| Salita famosa |
| Paesaggi mozzafiato |
| 48 tornanti |
| #43 salita più difficile della regione Italia |
| #53 salite con il maggior dislivello nella regione Europa |
| #57 salita più lunga della regione Alpi italiane |
Passo dello Stelvio è una salita situata nella regione Trentino-Alto Adige. Ha una lunghezza di 24.9 km, un dislivello di 1846 metri e una pendenza media del 7.4%. La salita ottiene quindi 1465 punti di difficoltà. Il punto più alto è a 2759 metri sul livello del mare. I membri della community Climbfinder hanno condiviso 128 esperienze su questa salita e hanno caricato 163 foto.
Nome della strada: Strado del Passo dello Stelvio
Benvenuto! Attiva il tuo account per condividere qualcosa. Troverai un' e-mail di conferma nella tua casella di posta elettronica.
Se vuoi caricare le tue foto, devi creare un account. Ci vorrà solo 1 minuto ed è completamente gratuito.
Continua con Google
Continua con Facebook
Continua con Apple
Iscriviti con email
Ho percorso la salita il 21 ottobre e c'era poco traffico, ma sono stato fortunato con il tempo.
I tornanti aiutano molto, così come i numerosi piccoli arrivi di tappa... le rampe nella parte bassa attraverso la foresta mi hanno davvero stancato. Ma in cima diventa molto più scorrevole.
Assicuratevi di portare guanti e una giacca/maniche per la discesa!
Ich bin den Anstieg am 21. Oktober gefahren und hatte nur sehr wenig Verkehr, dafür aber Glück mit dem Wetter.
Die Haarnadeln helfen sehr, wie viele kleine Etappenziele…die Rampen im unteren Teil durch den Wald haben mich echt geschafft. Aber oben wird es deutlich gleichmäßiger.
Unbedingt Handschuhe und Jacke / Ärmlinge mitnehmen für die Abfahrt!
Che bella salita in alta montagna! Semplicemente leggendaria. Una mecca del ciclismo.
48 tornanti, 24 km.da 3 a 7,5％ passaggi brevi a 12％,
L'inizio è una salita al primo villaggio, una volta superata la ravel e il tunnel; poi si entra in una zona più boscosa con le cime ripide già citate, e zone pianeggianti per finire, perché si sa che poi si paga se si accelera troppo....
In questo 15/10/2024, la neve è apparsa poco dopo i 2300m e il freddo non mi ha abbandonato (anche se ero ben equipaggiato) fino ai 2760m della vetta. Ho avuto anche la fortuna di incrociare 3 o 4 ciclisti e mountain bike...
Dopo di che, la discesa di 45 minuti è piacevole, ma bisogna essere concentrati ad ogni curva.
L'unico problema per me è stato il traffico in salita. In discesa, invece, non c'era molta gente e ho persino incrociato diversi veicoli.
In breve, un'esperienza da non perdere a metà stagione, prima che arrivi il freddo, o in primavera... perché probabilmente le strade sono molto trafficate in estate...
Quelle belle ascension en Haute Montagne ! Mythique...simplement. Un Haut Lieu du cyclisme.
48 épingles, 24km.3 à 7.5％ passages courts à 12％,
Le début est roulant jusqu'au premier village une fois le ravel et le tunnel passés ; ensuite on entre dans une zone plus forestière avec des pics de pente mentionnés plus haut, et des zones de replat pour s'achever car on sait qu'on va le payer après si on accélère trop...
En ce 15/10/2024, la neige est apparue après pile 2300m d'altitude et le froid ne m'a pas quitté (pourtant bien équipé) jusqu'au 2760m au sommet. J'ai même eu la chance de dépasser 3 ou 4 cyclos et VTT et VAE...
Ensuite, la redescente en 45min est plaisante, mais il faut être focus dans chaque virage.
Le seul hic, la circulation en montant, me concernant. Pas grand monde par contre sur la descente, j'ai même dépassé plusieurs véhicules.
En résumé, à faire absolument à la mi-saison avant les températures froides, ou au printemps...pour une question de fréquentation des routes probablement dense en été...
Salita bella e insolita per l'infinità di curve, la bella vista sul ghiacciaio e quella sul passo sovrastante. Ogni volta che si alza lo sguardo, sembra non esserci fine. Una salita da fare prima o poi.
L'aspetto negativo è che tutti salgono. È così affollato.
In cima al passo è un carnevale.
Mooie en bijzondere beklimming door het oneindig aantal bochten, het mooie zicht op de gletsjer en het zicht op de pas boven. Telkens wanneer je naar boven kijkt lijkt er geen einde aan te komen. Een beklimming die je ooit moet doen.
Het nadeel is dat iedereen omhoog gaat. Het is er zo druk.
Bovenop de pas is het een kermis.
Una bella salita. L'ho fatta partendo da Nauders (Austria). Molto traffico (auto, moto e ciclisti) sulla pista. Poi è scesa a Bormio e poi è risalita. La salita da Bormio è molto meno dura e più bella. Via discesa Umbrailpass per tornare a Nauders.
Mooie klim. Heb deze gedaan vanuit Nauders (Oostenrijk). Veel verkeer (auto’s, motoren en fietsers) op de baan. Hierna afdaling gedaan naar Bormio en vervolgens terug naar boven. Klim vanuit Bormio is een stuk minder zwaar en eigenlijk mooier. Via afdaling Umbrailpass terug naar Nauders.
Magnifica salita con tutti i suoi tornanti, splendidi panorami lungo tutto il percorso, l'unico inconveniente è il traffico con molti motociclisti.
Magnifique montée avec tous les lacets, des vue splendide toute la montée, seul bémol c est le trafic avec beaucoup de motards
Una salita da non perdere. Non è così ripida, quindi facile da affrontare in una sola volta. Ricordate di munirvi di giacca e guanti per la discesa, perché è veloce ed è facile avere molto freddo a queste altitudini.
Bucket list climb. Not so steep, so easy to manage on 1 go. Remember to get jacket and gloves for descent, because it is fast and it is easy to get really cold on such altitudes.
Sono salito durante lo Stelvio Bike Day, quindi non posso commentare il traffico.
La strada ha un asfalto decente (almeno per la salita, visto che sono sceso dal versante svizzero che, come sempre, ha un asfalto in ottime condizioni).
Inizia vicino a un fiume su una pista ciclabile e prosegue attraverso un bosco. Man mano che si sale, gli alberi scompaiono e si possono vedere in lontananza le ultime 48 curve della salita, come se fossero scolpite nella montagna. È senza dubbio uno spettacolo fantastico sia durante la salita che una volta raggiunta la cima.
A sinistra si vedono le cime alpine innevate che si possono attraversare solo con questo immenso passo alto.
La cima è un po' brutta perché è piena di tende.
Durante la salita si può trovare ristoro a Trafoi (appena passato il paese c'è anche una fontana), a Weissen Knott o a Franzeshöhe. È importante saperlo perché la salita è molto lunga.
In termini di difficoltà, è importante trovare un ritmo che possa essere mantenuto per tutta la salita, tenendo anche presente che con l'altitudine finale si muovono meno watt (a meno che non si siano risparmiate le forze). Alla fine, si tratta di una salita molto lunga, con una pendenza sostenuta di circa 8,5％ negli ultimi 15 km e in quota, quindi non è facile, ma almeno non ha pendenze impossibili, a parte alcuni brevi tratti a 12％ (o anche 16％ a seconda del Garmin) in cui bisogna spingere un po' di più.
Subí en el Stelvio Bike Day, así que no puedo opinar sobre el tráfico.
La carretera tiene un asfalto decente (al menos para subir, ya que bajé por el lado suizo que, como siempre, tiene un asfalto en inmejorables condiciones).
Se empieza al lado de un río por carril bici y se continúa por un bosque. Al ir avanzando en altitud desaparecen los árboles y se observan a lo lejos las 48 curvas finales de la subida, como esculpidas en la montaña. Es sin duda una visión fantástica tanto mientras se sube como una vez alcanzada la cima.
A la izquierda se ven los picos alpinos nevados que solo pueden ser cruzados con este inmenso puerto en las alturas.
La cima es un poco fea porque está llena de tiendas.
Durante la subida se puede encontrar algo de avituallamiento en Trafoi (justo pasado el pueblo también hay una fuente), en Weissen Knott o en Franzeshöhe. Es importante saber esto porque es una subida muy larga.
En cuanto a la dificultad, es importante encontrar un ritmo que se pueda mantener durante todo el ascenso, teniendo en cuenta también que con la altitud al final se mueven menos vatios (salvo que se hayan ahorrado fuerzas). Al final, es una subida muy larga, con una pendiente sostenida de entorno al 8.5％ en los últimos 15km y en altitud, así que fácil no es, pero al menos no tiene desniveles imposibles, salvo varios tramos cortos al 12％ (o incluso al 16％ según el Garmin) en los que hay que apretar un poco más.
Era una giornata di pioggia, quindi non la migliore per salire. Il percorso è costante, ma lungo. Il panorama è stupendo. Tornerò
It was a rainy day so not the best day to ascend. Steady ride, just long. The views are stunning. I will return
Contrariamente a quanto sostengono quasi tutti, non credo affatto che questa sia una salita da fare assolutamente. Al contrario!
L'asfalto è ok, ma niente di più. Il traffico è del tutto criminale, con auto e moto affette dalla sindrome di Verstappen o Valentino Rossi. Questo rovina tutto della salita.
La prima parte si percorre in pieno sole, poi si entra nella foresta con i 48 tornanti. Brutto e penoso. Il ghiacciaio è già in gran parte in via di estinzione a causa dei cambiamenti climatici.
La cima è un casino commerciale con ogni tipo di plurale esposto. Il capitalismo al suo peggio!
Tutto sommato, non vi perdete nulla da questa salita. Salvate le vostre gambe, le vostre orecchie e i vostri polmoni perché questa è di gran lunga la montagna più sopravvalutata e inutile di tutti i tempi!
In tegenstelling tot wat vrijwel iedereen beweert vind ik dit helemaal geen klim die je gedaan moet hebben. In tegendeel!
Het asfalt is oke, maar echt niet meer dan dat. Het verkeer is ronduit misdadig met auto’s en motoren die allemaal lijden aan het syndroom van Verstappen of Valentino Rossi. Dit verpest alles aan de klim.
Het eerste deel rijd je vol in de zon, daarna ga je het bos in met de 48 haarspeldbochten. Naar en ellendig. De gletsjer is al grotendeels naar zijn grootje door klimaatverandering.
De top is een commerciële bende met allerhande pluralia uitgestalt. Kapitalisme op zijn slechtst!
Al met al mis je niks aan deze klim. Spaar je benen, en je oren en je longen want dit is met afstand de meest overschatte en overbodige berg aller tijden!
Lo Stelvio da Prato. La salita che ha davvero tutto. Ovviamente è una tappa obbligata se vi piace salire in sella alla vostra bicicletta per sfidare la gravità.
Salita in bicicletta nel luglio 2023. Circa 15 gradi sotto zero, e questo in piena estate, e su per pochi gradi sopra lo zero. Il divertimento non è stato da meno. Per quanto mi sono divertito!
Poiché il tempo non era dei migliori, il traffico motorizzato era meno intenso del solito. Il che è stato piacevole. Il profilo della salita può essere grossomodo diviso in tre: inizio dolce, tratto centrale irregolare e i ben noti 24 tornanti fino alla vetta.
Grazie alla partenza dolce, i primi chilometri sono una bella entrata. Dopodiché, naturalmente, la salita diventa rapidamente più ripida e impegnativa. Ma in nessun punto ho avuto la sensazione di pedalare su un muro. Se si hanno buone gambe, si spera che gli altri ciclisti in salita offrano una motivazione sufficiente per raggiungerli e superarli.
L'iconico finale con i suoi 24 tornanti ha avuto un effetto quasi ipnotico su di me. Le percentuali di salita tra i tornanti sono quasi le stesse, quindi la salita è stata meravigliosa. Un bello sforzo sui rettilinei e altrettanto rilassato nei tornanti.
Quando si raggiunge la cima, prevale l'orgoglio di aver completato con successo questa salita iconica. Concedetevi qualcosa di gustoso, vestitevi bene se fa freddo e godetevi la discesa e la vostra impresa.
De Stelvio vanuit Prato. De beklimming die werkelijk alles heeft. Vanzelfsprekend een absolute must als je graag op de fiets stapt om het op te nemen tegen de zwaartekracht.
In juli 2023 omhoog gefietst. Beneden een graad of 15, en dat middenin de zomer, en boven slechts enkele graden boven nul. De pret was er niet minder om. Want wat heb ik genoten!
Omdat het weer niet geweldig was, was het ook minder druk dan normaal met gemotoriseerd verkeer. Wel zo prettig. Het profiel van de klim is grofweg in drieën te delen: gemoedelijk begin, onregelmatig middenstuk en de welbekende 24 haarspeldbochten tot de top.
Vanwege het gemoedelijke begin is het lekker inkomen de eerste kilometers. Daarna wordt het uiteraard snel steil en meer uitdagend. Maar nergens heb ik het gevoel gehad dat ik tegen een muur aan het op fietsen was. Heb je goede benen dan bieden de andere fietsers op de klim hopelijk genoeg motivatie om ze bij te halen en passeren.
Het iconische slot met de 24 haarspeldbochten hadden op mij een haast hypnotiserende uitwerking. Stijgingspercentages tussen de bochten zijn nagenoeg gelijk dus het klom heerlijk weg. Lekker inspannen op de rechte stukken en even ontspannen de haarspeldbochten door.
Wanneer je de top bereikt, overheerst de trots dat je deze iconische beklimming met succes hebt voltooid. Verwen jezelf met iets lekkers, kleed je goed aan als het fris is en geniet van de afdaling en de prestatie die je hebt geleverd.
Come amante delle scalate, lo Stelvio è qualcosa che dovete assolutamente fare. È una salita bella e lunga, ma con molto traffico intorno a voi (soprattutto molte moto) se partite troppo tardi. Personalmente, ho vissuto lo Stelvio come un'esperienza straordinaria. Dopo aver già scalato per chilometri, le curve iniziano davvero. E poi, quando si esce dal bosco, si vede la vetta molto più in alto. Assicuratevi di aver mangiato e bevuto bene prima di partire e di assumere abbastanza carboidrati durante la salita, altrimenti non resisterete. In particolare, utilizzate i rubinetti pubblici per riempire le vostre borracce con una deliziosa acqua fredda.
De Stelvio moet je als liefhebber van klimmen echt hebben gedaan. Het is een mooi, lange klim maar wel met veel verkeer om je heen (vooral veel motoren) als je te laat vertrekt. Zelf heb ik de Stelvio als geweldig ervaren. Na al kilometers te hebben geklommen beginnen de bochten pas echt. En als je dan het bos uitkomt, zie je ver boven je de top. Zorg ervoor dat je goed gegeten en gedronken hebt voordat je gaat beginnen en dat je tijdens de klim voldoende koolhydraten binnen krijgt anders ga je het niet volhouden. En maak vooral gebruik van de openbare drinkwater tappunten om je bidons te vullen met heerlijk koud water.
La prima parte è su una strada a valle lungo il fiume che ora ha una pista ciclabile. È esposta al sole e nel pomeriggio può diventare molto calda. Alla fine si piega tra gli alberi per trovare un po' di riparo. In questo tratto ci sono un paio di fontane d'acqua, se necessario, prima che la strada per la vetta appaia sulla destra ma... mancano ancora 10 km. I tornanti sono spettacolari, ma di giorno sono molto trafficati da auto, moto e ciclisti. È meglio arrivare presto per evitare il caldo della valle e il traffico.
The first part is on a valley road along the river which now has a bike lane. It's exposed to the sun and in the afternoon can get very hot. Eventually it twists into the trees for some shelter. During this section there are a couple of water fountains if needed before the road to the summit appears on the right but... there's still 10km to go. The hairpins are spectacular but get very busy with cars, bikes and bikers during the day. Going early is best to avoid the valley heat and traffic.
Prima volta qui scegliendo questo versante da Prato, discesa gestita attraverso il passo Umbrail senza traffico e con asfalto liscio. Una salita leggendaria che ha tutto, il cui divertimento è iniziato con il primo giro contando tutti i 48 tornanti. Pensavo che sarebbe stato più facile, ma gli ultimi 10 chilometri sono semplicemente epici quando il paesaggio è aperto e si può vedere la cima per tutto il resto della salita.
L'unico inconveniente per me è stato il gran numero di motociclisti.
Da non perdere! Tornerò presto!
First time here choosing this side from Prato, descent managed via Umbrail pass with no traffic at all and smooth asphalt. Legendary climb which have everything, all the fun started with first mark counting all of 48 hairpins. I thought it will be easier, but last 10 kilometers are just epic when scenery is open and you can see the summit all the rest of tha way up.
Only cons for me was a lot of motorbikers.
Must! I'll be back soon!
Eravamo in campeggio nelle vicinanze e abbiamo deciso di salire su questo gigante.
Non proprio allenato, ma sicuramente da fare.
We lagen in de buurt op camping dus beslist om deze reus op te rijden.
Niet echt getraind maar zeker eentje om te doen.
molto bello, soprattutto gli ultimi 10 km con i numerosi tornanti e i bellissimi panorami. A volte un po' frenetico, soprattutto per la presenza di molti motociclisti e auto veloci. La prima parte è facile da percorrere, gli ultimi 9 km sono difficili, ma fattibili.
super mooi, vooral de laatste 10 km met de vele haarspeldbochten en mooie uitzichten. Af en toe wel wat hectisch vooral veel motorrijdeers en snelle autos. Eerste stuk is goed te fietsen, laatste 9 km zijn pittig, maar wel te doen .
@Robert123, vai presto, molto presto. Preferibilmente in un giorno feriale. Preferibilmente in giugno. Entrambe le volte sono partito alle 06:30 da Prato e ho avuto pochissimo traffico fino alla cima.
@Robert123, ga vroeg, heel vroeg. Liefst op een doordeweekse dag. Bij voorkeur in juni. Ik ben beide keren om 06:30 gestart in Prato en had zeer weinig verkeer tot de top.
Gentile,
Qualcuno sa in quali giorni e orari il traffico sullo Stelvio è meno intenso del solito?
Grazie in anticipo per la risposta.
Beste,
Weet er iemand op welke dagen en uren het verkeer op de Stelvio minder druk is dan anders?
Alvast bedankt voor een antwoord.
Probabilmente la salita più bella che abbia mai affrontato fino ad ora. Paesaggio spettacolare!
Sin da quando abbiamo preso in mano la bicicletta io e mio padre abbiamo sempre avuto questo chiodo fisso: di riuscire a scalare lo Stelvio dal versante leggendario di Prato.
A causa di vari imprevisti non abbiamo potuto per ben tre anni di fila nemmeno tentare l'impresa, ma tutto questo è cambiato nel settembre 2023, quando finalmente abbiamo realizzato il nostro sogno condiviso e da lungo tempo atteso.
Ecco com'è andata.
Abbiamo preferito andare in giornata (forse non il massimo, ripensandoci) e, dopo quattro ore di auto, ad attenderci abbiamo trovato il meteo ideale per una lunga scalata come questa: caldo sì, ma non soffocante, e con quasi nessuna nuvola nei paraggi. Consapevoli di ciò che ci attendeva, ci siamo subito messi in sella trepidanti (non prima però di esserci ben riforniti di borracce, barrette e bevande energetiche) e abbiamo iniziato la nostra ascesa.
È una salita lunga, interminabile, dura, ma prima di tutto ingannevole, perché da subito (nella zona ciclabile, non troppo erta) ti sprona a fare un'andatura sostenuta, cosa che più tardi pagherai cara. Comunque, partendo pianino, la prima parte è senza dubbio la più piacevole. Ad un certo punto trovo un semaforo e poi subito un altro, che non è il massimo in salita, ma tant'è.
Superata Trafoi, lo Stelvio inizia a fare sul serio e le pendenze ad andare in doppia cifra. In particolare, ricordo un tratto particolarmente duro intorno al decimo tornante (38° nella numerazione) o poco oltre. La fatica inizia veramente ad accumularsi a questo punto, tornante dopo tornante, e le pendenze raramente si addolciscono. Il caldo inoltre, mischiato col sudore, non rende certo le cose più facili.
Fin qui comunque tutto okay. Sapevamo cosa aspettarci. Mio padre è parecchio staccato, va del suo passo come io vado del mio, senza strafare. Dopo un po' inizio ad alzare lo sguardo, per vedere quanto manca all'arrivo. Quello che vedo mi sconcerta: il contachilometri dice che mancano sei chilometri alla vetta, ma ciò che è preoccupante è che io la vedo, la vetta. Su, su, più su, al culmine di quello che mi sembra un ciclo infinito di tornanti, lì è posto l'arrivo. Questo fa parecchio impressione.
Lì arriverò, annaspando, dopo molta fatica, soltanto un'ora più tardi. Le gambe e il viso stravolti, il calore che aumenta, il battito a mille, l'ultimo tornante ancora impresso nella memoria. Mio padre, tre quarti d'ora più tardi, con non so quale equilibrio di spirito o spirito di equilibrio, anche lui sfinito, arriva ben prima di quando me l'aspetti. Ci godiamo in panino e una birra, scattiamo qualche foto per immortalare l'istante e il paesaggio fantastico e ci prepariamo a una lunga discesa.
Probabilmente quella che segue è la discesa più divertente che abbia mai fatto nella mia breve carriera ciclistica, per via di tutti i tornanti passati prima, nonostante -cosa che finora non avevo ancora menzionato- vi sia molto a cui stare attenti, specialmente il traffico di veicoli e ciclisti, che è praticamente assicurato sempre quando il passo è aperto. Consiglio per la discesa una mantellina o un k-way, anche se fa caldo, perché si è pur sempre in montagna, ben oltre i 2000 metri. Attenzione anche ai tratti più pendenti, tra cui quello (pure sconnesso) intorno al 38° tornante, cui sopra accennavo.
Ritornati alla macchina, il senso di soddisfazione è immenso, ma sarà ancora più ingrandito nei mesi seguenti. Si tratta di un'esperienza memorabile, che vale sicuramente il viaggio, e che rimarrà per sempre impressa nel mio cuore. Consigliatissima a tutti coloro che amano la bicicletta e le salite.
In bocca al lupo!
Caro,
la prossima estate vorrei fare un viaggio in questa regione.
Come consiglierebbe il viaggio di andata e ritorno (partendo da Bormio): scendendo da Prato attraverso l'Umbrailpass e risalendo attraverso lo Stelvio oppure scendendo da Prato attraverso lo Stelvio e risalendo attraverso l'Umbrailpass?
Grazie in anticipo per la risposta.
Beste,
Ik zou volgende zomer op reis gaan naar deze streek.
Hoe zouden jullie het rondje (vertrekkende vanuit Bormio) aanraden: heen via de Umbrailpass afdalen en terug via de Stelvio vanuit Prato klimmen of heen via de Stelvio vanuit Prato afdalen en terug via de Umbrailpass klimmen?
Alvast bedankt voor een antwoord.
Ciao Robert (bel nome :) ), confesso subito che conosco solo la discesa del passo dell'Umbrail e la discesa e salita dello Stelvio rispettivamente da e per Prato. Ma a mio modesto parere, la salita dello Stelvio da Prato è così spettacolare, travolgente, iconica e impressionante che c'è solo una scelta: scendere dall'Umbrail e salire da Prato. Inoltre, in breve tempo avrete scalato lo Stelvio da due lati: doppio spettacolo. La scalata dell'Umbrail - anche se io ho fatto solo la discesa - non è all'altezza della salita da Prato in termini di panorami e spettacolo. Divertimento assicurato!
Hoi Robert (mooie naam :) ), ik beken meteen dat ik alleen de afdaling van de Umbrailpas ken en de afdaling én klim van de Stelvio naar respectievelijk vanaf Prato. Maar naar mijn bescheiden mening is de klim van de Stelvio vanaf Prato zo spectaculair, overweldigend, iconisch en geweldig dat er maar één keuze is: Umbrail afdalen en klimmen vanaf Prato. Dan heb je bovendien straks de Stelvio vanaf twee kanten beklommen: dubbel spektakel. De beklimming van de Umbrail - hoewel ik alleen de afdaling heb gedaan - haalt het qua uitzicht en spektakel niet bij de beklimming vanaf Prato. Heel veel plezier!
Una bella salita che credo tutti dovrebbero fare prima o poi. È importante mantenere il proprio ritmo fin dall'inizio. Strada trafficata con molti ciclisti.
Prachtige beklimming die mijn inziens iedereen ooit gedaan moet hebben. Het is belangrijk om vanaf begin je eigen tempo te blijven rijden. Wel drukke weg met veel motorrijders.
Una salita meravigliosa che tutti devono aver fatto. Io l'ho percorsa a fine giugno con il caldo, dopo essere già salito da Bormio. La prima parte a valle è abbastanza facile, ma il caldo può giocare un ruolo importante. Dopo di che diventa sempre più ripida intorno al 9％. È importante avere una marcia corretta. Io avevo un 34x28 e francamente era troppo grande per salire comodamente. A parte questo, basta premere l'interruttore, continuare a pedalare e godersi il panorama. Il dolore è un ripensamento :-)
Cercate di salire al di fuori dei fine settimana, se possibile, e preferibilmente in un giorno feriale al di fuori delle vacanze. Soprattutto nei fine settimana, ci sono molti motociclisti e automobilisti che considerano la salita una pista da corsa....
Prachtige klim die iedereen moet gedaan hebben. Ik reed hem eind juni op bij warm weer na eerst al vanuit Bormio omhoog te zijn gereden. Het eerste stuk in de vallei is vrij eenvoudig maar de warmte kan er een rol spelen. Daarna wordt het consistent steil rond de 9％. Juiste verzet is belangrijk. Ik had een 34x28 en was eerlijk gezegd net te groot verzet om comfortabel naar boven te rijden. Los daarvan is het gewoon knop omdraaien, blijven trappen en genieten van de uitzichten. De pijn is bijzaak :-)
Probeer wel als het kan omhoog te rijden buiten de weekends, en liefst nog op een weekdag buiten de vakantie ook. Vooral in de weekends komen er veel moto- en autorijders die de klim als een racecircuit beschouwen...
Salita molto bella, ma è importante il bel tempo, perché la cima è molto alta e fredda e la neve non è un'eccezione nemmeno in estate.
Very nice climb, but good weather is important, because the top of the hill is very high and cold and snow is not an exception even in summer
Una salita molto bella che ha richiesto il massimo dalle mie vecchie gambe. Chilometri brillanti ad almeno 9％ con intervalli a 12-13％. Appena vedi la cima e quante altimetrie devi ancora percorrere in quegli ultimi tornanti, sai che farà male.
zeer mooie beklimming die het uiterste vroeg van mijn oude benen. Heelder kilometers aan minstens 9％ met tussenstukken aan 12-13％. Zodra je de top ziet liggen en ziet hoeveel hoogtemeters je nog moet overbruggen in die laatste haarspeldbochten weet je dat het pijn gaat doen.
Una salita davvero fantastica che può essere percorsa da chiunque al proprio ritmo.
Alla fine, ho raggiunto 15 cicloturisti che erano partiti troppo velocemente. Quindi è meglio trovare un ritmo che si possa mantenere a lungo. Alla fine sono riuscito anche ad accelerare un po'.
Echt een fantastische klim die voor iedereen te doen is op zijn eigen tempo.
Op het einde heb ik nog 15 wielertoeristen ingehaald die te snel gestart waren. Het is dus echt het best om een tempo te zoeken dat je lang kunt volhouden. Op het einde kon ik zelfs nog wat versnellen.
Il 14 luglio 2023 sono partito alle 10 dalla piazza del mercato di Prato per scalare questo mitico passo di montagna. All'ombra di Coppi, Fuente e De Gendt, anch'io ho tentato di domare il drago dei 48 giri. Non ero particolarmente allenato, ma avevo un'auto al seguito con un portabici a cui potevo ricorrere nel caso in cui fosse diventato troppo potente per me.
I primi chilometri sono abbastanza graduali e seguono una pista ciclabile ben asfaltata. Supero altri ciclisti a intervalli regolari, anche se ho l'impressione di trattenermi. Una volta lasciata la pista ciclabile, si presentano le prime curve. Ci si accorge che bisogna contare per eccesso, quindi la prima curva è la numero 48.
Una volta usciti dal paese ed entrati nel bosco, lo Stelvio mostra di che pasta è fatto; ogni tanto si lascia passare un tratto più ripido. Gli alberi offrono anche un po' di refrigerio; oggi erano previsti 34 gradi a valle e il sole fa la sua parte. Ci si alza lentamente e si maledicono i molti automobilisti e le auto sportive spericolate - spesso con targa tedesca o britannica - che guidano come se i ciclisti non esistessero.
Poi, all'improvviso, mi trovo sopra la linea degli alberi. Davanti a me si apre lo spettacolo che fa venire i brividi a tutti i ciclisti del mondo: le decine di curve contro il fianco spoglio della montagna. Non ho scelta: devo attraversarli. Lungo la strada, scherzo e impreco insieme ad alcuni cicloturisti danesi e tedeschi, gelosi della mia auto che mi segue.
Lungo la strada, riesco solo a trovare una sorgente di acqua fredda alpina e a godermela mentre la squadra nazionale slovena juniores mi passa davanti. La nuova Pogacar non si ricorderà di me.
Impreco e sospiro, ma una volta superata l'ultima curva mi rendo conto che ho conquistato lo Stelvio: Ho conquistato lo Stelvio. Lentamente e con molte pause (pause fotografiche, insomma), ma ce l'ho fatta. E molti con me quel giorno.
In cima è un brulicare di negozi, caffè e anche due bancarelle di salsicce. E il bancomat più alto del mondo. Mi compro una maglietta e mi infilo in macchina: la discesa da solo sarà per la prossima volta.
Op 14 juli 2023 vertrok ik om 10u. op het marktplein van Prato voor de beklimming van deze mytische bergpas. In de schaduw van Coppi, Fuente en De Gendt waagde ook ik een poging om de 48-bochtige draak te temmen. Ik was niet bijzonder getraind, maar had een volgwagen met fietsenrek waar ik beroep op kon doen mocht het mij toch te machtig worden.
De eerste kilometers gaan vrij geleidelijk en volgen een keurig geasfalteerd fietspad. Ik steek aan de lopende band andere fietsers voorbij, ook al heb ik het gevoel dat ik me inhoud. Eens het fietspad verlaten dienen de eerste bochten zich al aan. Het valt hierbij op dat je áftelt, dus de eerste bocht heeft nummer 48.
Eens het dorp uit en het bos in laat de Stelvio zien wat hij in zijn mars heeft; er mag af en toe al eens een steiler stuk passeren. De bomen bieden ook verkoeling; in het dal werd vandaag 34 graden voorspeld en de zon doet haar deel van het werk. Langzaam stijgend en vloekend op de vele roekeloze motards en sportwagens -opvallend vaak met Duitse of Britse nummerplaat- die rijden alsof er geen fietsers bestaan.
En dan ben ik plots boven de boomgrens. Voor mij krijg ik het beeld te zien waar elke fietser ter wereld koude rillingen van krijgt: de tientallen bochten tegen de kale bergwand. Ik heb geen keuze; ik moet er overheen. Onderweg grappend en samen vloekend met enkele Deense en Duitse wielertoeristen, jaloers op mijn volgwagen.
Onderweg kan ik slechts een bronnetje vinden met koud alpenwater en zwelg ervan, terwijl de Sloveense nationale juniorenploeg mij voorbij schiet. De nieuwe Pogacar zal zich mij niet herinneren.
Het is vloeken en zuchten, maar eens de laatste bocht gepasseerd dringt het besef door: Ik heb de Stelvio overwonnen. Traag en met vele pauzes (fotopauzes, weet u wel) maar ik heb het verdorie wel geflikt. En velen met mij die dag.
Bovenaan krioelt het van de winkeltjes, cafeetjes en ook twee worstenkramen. En de hoogste geldautomaat van Europa. Ik koop mezelf een t-shirt en kruip in de auto: zelf afdalen zal voor de volgende keer zijn.
Che bella salita!
Di curva in curva. La discesa è stata dura a causa del freddo, mi mancavano i guanti.
Qualcuno conosce il sito del fotografo intorno alla curva 10?
Wat een geweldige klim!
Van bocht naar bocht. Het dalen was pittig door de kou, ik miste mijn handschoenen.
Weet iemand de website van de fotograaf rond bocht 10?
Per me l'anno scorso è stato www.fotostelvio.com. È stato facile pagare e scaricare. Divertitevi.
Bij mij was dat vorig jaar www.fotostelvio.com. Het was makkelijk te betalen en te downloaden. Veel plezier.
Oggi, alla curva 10, è stata esposta Curva Foto. Cercate su Google e sarete indirizzati a Kanuarfoto. Probabilmente vi troverete lì.
Vandaag stond in bocht 10 Curva Foto. Google dit en je wordt geleid naar Kanuarfoto. Daar vind je jezelf vast terug.
Ho scalato lo Stelvio/Stilfzerjoch il primo fine settimana di agosto, quando sembrava che l'autunno fosse arrivato in anticipo. Tanta pioggia nei giorni precedenti, scarsa copertura nuvolosa e molto freddo in cima, non più di 3°C e vento forte. È stata quindi una sfida scegliere l'attrezzatura giusta per affrontare un viaggio a valle a circa 16°C fino a una temperatura sul declivio che è scesa a circa -5°C con il windchill.
Il mio consiglio è di vestirsi a strati e di portare con sé oggetti per tenere al caldo mani, piedi e testa, soprattutto in discesa. Una volta smesso di pagaiare, il corpo si raffredda rapidamente. Per fortuna non ha piovuto.
Per quanto riguarda la salita, è epica come tutti vi diranno. Per me è stata suddivisa in tre sezioni di circa 600 metri di dislivello ciascuna. Il primo da Prad a Trafoi è un tipico giro a valle, in parte su pista ciclabile e meno ripido, quindi non bisogna esagerare.
Dopo Trafoi, i successivi 600 metri di salita sono ritmati da tornanti, in costante ascesa e con grandi panorami che emergono quando si supera il limite degli alberi.
L'ultimo terzo inizia a circa 2100 m di altitudine, al Franzenshöhe. Il passo è in vista, il che è estremamente motivante. Data la lunghezza in sella e la rarefazione dell'aria, la salita può risultare piuttosto dura.
La vista dalla cima è epica, così come la sensazione di avercela fatta.
Ho scelto di scendere in Svizzera attraverso l'Umbrailpass. La quasi totale assenza di traffico (la strada dello Stelvio era molto trafficata in confronto) ha reso la discesa fantastica. Alcuni tornanti, soprattutto in basso, sono fuori dal mondo.
Per me è stata la migliore discesa possibile, l'esperienza e le immagini rimarranno con me per sempre.
I climbed the Stelvio/Stilfzerjoch first weekend in August when it seemed that autumn had set in early. Lots of rain the preceding days, low cloud coverage and very cold at the top, not more that 3C and strong winds. So it was a challenge to pick the right gear that accommodates a valley ride at around 16 C down to a temperature on the decent that dropped to about -5C in the windchill.
My advice is to layer and take items to keep hands, feet and head warm, especially down the hill. Once you stop paddling, your body cools down fast. Luckily there was no rain.
As far as the climb is concerned, it is as epic as everyone will tell you. For me it broke into three sections roughy 600m climbing each. First Prad to Trafoi which is a typical valley ride, partly on a cycle path and less steep so don’t go too hard.
After Trafoi, the next 600m climbing are rhythmic switchbacks, steady uphill with great views emerging as you pass the tree line.
The last third starts at around 2100m altitude at the Franzenshöhe. The pass is in sight up ahead which is hugely motivating. Given the length in the saddle and the thinning of the air, this can feel quite hard.
Views from the top are epic and so was the feeling of having made it.
I chose to ride down via the Umbrailpass into Switzerland. Virtually no traffic (the Stelvio road was very busy in comparison) made for a terrific downhill. Some of the switchbacks, especially lower down are out of this world.
For me it was the best ride possible, the experience and images will stay with me forever.
3h15 di salita con un caldo orribile. Il traffico era minore di quanto mi aspettassi, considerando che sono salito di domenica. L'asfalto era decente, 2-3 punti dove ci sono gli stop ma con spazio sufficiente per passare.
Molto frustranti le moto - rumore enorme e cattivo odore, i conducenti si sono comportati molto meglio del previsto.
La salita è andata molto bene, considerando il caldo, fino a circa 2200m, quando la mancanza d'aria, il sole e la stanchezza si sono fatti sentire e ho dovuto fare delle pause quasi ogni 100 metri verticali.
Se c'è una salita che sceglierei come la mia preferita è sicuramente questa.
3h15 climb on a horrible heat. The traffic was lower than I expected considering I climbed on a sunday. The asphalt was decent, 2-3 places where there are stop lights but with enough space to pass.
Very frustrating the motorcycles - huge noise and bad smell, the drivers behaved much better than expected.
The climb went really well considering the heat until around 2200m when the lack of air + sun + fatigue kicked in and had to take breaks almost every 100 vertical meters.
If there's one climb that i'd choose as my favourite this one definitely is.
Che salita! Ok, è la mia prima volta in montagna e inizio con lo Stelvio. Da qualche parte bisogna pur cominciare.
I lavori sono quasi finiti, quindi asfalto nuovo. Un tratto è ancora fresato, ma è una sfida solo per chi scende. Gli scalatori sono poi sulla pista ciclabile. Si sale molto bene sull'asfalto nuovo, ma in discesa siamo stati attenti, l'asfalto nuovo è spesso molto scivoloso. Contare le curve, sì certo, perché quei cartelli sono imperdibili. Nel bosco, l'ombra era piacevole, ma la salita irregolare. È stata una salita fantastica, e la fortuna è stata che il tempo era molto limpido, quindi una vista fantastica.
Il traffico non era male, anche se due motociclisti sono caduti e fortunatamente hanno riportato solo danni da tamponamento e un furgone VW è andato a sbattere su una curva per cui ho dovuto sterzare. Ho sperimentato di peggio nei Paesi Bassi.
Siete in zona e avete tempo? Fatelo!
Wat een klim. Oké, mijn allereerste ooit in de bergen en beginnen met de Stelvio. Je moet ergens beginnen.
De werkzaamheden zijn bijna afgerond, dus nieuw asfalt. 1 stuk is nog gefreesd, maar dat is alleen voor de dalers een uitdaging. De klimmers zitten dan op het fietspad. Klimmend erg fijn het nieuwe asfalt, in de afdaling toch voorzichtig aan gedaan, nieuw asfalt is vaak erg glad. Het tellen van de bochten, ja tuurlijk, want die borden zijn niet te missen. In het bos was de schaduw fijn, maar onregelmatig klimmen. Het was een fantastische klim, en wat gelukkig was dat het erg helder weer was, dus fantastisch vergezichten.
Het verkeer viel mee, wel twee motorrijders die waren gevallen en gelukkig alleen blikschade en 1 VW busje die ging steken in een bocht waarvoor ik moest uitwijken. Ik heb in Nederland vervelender meegemaakt.
Ben je er in de buurt een je hebt de tijd? Doen!
Ciao, all'inizio di settembre andrò a fare il Gavia e lo Stelvio, dopo tre volte il Ventoux mi sembra un bel upgrade.
Su queste salite (vado per entrambi i versanti Prato e Bormio) c'è la possibilità di riempire le borracce? In effetti, non mi manca un gruppo di rifornimento.
Hallo, begin september ga ik voor de Gavia en de Stelvio, na een drietal keer Ventoux lijkt het me een mooie upgrade.
Is er op deze klimmen ( ik ga voor beide kanten Prato en Bormio) mogelijkheid om de bidons bij te vullen? Ik geb nl geen bevoorradingsteam mee.
Ciao Kristof, sul versante pratese ci sono sicuramente due punti d'acqua lungo la strada. Uno è accanto al ristorante Rocca Bianca, vedi qui: https://goo.gl/maps/3gdqCmwpXWzxfzqdA L'altro è appena usciti dall'abitato di Trafoi, qui https://goo.gl/maps/FkPt55UpPweK1SoP7 E poi, naturalmente, all'altezza del passo si può semplicemente fare rifornimento d'acqua in uno dei ristoranti o negozi lì presenti.
Hoi Kristof, aan de Prato-kant zijn er zeker twee waterpunten langs de weg. Eentje ligt naast het restaurant Rocca Bianca, zie hier: https://goo.gl/maps/3gdqCmwpXWzxfzqdA De ander ligt er net als je de bebouwde kom van het dorp Trafoi verlaat, hier https://goo.gl/maps/FkPt55UpPweK1SoP7 En dan kun je natuurlijk op de pashoogte nog gewoon water bijvullen bij een van de restaurants of winkels daar.
Aggiornamento a fine luglio 2023:
- da Prato a Ponte di Stelvio (primi 3,5 km) c'è ora un'ottima e chiara pista ciclabile da percorrere in salita.
- Ho contato 4-5 lavori stradali, almeno 2 con semafori e almeno 2 con un lungo tratto di asfalto fresato. Già non sale bene e scende ancora meno.
- la vista è comunque grandiosa anche in una mattina gelida durante tutta la salita
Update eind juli 2023:
- er ligt nu van Prato tot Ponte di Stelvio (eerste 3,5 km) een uitstekend vrijliggend fietspad dat je bij het klimmen moet nemen.
- ik telde 4-5 werkzaamheden aan de weg, minstens 2 met stoplicht en minstens 2 met een lang stuk van dat gefreesde asfalt. Klimt al niet lekker en daalt nog minder.
- het uitzicht is ook op een ijskoude ochtend nog steeds geweldig gedurende de hele klim
Italia - non fa per me. Caotica, strade sempre in rifacimento, terribili automobilisti che si avvicinano, il Garmin si confonde.
L'ho percorso con 33°C di caldo alla base e 4 litri all'ora sono davvero necessari. Gli ultimi 5 km avevano una temperatura ideale e la cima era leggermente fresca. Provate a percorrerlo a 20°C alla base e in cima farà molto freddo. Se si scende sotto i 15°C alla base, si rischia la neve in vetta.
Per la discesa è d'obbligo l'uso di cerchioni robusti, dato che il fondo stradale è tipicamente italiano, scavato o a pezzi.
Il tratto forestale non è molto panoramico, mentre il tratto sopra la foresta è piuttosto desolato, come il Mont Ventoux. Le curve sono implacabili - non contatele, è deprimente! Un vero e proprio senso di soddisfazione, ma per me è un'esperienza unica. Molte altre salite austriache nella regione del Tirolo sono molto migliori per il ciclismo. L'Austria è la porta accanto: strade migliori per i ciclisti, organizzate, ben segnalate e (per lo più) con automobilisti cortesi.
Italy - not for me. Chaotic, roads always being rebuilt, terrible close-pass drivers, Garmin just gets confused.
I rode this in 33°C heat at the base and 4 litres an hour is really needed. The last 5km were an ideal temperature and the summit slightly chilly. Try this at a comfortable 20°C at the base and it'll be very cold at the summit. Below 15°C at the base and you could have snow at the summit.
Strong rims a must, for the descent, as the road surface is typically Italian - either being dug up or falling apart.
Forest section not that scenic, above forest section pretty bleak, like Mont Ventoux. The bends are relentless - don't count them, it's depressing! Real sense of achievement riding this but it's a one-off for me. Many other Austrian climbs in the Tyrol region much much better for cycling. Austria next door way better roads for cyclists, organised, well signposted and (mostly) courteous drivers.
In Austria gli automobilisti e i motociclisti sono cortesi perchè la polizia vigila. Quì le auto e le moto, spesso targate D o GB, considerano il nostro territorio come il loro parco giochi. Lo so è colpa nostra, dovremmo far rispettare le regole , invece ci svendiamo per avere gli alberghi occupati.
Il solo e unico versante dello Stelvio. Assolutamente strappalacrime, è stato molto deludente per noi e molto soddisfacente in cima! Caldo a valle, molto ripido nel tratto centrale, e sopra i 2.000 metri inizia la "miseria". Poi si vede la cima così alta e lontana, con tornanti e poco ossigeno nell'aria per superare i 9％ di pendenza. Ma ci siamo riusciti e ci siamo goduti le ultime centinaia di metri con i ben noti panorami!
Da fare, grande esperienza, ma preparatevi bene!!!
De enige echte kant van de Stelvio. Absolute tranentrekker, het viel ons zwaar tegen en dus erg veel voldoening op de top! Heet in het dal, erg steil in het middengedeelte, en boven de 2.000 meter begint de ‘ellende’. Dan zie je de top nog zo hoog en ver voor je liggen, met tig haardspeldbochten en weinig zuurstof in de lucht om de stijgingspercentages van 9％ te overwinnen. Toch gelukt en genoten van de laatste honderden meters met de welbekende uitzichten!
Must do, geweldige ervaring, maar bereid je goed voor!!
Fatta dom 02/07/2023 durante il Tour d'Ortles.
Penso sia un MUST per il ciclista italiano la preferisco all'altra italiana da Bormio.
Tenetevi un po' per i tornanti finali non tanto per la pendenza ma per la lunghezza della salita che "tritella" i vostri muscoli in modo lento ma inesorabile... e dove non fa essa ci pensa l'altitudine :-)
Un vero corridore, come dimostra lo sporadico camminatore che si è sopravvalutato ed è andato troppo veloce. 5 stelle.
Een echte loper wat ook blijkt uit de sporadische wandelaar die zichzelf overschat heeft en te hard van stapel is gegaan. 5 sterren.
Climbed on 17 July 2022.
A real must do climb: you will carry all the emotions, the pain of last kilometers, all those hairpins and the magnificent views in your heart for your whole life.
I parked in St. Maria Mustair, warmed up legs till Prato allo Stelvio passing through Glorenza, a beautiful Medieaval town.
The asphalt was just perfect, just be aware that you will face a lot of traffic if done during the weekends. It's also very impressive how many other cyclists you will find on the way up :)
The climb is very constant and long: remember to save forces for the last 5 kms those seem harder due to the altitude.
Loved it to death. Magnificent from every point of you. A truly unmissable experience.
On top many refueling options and a breathtaking view will wait for you.
I went down from Umbrail back to Sta. Maria and I was so excited that I climbed also the OfenPass and then back to Sta. Maria.
Bellissima salita. Purtroppo ci sono molti problemi a causa di moto e auto veloci che non hanno nulla a che fare con questo luogo. Partite in anticipo.
Una volta in cima, prendetevi la briga di salire sulla Tibethutte per godervi il panorama.
Più in basso, rapidamente, attraverso il bellissimo Umbrailpass.
Prachtige klim. Helaas veel last van motoren en snelle auto's die er eigenlijk niets te zoeken hebben. Vertrek vroeg.
Eenmaal boven, neem de moeite om naar de Tibethutte te gaan om te genieten van het uitzicht.
Verder snel naar beneden via de mooie Umbrailpass.
Salita simbolo delle Alpi centrali
Impegnativa ma non impossibile vista la sua progressione su pendenze abbastanza costanti. Se siete ben acclimatati non soffrirete piu di tanto l'altitudine che su questa salita causa i maggiori problemi di affaticamento.
Eseguito in giorno feriale è il TOP.
Al passo diverse possibilità di ristoro.
No fontane acqua lungo il percorso.
Una montagna bellissima, ma anche molto dura. Ho scalato diverse montagne, ma lo Stelvio è il più difficile per me finora. La combinazione di tornanti, moto e automobilisti fastidiosi e l'aria rarefatta rendono questa montagna un mostro. D'altra parte, ha anche bellissimi panorami e anche questo, naturalmente, è piacevole.
Prachtige berg, maar ook zeer zwaar. Heb inmiddels meerdere bergen beklommen maar de Stelvio is voor mij tot nu toe de zwaarste. Combinatie van haarspeldbochten, vervelende motoren en automobilisten en de ijle lucht maken deze berg tot een monster. Daarentegen heeft het ook prachtige vergezichten en dat is natuurlijk ook genieten.
Salita EPICA effettuata con temperature elevate - 35° di media.
Bellissimi panorami intorno. Salita effettuata domenica 17.07.2022.
EPIC Climb done during hight temperature - avg. 35 deg.
Beautiful views around. Climb was done Sunday 17.07.2022.
Tutto è già stato detto nelle recensioni. Dopo la mia salita di oggi, provo a dare alcuni consigli che potrebbero essere utili:
1. Se è il caso: iniziare la salita prima delle nove. Nel bosco fa ancora fresco (addirittura freddo), ma è molto più importante che la salita sia relativamente tranquilla.
2. Non è necessario portare con sé più di un flacone pieno. Lungo il percorso ci sono diversi punti in cui è possibile ricaricare la borraccia. Si risparmiano chili che non si devono trasportare.
3. In tutti i tornanti a destra: rivendicate il vostro posto sulla montagna e guidate almeno al centro. Non lasciate che il traffico vi spinga all'interno della curva. Le curve possono essere momenti di riposo e questo non è possibile se si prende la curva interna.
4. Quasi ci si dimentica di tutti i chilometri con percentuali ripide, ma si cerca di divertirsi. Non è una gara. Fermatevi ogni tanto per scattare una foto, osservate le cime delle montagne e i ghiacciai sulla sinistra. Fate due chiacchiere con tutti i gechi su biciclette da trasporto, reclinate o granny bike che incontrate lungo il percorso.
5. Una volta arrivati in cima, dirigetevi verso il ristorante sulla sinistra. Sono 500 metri in più, ma dietro il ristorante si ha una vista straordinaria sui famosi ultimi 8 chilometri.
Divertitevi!
Alles is echt wel gezegd in de reviews. Ik probeer na mijn beklimming van vandaag een paar tips te geven die zouden kunnen helpen:
1. Mocht het passen: start de klim voor negenen. Het is beneden in het bos dan nog koel (koud zelfs), maar veel belangrijker is dat de klim dan nog relatief rustig is.
2. Je hoeft niet meer dan één volle bidon mee. Er zijn een aantal plekken onderweg waar je de bidon kunt bijvullen. Scheelt kilo's die je niet hoeft te sjouwen.
3. In alle haarspeldbochten naar rechts: claim je plek op de berg en rij minstens in het midden. Laat je niet door het overige verkeer de binnenbocht in duwen. De bochten kunnen rustmomenten zijn en dat lukt niet als je de binnenbocht pakt.
4. Je zou het bijna vergeten door alle kilometers met pittige percentages, maar probeer ook te genieten. Het is geen wedstrijd. Stop af en toe om een foto te maken, kijk ook eens naar de bergtoppen en gletchers links. Maak een praatje met alle gekko's op bakfietsen, ligfietsen of omafietsen die je onderweg tegenkomt.
5. Rij nadat je boven bent even door naar het restaurant links. Het is 500 meter extra, maar je hebt achter dat restaurant een waanzinnig uitzicht op de bekende laatste 8 kilometer.
Have fun!
Lo Stelvio. È la ciliegina sulla torta quando si tratta di salite memorabili. Qui si assapora lo sport del ciclismo; quante battaglie sono state combattute qui? Era anche nella mia "lista dei desideri".
Ne avevo letto e sentito parlare molto ed ero molto curiosa di sapere come l'avrei digerito. Ben allenato, non troppo pesante (80,5 kg/1,95 m) ho iniziato la scalata nel maggio '22. Che bella salita! E l'ho trovato più duro che pesante. Soprattutto se ci si prepara bene, è fattibile. Ho montato 36x27/28, con una media di 13 km/ora. In meno di due ore ero in cima.
La salita inizia tranquillamente da Prato e si guida "facilmente" fino alla cima. Nei primi 10 km è importante mantenere la calma e non far salire troppo la frequenza cardiaca. Il manto stradale è in alcuni punti più che buono, ma ci sono anche parti "tipicamente italiane". Dopo il tunnel delle valanghe si fa sul serio e compaiono i primi tornanti.
Dopo circa 13 km inizia la parte più pesante, ma in questo tratto ci si può trascinare da una curva all'altra. Durante la mia salita, a volte faceva molto freddo, quindi portatevi delle maniche ecc. (oltre a uno scaldacorpo per la discesa, ovviamente). Che vista e che bellezza inimmaginabile! Si può vedere la cima (la casa) dal chilometro 16. Sul carattere l'ultimo pezzo e poi una splendida ricompensa in termini di visualizzazioni.
Sono salito in bici alle 07:30, quindi era tutto tranquillo. Se si va più tardi nella giornata, si viene soffocati dal traffico ...
In breve: fattibile, ma allenatevi!
De Stelvio. Zo’n beetje de kers op de taart als het gaat om memorabele beklimmingen. Hier proef je de wielersport; hoeveel strijd is hier al geleverd? Ook bij mij stond deze op het ‘wens’-lijstje.
Ik had er al veel over gelezen en over gehoord en was erg benieuwd hoe ik ‘m zou verteren. Goed getraind, niet te zwaar (80,5 kg/1,95mtr) begon ik in mei’ 22 aan de klim. Wat een prachtige klim! En ik vond ‘m meer taai dan zwaar. Zeker als je je goed voorbereid is’ie prima te doen. Ik heb 'm op 36x27/28 omhoog gereden, met een gemiddelde van zo'n 13 km/uur. In minder dan 2 uur was ik boven.
De klim begint rustig vanaf Prato en je rijd ‘gemoedelijk’ naar boven. De truc is om de eerste 10 kilometer gewoon je gemak te houden; hartslag niet te hoog op laten lopen. Het wegdek is op sommige stukken meer dan goed, maar er zijn ook stukken ‘ typisch Italiaans’. Na de lawine-tunnel wordt het serieus en dienen zich de eerste haarspeld-bochten aan.
Na zo’n 13 kilometer begin je aan het zwaardere deel, maar je kunt je op dit deel lekker van bocht naar bocht sleuren. Het was tijdens mijn klim af en toe erg fris, neem echt iets van mouwstukken etc mee (naast een bodywarmer voor de afdaling natuurlijk). Wat een uitzichten en onvoorstelbaar mooi! Vanaf kilometer 16 zie je de top (het huisje) liggen. Op karakter het laatste stuk en dan een prachtige beloning qua uitzicht.
Ik zat om 07:30 uur op de fiets, waardoor het rustig was. Ga je later op de dag, dan raak je verstikt in de verkeersdrukte…
Kortom: goed te doen, maar wel voor trainen!
E' da tempo che desidero controllare questo, sia da Bormio che da Prato/Prad. Mi è stato consigliato di partire prima delle 9 del mattino a causa della folla di motociclette e del turismo. Da Bormio non è stato così entusiasmante per uno scalatore non avanzato come me. Le storie sul bellissimo paesaggio che si attraversa in bicicletta sono tutte vere. È un peccato aver avuto a che fare con i lavori stradali (sia da Bormio che da Prato), ma alla fine ne beneficiamo tutti una volta terminati. L'ultimo tratto di circa 2 km fino alla cima è ancora un po' impegnativo, ma non dimenticate di sorridere al cameraman che si trova nella penultima curva. Le foto sono disponibili online. Bello come souvenir
Stond al tijden op mn verlanglijstje om deze af te vinken, zowel vanuit Bormio als Prato/Prad . Ik kreeg het advies om voor 10 uur te vetrekken ivm drukte van motoren en toerisme. Vanuit Bormio was het allemaal niet zo spannend voor een niet gevorderde klimmer zo als ik. De verhalen over het mooi landschap waar je doorheen fiets zijn allemaal waar. Beetje jammer dat ik last had van wegwerkzaamheden (zowel vanuit Bormio als Prato waar ze bij de laatste een nieuwe fietspad naast de bestaande weg maken (veel scherpe steentje) Maar bekijk het zo, uiteindelijk hebben we er straks allemaal voordeel van. Het laatste stuk vanuit Bormio van ca 2 km naar de top is dan nog even de kiezen op elkaar, maar vergeet ook niet te lachen naar de cameraman die in de voorlaatste bocht staat. Deze staan ook aan de andere kant van de klim vanuit Prato. De foto's kan je later online terug vinden. Leuk als herinnering. De klim vanuit Prato was een leuke ervaring. Eerst de aanloop en na het dorpje Tafoi gaat het direct omhoog het bos in met heerlijke haarspeldbochten. Tot halverwege is het best prima te doen. Zodra je vanuit het bos de beruchte gletsjer aan je linkerhand ziet en uitzicht op al die wereldberoemde bochten wordt je nog enthousiaster, tijd voor een paar foto's en een reep. En hup naar de top. Dit ging makkelijker dan ik had verwacht. Heel stijl is het niet en de meeste renners komen fris boven. Een mooie ervaring.
Grande salita, se guardo le foto una delle più belle d'Europa, solo che si va completamente rotti, ma mentalmente aiuta il fatto che non ci sono lunghi rettilinei, quindi si può passare da una curva all'altra e avere un obiettivo.
Non ci sono lunghi rettilinei, quindi si può passare da una curva all'altra e avere un obiettivo. Il traffico è un piccolo inconveniente
Geweldige beklimming als ik zo naar de foto's kijk èèn van de mooiste van Europa alleen ga je wel helemaal kapot maar mentaal helpt het wel dat je
Geen langz rechte stukken hebt zodat je van bocht naar bocht kan gaan en een mikpunt heb. De verkeersdrukte is wel een klein minpuntje
26 giugno. Anche questa settimana a Bormio. L'ultima volta, il Gavia e lo Stelvio sono stati chiusi da Bormio alla fine di agosto. Ho comunque fatto una deviazione per percorrere questo colle. Al mattino sarebbe stato asciutto, ma purtroppo era bagnato e freddo. Nella foresta, avevo già indossato tutto ciò che normalmente si indossa durante la discesa e faceva ancora freddo. Appena usciti dalla foresta, è scesa un'auto con 20 cm di neve sul tetto. Sono arrivato in cima, ma non ho visto la cima e ho pedalato gli ultimi 6 km nella neve. La discesa è stata ancora più emozionante a causa dei 10 cm di neve sulla strada.
Oggi l'aspetto era migliore. Da Bormio si sale per lo Stelvio e si scende per l'Umbrail. Sono finito nel bel mezzo di un tour, quindi è stato bello scendere con centinaia di persone. Poi rientro in Italia a Prato. C'era un bel po' di vento contro, quindi ho dovuto stare sui pedali nonostante la discesa. Da lì, su per lo Stelvio. Questa volta c'era bel tempo e una bella vista. Dopo circa 5 km c'è stato il primo tornante, con un cartello che indicava che ne mancavano ancora 48. Nella foresta il conto alla rovescia è veloce, ogni 150 metri c'è un tornante. Ogni tanto ci sono parti molto ripide, ma per lo più sono brevi. Dopo aver lasciato la foresta, ci siamo fermati all'hotel per prendere un gel, cambiare le borracce e scattare una foto dell'ultimo tratto con tutti i tornanti ancora da percorrere. Gli ultimi 500 metri sono un po' meno ripidi e poi si può godere del panorama. Tra l'altro, era un peccato che ci fosse una gara automobilistica in corso. Anche il porsche club stava cercando di scoprire se si può salire e scendere con una media di 100 Km/ora. Fortunatamente ci sono anche molti motociclisti che tengono pulita la strada e lasciano a tutti lo spazio per sorpassare, ove possibile.
26 Juni. Deze week weer in Bormio. De vorige keer was de Gavia en de Stelvio vanaf Bormio afgesloten en eind augustus. Toen wel omgereden om toch deze col te fietsen. Het zou droog zijn in de morgen maar helaas was het nat en koud. In het bos had ik alles al aan wat je normaal in de afdaling pas aan doet en toch nog koud. Net uit het bos kwam er een auto naar beneden met 20 cm sneeuw op het dak. Toen wel boven gekomen maar de top niet gezien en de laatste 6 Km door de sneeuw gefietst. De afdaling was nog spannender door de 10 cm sneeuw op de weg.
Vandaag zag het er beter uit. Vanuit Bormio de stelvio omhoog en via de Umbrail naar beneden. Daar kwam ik tussen een toertocht terecht dus gezellig met honderden naar beneden. Hierna weer terug Italie in naar Prato. Er stond aardig wat wind tegen dus moest behoorlijk op de pedalen staan ondanks vals plat naar beneden. Vanaf daar de Stelvio op. Deze keer wel met mooi weer en had ik prachtig uitzicht. Na zo een 5Km was de eerst haarspeldbocht met een boordje dat er nog 48 komen. In het bos telt het snel af elke 150 meter is een haarspeldbocht. Er zijn af en toe knap steile stukken maar meestal maar kort. Uit het bos bij het hotel even gestopt om een gelletje te nemen, de bidons van plek te wisselen en een foto te maken van het laatste stuk met als die haarspeldbochten die je nog te gaan hebt. vanaf daar is het bijna altijd boven de 9％. Even flink door ploeteren. de laatste 500 mete is iets minder stijl en daarna genieten van het uitzicht. Overigens wel jammer dat er ook een motor race aan de gang was. Ook de porsche club was aan het kijken of je met en gemiddelde van 100 Km per uur boven en weer beneden kan komen. Gelukkig zijn er ook veel motor rijders die het wel netjes houden en iedereen wel de ruimte geven in halen daar waar het kan.
6 stelle su 5 se si parte alle 06:00! Una scalata incredibilmente bella. Subito dopo la partenza, non si può fare a meno di ammirare il panorama! E una grande salita, perché la pendenza è molto costante.
6 uit 5 sterren als je om 06:00 vertrekt! Wat een ongelooflijk gave klim. Al vrij snel na de start kijk je je ogen uit; wat een uitzicht! En heerlijk klimmen omdat de stijging heel stabiel is.
Questa non è da perdere. Altri suggerimenti!
Ho fatto la salita da Prato e in cima fa freddo (nonostante i 26 gradi della valle), quindi portatevi abiti caldi (giacca a vento) per la cima e il ritorno.
Sono un ciclista medio di 35 e 80 chili. Con un 34-32 sono uscito bene (circa 65 rpm e 210 watt) e un peso maggiore mi toglierebbe sicuramente molto divertimento.
Partite lentamente, avrete bisogno di energia per gli ultimi 10 km.
Deze mag je niet missen. Verder wat Tips!
De klim vanuit Prato gedaan en het is boven koud (ondanks de 26 graden in het dal) neem warme (windbraker) kleding mee voor boven en de terugreis.
Ik ben een gemiddelde fietser van 35 en 80 kilo. Met een 34-32 kwam ik goed boven (rond de 65 rpm en 210 watt) en zwaarder zou zeker een stuk plezier wegnemen.
Begin rustig, de laatste 10 km heb je de energie zeker nodig.
Ho fatto questa salita durante una vacanza in bicicletta a Bormio. Abbiamo fatto prima lo Stelvio da Bormio e poi siamo scesi verso Prato per fare lo Stelvio da queste parti. Da Prato è sicuramente il lato più duro dello Stelvio. All'inizio ci sono alcuni tratti meno ripidi, ma una volta raggiunto il centro abitato e la zona con il maggior numero di tornanti, ogni chilometro è ripido e non c'è riposo. Sarà perché ho fatto prima il versante da Bormio, ma questo versante mi è sembrato molto pesante e sono stata contenta di essere salita.
Questo lato è meglio indicato nei tornanti, ma i chilometri sono meglio indicati sul lato di Bormio.
Questo versante si trova nella provincia (parzialmente) di lingua tedesca dell'Alto Adige e nella regione Trentino-Alto Adige, mentre quello di Bormio si trova nella provincia di lingua italiana di Sondrio e nella regione Lombardia. Soprattutto se si fanno entrambi i lati in un solo giorno, la differenza sarà evidente.
Ik deed deze beklimming tijdens een fietsvakantie in Bormio. Wij deden eerste de Stelvio vanuit Bormio om dan richting Prato af te dalen om de Stelvio vanaf deze zijden te doen. Vanuit Prato is zeker de zwaarste kant van de Stelvio. In het begin zitten er nog een paar minder steile stukken in maar eens de bebouwde gedeelte door en in de zone met de meeste haarspeldbochten is elke kilometer steil en krijg je nergens nog rust. Kan zijn omdat ik eerst de kant vanuit Bormio deed maar deze kant voelde voor mij enorm zwaar en blij dat ik boven was.
Deze zijde is beter aangegeven in de haarspeldbochten maar de kilometers zijn beter aangegeven langs de Bormio-zijde.
Deze zijde licht in de (deels) Duitstalige provincie Zuid-Tirol en de regio Trentino-Zuid-Tirol terwijl de kant vanuit Bormio in de volledig Italiaanstalige provincie Sondrio en de regio Lombardije licht. Zeker als je beiden zijden op één dag doet is een verschil zeker te merken.
https://youtu.be/CRMYlQZdBuM
Posso consigliare vivamente lo Stelvio, è uno dei passi più belli delle Alpi. Ho guidato lo Stelvio due volte in estate. Ogni volta si dimentica che è in qualche modo lungo fino a raggiungere il passo. Il viaggio di ritorno attraverso l'Umbrailpass è in parte su asfalto completamente nuovo e non c'è quasi nessun traffico in direzione di Müstair. Potete vedere tutto questo nel video e molto di più. Divertirsi
https://youtu.be/CRMYlQZdBuM
Ich kann den Stelvio sehr empfehlen, ist einer der schönsten Pässe der Alpen. Ich bin den Stelvio zwei Mal den Sommer gefahren. Jedes Mal vergisst man, dass er doch irgendwie lang wird bis zum Pass. Die Rückfahrt über den Umbrailpass ist mit teilweise komplett neuem Asphalt und es ist kaum ein Verkehr Richtung Müstair. Das alles kann man in dem Video sehen und noch einiges mehr. Viel Spass
Uno dei colli più belli e impressionanti che ho percorso in bicicletta. Il fondo stradale è moderato e l'inizio della salita è fattibile, ma il diavolo è negli ultimi chilometri. Per gli appassionati, questo è un must assoluto. Questo colle è ottimo da percorrere perché si prende il ritmo grazie alle pendenze costanti.
Een van de mooiste en indrukwekkendste cols die ik gefietst heb. Het wegdek is matig en het begin van de klim is goed te doen maar het venijn zit in de laatste kilometers. Voor de liefhebber een absolute must. Deze col is lekker om te rijden aangezien je in een ritme komt door de gelijkmatige stijgingspercentages.
Senza dubbio la salita più bella che abbia mai scalato. Non sono il miglior scalatore, ma qui tutto il dolore è un vero piacere. Vista magnifica e in cima la ricompensa è grande. L'ho percorsa due volte dal Prat/Prato.
Zonder twijfel de mooiste klim die ik ooit heb opgereden. Ben niet de beste klimmer, maar hier is alle pijn werkelijk genot. Schitterende uitzichten en boven op de top is de beloning groot. Heb 'm 2x vanuit Prat/Prato opgereden.
Che bella salita con una vista incredibile. L'abbiamo fatto da Prato. È una lunga salita, ma la ricompensa ne vale la pena. Lo consiglio vivamente.
Wat een geweldige beklimming met ongelofelijke uitzichten. Wij hebben hem gedaan vanuit Prato. Het is een lange klim, maar de beloning is er dan ook naar. Wat mij betreft een absolute aanrader.
Altamente raccomandato! Tutto ciò che è descritto qui sotto è vero. La prima parte della salita non è troppo male (media di 5 ％). Ma una volta che si arriva sopra i 2000 m (sopra gli alberi/le foreste), è allora che inizia la parte veramente dura! (media 8-9 ％). Questo è anche il punto in cui iniziano i famosi 48 tornanti, che sono chiaramente segnalati in ogni curva (contare alla rovescia da 48 a 1). Fatto a metà settembre: 20 gradi alla base a Prato, circa zero in cima (salita in maglietta, non dimenticate di portare la giacca!) Le folle non erano generalmente troppo male nella tarda stagione. Se vedi la bugia superiore, pensi di essere quasi arrivato. Purtroppo non era così, era ancora una distanza seria! In cima ovunque bancarelle dove vendono bratwurst, qualcosa di tipico lì in cima. Ho preso il tratto verso Bormio (dove ho risalito il Gavia). Discesa non proprio tecnica, molte meno curve che sul lato di Prato. Hai davvero bisogno di una giacca per iniziare la discesa.
Een absolute aanrader! Alles wat hieronder beschreven staat klopt. Eerste deel van de klim valt goed mee (gem. 5 ％ zowat). Maar vanaf je boven de 2000 m komt (boven de bomen/bossen), dan begint het lastige gedeelte pas echt! (gem. 8-9 ％). Hier beginnen ook de befaamde 48 haarspeldbochten, deze staan duidelijk in elke bocht aangegeven (telt van 48 naar 1 af). Gedaan midden september: aan de voet in Prato 20 graden, op de top rond het vriespunt (klim in t-shirt gedaan, vergeet jasje zeker niet mee te nemen!). Drukte viel over het algemeen wel mee zo in het naseizoen. Je ziet op de duur de top liggen, je denkt dat je er dan bijna bent .. helaas was dit niet zo, was nog een serieus eindje! Op de top overal kraampjes waar ze bratwurst verkopen, iets typisch daar op de top. Afdeling richting Bormio genomen (waar ik de Gavia op reed). Afdaling niet echt technisch, stuk minder bochten dan langs de Prato zijde. Jasje heb je wel echt nodig om de afdaling aan te vatten.
Bellissima salita, che avresti dovuto assolutamente fare una volta. Il 15/9 nel pomeriggio, era molto tranquillo, sia il sole che lo scioglimento della neve sulla strada. A causa dell'ora tarda e delle nuvole basse, non c'era quasi nessuno lassù. Tuttavia, non mi era chiaro dove fosse l'esatto punto di partenza della salita, così ho iniziato dall'ufficio turistico di Prato.
Prachtige klim, die je zeker eens gedaan moeten hebben. Opgereden op 15/9 in de namiddag, was er zeer rustig, zowel zon als smeltende sneeuw gehad onderweg. Door het late uur en de laaghangende bewolking was er nauwelijks of geen volk boven. Het wij mij echter niet duidelijk waar het exacte beginpunt van de klim was, waardoor ik gestart ben aan de toeristische dienst van Prato.
Un'ascesa celeste. 48 curve godendosi la frenesia, la vista, il dolore e la ricca storia.
Ho deciso di attaccare questa montagna in pieno e di dominarla. L'inizio è facile e fino a Trafoi la strada è abbastanza scorrevole. La seconda parte della salita è piena di percentuali e curve. Questo rende lo Stelvio imprevedibile e duro allo stesso tempo. Abbiamo dovuto aspettare un po' di tempo per gli autobus di passaggio, ma le gambe erano euforiche quanto me per spingere un po' di più'fuori. La vista è fenomenale e in cima si può godere appieno. Oh sì, prendete un buon bratwurst con esso, ve lo siete guadagnato!
Een hemelse beklimming. 48 bochten genieten van de hectiek, het uitzicht, de pijn en de rijke historie.
Besloten om deze berg vol aan te vallen en meester te maken. Het begin is eenvoudig en tot voorbij Trafoi loopt het redelijk soepel omhoog. Daarna wordt er met percentages en bochten gesmeten. Het maakt de Stelvio onvoorspelbaar en zwaar tegelijk. Kort moeten wachten op passerende bussen, maar de benen waren net zo euforisch als ik om nog wat extra's er uit te duwen. Het uitzicht is fenomenaal en bovenop kun je daar volop van genieten. O ja, neem er een goede bratwurst bij, die heb is verdient!
Salita in alto. Porta sempre con te dei vestiti asciutti. Può essere molto rumoroso. Nei mesi estivi, la cima può essere molto affollata. Molte moto.
Top klim. Neem altijd droge kleren mee. Het kan er spoken. In de zomer maanden kan het boven erg druk zijn. Veel motoren.
Infame, famoso e una salita molto bella. Non dimenticare di salutare il fotografo alla curva 12, haha.
Berucht, beroemd en bijzonder mooie klim. Vergeet ook niet even leuk te zwaaien naar de fotograaf in bocht 12 haha.
Abbiamo scalato i tornanti del versante pratese dopo la salita da Bormio e una pasta in cima. Questo ha reso la montagna di nuovo un po' più tranquilla, ma anche molto più calda. Il lato di Bormio mi è piaciuto un po' di più perché ha più varietà, ma questo rimane iconico, naturalmente. Il muro di tornanti deve aver mai guidato e che vista si ottiene in cima come ricompensa. Proseguite ancora un po' per la strada a sinistra della cima e potrete andare un po' più in alto fino a un ristorante con una vista fenomenale sulla montagna.
De haarspeldbochten van de Prato-kant beklommen na de beklimming vanuit Bormio en een pasta op de top. Daardoor was het al terug wat rustiger op de berg qua moto's, alleen ook wel een pak warmer. Vond de Bormio-kant net iets mooier omdat er wat meer afwisseling in zit, maar deze blijft natuurlijk iconisch. De muur van haarspeldbochten moet je ooit eens opgereden hebben en wat een zicht krijg je op de top als beloning. Rij even door via het weggetje links op de top en je kan nog een beetje hoger naar een restaurant met een fenomenaal zicht op de berg.
Stupenda salita sul lato nord dello Stelvio. Una vista incredibile e un must. Non è una salita difficile, per quanto riguarda la pendenza, ma è lunga. E il manto stradale su questo lato non è per niente bello. C'erano anche dei lavori stradali quando l'ho percorsa, e questo ha fermato un po' la corsa.
L'inizio è un po' noioso e non c'è molto di cui parlare (a parte una strana casa con un sacco di strane sculture in legno in mostra) e proprio come qualsiasi altra strada - anche se occupata da moto e auto sportive che vanno sullo Stelvio. Una volta che si arriva sulla salita vera e propria, le viste nella valle sono fantastiche, e vedere i tornanti è stupefacente.
Vi vorrete fermare per le foto tutto il tempo sulla seconda metà della salita.... e la vista dalla cima (molto trafficata) ne vale la pena.
Stunning climb up the north side of Stelvio. Unbelievable views and a must do. It's not a hard climb, as far as gradient goes, but it is long. And the road surface on this side is not great at all. There was also some road works when I rode this, so halted the ride a little.
The beginning is a bit boring and not much to speak of (aside from a weird house with loads of strange wood carvings on display) and just like any other road - albeit busy with motorbikes and sports cars going over Stelvio. Once you get on the climb proper, the views in the valley are fantastic, and seeing the switchbacks is stunning.
You'll want to stop for photo's al the time on the second half of the climb.... and the views from the (very busy) summit are well worth it.
Luglio 2021 fatto in un tranquillo lunedì pomeriggio. Il vantaggio di partire tardi è che c'è meno traffico. Si è già detto tutto sulla montagna in sé: è soprattutto la lunghezza che conta, ma si può godere del bel paesaggio lungo il percorso. Ogni ciclista dovrebbe averlo fatto una volta!
Juli 2021 gedaan op een rustige maandag middag. Voordeel van laat vertrekken is dat er minder verkeer is. Over de berg zelf is alles al gezegd: het is vooral de lengte die het m doet, maar onderweg kan je genieten van het schitterende landschap. Moet iedere fietser eens gedaan hebben!
Meravigliosa salita con belle viste e cime innevate. Anche il bel tempo ha aiutato.
Schitterende beklimming met mooie vergezichten en besneeuwde bergtoppen. Het mooie weer hielp daat ook aan bij.
Giugno 2021. Se c'è una salita che ogni cicloturista dovrebbe fare, è lo Stelvio. Facciamolo.
Le curve che portano al famigerato Passo sono come lo zigzag di una macchina da cucire. A zig zag, infatti.
Una parola: impressionante! (dal ristorante Tibet Hutte si ha la più bella vista zigzag a 2800m! strano quasi nessuno cicli lì) Foto Stelvio si trova a pochi giri prima della cima tutto il giorno a prendere le foto (anche sul lato Bormio) Infatti davvero una volta deve avere fatto. 1900 Hm HC era pesante. Il prossimo anno Mont Ventoux (da Sault)
Juni 2021. Als er een beklimming is die iedere fiets toerist echt eens gedaan moet hebben dan is het de Stelvio. Gaan we doen.
Als een zigzag-steek van een naaimachine lopen de bochten naar de beruchte Passo toe. Inderdaad zigzag.
Een woord indrukwekkend!! (vanuit Restaurant Tibet Hutte Heb je er het mooiste zigzag uitzicht op 2800m! vreemd bijna niemand fietst er naar toe) Foto Stelvio staat enkele bochten voor de top hele dag foto’s te maken (ook aan de Bormio kant) Inderdaad echt eens gedaan moet hebben. 1900 Hm HC Was zwaar. Volgend jaar Mont Ventoux (vanuit Sault)
Ho avuto il privilegio di scalare questo incredibile gigante con il mio compagno di viaggio in una giornata quasi senza traffico. Era prevista pioggia e questo ha tenuto la gente a casa :-) Fortunatamente per noi, la pioggia si è limitata a una piccola pioggerella durante i primi chilometri. Così è diventata un'esperienza indimenticabile. Che bisogna essere ben preparati per avviare lo Stelvio non ha bisogno di ulteriori spiegazioni. Le esperienze di altri "ClimbFinder" dipingono un buon quadro.
Het voorrecht gehad om op een dag met bijna geen verkeer deze waanzinnig mooie reus te beklimmen met mijn fietskameraad. Er was regen voorspeld en dat hield de mensen thuis :-) Gelukkig voor ons bleef de neerslag beperkt tot een heel klein beetje motregen tijdens de eerste kilometers. Het werd dus een onvergetelijke belevenis. Dat je goed voorbereid aan de Stelvio moet beginnen behoeft geen verdere toelichting. De ervaringen van andere "ClimbFinders" schetsen een goed beeld.
Il Col più duro che ho fatto per il momento, probabilmente anche perché volevo essere il primo a raggiungere la cima degli operai :) cosa che sono riuscito a fare. Un sacco di traffico, che non è illogico per questa super salita.
De zwaarste Col die ik voorlopig gedaan heb , waarschijnlijk ook omdat ik als eerste boven wou zijn van de werkmakkers :) wat ook gelukt was. Wel veel verkeer wat niet onlogisch is voor deze superklim
Ai piedi della salita, c'è una casa piena di totem e altre attrazioni. La pendenza massima del 14% non è male, ma la lunghezza della salita non la rende facile. La vista è eccezionalmente grande. Peccato per i gas di scarico dei veicoli a motore e delle auto's. Alcuni vedono come uno sport andare su e giù con auto inquinanti.
Aan de voet van de klim staat er een huis vol met totempalen en andere bezienswaardigheden. Het maximum stijgingspercentage van 14 procent valt wel mee, maar de lengte van de klim maakt het niet gemakkelijk. Het uitzicht is buitengewoon geweldig. Spijtig van de uitlaatgassen van de motorvoertuigen en van de auto's. Sommigen bezien het als een sport om met vervuilende wagens op en neer te rijden.
La madre di tutti i colli è stata salita 6 volte, 4 volte (2007/2008/2009/2010) sul bellissimo versante pratese.
Anche se sai già cosa ti aspetta, la salita ispira un po' di sana incertezza e paura. Sono abbastanza addestrato? Sto dosando bene? Come sono le condizioni meteorologiche? Sarà facile questa volta o sarà di nuovo strisciare verso la cima?
Che ti piaccia o no l'atmosfera da luna park in cima, non supera la sensazione di euforia che provo sempre quando mi avvicino e raggiungo il traguardo.
Anche nelle prime ore del mattino, non si è mai soli in questa salita. Ci sono sempre stati incontri: tutte le nazionalità, giovani e vecchi, padre e figlio, malato di cancro guarito, coppia in luna di miele in bicicletta, ciclista con una gamba sola, rimorchio di bici con cane San Bernardo, diversamente abili con bici a mano, corridori di montagna, sciatori di fondo su ruote......
Una volta durante una salita, insieme a compagni ciclisti e altro traffico, sono stato fermato dai carabinieri italiani perché il passo era chiuso per 1 ora per la svolta di una speciale auto!
Stelvio ha sempre grandi o piccole sorprese in peto.
Questo col ha TUTTO: natura, avventura, storia, passione (ciclistica) ......!
"Moeder aller cols" reeds 6 X op gefietst, waarvan 4 X (2007/2008/2009/2010) langs de wondermooie Prato zijde.
Zelfs als je al weet wat er zal komen boezemt de klim wat gezonde onzekerheid en angst in. Ben ik voldoende getraind? Doseer ik goed? Hoe zijn de weersomstandigheden? Gaat het deze keer vlot of is het weer kruipen naar de top?
Of je de kermissfeer op de top nu al af niet tof vind,het weegt niet op tegen het euforisch gevoel dat mij steeds overvalt bij het naderen en bereiken van de finish.
Zelfs in de vroege ochtenduren ben je op deze klim nooit alleen. Er waren altijd ontmoetingen: alle nationaliteiten, jong en oud, vader en zoon, genezen kankerpatiënte, koppel op fietsende huwelijksreis, één benige fietser, fietskar met Sint Bernards hond, anders valide met handbike, berglopers, langlaufers op wieltjes......
Ben ooit tijdens een beklimming samen met collega fietsers en het andere verkeer tegengehouden door de Italiaanse carabinieri omdat de pas 1 uur was afgesloten voor het draaien van een auto special!
Stelvio heeft altijd grote of kleine verrassing in peto.
Deze col heeft ALLES: natuur, avontuur, historie, (fiets)passie ......!
Beh, cosa si può dire al riguardo. Uno dei più belli d'Europa. Fallo senz'altro. C'è solo una cosa molto importante: il tuo tempismo. Non andare nel fine settimana e nelle prime ore del mattino o del pomeriggio. Allora non importa nemmeno se si va durante le vacanze estive o no. Il sabato pomeriggio, in qualsiasi mese d'estate, sarà estremamente affollato.
Tja, wat kan je erover zeggen. Een van de mooiste van Europa. Zeker doen. Er is alleen een ding heel belangrijk; je timing. Ga niet in het weekend, en in de vroege ochtend of namiddag. Dan maakt het niet eens zoveel uit of je nu wel of niet in de zomervakantie gaat. Op een zaterdagmiddag zal het in iedere zomermaand gewoon hartstikke druk zijn.
Di gran lunga la salita più bella che abbia mai scalato. Non c'è niente di meglio di questo. Se si inizia con calma, è fattibile.
Verreweg de mooiste klim die ik ooit beklommen heb. Mooier dan dit wordt het niet. Als je rustig begint is het goed te doen.
Stifserjoch, il vero nome del lato sudtirolese di questa mitica montagna.
26 chilometri di piacere o di privazione, 48 curve con vista sull'Ortles e un giro che può mettere in ginocchio qualsiasi ciclista.
Uscendo da Prato, l'intaglio in legno scuro sul lato sinistro della strada cattura subito l'attenzione, il rumore dell'acqua di fusione (sorgente) continua a scorrere e ti distrae da quello che verrà. Dopo 12 chilometri, le prime curve, quindi ce ne sono ancora 46 da fare.
Il primo gruppo di curve ti permette di salire rapidamente attraverso la foresta contro un'immensa parete di roccia, almeno in lontananza la cima, la neve eterna sull'Ortles ti attira come se fosse un gelato come ricompensa.
Presto segue un altro gruppo di curve, auto (sportive) e moto ti circondano e devi davvero rivendicare il tuo posto sulla strada. Prendere una curva interna è impossibile e bisogna guardare avanti perché il bus (di sci) può anche scendere.
Fai una pausa e scendi di 100 metri. La vista dell'immensa montagna sul lato sinistro ti fa capire che siamo insignificanti, ma anche che devi essere contento di poterlo fare. È una vostra scelta, quindi non lamentatevi che è difficile.
Il sole può ancora bruciare bene qui, le ultime 14 curve incombono e per alcuni, il momento in cui il loro coraggio cade sui pedali sull'asfalto.
Che arte costruire una strada come questa, che bello avvicinarsi alla cima curva dopo curva!
Ancora qualche curva e sei arrivato, Alto Adige è il nome della regione, e con un'altra curva uno strano odore ti invade.
Niente fumi di scarico o dischi frizione/freni bruciati ora, no sembra BRATWURST!
Al piano di sopra è sempre affollato e i negozi funzionano a pieno ritmo, in 3 o 4 posti vendono bratwursten con suaerkraut e questa ricompensa fa bene.
Io giro sempre a sinistra perché si può ancora più in alto e poi si ha subito una super visione delle 14 curve che si sono appena superate.
Bici nella neve e sulla "piazza" attenzione agli sciatori a piedi che vanno all'ascensore.
Prato è potenziante, Bormio è meravigliosa e l'Umbrail è un killer. Come pilota di Triplo Stelvio, l'ho fatto al 3° posto e non è stato intelligente. Ma di nuovo, non ho dovuto fare la cacca nella valle.
Pedalare in montagna rimane un privilegio, una scelta e quindi si può godere al 100％.
Stifserjoch, de echte naam voor de SudTirol kant van deze mytische berg.
26 kilometer van of genieten of afzien, 48 bochten zicht op de Ortler en een tocht die iedere fietser op de knieen kan krijgen.
Als je Prato verlaat valt het duistere houtsnijwerk aan de linkerkant van de weg meteen op, het geluid van het smeltwater ( voorjaar) blijft maar doorrazen en leidt je af van wat gaat komen. Na 12 kilometer de eerste bochten! eh dus nog 46 voor de boeg.
Het eerste cluster bochten laat je snel door het bos stijgen tegen een onmetelijke rotswand, in de verte de top althans, de eeuwige sneeuw op de Ortler trekt je aan alsof het een ijsje is als beloning.
Al snel volgt weer een cluster van bochten, (sport)auto's en motoren omringen je en je moet echt je plek op de weg claimen. Een binnenbocht nemen is niet te doen en je moet vooruit kijken want de (ski)bus kan ook naar beneden komen.
Even uitblazen en 100 meter afdalen, de blik naar de onmetelijke berg aan de linker kant doet je beseffen dat we nietig zijn, ook dat je blij moet zijn dat je dit kunt doen. Het is jouw keuze en dus niet zeuren dat het zwaar is.
De zon kan ook hier nog aardig branden, de laatste 14 bochten doemen op en voor sommigen het moment dat de moed via de trappers op het asfalt valt.
Hoe kunstig is het een dergelijke weg aan te leggen, hoe gaaf is het om hier bocht na bocht dichter bij de top te komen!
Nog een paar bochten en je bent er, Alto Adige heet de regio en met nog 1 bocht komt een vreemde lucht over je heen.
Geen uitlaatgassen of verschroeide koppelingsplaten/remmen nu, nee het lijkt wel BRATWURST!
Het is altijd druk boven en de winkels draaien op volle toeren, op 3 of 4 plaatsen worden bratwursten met suaerkraut verkocht en deze beloning doet je goed.
Ik draai altijd nog even naar links want je kunt nog hoger en dan heb je meteen een super uitzicht op de 14 bochten die je net hebt overwonnen.
Fiets in de sneeuw en op het "plein" opletten voor wandelende skiers die naar de lift gaan.
Prato is machting, Bormio is heerlijk en de Umbrail is een killer. Als Triplo Stelvio rijder deed ik die als 3de en dat was niet slim. Maar ja ik hoefde dan ook niet te kakken in het dal.
Fietsen in de bergen blijft een privilege, een keus en daarom mag je 100％ genieten.
Corrotto il 31/8/2019 durante la Giornata Nazionale del Ciclismo. Quindi niente traffico automobilistico, ma più ciclisti (corsa, ebike, MTB, tandem e molti altri). Circa 10.000 partecipanti. Partito da Prad(Prato), Trafoi, passo dello Stelvio, Santa Maria (Zw), Clus (Zw), Glurns, Prad, Comagoi, villaggio Stelvio. Un viaggio di andata e ritorno di circa 80 km. Esperienza fantastica in un ambiente bellissimo. Svantaggio: il traffico (di camion) nella regione è follemente intenso. Quindi andare in bicicletta nella zona non è divertente. Sono abituato all'entroterra spagnolo dove non c'è quasi nessun traffico. Lo Stelvio non sarà così male, perché non è un vero e proprio percorso passante, ma i turisti che vogliono fotografare sopra quel bellissimo passo con 40 + tornanti.
Gereden op 31/8/2019 tijdens de Nationale Fietsdag. Daarom geen autoverkeer, maar des te meer fietsers (race, ebike, MTB, tandems en nog veel meer). Ongeveer 10.000 deelnemers. Vertrokken uit Prad(Prato), Trafoi, Stelvio pas, Santa Maria (Zw), Clus (Zw), Glurns, Prad, Comagoi, Stelvio dorp. Een rondrit van zo’n 80 km. Fantastische ervaring in een schitterende omgeving. Nadeel: het (vracht)autoverkeer in de regio is waanzinnig druk. Dus fietsen in de omgeving is geen pretje. Ben de Spaanse binnenlanden gewend waar je nauwelijks verkeer tegen komt. De Stelvio op zal het meevallen, omdat het geen echte doorgaande route is, maar wel toeristen, die boven die prachtige pas met 40+ haarspeldbochten willen fotograferen.
Tuttavia, per quanto mi riguarda, questa è la madre di tutte le salite. Stai scalando così intensamente e per così tanto tempo che è più che prendere un passo di montagna. Lentamente si diventa un tutt'uno con la montagna, si ha tutto il tempo per lasciare che l'ambiente maestoso abbia effetto su di sé e, allo stesso tempo, si perde molto peso perché è sempre 9％climbing.
Credo di aver conosciuto lo Stelvio nel 2008. Siamo stati a Merano e abbiamo potuto comprare un biglietto combinato per un treno e un noleggio di biciclette. Nella nostra ingenuità giovanile, abbiamo pensato che potevamo anche affittare biciclette da strada, così siamo saliti sul treno e siamo andati di buon umore a Prato. Si è scoperto che l'azienda di noleggio bici non aveva davvero in mente le bici da corsa con questa promozione, ma aveva ancora tre bici da città disponibili. Avevano sette marce, quindi potremmo usarle, pensò. Non gli abbiamo detto cosa volevamo fare con le biciclette, le abbiamo solo prese e abbiamo iniziato a pedalare verso lo Stelvio. All'epoca, ci sarebbero potuti essere siti web simili a "climbfinder" dove avremmo potuto scoprire cosa aspettarci, ma di nuovo: era il 2008, quindi non avevamo accesso a cose come smartphone, bike computer, siti web con pendenze e tutte quelle altre cose che rendono il ciclismo così facile nel 2020.
Naturalmente, con sette marce non era davvero una questione di una buona cadenza, ma piuttosto di pedalare, ma è andato abbastanza bene. Poi la strada ha cominciato a salire più ripidamente, e le nostre moto non erano proprio all'altezza. Sempre più spesso, dovevamo mettere i piedi sull'asfalto in un tornante per riprendere fiato, e il nostro morale non migliorava perché vedevamo passare a sinistra e a destra dei ciclisti che avevano l'attrezzatura giusta. La bella strada in cima con la sua veloce successione di tornanti è stata la parte più dura del tour. Abbiamo dovuto fermarci ad ogni curva per raccogliere energia per uno sprint al tornante successivo, perché lo stallo su un tratto di 9％ non era auspicabile con così poche marce.
Alla fine, abbiamo impiegato quasi tre ore in totale per arrivare in cima. C'erano 25 gradi quando abbiamo ritirato le moto in basso, ma in cima si gelava e nevicava leggermente. Per sicurezza, siamo scesi in autobus...
A fine agosto è in programma la mia rinnovata conoscenza dello Stelvio. Con una bici da corsa questa volta.
Toch wat mij betreft de moeder aller beklimmingen. Je bent zo intens en langdurig aan het klimmen dat het meer is dan een colletje pakken. Je wordt langzaam één met de berg, je hebt alle tijd om de majestueuze omgeving op je in te laten werken en tegelijk zie je enorm af omdat het steeds wel 9％ klimt.
Mijn kennismaking met de Stelvio was in meen ik in 2008. We verbleven in Merano, en we konden een combiticket kopen voor een trein plus fietshuur. In onze jeugdige naïviteit dachten we dat we dan ook wel racefietsen zouden kunnen huren, dus wij stapten in de trein en gingen vol goede moed naar Prato. Daar bleek dat de fietsenverhuurder niet echt racefietsen in zijn achterhoofd had gehad bij deze actie, maar hij had nog wel drie citybikes staan. Met zeven versnellingen, dus hiermee konden we ook wel uit de voeten dacht hij. We hebben hem niet verteld wat we met de fietsen van plan waren, we namen de fietsen mee en begonnen richting de Stelvio te fietsen. Wellicht had je destijds ook wel climbfinder-achtige websites waar we hadden kunnen uitzoeken wat ons te wachten stond, maar nogmaals: het was 2008 dus we hadden niet de beschikking over dingen als smartphones, fietscomputers, websites met stijgingspercentages en al die andere dingen die het fietsen anno 2020 zo eenvoudig maken.
Enfin, tot Trafoi zat de moed er nog goed in, er was natuurlijk met zeven versnellingen niet echt sprake van een goede cadans maar vooral van stoempen, maar het ging best lekker. Toen begon de weg toch wel wat vervelender te stijgen, en daar bleken onze fietsen toch niet echt goed op berekend. Steeds vaker moest het voetje even aan het asfalt in een haarspeldbocht om even op adem te komen en ook het moraal werd er niet beter op want we zagen links en rechts wielrenners voorbij peddelen die wel de juiste uitrusting hadden. De prachtige weg bovenin met de snel opeenvolgende haarspeldbochten was het zwaarste gedeelte van de tocht. Iedere bocht moest er even gestopt worden om energie te verzamelen voor een sprint naar de volgende haarspeldbocht, want stilvallen op een stuk van 9％ was niet wenselijk met zo weinig versnellingen.
Uiteindelijk heeft het ons in totaal bijna drie uur gekost om boven te komen. Beneden was het 25 graden toen we de fietsen oppikten, boven was het rond het vriespunt en sneeuwde het lichtjes. We zijn voor de zekerheid maar met de bus afgedaald...
Eind augustus staat mijn hernieuwde kennismaking met de Stelvio op het programma. Met een racefiets dit keer.
Lo Stelvio è una di quelle salite che tutti dovrebbero aver fatto una volta. Ad essere onesti, non ho trovato la salita così difficile. Graduale e lungo, che è esattamente quello che mi piace. A causa della sua lunghezza, la salita è davvero un viaggio. Si parte da una valle verde, con alberi da frutta, uccelli canterini e bei fiori, e si arriva sotto l'Ortles in alta montagna. Gli ultimi tornanti sono davvero fantastici, e la vista spettacolare!
È una strada piuttosto trafficata, l'ideale sarebbe percorrere questo colle all'inizio o alla fine della stagione. Ma attenzione, qui nevica spesso all'inizio della stagione.
De Stelvio is een van die beklimmingen die iedereen eens gedaan moet hebben. Eerlijk gezegd vond ik de klim qua moeilijkheid meevallen. Geleidelijk en lang, dat is precies waar ik van hou. Door de lengte is de beklimming echt een reis. Je vertrek vanuit een groen dal, met fruitbomen zingende vogeltjes en mooie bloemen en je komt onder de Ortler aan in het hooggebergte. De laatste haarspeldbochten zijn echt geweldig, en het uitzicht spectaculair!
Het is een vrij drukke weg, idealiter fiets je deze col in het voor of naseizoen. Maar pas op, het sneeuwt hier vaak al vroeg in het seizoen.
Stelvio ha il nome di 'paradiso per alcuni, inferno per altri'. Il Passo di Fedaia (da Caprile) non aveva fatto bene alla mia fiducia nell'arrampicata.
Ieri ho riposato bene e ho iniziato la salita di oggi con un po' di eccitazione. È andata meravigliosamente. Una bella e costante salita, tutta d'un fiato e godendo dei dintorni. E se era un po' ripida, c'era sempre una curva nella strada (e ce n'erano anche molte).
(e ce n'erano molti, 48 in totale) dove la pressione delle gambe era alleviata e ci si poteva rilassare un po'.
Il cielo? È andata molto bene.
Salita 20/9/19 Cambio 34x30 Età 63
Stelvio heeft de naam, 'voor de een de hemel, voor de ander de hel'. De Passo di Fedaia (vanuit Caprile) had mijn zelfvertrouwen wat klimmen betreft geen goed gedaan.
Gisteren goed uitgerust en vandaag met een lichte opgewonden spanning de beklimming begonnen. Wat ging het heerlijk. Lekker steady naar boven, in één keer en genieten van de omgeving. En was het het even stijl dan was er altijd weer wel een bocht
( en daar waren er vele van, 48 in totaal) waarin de druk van de benen afnam en je even kon bijkomen.
De hemel? Het ging gewoon erg lekker.
Beklimming 20/9/19 Verzet 34x30 Leeftijd 63
È una bella salita, ma assicuratevi di essere ben riposati e di non partire troppo velocemente. Dal villaggio sono 25 km. I primi 12 km ho pensato, "è questo il lato duro?", ma gli ultimi 12 l'ho capito fin troppo bene. Ho girato con 34/32 e poi la tua marcia è sicuramente abbastanza bassa. Ma gli ultimi 7 sono stati veramente duri perché a quel punto hai già cavalcato per 1,5 ore. Nel mio caso avevo già fatto 70 km perché ero partito da Bormio. Quando si arriva in cima alla fiera è davvero soddisfacente. CONSIGLIO; andare il giorno del traffico. Super festa e molti appassionati di ciclismo nei villaggi. Il Gavia è chiuso il giorno dopo e le Torri di Fraele il giorno prima.
Het is een schitterende klim, maar zorg dat je goed uitgerust bent en start niet te snel. Vanuit het dorp is het 25 km. De eerste 12 km dacht ik; "is dit nu de zware kant?", maar de laatste 12 snapte ik het maar al te goed. Ik reed met 34/32 en dan is je versnelling zeker laag genoeg. Maar de laatste 7 waren echt afzien omdat je er dan al 1,5 uur op hebt zitten. In mijn geval had ik er al 70 km opzitten omdat ik in Bormio was gestart. Als je boven komt op de kermis geeft het zeker een enorme voldoening. TIP; ga op de verkeer vrije dag. Super feest en heel veel wieler liefhebbers in de dorpen. De Gavia is de dag erna afgesloten en de Torri di Fraele een dag ervoor.
2 anni fa ho pedalato sullo Stelvio da Prato. Sono una signora di 64 anni e la marcia 34-32 max è andata molto bene (sono ben allenata per la montagna, ho fatto anche tutte le Alpi e i Pirenei).
Questo di Prato è molto bello per me! Quest'anno salirò in bicicletta da Bormio e farò anche il Gavia. La settimana dopo un'altra da Prato (in mezzo seguono alcune tappe del Giro rosa femminile). Prospettive molto belle!
CONSIGLIO: Iniziate il più presto possibile, io ho iniziato alle 6 del mattino e ho avuto tutta la salita per me!
2 jaar geleden van uit Prato de Stelvio opgefietst. Ik ben dame 64jr verzet 34-32 max ging heel vlot (ik ben wel goed getraind voor bergen,alle Alpen en Pyreneeen al gedaan ook)
Deze vanuit Prato vind ik toch wel heeeel erg mooi ! Dit jaar eens van uit Bormio opfietsen en ook de Gavia doen. Weekje erna nog eens vanuit Prato (tussenin wat ritten van de Giro rosa dames volgen). Machtig leuke vooruitzichten !!!
TIP: Start zo vroeg mogelijk, ik startte tegen 6u en had gans de klim voor mij alleen !!!
Per me, ci sono poche cose più belle che andare in bicicletta in montagna. Nei miei anni più giovani, ho fatto diverse vacanze in bicicletta. La più bella è stata la gita in bicicletta allo Stelvio con mio fratello nell'estate del 1984. Avevo 19 anni, mio fratello 22. Mio padre ci portò a Eijsden, non avevamo voglia di pedalare attraverso i Paesi Bassi (per l'ennesima volta) e così attraversammo la frontiera a Basilea passando per il Belgio, il Lussemburgo e la Francia fino alla Svizzera. Lì abbiamo cavalcato diagonalmente verso est fino alla città italiana di Bormio per attraversare da lì lo Stelvio. Il giorno dopo, dritto, una salita fantastica ma dura, io ho pedalato 42-26, mio fratello 42-24 credo, e avevamo circa 8 chili di bagaglio da campeggio a persona da portare. Faceva freddo al monumento a Fausto Coppi. Prima della discesa, ho indossato tutti i miei vestiti e ogni pochi tornanti ho respirato il calore nelle mie mani fredde. Mio fratello ha rotto un cavo del freno durante la discesa, ma abbiamo continuato via Bolzano fino a Lienz per prendere il treno per tornare allo Zaanstreek.
È stato fantastico.
Er zijn wat mij betreft weinig dingen mooier dan in de bergen fietsen. In mijn jonge jaren heb ik een aantal fietsvakanties ondernomen, de fietstocht met m'n broer in de zomer van 1984 naar de Stelvio vind ik de mooiste. Ik was toen 19 jaar, m'n broer 22. M'n vader bracht ons naar Eijsden, we hadden geen zin om (voor de zoveelste keer) door Nederland te fietsen en zo gingen we via Belgie, Luxemburg en Frankrijk bij Basel de grens over, Zwitserland in. Daar schuin oostwaarts doorhen gereden naar het Italiaanse Bormio om vanaf daar de Stelvio over te gaan. De volgende dag patsboem, meteen omhoog, een fantastische maar zware klim, ik reed 42-26, m'n broer 42-24 geloof ik en we hadden zo'n slordige 8 kilo kampeerbagage per persoon mee te torsen. Het was koud bij het monument van Fausto Coppi. Voor de afdaling alle kleren aan gedaan en om de paar haarspeldbochten even m'n koude handen warmte inblazen. M'n broer brak tijdens de afdaling nog een remkabel, maar we zijn heelhuids doorgereden via Bolzano naar Lienz om daar per trein de terugreis naar de Zaanstreek te aanvaarden.
Geweldig.
42x26 è inimmaginabile al giorno d'oggi. Anch'io lo usavo, ma oggi preferisco la mia compatta.
42x26 kan je je tegenwoordig eigenlijk niet meer voorstellen. Ik reed dat ook vroeger hoor, maar geef mij maar mijn compact van tegenwoordig.
Incredibilmente bello; nel 2017 ha pedalato il Cinglé al Mont Ventoux. Si è allenato molto duramente per questo. Nel 2018, lo Stelvio di Prato. A febbraio è nato nostro figlio. L'allenamento, sì, era diverso, meno tempo... Meno in forma, più peso da portare in salita. Ma sento davvero che lo Stelvio è più duro del Mont Ventoux. Soprattutto negli ultimi tornanti si nota la differenza di acidità. Ma la colonnina è così bella che ti attira davvero come una calamita...Goditi...al 2019
Waanzinnig mooi; In 2017 de Cinglé gefietst bij de mont Ventoux. Hiervoor kei hard getraind. In 2018 doel de Stelvio vanuit Prato. In Februari geboorte van onze zoon, prachtig. Trainen, ja het ging anders, minder tijd...Minder fit, meer gewicht mee naar boven. Maa voor mijn gevoel is de Stelvio ook werkelijk zwaarder dan de Mont Ventoux. Vooral bij de laatste haarspeldbochten merk je het verschil in zuursof. Maar de col is zo mooi, je wordt werkelijk naar boven getrokken als een magneet...Genieten...op naar 2019
Magnifica salita, la difficoltà non è così grande. la vista del massiccio dell'Ortler è fantastica.
Prachtige klim, de zwaarte valt mee. uitzicht op het ortler massief is geweldig
Ho anche pedalato la salita molto bella e dura da Santa Maria (Svizzera) partendo da Prato/Prad. Secondo i miei calcoli successivi, arrivo all'8,55% di pendenza media (da Santa Mario al Passo Stelvio). In totale circa 1.380 metri di altitudine e 16,14 km (fonte: Garmin). Non dimenticare il tuo passaporto.
Ik heb ook de zeer mooie beklimming en pittige vanuit Santa Maria (Zwitserland) gefietst met start in Prato/Prad. Volgens mijn berekeningen achteraf kom ik op 8,55% gemiddelde stijging (van Santa Mario tot Passo Stelvio). In totaal ca. 1.380 hoogtemeters en 16,14 km (bron: Garmin). Vergeet niet je paspoort.
Bel giro con una bella vista.
Il monte Ventoux è più difficile.
Partire presto per evitare la grande folla (prima delle 10 del mattino in cima).
La discesa attraverso la Svizzera è assolutamente top e poi si può fare un bel giro di ritorno a Prato (totale ca 65 km).
Prachtige tocht met mooie uitzichten.
Mt Ventoux is zwaarder.
Vertrek vroeg om enorme drukte voor te zijn (voor 10.00 uur boven).
Afdalen via Zwitserland is helemaal top en dan kan je een mooi rondje maken terug naar Prato (totaal ca 65 km).
Devo dire che di tutte le salite, questa la trovo ancora la più bella. Ho trovato il Mont Ventoux il più difficile, se hai quelle nelle gambe, puoi anche gestire lo Stelvio, non facile ma fattibile.
De stelvio opgereden met de hele klim regen, moet zeggen van alle beklimmingen vind ik déze nog steeds de mooiste, de zwaarste vond ik de Mont Ventoux, als je die in de benen hebt kun je de Stelvio ook aan, geen makkie maar wel te doen
Una domanda: c'è un buon noleggio di biciclette vicino a Prato? Cordiali saluti, Christijn
Een vraagje: is er een goede fietsverhuur in de buurt van Prato? Groet, Christijn
Se ciò fosse stato possibile, il Passo dello Stelvio non sarebbe mai stato costruito, ovviamente.
Als dat had gekund was de Stelviopas natuurlijk nooit aangelegd.
Qualcuno sa se si può pedalare da Bormio attraverso la valle fino a Prato e salire la montagna da lì?
Weet iemand of je met de fiets vanaf Bormio door het dal naar Prato kan om de berg van die kant te beklimmen ?
Se c'è una montagna in Italia che può essere definita il re delle montagne, è il passo dello Stelvio (in tedesco: Stilfserjoch). Per la sua altezza vertiginosa, le innumerevoli battaglie del Giro d'Italia, il numero di salite, la massa di cicloturisti che attira. Il passo dello Stelvio è il più alto d'Italia e, dopo il Col de l'Iseran in Francia (12 metri più alto), il passo più alto dell'Europa continentale, anche se l'anello turistico del Col de la Bonette è ufficialmente più alto. Poiché questo non è un passo ufficiale (in quanto è 100 metri più basso), l'Iseran può passare per il più alto d'Europa.
Lo Stelvio ha tre salite: da Bormio, da Prato allo Stelvio e dalla Svizzera (il passo Umbrail) che si unisce alla salita da Bormio un chilometro prima della vetta. Includo solo i primi due versanti, anche se l'Umbrail ha ottenuto un posto nella galleria d'onore dei momenti sportivi olandesi nel 2017 a causa del famoso incidente della cacca di Tom Dumoulin.
Als er een berg in Italië koning der bergen genoemd mag worden, is het wel de passo dello Stelvio (in het Duits: Stilfserjoch). Vanwege de duizelingwekkende hoogte, de talloze gevechten in de Giro d'Italia, het aantal beklimmingen, de massa wielertoeristen die het trekt. De passo dello Stelvio is de hoogste pas van Italië en na de col de l'Iseran in Frankrijk (12 meter hoger) de hoogste pas van het Europese vasteland, alhoewel de toeristenlus over de Col de la Bonette officieel weer hoger is. Aangezien dit geen officiële pas is (deze ligt namelijk 100 meter lager) mag de Iseran voor Europa's hoogste doorgaan.
Drie beklimmingen telt de Stelvio: vanuit Bormio, Prato allo Stelvio en Zwitserland (de Umbrailpas) die een kilometer voor de top aansluit op de beklimming vanuit Bormio. Ik neem slechts de eerste twee zijdes op, alhoewel de Umbrail in 2017 door het beroemde poep-incident van Tom Dumoulin een plaats in de eregalerij der Nederlandse sportmomenten heeft gekregen.
La più bella salita di sempre!
Iniziare solo con il bel tempo La pioggia durante la salita è fattibile, ma quando si scende si va in ipotermia e si deve scendere. Anche pedalare con te non ti aiuterà allora. Dovrete camminare fino a quando il brivido si fermerà.
Mooiste klim ooit!
Begin er alleen met goed weer aan Regen tijdens de klim is nog te doen, maar naar beneden rijdend zal je onderkoeld raken en dus moeten afstappen. Zelfs meetrappen helpt dan niet meer. Het wordt dan lopen totdat het rillen over is .
@William
Tutto è fattibile, purché ci si alleni (bene) per farlo.
Non addestrato, questo è un attacco al tuo corpo, non dovresti iniziare.
Per la vostra paura delle altezze non dovete preoccuparvi, non guardate qui da nessuna parte un profondo e ripido burrone. I dintorni vi impressioneranno più della profondità.
Dovreste assolutamente farlo, ma siate consapevoli che questa salita è estremamente dura. Non per niente è il numero 4 su questo sito!
@William
Alles is te doen, als je er maar (goed) voor traint.
Ongetraind is dit een aanslag op je lichaam, moet je niet aan beginnen.
Voor je hoogtevrees hoef je je geen zorgen te maken, je kijkt hier nergens een diep en steil ravijn in. De omgeving maakt meer indruk op je dan de diepte.
Zeker doen dus maar let wel, deze beklimming is loodzwaar. Hij is op deze site niet voor niets no. 4!!
Vorrei fare questo il prossimo anno per l'arrampicata per la vita, ma non ho esperienza con il ciclismo e la paura delle altezze, è fattibile con la pratica necessaria?
Ik zou deze volgend jaar willen doen en dit voor climbing for life maar ik heb geen ervaring met fietsen en heb hoogte vrees , is dit te doen met de nodige oefening
Ho scalato lo Stelvio molte volte; ho letto molte informazioni qui sulle marce. Ora a 65 anni uso 34 X 30, fino a 55: 34 X 25: 34 X 25.
Ik heb de Stelvio reeds vele malen beklommen; ik lees hier veel info over versnellingen. nu op mijn 65 gebruik ik 34 X 30, tot mijn 55: 34 X 25. Dus de leeftijd is ook zeer belangrijk, jonge kerels tot 50 moeten gemakkelijk de Stelvio op rijden met: 34 X 25.
Bella salita, lunga e non un metro in piano, quindi continua a girare. Ho impiegato poco meno di 2 ore da Prato, la neve e la pioggia in cima non l'hanno facilitato. Nella discesa verso Prato, mi sono fermato due volte per fare delle foto (non mi sono fermato durante la salita) ma soprattutto per scaldarmi le mani (faceva freddo!). Il mio più grande rimpianto erano i gas di scarico di tutti i gruppi di moto e auto... non è bello (con l'asma) e certamente non a quell'altitudine.
Prachtige beklimming, lang en geen meter vlak dus blijven draaien. Zelf net onder de 2 uur vanuit Prato gereden, sneeuw en regen boven maakte het er niet makkelijker op. In de afdaling naar Prato, een tweetal keer gestopt voor foto's (niet gestopt in de klim) maar vooral om de handen enz op te warmen (was koud!). Grootste minpunt vond ik zelf de uitlaatgassen van alle groepen motoren en auto's.. niet fijn (met astma) en zeker niet op die hoogte.
34-29 su, frequenza cardiaca 150 e sei salvo! A parte questo, l'ho trovata una cosa lunga, ripida e alta. Quindi, certamente, formano il carattere. Dopo di che ho affrontato anche il passo Ofen (2149 mt non molto bello) e il passo Fluela (2389 mt ancora meno bello). Poi ho finito.
34-29 omhoog, hartslag 150 en you're save! Buiten dat vond ik het wel een lang, steil en hoog rotding. Daardoor zeker karaktervormend. Heb daarna ook nog Ofen pas (2149 mt ook niet heel lekker) en Fluela pas ( 2389 mt nog minder lekker) erachter aangepakt. Toen was ik er wel klaar mee.
Salito venerdì 8 settembre. Ho iniziato la salita nel centro di Prato (era più facile parcheggiare la macchina lì). Dai primi metri in poi, me la sono presa comoda (mantenendo la mia frequenza cardiaca a 150) e mi sono goduto l'ambiente circostante. Da Trafoi (dove avevamo il nostro hotel) inizia il lavoro serio. Ho fatto una breve sosta ogni tanto per scattare qualche foto e mangiare un gel o una barretta. Poiché si può pedalare di più da curva a curva (punti su cui concentrarsi) ho trovato questa salita più facile del Mont Ventoux. In cima c'è davvero un manicomio di bancarelle con camicie e la tenda della salsiccia (salsiccia molto buona!). Il piano originale era di scendere via Umbrail e fare un giro indietro a Prato, ma siccome uno dei miei amici ciclisti si è strappato il polpaccio alla curva 4 con un capitombolo, ho deciso di scendere direttamente a Prato (non una discesa piacevole: troppo trafficata, fondo stradale pessimo).
Beklommen op vrijdag 8 september. Wat meer in het centrum van Prato aan de klim begonnen (was makkelijker om daar de auto neer te zetten). Vanaf de eerste meters rustig aan gedaan (hartslag op 150 houden) en genieten van de omgeving. Vanaf Trafoi (daar waar we ons hotel hadden) begint het serieuze werk. Regelmatig even een korte stop gemaakt voor wat foto's en gelletje of reepje eten. Omdat je meer van bocht naar bocht kunt rijden (punten om je op te richten) vond ik deze klim makkelijker dan de Mont Ventoux. Bovenop inderdaad het 'gekkenhuis' van kraampjes met shirtjes en de braadworsttent (wel erg lekkere braadworst!). Oorspronkelijke plan was afdalen via Umbrail en met een boog terug naar Prato, maar aangezien een van de fietsvrienden in bocht 4 bij een buiteling zijn buitenblad een flinke hap uit zijn kuit liet nemen toch maar rechtstreeks afgedaald naar Prato (geen fijne afdaling: te druk, wegdek slecht).
Mio figlio tredicenne ha scalato lo Stelvio. Temperatura buona, circa 23 gradi a Prato. Iniziato al cartello dello Stelvio a Prato. Ha raggiunto la cima in 1:58:04. È stato fortunato che suo fratello di 18 anni ha cavalcato con lui per rallentarlo, così non si è rotto.
L'ho trovato ancora abbastanza veloce.
Rapporto di una madre orgogliosa.
Aneddoto divertente, sono stati superati da Stybar e Kwiatkovki, che hanno letteralmente cavalcato fino in cima ballando a ritmo di musica come se niente fosse.
Mijn zoon van dertien heeft de Stelvio beklommen. Goede temperatuur, ca 23 graden in Prato. Vertrokken bij het bord Stelvio in Prato. In 1:58:04 was hij boven. Hij had wel mazzel dat zijn 18 jaar oude broer met hem mee reed om hem te temperen, zodat hij zich niet stuk reed.
Ik vond het toch nog wel snel.
Verslagje van een trotse moeder.
Leuke anekdote, ze werden ingehaald door Stybar en Kwiatkovki, die reden letterlijk dansend op de muziek naar boven alsof het niks was.
Ciao Jan, ho pedalato sullo stelvio da Prato con 34-30 e peso 88 chili.
Basta non lasciare che la tua frequenza cardiaca superi i 150 e poi te ne rimane un po' nelle ultime curve.
Hallo Jan, ik ben de stelvio vanuit prato op gefietst met 34-30 en weeg 88 kilo.
Gewoon je hartslag nooit boven de 150 laten komen en dan heb je de laatste bochten nog wat over.
@Jan
L'ho cavalcato con un 34-30 e questo con 90 chili sul gancio e uno sguardo borghese ;-)
@Jan
Ik ben hem opgereden met een 34-30 en dat met 90 kilo schoon aan de haak en een bourgondisch uiterlijk ;-)
Storie fantastiche, ma mi mancano le informazioni sul grasso da usare.
Qualcuno può darmi qualche informazione?
Ho un set Compact sulla mia moto. (11 velocità 50 -34)
Grazie in anticipo!
Fantastische verhalen, maar ik mis informatie over de te gebruiken verzetten.
Kan iemand me een beetje informatie verstrekken?
Ik heb op mijn fiets een Compact set. (11 speed 50 -34)
Alvast mijn dank!
Salve,
Qualcuno sa dirmi se è possibile noleggiare una bicicletta, elettrica o meno, per salire lo Stelvio?
Grazie in anticipo!
Saluti,
Stefanie
Hallo,
Kan iemand me zeggen of je een fiets al dan niet elektrisch kan huren om de Stelvio te beklimmen?
Alvast bedankt!
Groeten,
Stefanie
Il 30 giugno ho scalato lo Stelvio prima da Bormio e poi da Prato.
Sono partito da una Prato assolata. I primi chilometri sono stati facili, ma dal villaggio si sale subito. La "foresta" è dura: percentuali ripide, e sei solo a metà strada. E poi si arriva alle famose curve. Bella, ma nel mio caso nella neve, nel freddo e con molto vento. Si comincia a notare l'altitudine. Fortunatamente, le curve ora contano rapidamente e finalmente si è in cima (di nuovo).
Soprattutto la lunghezza e l'altezza la rendono una salita difficile.
Op 30 juni heb ik eerst de Stelvio beklommen vanuit Bormio en daarna vanuit Prato.
Vanuit een zonnig Prato ben ik vertrokken. De eerste kilometers lopen lekker, maar het gaat vanuit het dorp meteen omhoog. Het 'Bos' is pittig: flinke stijgingspercentages, en je zit pas op de helft. En dan kom je bij de beroemde bochten. Schitterend, maar in mijn geval in de sneeuw, koud en veel wind. De hoogte begin je goed te merken. Gelukkig tellen de bochten nu snel af en eindelijk sta je (weer) op de top.
Met name de lengte en hoogte maken dit een lastige klim.
Una bella salita. Ho fatto questa salita sabato 24 giugno durante l'arrampicata per la vita. La fortuna ha voluto che fosse senza auto. Mi sono divertito molto su questo colle e mi sono goduto la vista. Ed è rimasto comunque entro i miei limiti prestabiliti. Quindi ero molto soddisfatto.
Een prachtige klim. Ik heb deze klim gedaan op zaterdag 24 juni tijdens climbing for life. Het geluk hiervan was dat het autovrij was. Heb me op deze col vooral geamuseerd en genoten van het uitzicht. En toch binnen mijn vooropgestelde gebleven. Dus was super tevreden.
Naturalmente si pedala sullo Stelvio se siete nelle vicinanze, ma preparatevi a una delusione. È così affollato, soprattutto con le moto e le auto i cui conducenti hanno vinto le loro licenze alla fiera. D'altra parte, è una salita bestiale con le viste più fantastiche...
Natúúrlijk fiets je de Stelvio op als je in de buurt bent, maar houdt rekening met een deceptie. Het is er namelijk zó druk, met name met motoren en auto's waarvan de chauffeurs hun rijbewijs op de kermis gewonnen hebben. Staat tegenover dat het wel een beestachtige klim is met de meest fantastische uitzichten...
Bella salita lunga e discesa idem. Nella discesa, prestare attenzione perché non è certamente senza pericolo a causa del molto altro traffico. Portate con voi i manicotti per le gambe e le braccia per non prendere freddo durante la discesa.
L'abbiamo percorsa un lunedì di metà settembre, ma era ancora abbastanza affollata di moto e auto. Una zuppa di gulasch sopra è ridicolmente costosa e costa 8 euro.
Mooie lange klim en dito afdaling. In de afdaling goed opletten want deze is vanwege de vele andere verkeersdeelnemers zeker niet ongevaarlijk. Neem been- en armstukken mee zodat je het niet koud krijt in de afdaling.
Wij hebben halverwege september op een maandag gereden maar het was toch nog best druk met motoren en auto's. Een Goulashsoepje bovenop is belachelijk duur en kost 8,- euro.
lo stelvio... Ma si vedono anche gli ultimi 7 chilometri pesanti. per fortuna avevo ancora il diritto mentale ma una volta iniziato sembrano 20 km. le ultime curve e sembrava che mi fermassi da un momento all'altro. ma ce l'ho fatta. la mia prima montagna e sono riuscito subito. SI!!!!! da Wout
de stelvio... wat een klim!! vanuit prato is het begin rustig maar eens in de bossen volgen de bochten elkaar op. eens je in de openvlakte komt heb je een mooi zicht op wat je al hebt gedaan. maar je ziet ook de laatste 7 zware kilometers. ik had gelukkig nog het mentaal goed maar ééns je er aan begint lijken ze wel 20 km. de laatste bochten en leek het alsof ik elk moment ging stilvallen. maar i made it. mijn eerste berg en meteen gelukt. YES!!!!! mvg wout
Mercoledì 17 agosto 2016 siamo partiti da Bormio e abbiamo scalato lo Stelvio. Che bella salita in bicicletta. Una volta in cima, siamo subito scesi a Prato e abbiamo risalito lo Stelvio in bici anche da questo lato. Un traguardo difficile, ma certamente fattibile quando hai fatto abbastanza chilometri e la tua condizione è buona. Scalare lo Stelvio due volte in un giorno non è inferiore all'Alpe d'HuZes che ho compiuto quest'anno. Suggerimento: Assicurati di avere abbastanza vestiti e guanti, le sezioni sono molto fredde e non essere sorpreso dalla "svolta" del tempo. Dalla parte di Prato c'era il sole, dalla parte di Bormio pioveva. In cima al passo dello Stelvio c'erano quattro gradi. Il Passo dello Stelvio è un must! Due volte in un giorno!!!!
Consiglio: partite presto la mattina e iniziate la salita! La strada è ancora libera da auto, moto e camper. Dopo le 10 del mattino, il traffico inizia a crescere, fino alle 17 circa. Questo vale anche per la fine del pomeriggio, ma non fatevi sorprendere dal buio. Scendere lo Stelvio in bicicletta al buio è molto pericoloso!
Op woensdag 17 augustus 2016 begonnen vanuit Bormio en de Stelvio beklommen. Wat een prachtige beklimming per fiets. Eenmaal boven direct afgedaald naar Prato en ook vanaf deze kant de Stelvio per fiets beklommen. Een zware prestatie, maar zeker wel te doen als je voldoende kilometers hebt gemaakt en je conditie goed is. Tweemaal de Stelvio beklimmen op 1 dag doet niet onder voor de Alpe d'HuZes die ik dit jaar heb volbracht. Tip: zorg voor voldoende kleding en handschoenen, de afdelingen zijn erg koud en laat je niet verrassen door het "omslaan" van het weer. Aan de Prato-kant scheen de zon, aan de Bormio-kant regende het. Boven op de Stelviopas was het vier graden. Passo del Stelvio moet je doen! Twee keer op één dag!!!!
Tip: fiets 's morgens vroeg al weg en begin aan de beklimming! De weg is dan nog vrij van de vele auto's, motoren en campers. Na 10 uur komt het verkeer opgang, tot een uur of 17 uur. Dit geldt overigens ook van het einde van de middag, laat je dan alleen niet verrassen door het invallen van het duister. In het donker de Stelvio afdalen op de fiets is levensgevaarlijk!
Ieri ho fatto questa grande salita. Partiti verso le 11:00 a Morter dall'hotel Montani. Bellissimo hotel, ottimo servizio. Significa che ho dovuto pedalare per circa 22 km fino a Prato. A proposito, una pista ciclabile attraverso una specie di paesaggio paradisiaco, peccato che ci fossero alcuni pezzi di 'schotter' (macerie scaricate sulla strada) che mi hanno fatto temere per le mie gomme. Arrivati ai piedi, ha iniziato questa grande salita. Ha sollevato i miei 98 kg con piacere. Ho apprezzato molto la vista e i dintorni. Frequenza cardiaca regolata al 65-70%, esperienza top.
Gisteren deze geweldige klim gedaan. Rond 11:00 uur gestart in Morter vanaf hotel Montani. Prachtig hotelletje, geweldige service. Betekende wel dat ik ongeveer 22 km moest fietsen tot Prato. Overigens een fietspad door een soort hemellandschap, jammer van een paar stukjes 'schotter' (puin gestort tot weg) waardoor ik voor mijn bandjes vreesde. Aangekomen aan de voet gestart met deze geweldige klim. Mijn 98 kg met plezier omhoog gebracht. Ruimschoots genoten van het uitzicht en de omgeving. Hartslag gereguleerd op 65-70 procent, top ervaring.
Una salita incredibilmente bella da Spondigna al Passo Stelvio, 27 km in totale. All'inizio abbastanza piatto, ma dopo circa 10 km inizia davvero. Prima della partenza, bevi e mangia molto, in modo da non avere crampi. E continua a bere. Grande esperienza, peccato che non ci siano questi "dossi" nel nostro piccolo paese piatto. Vale davvero la pena per ogni ciclista sportivo che vuole di più che pedalare in piano. Rudie
Geweldige mooi klim vanuit Spondigna naar Passo Stelvio, 27km totaal. In het begin redelijk vlak, maar na een km of 10 begint het pas echt. Voor aanvang veel drinken en eten, zodat je geen krampverschijnselen krijgt. En blijven drinken. Geweldige ervaring, jammer dat er niet van deze "bulten" in ons vlakke landje zijn. Echt de moeite waard voor iedere sportieve wielrenner die meer wil dan alleen maar op het vlakke fietsen. Mvg Rudie
L'anno scorso l'ho fatto in 2,5 ore all'età di 14 anni. Ho letto un po' e credetemi che aiuta molto. Quando vedete la cima in un dato momento, è ancora lontana, non sbagliatevi.
prachtige klim echt leuk. vorig jaar gedaan in 2,5 uur op 14 jarige leeftijd. heb me goed ingelezen en geloof me dat helpt echt. als je opgegeven moment de top ziet is het echt nog wel ver, daar moet je je niet in vergissen. ga em dit jaar weer doen denk ik
Super! Ho scalato lo Stelvio all'inizio di agosto. Terribilmente pesante, avrei fatto meglio a scegliere un'altra salita per la mia prima salita. Ma dopo 1,55 ore, ho raggiunto la cima, bellissima! All'età di 13 anni ;)
Super! Begin augustus de Stelvio beklommen. Vreselijk zwaar, ik had beter een andere klim als eerste klim kunnen pakken. Maar na 1.55 uur was ik boven, prachtig! Op 13 jarige leeftijd ;)
Alla fine di agosto, ho scalato lo Stelvio da Prato. Questa salita può essere descritta in una sola parola: folle! Inizia ragionevolmente tranquillo, poi si raggiungono gli alberi e si sale a zig zag, ma alla fine si tratta soprattutto della salita in aperta pianura! Meraviglioso salire e allo stesso tempo poter godere della bella vista e vedere da dove si è venuti. Per inciso, ho pedalato una salita ancora più dura in Italia, cioè la Merano 2000 da Merano. Circa 15 km con una pendenza media del 9%.
Eind augustus de Stelvio vanuit Prato beklommen. Deze klim is in één woord te omschrijving, waanzinnig! Het begint redelijk rustig, vervolgens bereik je de bomen en ga je zigzaggend omhoog, maar uiteindelijk gaat het toch voornamelijk om de klim in de openvlakte! Schitterend om te klimmen en tegelijkertijd te kunnen genieten van het prachtige uitzicht en te zien waar je vandaan komt. Overigens heb ik in Italië een nog zwaardere klim gefietst, namelijk de Merano 2000 vanuit Merano. Ongeveer 15 km tegen een gemiddeld stijgingspercentage van tegen de 9%.
Grande col. Simile alla combinazione di prima les deux alpes e poi alpe d huez, ma poi impilati uno sull'altro. Il più bello di tutti. Non ero fisicamente rotto, ma ho sofferto l'altitudine. Nello stesso viaggio ho provato lo Zoncolan. Smontato dopo 3,4 km su un tratto al 19%. Ci sono video su you tube di questi cols con l'altezza, la % e l'accelerazione di Davide Cassani, ex pro rider. Termine di ricerca: Davide Cassani, il grande salite stelvio o zoncolan. Pedala!
Geweldige col. Vergelijkbaar met de combinatie van eerst les deux alpes en dan alpe d huez, maar dan boven elkaar gestapeld. De mooiste van allemaal. Ik zat niet fysiek stuk, maar wel last van de hoogte. Op zelfde trip de Zoncolan geprobeerd. Afgestapt na 3,4 km op een stuk van 19%. Er staan filmpjes op you tube van deze cols met de hoogte,% en versnelling van Davide Cassani, gewezen profrenner. Zoekterm: Davide cassani, il grande salite stelvio of zoncolan. Fiets ze!
La settimana scorsa ho scalato lo Stelvio da Prato, che bella esperienza! Tempo splendido, cielo azzurro, vista fantastica. Nonostante lo sforzo, ho apprezzato molto la salita e i dintorni. Sono abituato a certe salite in Francia, ma questa è davvero fuori categoria. La pressione continua sui pedali, ma soprattutto i tornanti la rendono speciale. A volte la pressione si allenta, ma si tratta solo di pochi metri e poi si riparte. L'ultima parte era davvero da vedere, ma la ricompensa in cima è grande. Altamente raccomandato, devi averlo fatto una volta
Afgelopen week de Stelvio beklommen vanaf Prato, wat een geweldige ervaring! Mooi weer, blauwe lucht, fantastisch uitzicht. Ondanks de inspanning volop genoten van de klim en de omgeving. Ben wel wat gewend in Frankrijk, maar deze is echt buiten categorie. Continue druk op je pedalen, maar vooral de haarspeldbochten maken hem bijzonder. Soms even de druk eraf maar dat is maar paar meter en dan ga je weer. Laatste deel was nog echt even af zien, maar de beloning boven is groot. Een aanrader, deze moet je eens gedaan hebben
Era incrinato, e il martedì 4 agosto 2015! Bella giornata, ancora molto caldo ad Andriano dove siamo stati, già un po' più di ossigeno a Prato. Ho dovuto farlo in mountain bike, dato che non c'erano bici da strada con noi e a Nalles ho trovato solo MTB a noleggio. Niente di forzato, solo una scarpinata in circa 2 ore e mezza e ancora in grado di fare belle curve all'interno alla fine. Adoro contare il "Kehre"/Tornante numero per numero. Le vostre informazioni sono state di grande importanza per sapere cosa state facendo e cosa vi aspetta ancora, grazie mille. A proposito, trovo la pendenza tra Kehre 4 e 3 molto ripida, le mie ossa! E quanto ci si sente meglio ad averlo fatto con le proprie gambe invece di tutti gli Easy Riders che hanno persino difficoltà a salire la montagna con 1000cc o più sotto i loro sedili. Anche la discesa è un'avventura, anche se penso che si possa fare meglio, per esempio, su Aubisque, Ventoux o Tourmalet. Esperienza meravigliosa, un sogno che diventa realtà! Più di questo molto presto :-)
Hij is gekraakt, en wel op dinsdag 4 augustus 2015! Mooie dag, nog zeer warm in Andrian waar we verbleven, al iets meer zuurstof bij Prato. Heb het met de mountainbike moeten klaren, want geen racefiets meegebracht en in Nals enkel MTB te huur gevonden. Niks geforceerd, gewoon in een trek in ongeveer 2 1/2 u en nog mooi binnenbochten kunnen nemen ook op het einde. Vind het fantastisch om nummer voor nummer de "Kehre"/Tornante af te tellen. Jullie info is van ontzettend groot belang geweest om te weten waar je mee bezig bent en wat er nog te wachten staat, heel hartelijk dank daarvoor. Vind trouwens dat stijgingspercentage tussen Kehre 4 en 3 nog heel erg pittig, amai mijn botten ! En wat voelt het beter als je dat met eigen benen hebt klaargespeeld in plaats van alle Easy Riders die zelfs moeite hebben met 1000cc of meer onder het zitvlak de berg op te geraken. Afdaling is ook een avontuur, al vind ik dat je lekkerder los kunt gaan bvb op Aubisque, Ventoux of Tourmalet. Prachtige belevenis, dream come true ! Nog meer van dattum graag heel binnenkort :-)
L'anno scorso sono partito da Bormio. Sotto la cima siamo scesi attraverso il passo Umbrail. Dopo il pranzo ritorno a Prato. Gli ultimi 3 km sono stati massacranti. Purtroppo abbiamo dovuto scendere a Bormio sotto la pioggia. Bella esperienza, ma due volte in un giorno era troppo per me. Dall'hotel Funivia vengono organizzate diverse escursioni da "Stelvio Experience", accompagnate da auto e ciclisti, anche al Gavia e al Mortirolo.
Vorig jaar vanuit Bormio begonnen. Onder de top via de Umbrailpas afgedaald. Na de lunch bij Prato weer omhoog. Laatste 3kilometer waren toen wel killing. Helaas in de regen weer naar Bormio afgedaald. Mooie ervaring, maar twee keer op een dag was voor mij teveel van het goede. Vanuit hotel Funivia worden verschillende tochten georganiseerd door "Stelvio Experience", onder begeleiding van auto en fietsers, oa ook naar Gavia en Mortirolo.
La mia prima salita in alta montagna, ho avuto la pelle d'oca sulle braccia per quasi 23 km! (E non solo per il freddo in cima) Che vista spettacolare!
Al turno 25, ho avuto un momento di debolezza perché sembra che tu sia quasi arrivato ma hai ancora 25 turni da fare! Per il resto, avevo ancora un po' di tempo nelle ultime curve per dare un po' di spinta
Mijn eerste klim in het hooggebergte, heb bijna 23 km met kippenvel op mn armen gereden! (en niet alleen vanwege de kou bovenop) Wat een spectaculaire uitzichten!
Bij bocht 25 had ik even een zwak moment omdat het lijkt of je er al bijna bent maar je dus nog 25 bochten te gaan hebt! Voor de rest heerlijk gefietst had zelf nog wat over in de laatste paar bochten om nog even aan te zetten
Bene le cravatte! Grazie mille!
Oke Ties! Hartstikke bedankt!
Ciao Dennis,
Ho visto autobus di linea andare e venire durante la mia salita, quindi penso di essere a posto.
Hey Dennis,
Ik heb tijdens mijn klim lijnbussen op en af zien rijden. dus ik denk dat wel goed zit.
Salve,
È possibile arrivare a Bormio in autobus da Spondigna e portare con sé la bicicletta? Ho 16 anni e i miei genitori non vogliono portarmi lì in macchina.
Cordiali saluti e grazie in anticipo! Dennis
ps: sito estremamente utile!
Hallo,
Is het mogelijk om vanuit Spondigna met de bus naar Bormio te komen en je wielrenfiets mee te nemen?? Ik ben namelijk 16 en mijn ouders hebben geen zin om me telkens met de auto daarheen te brengen.
Met vriendelijke groeten en alvast bedankt! Dennis
ps: ontzettend handige site!
Per me è stato già un anno e mezzo fa, luglio 2013 per la precisione, che ho scalato lo Stelvio insieme a mio fratello di Prato. Siamo stati all'Hotel Cristallo a Solden e abbiamo fatto prima la discesa di 10 km fino a Gomagoi e poi a Prato, dove abbiamo girato e iniziato la salita insieme al direttore dell'hotel e ad altre due persone. I due compagni e il direttore dell'hotel hanno rapidamente guadagnato qualche minuto, ma grazie all'incoraggiamento di alcuni altri ospiti dell'hotel, siamo stati in grado di mantenere il divario abbastanza stabile. La vera salita, naturalmente, inizia dal momento in cui si esce dalla foresta e si vedono i tornanti sopra di sé. Dopo 48 curve si conosce il nome italiano tornante e si vedono sulla strada gli ultimi 300 metri segnati per andare a 200, 100, ........ al traguardo. Negli ultimi 100 metri pensavo di poter tenere il passo di mio fratello, ma l'aria era molto sottile. Una gioia immensa nel fare foto sotto il cartello "Passo di Stelvio" e godere della presenza delle nostre signore è stata la nostra ricompensa dopo 2.42h . Sotto un sole splendente, abbiamo iniziato la discesa e poi ci siamo goduti un ottimo bbq con tutti gli ospiti dell'hotel nel villaggio di Stelvio, appena passato Gomagoi. Il barbecue ha fornito nuova energia per risalire verso Solden, ma le birre che abbiamo consumato hanno pesato un po' su questa breve salita.
A fine giugno 2015 è prevista una nuova vacanza all'Hotel Cristallo e ora poco prima di Capodanno sto già iniziando a fare il conto alla rovescia , perché sarà di nuovo molto bello lì!!!
Voor mij is het alweer anderhalf jaar geleden , juli 2013 om precies te zijn , dat ik samen met mijn broer vanuit Prato de Stelvio beklom. Wij logeerden in Solden in Hotel Cristallo en maakten eerst de afdaling van 10 kilometer naar Gomagoi en verder naar Prato om daar rechtsomkeer te maken en samen met de hoteluitbater en nog twee kompanen aan de klim te beginnen . De twee kompanen en de hoteluitbater reden ons al vlug op enkele minuten maar dank zij de aanmoedigingen van enkele andere hotelgasten konden wij onze achterstand redelijk stabiel houden . Echte klim begint natuurlijk vanaf het moment dat je uit het bos komt en de haarspeldbochten boven je ziet liggen . Na 48 bochten ken je ondertussen de Italiaanse benaming tornante en zie je op het wegdek de laatste 300 meters gemarkeerd om dan naar 200 , 100, ........naar de finish te gaan . In die laatste 100 meters gedacht dat ik mijn broer nog kon bijbenen maar moeten constateren dat de lucht heel ijl was . Immense vreugde bij het nemen van de foto's onder het bordje "Passo di Stelvio" en genieten van de aanwezigheid van onze dames was onze beloning na 2.42h . Onder een stralende zon aan de afdaling begonnen om daarna met alle hotelgasten van een hele goede bbq te genieten in het dorpje Stelvio net voorbij Gomagoi. BBQ zorgde voor nieuwe energie om terug naar Solden te klimmen , maar de biertjes die we nuttigden wogen wel een beetje door bij deze korte klim.
Eind juni 2015 staat een nieuwe vakantie gepland in Hotel Cristallo en nu net voor nieuwjaar begin ik al af te tellen , want het zal er weer heel leuk worden !!!
13 settembre '14 Ho avuto il permesso di scalare questo gigante.
Ho guidato in auto fino a Prato e da lì ho iniziato la salita.
Se si parte "a freddo" su una salita del genere, ci vuole un po' prima di avere la giusta cadenza.
L'approccio da Prato è anche abbastanza ripido come descritto sopra. Ho avuto bisogno di circa 10 giri dopo l'approccio per sentirmi davvero a mio agio in sella.
Poco prima della curva 30, ci sono alcune sezioni ripide che mi hanno portato fuori dalla sella per la prima volta.
Quando esci dal bosco, alla curva 24 vedi cosa ti aspetta e per un momento il tuo coraggio si affonda. La vera sofferenza deve ancora iniziare.
La temperatura in calo giocherà anche qui un ruolo, ho iniziato a Prato con 24C e sono salito intorno ai 5C.
Quindi assicuratevi di avere i vestiti giusti addosso o con voi.
Una salita brillante che rifarei immediatamente se mi trovassi in zona.
Vantaggi: Buona strada per salire! (scendendo un po' meno nella parte superiore)
Superba vista all'inizio al villaggio di Trafoi! (anche il resto della salita, a proposito)
Le bancarelle con Bratwurst in cima!
Svantaggio: non tutti gli autisti sono abituati a guidare su una tale montagna. Questo può portare alla congestione delle curve, così che a volte si è costretti a trattenersi o a prendere la curva interna dura (mi è successo solo due volte).
Tutto sommato, la salita più dura ma anche la più bella che abbia mai fatto.
13 september '14 deze reus mogen beklimmen.
Met de auto naar Prato gereden om van daaruit aan de klim te beginnen.
Als je "koud" aan zo'n klim begint duurt het even voordat je de juiste cadans hebt.
De aanloop vanuit Prato is ook al behoorlijk steil zoals beschreven hierboven. Ik had na de aanloop zo'n 10 bochten nodig om echt prettig in het zadel te zitten.
Vlak voor bocht 30 heb je enkele gemene steile stukken die me voor het eerst uit het zadel haalde.
Als je uit het bos komt zie je bij bocht 24 wat je nog te wachten staat en dan zakt je voor even de moed in de schoenen. Het echte afzien moet dus nog gaan beginnen.
Ook gaat de dalende temperatuur hier een rol spelen, ik startte in Prato met 24C en kwam boven rond de 5C.
Zorg dat je dus de juiste kleding aan hebt of bij je hebt.
Een schitterende klim die ik meteen weer zou doen als ik in de buurt ben.
Pluspunten: Goede weg om te klimmen!! (dalen iets minder in het bovenste gedeelte)
Schitteren uitzicht in het begin bij het dorpje Trafoi!! (de rest van de beklimming ook trouwens)
De kraampjes met Bratwurst op de top!!
Minpunt: Niet iedere automobilist is gewend om zo'n berg op te rijden. Dit kan tot opstoppingen leiden bij de bochten, waardoor je soms gedwongen wordt om in te houden of de pittige binnenbocht te nemen (is me maar 2x gebeurd).
Al met al, de zwaarste maar ook de mooiste beklimming die ik ooit gedaan heb.
| 7 km/h | 03:33:00 |
| 11 km/h | 02:15:33 |
| 15 km/h | 01:39:24 |
| 19 km/h | 01:18:28 |
