Passo Giovo / Jaufenpass vanuit Casateia

Uitzicht met kersentaart

Officieel begint de klim iets voor het dorpje Gasteig/Casateia, maar mensen die 'm al eens gefietst hebben, weten dat de weg pas na de rotonde in het dorp begint te stijgen. Nog niet vervelend, maar een paar procent, maar de benen voelen wel dat er iets gebeurt. Bij de tweesplitsing hou je rechts aan richting Merano, de bordjes met Jaufenpass erop staan hier overigens ook goed zichtbaar langs de kant. Er staat '15' achter, en uiteraard besef je dat dit om kilometers gaat en dat je het komende uur wel aan het klimmen bent. Ben je iemand die houdt van zeer stabiele stijgingspercentages, dan ga je erg genieten van dat uur. De Jaufenpass (we houden maar de Duitse naam aan, die de locals het liefst ook gebruiken) is namelijk een weg die vrijwel continu ergens tussen de 7 en 8 procent stijgt.

Het grootste gedeelte van de weg bevindt zich in het bos, met slechts hier en daar de gelegenheid om verder weg te kijken en te genieten van de bergen om je heen. Het is een vrij rustige pas, met in sommige bochten met bordjes aangegeven bij welke haarspeldbocht je bent. Schenk hier niet te veel aandacht aan, de lokale autoriteiten zijn nogal inconsequent in hun inschatting of iets wel of niet een haarspeldbocht is, dus je zult de bordjes zonder enige regelmaat en vrij sporadisch tegenkomen. De hoogte is ook aangegeven op de bordjes, dat is wel prettig. Ergens halverwege de klim fiets je door het dorpje Kalch/Calice. De weg vlakt hier niet of nauwelijks af, dus stug doordraaien is het devies. Vrijwel meteen na het dorp fiets je het bos weer in.

Het mooiste moment van deze klim komt op ongeveer drie kilometer onder de top, als je een bocht om rijdt en je jezelf ineens boven de boomgrens vindt. Een prachtig panorama over de resterende kilometers ontvouwt zich hier en als je hier stuk zit, krijg je nieuwe energie omdat je de top kunt zien liggen. Ergens op dat laatste gedeelte ga je jezelf waarschijnlijk tegenkomen, omdat drie kilometer nog steeds een aardig eind is en de weg bovenaan juist steiler wordt: jawel, het is hier 8,5%! Niet lekker als je een diesel bent en je je benen ingesteld had op 7,5%. Alternatief is dat je jezelf in het bos enigszins hebt gespaard en je die laatste open kilometers volledig leeg kunt trekken. Met een uitstekend zicht op eventuele fietsvrienden die voor je uit rijden, heb je alle kans om ze op dit stuk nog in te halen.

De pashoogte is op een merkwaardige manier dóór het laatste stukje van de bergkam gelegd, dat geeft een apart beeld als je boven komt. Het zorgt ervoor dat de pashoogte zich net op 2094 meter hoogte bevindt. Voor de segmentjagers: zorg dat je doorfietst tot waar de weg weer begint te dalen. Hier bevindt zich ook een restaurant met een spectaculair uitzicht over het dal waar je straks in de afdaling doorheen gaat denderen. Tip: bestel hier zeker een stuk kersentaart, de porties zijn minstens even spectaculair als het uitzicht.

Straatnaam: SS44