Bergseweg vanuit Voerendaal

Rechttoe rechtaan omhoog langs de grote weg. In het begin even vervelend steil. Daarna blijft het nog lange tijd doorlopen met lange percentages. Zeker niet de moeite om hiervoor om te rijden.

Een paar bochten had deze klim een stuk leuker gemaakt maar die zijn er helaas vrijwel niet. Al met al een saaie klim die lang aanvoelt. Eerste deel (na het viaduct) is lekker aanzetten maar daarna is het lang uitfietsen, wel over perfect asfalt. Via Winthagen is een veel leukere manier om naar Ubachsberg te komen.

In de afdaling (die wel lekker is) staat een bord 15％. Dat is zwaar overdreven maar rem wel op tijd (er staat eerder ook een waarschuwingsbord om niet te hard te gaan) want vlak na het viaduct is een chicane in het fietspad.

Omhoog fietsend is er vooruit weinig uitzicht, maar achterom kijkend kan je héél ver kijken.

Één saaie rechte weg omhoog, er zijn vast leukere routes om op dit eindpunt te geraken en die zou ik dan van harte aanbevelen. Als afdaling is ie denk ik wel leuk om snelheid te maken.

Lange, toch wel lastige klim.
Lange rechte baan naar boven, die blijft gaan (niet goed voor de moraal).
Je bent blij dat je in het centrum van Ubachsberg komt, waar de top ligt.

Inmiddels is de bergseweg opnieuw ingericht. Het aparte fietspad is gebleven, maar nu ook geasfalteerd.

Vanaf de brug over de snelweg, rijd je op een apart fietspad (stoeptegels) aan beide kanten, soms tricky bij afdaling. Mooi alternatieve afdaling is de Geerweg van Colmont naar Winthagen.

Bergseweg was het decor van WK 1967 waar werd Eddie Merckx voor het eerst wereldkampioen werd.