| Mooi landschap |
| Verborgen juweeltje |
| 3 haarspeldbochten |
| #15 zwaarste beklimming van Nieuw-Aquitanië |
| #33 meeste hoogtemeters van Nieuw-Aquitanië |
| #37 langste beklimming van Nieuw-Aquitanië |
Mont Artzamendi vanuit Laxia is een beklimming in de regio Franse Pyreneeën. Hij is 10.9 kilometer lang en overbrugt 864 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 7.9%. Daarmee scoort deze klim 985 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 910 meter hoogte. Gebruikers van climbfinder deelden 8 reviews over deze beklimming en hebben 18 foto's geüpload.
Straatnamen: Poutchouenia Marthiarenia, Erguisaray Nafarotce & Beandotce
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Doorgaan met Apple
Aanmelden met e-mail
Deze klim is een ervaring op zich. We deden hem tijdens een fietstocht en lieten de zadeltas achter op een talud aan de voet, wat maar goed was ook, want ik weet niet of we' daarmee de top hadden gehaald.
Beestachtig, gewelddadig, onmenselijk
Cette montée est une expérience à elle seule. Faite lors d'un biketrip, on a laissé la sacoche de selle dans un talus au pied et on a bien fait, je ne sais pas si on serait arrivé en haut avec.
Bestial, violent, inhumain
Begin in de vallei langs de Nive. Dan wordt het zwaarder met een aantal aanvallen de hele weg (meer als 12/13％ of zelfs meer met minidalingen of herhalingen) het einde is erg zwaar over de laatste 4 km, met een mini-herstel (replat) in het midden op de Mehatze-pas.
Début dans la vallée le long de la Nive. Ensuite ça se corse avec des coups de cul tout le long. (Plutôt 12/13％ voir plus avec des mini descentes ou repla) la fin est très dure sur les 4 derniers km, avec une mini recup (replat) au milieu au col de Mehatze
Zeer veeleisende klim op sommige stukken en op de laatste 4 km.
Prachtig panoramisch uitzicht vanaf de top. De omleidingen meer dan waard
Montée très exigeante sur certaines portions ainsi que sur les 4 derniers kms.
Vue panoramique splendide au sommet. Ça vaut le détour
Komend vanuit Espelette begon ik met de Col de Légarré als hors d'oeuvre. Samen met de Mont Artzamendi zijn ze typerend voor Baskenland: steil en heftig. Voor mij is Artzamendi veel zwaarder dan Ventoux of Tourmalet. Ik heb (op de zwaarste hellingen) gezworen dat ik het nooit meer zou doen🤣...
De vorige commentaren zijn helemaal correct,
Aan de andere kant, wat een prachtige klim op dit prachtige Baskische weggetje, om nog maar te zwijgen over de afdaling naar Pas de Roland.
Venant d'Espelette j'ai commencé par le col de Légarré en hors d'oeuvre. Avec le Mont Artzamendi, ils sont typiques du Pays Basque: abruptes et violents. Artzamendi est, pour moi, bien plus dur que le Ventoux ou le Tourmalet. J’ai juré( dans les pentes les plus sévères) ne jamais le refaire🤣...
Les commentaires précédents sont tout à fait exacts,
Par contre , quelle belle ascension sur cette magnifique petite route basque, sans parler de la descente vers le Pas de Roland.
Dit is een echte beestachtige beklimming. Ik reed hem deze zomer. Let op in het begin waar het erg bosrijk en smal is. De laatste 4km lopen tegen gemiddeld 13％ op. Er zijn lange stukken zonder rust met honderden meters aan meer dan 15％. Het enige doel is hier eigenlijk bovengeraken. Let op in de afdaling en zorg dat je remmen werken!
Dit is werkelijk mijn favoriete omgeving. Man, wat is het hier ongelooflijk mooi. En inderdaad...het is klimmen, klimmen en nog meer klimmen. Ik kan me nog geode herinneren dat ik deze klim reed. Het was de dag nadat Tom Dumoulin zijn tijdrit won in Espelette voor de Tour van 2018.
Ik had een kort rondje uitgezet met deze klim erin terwijl mijn gezin lekker verkoeling zocht in het meer. Het is een smalle weg en het verbaasde mij nog hoe druk het daar was. Zelfs wat hoger op de berg zitten nog een aantal restaurants waar de terrassen vol zaten.
Wat ik heel frustrerend vond, was dat er nog een aantal stukjes dalen inzaten, terwijl het de hele tijd flink aanpoten is om omhoog te rijden. Op de terugweg bleken die stukjes dalen ook gewoon omhoog te gaan. Dat geeft je een idee hoe steil de rest is. ;-)
Aan het einde ben ik rechtsaf gegaan naar de Col des Veaux. Zeker zo steil. Daar wilde ik afdalen om zo weer naar het meer te rijden, maar dat ging niet. Op zijn Frans hield eindigde het asfalt op het terras van een restaurant en achter het restaurant ging de weg wel verder maar onverhard en niet begaanbaar voor mijn racefiets. Dus dezelfde weg terug en halverwege een andere klim gepakt om weer uit het dal te komen.
Prachtig, maar loodzwaar.
Erg mooie klim, maar erg moeilijk om niet aan een been gegeven te worden. Voor ervaren klimmers. Vermijd drukke dagen, veel verkeer, smalle weg.
Très jolie montée mais très difficile à ne pas confier entre n'importe quelle jambe. Pour grimpeur confirmé. Évitez les jours de grande affluence, beaucoup de circulation route étroite.
Is het een aanrader? Dat ligt er aan waar je van houdt. Houd je van lange steile bergen (zoals de Angliru) dan kun je hier geweldig tekeer gaan. De aanloop over de Pas de Roland is werkelijk 'stunning', de eerste km's door het bos, langs de rivier gaan op en af over smalle wegen (asfalt is dik in orde). Maar dan; zodra je in 'the open' komt beging de ellende (voor mij dan toch). Continue stijgingspercentages boven de 15％ (volgens mijn Garmin). Echt harken, geen moment verpozing. De weg eindigt bij een radiostation (geen terrasje helaas ). Dus omdraaien en afdalen. Maar pas op, de weg is erg smal en onoverzichtelijk in het bos. Het zal geen verbazing wekken dat er niet zo heel veel 'Stravisten' deze klim doen (568 slechts). Het uitzicht is fenomenaal maar of dat het waard is?
| 7 km/u | 01:33:12 |
| 11 km/u | 00:59:19 |
| 15 km/u | 00:43:30 |
| 19 km/u | 00:34:20 |
