimclassic. Wat een fantastische ervaring!! Op het stukje waar je de 22% aantikt, kwam het voorwiel los, zoveel kracht moest ik zetten. Maar afstappen...? No Way!! Op deze manier wordt de Cauberg steeds makkelijker. Ik zeg: "Voie des Chars, tot volgend jaar!"
Jup!! Klimclassic kreeg zijn vorm onder andere door deze!! Gelukkig zat hij vroeg in het parcours!! Wat een killer!!
Vandaag tijdens de Klimclassic het genoegen gehad de limiet van mijn fysieke vermogen te mogen opzoeken. Het verraderlijke is dat je redelijk aan het begin een pittig stuk krijgt, waar je je al begint af te vragen wat je bezielt om hier met een fiets naar boven te gaan. Daarna wordt het even iets 'vlakker'. En net als je denkt dat je er goed mee wegkomt, heb je het steilste stuk nog tegoed. Op een gegeven was het zo steil, dat ik even met het voorwiel loskwam. Gewoon omdat je met een uiterste inspanning om maar niet af te hoeven stappen, van ellende aan het stuur begint te trekken. Toen ik boven was, had ik het gevoel dat ik getroffen was door een sloopkogel. De bewoners hebben vandaag een hoop leed gezien
Ook ik mocht vandaag tijdens de Klim Classic deze moordenaar beklimmen...
Alles behalve leuk, ieder meter!
Blij dat ik boven was, maar daar was ook alles mee gezegd.
Een volgende keer rijd ik nog liever 50km om dan hier omhoog.
Ook ik heb deze vandaag tijd de KlimClassic bedwongen, afzien maar zo heerlijk wanneer je het fietsend hebt gehaald !!
Vandaag deze hufter bedwongen in de KlimClassic. Wat een ellende! Blij dat ik hem fietsend bovenkwam. De rest van de dag bleef ik hem voelen. Echt een schitterende klim!
Zwaar stuk! Je wordt niet uitgelachen, maar de bewoners kijken je wel met een soort 'big smile' aan als naar boven harkt.
Gister gefietst op maagdelijk schoon nieuw asfalt. Na de eerste 200 meter kun je even aanzetten voordat je een zwarte muur voor je ziet. Dan moet je na de bocht naar rechts nog een 200 meter aanzetten. Aan het einde komt het verkeer meteen van links en rechts. Boven bij de kerk een kruisje slaan en jezelf complimenteren.
Vandaag gefietst, vorig jaar gemist op onze SM route vanwege wegwerkzaamheden.
Maar nu dus wel gehad, echt een zware klim, de weg was nog steeds niet helemaal af.
De laatste ± 100 m nog Strade Bianchi grove kiezel en de rest van de klim moet nog worden voorzien van een laatste asfaltlaag. Maar als je bijna boven bent, ben je zo blij dat dat stuk kiezelpad niet boeit.
Voor de steile helling fanaten verplichte kost deze klim.
7 km/u | 00:11:17 |
11 km/u | 00:07:11 |
15 km/u | 00:05:16 |
19 km/u | 00:04:09 |