Paesaggi mozzafiato |
Gemme nascoste |
19 tornanti |
#37 salita più difficile della regione Nouvelle-Aquitaine |
#35 salite con il maggior dislivello nella regione Nouvelle-Aquitaine |
#48 salita più lunga della regione Nouvelle-Aquitaine |
Col de Spandelles da Las Ganques è una salita situata nella regione Pirenei francesi. Ha una lunghezza di 10.3 km, un dislivello di 858 metri e una pendenza media del 8.3%. La salita ottiene quindi 771 punti di difficoltà. Il punto più alto è a 1377 metri sul livello del mare. I membri della community Climbfinder hanno condiviso 8 esperienze su questa salita e hanno caricato 29 foto.
Nome della strada: Route du Spandelle
Benvenuto! Attiva il tuo account per condividere qualcosa. Troverai un' e-mail di conferma nella tua casella di posta elettronica.
Se vuoi caricare le tue foto, devi creare un account. Ci vorrà solo 1 minuto ed è completamente gratuito.
Si tratta di una salita incredibilmente bella che ho fatto in seguito a un errore di percorso. Sono sceso a Ferrieres da Soulor e dovevo tornare ad Argeles Gazost. È una salita tranquilla, ho visto un solo altro ciclista, su un asfalto perfetto e con una vista mozzafiato. La discesa è perfetta e ho pedalato a malapena per tornare in AG. Ne vale la pena!
This is an unbelievably good climb which I did as a result of a route error. I went down to Ferrieres from Soulor and needed to get back to Argeles Gazost. It is a quiet climb, I saw one other cyclist, on perfect tarmac and with stunning views. The descent is perfect and I barely pedalled back into AG. Well worth doing!
Pooh, una salita molto bella su una strada stretta e tranquilla. Ma piuttosto dura con il Soulor e l'Aubisque già nelle gambe. Niente da fare in cima e nessun posto dove bere.
Poeh, hele mooie klim op een smalle rustige weg. Maar behoorlijk pittig met de Soulor en Aubisque al in de benen. Niks te beleven aan de top en nergens een mogelijkheid om te drinken.
A seconda del luogo in cui si alloggia, questo percorso è un po' fuori mano e la soluzione migliore, oltre a partire da Arthez-d'Ansson, è scendere da (Aubisque-)Soulor (o fare prima l'altra estremità da Argelès-Gazost).
Tranquilla, ma faticosa, ancor più sotto il sole cocente. Come sempre da queste parti, greggi di mucche e asini - che non si spostano mai 😂 - e una cima deserta.
Depending on where you stay, this one is a little out of the way and your best option - besides starting somewhere near Arthez-d'Ansson - is to get down from the (Aubisque-)Soulor (or do the other end from Argelès-Gazost first).
Quiet, but hard, even more so under the scorching sun. As usual around here, flocks of cows and donkeys - they will never move out of the way 😂 - and a deserted summit.
Sotto la voce "una volta, ma mai più", bisogna spuntare questa morsa ai polpacci.
Il grande cartello del Tour de France ai piedi della salita ti mette completamente sulla strada sbagliata.
Massimo 9,7%, ma i primi 2 km vanno ben oltre la doppia cifra e lungo il percorso almeno tre volte abbiamo visto un cartello chilometrico con una media di 10%.
Questa salita è stata semplicemente brutale, senza quasi nessuna vista e inimmaginabile che una carovana del Tour sia passata di qui.
Beh, era sul percorso, diciamo.
Onder de noemer, eens maar nooit meer, deze kuitenbijter mogen afvinken.
Het grote bord van de Tour de France aan de voet van de klim, zet je volledig op het verkeerde been.
Max 9,7% maar de eerste 2km gaan goed in de dubbele cijfers en onderweg zeker 3x een kilometerbord gezien met gemiddeld 10% erop.
Deze klim was gewoon bruut, met bijna geen uitzichten en niet voor te stellen dat hier een Tourkaravaan overheen is gegaan.
Tja, hij lag op de route zullen we maar zeggen.
Un colle molto bello, questo col de Spandelles. Più tranquillo dei grandi colli noti della zona, qualche auto sul percorso, qualche ciclista occasionale, una strada abbastanza stretta, un asfalto molto piacevole e stretto (sia nella salita da Ferrieres che nella discesa verso Argeles, probabilmente per gentile concessione del TDF dell'anno scorso), e ben fornito di cartelli chilometrici. Consigliata se si vuole pedalare in tranquillità e allo stesso tempo salire con velocità!
Superleuke col, deze col de Spandelles. Rustiger dan de grote bekende cols in de buurt, af en toe en auto onderweg, een enkele fietser, een vrij smalle weg, zeer prettig en strak asfalt (zowel de beklimming vanuit Ferrieres als de afdaling naar Argeles, waarschijnlijk met dank aan de TDF van vorig jaar), en netjes voorzien van kilometer borden. Aanrader voor als je in de rust wil fietsen en toch stevig wil klimmen!
La salita inizia poco dopo un brutto villaggio chiamato Ferrières, nel bel mezzo del Parque national des Pyrenèes. Si è ancora nel bel mezzo della splendida discesa del suo vicino più famoso, il col du Soulor, quando, qualche centinaio di metri dopo l'ultima casa in diagonale a destra della D602, la salita si fa subito impegnativa. Bisogna quindi scalare le marce e andare subito a tutta velocità. In questo caso si viene presi un po' di freddo e la transizione è un attacco brutale ai polpacci e alle cosce. Nel 2014, la strada era di qualità moderata ma percorribile. Da allora è stata ricostruita perché, per la prima volta nella storia, la carovana del Tour vi passerà nel 2022 durante la 18a tappa, dopo l'Aubisque e prima dell'Hautacam. È anche molto stretto, ma a parte i pochi abitanti del luogo e qualche possibile turista randagio, non ci passa nessuno. Non ho mai percorso una salita più tranquilla di questa. Per tutta la salita, come per la precedente salita da Argelès, non ho visto nemmeno un'auto. Si sentono solo i fischi degli uccelli e il gorgoglio del torrente. La strada si snoda con circa 15 tornanti sulla distanza totale fino alla vetta, a 1378 m di altitudine. E più si sale, più la vista diventa bella sul "cirque du Litor" e sull'hotel-ristorante in cima a un vicino ancora più famoso, il col d'Aubisque. Chi arriva in cima con una lattina vuota si sente in colpa perché, oltre a un'orda di mosche fastidiose, non troverà nulla. Il panorama, invece, è stupendo. La discesa verso Argelès era piuttosto pericolosa all'epoca, con buche nella strada, ghiaia smossa, ecc. Inoltre, la costante alternanza tra sole e ombra non è evidente. Fate attenzione.
De klim start net voorbij een onooglijk dorpje met de naam Ferrières, midden in het Parque national des Pyrenèes.. Je zit nog volop in de wondermooie afdaling van zijn meer bekende buur, de col du Soulor als het een paar honderd meter voorbij het laatste huis schuin rechts de D602 meteen bergop gaat. Je moet dus terugschakelen en onmiddellijk vol aan de bak. Daar wordt je toch wel even koud gepakt en is die overgang toch wel een brutale aanslag op je kuiten en dijen. De weg was in 2014 van matige kwaliteit maar goed berijdbaar. Ondertussen werd hij heraangelegd want, voor het eerst in de geschiedenis passeert de Tourkaravaan er in 2022 tijdens de 18de etappe, na de Aubisque en voor Hautacam. Hij is ook zeer smal, maar buiten de enkele lokale bewoners en een eventueel verdwaalde toerist komt er niemand. Nooit reed ik een col op die stiller was dan deze. Op de hele klim zag ik, net als op een vroegere beklimming vanuit Argelès niet een auto. Het enige wat je hoort zijn fluitende vogels en het klaterende beekje. De weg slingert met een vijftiental haarspeldbochten over de totale afstand tot de top op 1378m hoogte. En Hoe hoger je klimt, hoe mooier het zicht wordt op de “cirque du Litor” en het hotel-restaurant op de top van een nog bekendere buur, de col d’Aubisque. Hij die boven komt met een lege drinkbus is eraan voor de moeite want, je vindt er niets buiten een horde vervelende vliegen. Het uitzicht daarentegen is prachtig. De afzink naar Argelès was toen vrij gevaarlijk met gaten in de weg, los grind e.d. Ook die zijde zal ondertussen wel heraangelegd zijn. Ook de constante afwisseling tussen zon en schaduw is niet evident. Toch wel opletten.
È una bella salita. La strada ha appena ricevuto un nuovo strato d'usura (ghiaia), ma quasi tutta è stata percorsa in modo che si possa pedalare bene. È stretto, nessuna macchina può passare senza passare attraverso l'erba. È anche una salita molto irregolare. I pezzi da 4% sono garantiti per essere seguiti da pezzi da 10 a 12%. Questo rende la salita difficile dall'inizio alla fine. Se si guarda indietro sulle parti aperte si ha una bella vista sulla valle con la cima dell'Aubisque dall'altra parte. 2 km prima della cima, hai anche tutto il tempo per ammirare questo e guardare giù da dove sei venuto. Durante il viaggio si sentono ovunque le campane delle mucche e le capre nei cespugli. durante il penultimo Km sono stato circondato da un branco di capre che si dirigevano verso la fattoria poco prima dell'ultimo tornante.
Het is een prachtige beklimming. De weg is pas voorzien van een nieuwe slijtlaag (grind) maar dat is bijna allemaal al vast gereden zodat er prima te fietsen is. Het is er smal, er kunnen geen auto's elkaar passeren zonder door het gras te gaan. Het is ook een heel onregelmatige klim. Stukken van 4% worden gegarandeerd opgevolgd door stukken van 10 tot 12%. Dat maakt het een pittige beklimming van begin tot het einde. Als je op de openstukken achterom kijkt heb je een prachtig uitzicht over het dal met aan de andere kant nog de top van de aubisque. 2 Km voor de top heb je hier ook nog ruim de tijd on dit te bewonderen en recht naar beneden te kijken waar je vandaan komt. Tijdens de tocht hoor je overal de bellen van de koeien en de geiten in de bosjes. tijdens de één na laatste Km werd ik omringt door een kudde Geiten die op weg waren naar de boerderij vlak voor de laatste haarspeldbocht.
Una salita poco familiare per me, ma ho dovuto scavare a fondo nelle mie riserve. Avevo già fatto il Soulour e l'Aubisque e ho deciso di tornare ad Argeles attraverso le Spandelles. È una bella salita tortuosa su una strada stretta e poco trafficata. Faceva caldo, era lungo e duro. In 51' minuti ho potuto farlo, ma è stato divertente per ore :). Ma la vista sulla valle e su altre impressionanti montagne è fantastica. Se siete nelle vicinanze un must assoluto per andare in bicicletta. Attenzione alle discese, all'asfalto cattivo, stavo ancora rimbalzando quella notte...
Voor mij onbekende klim waar ik toch diep in de reserve moest tasten. Had de Soulour en Aubisque al achter de kiezen en besloot via de Spandelles terug naar Argeles te gaan. Het is een prachtig, slingerende klim over een smalle weg met nauwelijks verkeer. Het was heet, het was lang en het was taai. In 51' minuten kunnen afleggen, maar het leuk uren te duren :). Wel prachtig uitzicht over vallei en andere indrukwekkende bergpartijen. Als je daar in de buurt bent een absolute must om te fietsen. Kijk uit met afdalen, slecht asfalt, ik lag die avond nog te stuiteren...
7 km/h | 01:28:38 |
11 km/h | 00:56:24 |
15 km/h | 00:41:22 |
19 km/h | 00:32:39 |