Tre Cime di Lavaredo from Misurina is a climb in the region Dolomites. It is 7.5km long and bridges 656 vertical meters with an average gradient of 8.7%, resulting in a difficulty score of 847. The top of the ascent is located at 2373 meters above sea level. Climbfinder users shared 11 reviews of this climb and uploaded 44 photos.
Road name: Via Monte Piana
Welcome! Please activate your account if you would like to share something. Look for the verification email in your inbox.
If you want to upload your photos, you need to create an account. It only takes 1 minute and it's completely free.
What a fantastic climb. This climb was the last in the route. We left from Dobiacco over the Cimabancha to Cortina and via the Passo Tre Croci to the Tre Cime. The climb is immediately steep uphill. From the toll gate, a short breather before going brutally steep uphill. But what a reward awaits at the end. You feel very insignificant standing next to such'a rocky giant. Besides, the view all around is simply phenomenal. A real climbing gear is needed though even though on paper the climb is not even that very long.
Wat een fantastische klim. Deze klim was de laatste in de route. We zijn vanuit Dobiacco vertrokken over de Cimabancha naar Cortina en via de Passo Tre Croci naar de Tre Cime. De klim gaat meteen steil omhoog. Vanaf de tolpoort even een korte adempauze om vervolgens brutaal steil omhoog te gaan. Maar wat een beloning wacht aan het eind. Je voelt je heel nietig als je naast zo'n rotsige reus staat. Daarnaast is het uitzicht rondom gewoonweg fenomenaal. Een echt klimverzet is wel nodig ook al is de klim op papier niet eens zo heel lang.
It's worth trying at least once... the first climb after Lake Misurina then the last 3.5 km were terrible.
Done with everything I had, that is 35x28 but if I had had the 30 I would certainly have used it, however
just go regular and slowly you climb.... then the context repays the effort.
Da provare almeno una volta... primo strappo dopo il lago di Misurina poi gli ultimi 3,5Km terribili.
Fatta con tutto quello che avevo cioè 35x28 ma se avessi avuto il 30 lo avrei sicuramente usato, comunque
basta andare regolari e pian piano si sale.... poi il contesto ripaga dello sforzo.
Beautiful scenery and leaden climb. The first stretch up to Lago d'Antorno is already a good gauge for the last four kilometres of the climb. After the tollgates you can speed up for a while and then it is four kilometres of suffering. Constantly steep and that at 2000+ metres altitude chops it up. Fortunately, the views are fantastic and the tarmac in excellent condition. The only drawback is the large number of cars (in July). After the toll booths, the nuisance of the cars's was not so bad, but in the first two kilometres there was a traffic jam until the toll booths, which you have to swing around.
Prachtige omgeving en loodzware klim. Het eerste stuk tot het Lago d'Antorno is al een goede graadmeter voor de laatste vier kilometer van de klim. Na de tolpoortjes kun je even snelheid maken en dan is het vier kilometer afzien. Constant steil en dat op 2000+ meter hoogte hakt er in. Gelukkig is het uitzicht fantastisch en het asfalt in uitstekende staat. Enige nadeel is het grote aantal auto's (in juli). Na de tolpoortjes viel de overlast van de auto's mee, maar in de eerste twee kilometer stond er een file tot de tolpoortjes, waar je omheen moet slingeren.
did this with a mountain bike with a 26/42 transmission and still did snakes on the road.
Amazing views that balance the hour of pain. Traffic was okish allowing me to do the hard kilometers in S.
Would have had no chance to climb it with the 36/32 road bike transmission.
Overweight amateur here with around 3000km/20k m climb / year.
The climb starts with an initial one-kilometre climb at about 13% to reach Lake Antorno, there you can breathe a little for a downhill stretch then begins an endless 4km ordeal. The gradients are significant, with very long stretches at 15% and a straight stretch that you won't forget. Agile ratios are a must, the hard work will however be repaid by one of the most beautiful views in the world.
La salita parte con un primo strappo di un km al 13% circa per arrivare al Lago Antorno, li si può respirare un po' per un tratto in discesa poi comincia un calvario di circa 4km infiniti. Le pendenze sono importanti, con lunghissimi tratti al 15% e un rettilineo che non scorderete. Rapporti agili sono d'obbligo anche perché prima di questa salita molto probabilmente avrete già alcune ore di pedalata per arrivare a Misurina, la tanta fatica verrà comunque ripagata da una delle viste più belle al mondo.
As many have said before, this is a steep climb. I did it at the end of a stage in a five-day stage race, and then those last few kilometres drain you completely. A mountain gear is definitely advisable, the stretch is too long to ride up on power. Don't forget the earlier part of the climb, but make sure you have something left for the finale. Characteristic of this region: the views are spectacular, well worth stopping for at the top or during the descent.
If you come from Cortina, you can choose an approach via the passo Cimabanche (SS51) or the Tre Croci (SR48). I drove up via the Cimabanche, a gradually ascending but quite busy road. Because of this, the climb actually starts when you turn off from SS51 and takes about 13 kilometres with about 900 altimeters.
If you then go back via Tre Croci you get from the foot of the Tre Crime about 3 km to climb, but this is in terms of steepness well done. The descent to Cortina is then very nice, over a wide road with a good road surface.
Zoals velen hiervoor al zeiden, dit is een steile klim. Ik deed deze aan het eind van een etappe in een vijfdaagse rittenkoers, en dan trekken die laatste kilometers je helemaal leeg. Een bergverzet is zeker aan te raden, het stuk is te lang om op de macht omhoog te rijden. Vergis je ook niet in het eerdere stuk van zo'n 13% dat eerder in de klim komt, maar zorg dat je iets over houdt voor de finale. Kenmerkend voor deze regio: de uitzichten zijn spectaculair, zeker de moeite waard om boven of in de afdaling voor te stoppen.
Als je vanuit Cortina komt, kun je kiezen voor een aanloop via de passo Cimabanche (SS51) of de Tre Croci (SR48). Ik reed omhoog via de Cimabanche, een geleidelijk oplopende maar vrije drukke weg. Hierdoor begint de klim eigenlijk als je vanaf SS51 afslaat en duurt de klim zo'n 13 kilometer met een kleine 900 hoogtemeters.
Als je vervolgens teruggaat via Tre Croci krijg je vanaf de voet van de Tre Crime een kilometer of 3 te klimmen, maar dit is qua steilte goed te doen. De afdaling naar Cortina is vervolgens erg mooi, over een brede weg met een goed wegdek.
The first 3.5km don't matter that much (although there is 1km in there where it's also 12-13%). it's the last 4km about 500meters after the toll gate. From there you go to 12% and whole stretches around 15-16% according to my gps. And if you don't turn off from the Refugio but drive the parking lot all the way up, you will find a small strip in the 19% bend. It's a real bummer when you find out you have to be at the Refugio. :-) At the top, you don't see much of the famous Tre Cime, but you do have a beautiful panorama in all other directions. It can be quite cold. Descending is not really fun with a bike with rim brakes, because you have to brake a lot to prevent you from going too fast on the turns. One you should definitely do if you are in the area. We did it in a ride of 125km and 3500hm which was doable but quite hard.
De eerste 3.5km doen er niet zo toe (alhoewel er 1km in zit waar het ook 12-13% is). het zijn de laatste 4km ongeveer 500meter na het tolpoortje. Vanaf daar ga je naar 12% en hele stroken rond de 15-16% volgens mijn gps. En als ja een de Refugio niet afdraait maar de parking tot helemaal boven rijdt, dan kom je nog een strookje in de bocht van 19% tegen. Dat is wel balen als blijkt dat je aan de Refugio moet zijn. :-) Bovenaan zie je niet echt veel van de beroemde Tre Cime, maar heb je wel een schitterend panorama in alle andere richtingen. Het kan er wel best fris zijn. Afdalen is met een fiets met velgremmen niet echt leuk, want je moet echt wel veel bijremmen om te verhinderen dat je te snel aan de bochten komt. Eéntje die je zeker eens moet doen als je in de buurt bent. Wij deden hem in een rit van totaal 125km en 3500hm wt doenbaar maar best pittig was.
Legendary Giro col where often the Tour of Italy fell in its final fold, if you climb it yourself you understand why! The percentages after the passage through the toll gate are murderous, hardly any recovery pieces! Once at the top, great views of the Drei Zinnen (tre cime).
Would give it 5 stars, but because I climbed it in the fog and 5 degrees I can only give 4 ;)
Legendarische Giro col waar vaak de Ronde van Italië in zijn definitieve plooi is gevallen, als je hem zelf beklimt snap je ook ineens waarom! De stijgingspercentages na de doorgang door de tolpoort zijn moordend, amper tot geen recuperatie-stukken! Eens boven wel pracht uitzicht op de Drei zinnen (tre cime)
Zou hem 5 sterren willen geven, maar omdat ik hem beklom in de mist en 5graden kan ik hem maar 4 geven ;)
Absolutely in my top 3! Not long, but steep and above all a breathtaking environment. You may not see the 3 teeth from this side, but the scenery is really impressive. At the Lago di Misurina it starts calm, but pretty soon you get into the double digits for about a kilometer. After that you even descend a bit to the toll booths. From this point on it is party time. For 4-5 kilometers you don't get out of the double digits and sometimes you encounter an extra wall. There is no moment for recovery. Because the length is manageable, it remains doable. But I can imagine how you can go into the red here in full final of a Giro stage in the snow........
Absoluut in mijn top 3! Niet lang, wel steil en vooral een adembenemende omgeving. De 3 tanden zie je vanaf deze zijde misschien niet, maar de omgeving is echt indrukwekkend. Bij het Lago di Misurina begint het rustig, maar vrij snel kom je in de dubbele cijfers voor een kleine kilometer. Daarna daal je zelfs iets af naar de tolpoortjes. Vanaf dit punt is het feest. Voor 4-5 kilometer kom je niet uit de dubbele cijfers en soms kom je dan nog een extra muur tegen. Er is geen moment voor herstel. Doordat de lengte te overzien is, blijft het te doen. Maar ik kan mij indenken hoe je hier in het rood kan gaan in volle finale van een Giro-rit in de sneeuw........
At the start at the lake of Misurina you can see the endpoint Rifugio Auronzo at the top of the Tre Cime if the weather is clear.
In the beginning of the climb there is already a very steep half kilometre (+12%) as a foretaste of what you will get under your wheels in the last kilometres. After passing Lago d'Antorno, it even goes downhill for a while and then, after the toll, the gradient (never again below 10%) and the heart rate go up for good.
The steep road winds through hairpin bends between rock formations to your destination with a few car parks and a mountain hut with a fabulous panorama.
The famous Tre Cime peaks look a bit different because the climb is the south flank and not the northern "postcard" side. An absolute must on a bike-free day is the unique mountain tour all the way around the three peaks.
It is advisable to leave in the late morning because by then the cars with day tourists have already driven up.
It was not by chance on this climb that, according to Giro history, in 1981 the Italian rider Giovani Battaglin introduced the triple crankset to the peloton for the first time. At that time something innovative, now already replaced by other perfected gear combinations and gear systems.
Cycling/crawling up this fantastic legendary climb in a high mountain setting was an unforgettable experience for me!
Bij de start aan het meer van Misurina kan je bij klaar weer je eindpunt Rifugio Auronzo boven aan de Tre Cime zien.
In het begin van de klim is er reeds een zeer steile halve kilometer (+12%) als voorsmaakje van wat je de laatste kilometers onder de wielen zal krijgen. Na voorbijfietsen van het Lago d'Antorno gaat het wonderwel zelfs even bergaf om na het tolpunt zowel stijgingspercentage (nooit meer onder de 10%) als hartslag definitief de hoogte in te jagen.
De brede steile weg kronkelt via haarspeldbochten tussen de rotsformaties naar je eindpunt met enkele parkings en de berghut met fabelachtig panorama.
De beroemde Tre Cime toppen zien er wel wat anders uit omdat de klim de zuidflank en niet de noordelijke "prentkaart" zijde is. Absoluut doen op een fietsvrije dag is de unieke bergtocht helemaal rond de drie spitsen.
In de late voormiddag vertrekken is raadzaam want dan zijn de wagens met dagtoeristen reeds naar boven gereden.
Het was niet toevallig op deze klim dat volgens de Giro geschiedenis in 1981 de Italiaanse renner Giovani Battaglin voor het eerst het triple crankset introduceerde in het peloton. Toen iets innovatief, nu reeds vervangen door andere geperfectioneerde tandwiel combinaties en versnellingssystemen.
Deze fantastische legendarische klim in een hooggebergte decor opfietsen/kruipen was voor mij een onvergetelijke ervaring!
This is a really steep climb. Because it is flat around the toll booths (even going downhill for a bit), it doesn't seem too bad according to the graph, but my bike computer indicated 14% for a long time. Until the Rifugio Auronzo it stays that steep. Perfect to catch your breath, although the view takes your breath away. It is amazingly beautiful here. It is cold here too. No sandbags but bags of salt to keep the road signs standing. This says it all.
Dit is echt een heel steile klim. Omdat het rond de tolpoortjes vlak is (zelfs stukje bergaf gaat) lijkt het volgens de grafiek behoorlijk mee te vallen, maar mijn fietscomputer gaf hele lange stukken 14% aan. Tot de Rifugio Auronzo blijft het zo steil. Prima om even op adem te komen, al hoewel het uitzicht je de adem ontneemt. Het is hier verbluffend mooi. Koud is het er overigens ook. Geen zandzakken maar zakken strooizout die de verkeersborden langs de weg staande houden. Dit zegt genoeg.
7 km/h | 01:04:22 |
11 km/h | 00:40:57 |
15 km/h | 00:30:02 |
19 km/h | 00:23:42 |