Col de Spandelles vanuit Las Ganques

De klim start net voorbij een onooglijk dorpje met de naam Ferrières, midden in het Parque national des Pyrenèes.. Je zit nog volop in de wondermooie afdaling van zijn meer bekende buur, de col du Soulor als het een paar honderd meter voorbij het laatste huis schuin rechts de D602 meteen bergop gaat. Je moet dus terugschakelen en onmiddellijk vol aan de bak. Daar wordt je toch wel even koud gepakt en is die overgang toch wel een brutale aanslag op je kuiten en dijen. De weg was in 2014 van matige kwaliteit maar goed berijdbaar. Ondertussen werd hij heraangelegd want, voor het eerst in de geschiedenis passeert de Tourkaravaan er in 2022 tijdens de 18de etappe, na de Aubisque en voor Hautacam. Hij is ook zeer smal, maar buiten de enkele lokale bewoners en een eventueel verdwaalde toerist komt er niemand. Nooit reed ik een col op die stiller was dan deze. Op de hele klim zag ik, net als op een vroegere beklimming vanuit Argelès niet een auto. Het enige wat je hoort zijn fluitende vogels en het klaterende beekje. De weg slingert met een vijftiental haarspeldbochten over de totale afstand tot de top op 1378m hoogte. En Hoe hoger je klimt, hoe mooier het zicht wordt op de “cirque du Litor” en het hotel-restaurant op de top van een nog bekendere buur, de col d’Aubisque. Hij die boven komt met een lege drinkbus is eraan voor de moeite want, je vindt er niets buiten een horde vervelende vliegen. Het uitzicht daarentegen is prachtig. De afzink naar Argelès was toen vrij gevaarlijk met gaten in de weg, los grind e.d. Ook die zijde zal ondertussen wel heraangelegd zijn. Ook de constante afwisseling tussen zon en schaduw is niet evident. Toch wel opletten. https://www.strava.com/activities/169872477

Het is een prachtige beklimming. De weg is pas voorzien van een nieuwe slijtlaag (grind) maar dat is bijna allemaal al vast gereden zodat er prima te fietsen is. Het is er smal, er kunnen geen auto's elkaar passeren zonder door het gras te gaan. Het is ook een heel onregelmatige klim. Stukken van 4％ worden gegarandeerd opgevolgd door stukken van 10 tot 12％. Dat maakt het een pittige beklimming van begin tot het einde. Als je op de openstukken achterom kijkt heb je een prachtig uitzicht over het dal met aan de andere kant nog de top van de aubisque. 2 Km voor de top heb je hier ook nog ruim de tijd on dit te bewonderen en recht naar beneden te kijken waar je vandaan komt. Tijdens de tocht hoor je overal de bellen van de koeien en de geiten in de bosjes. tijdens de één na laatste Km werd ik omringt door een kudde Geiten die op weg waren naar de boerderij vlak voor de laatste haarspeldbocht.

Voor mij onbekende klim waar ik toch diep in de reserve moest tasten. Had de Soulour en Aubisque al achter de kiezen en besloot via de Spandelles terug naar Argeles te gaan. Het is een prachtig, slingerende klim over een smalle weg met nauwelijks verkeer. Het was heet, het was lang en het was taai. In 51' minuten kunnen afleggen, maar het leuk uren te duren :). Wel prachtig uitzicht over vallei en andere indrukwekkende bergpartijen. Als je daar in de buurt bent een absolute must om te fietsen. Kijk uit met afdalen, slecht asfalt, ik lag die avond nog te stuiteren...