Gayolle

Je l'ai montée lors d'une randonnée Fexhe-dinant-Fexhe et mon petit repère était le bois car a partir de ce moment les choses se complique dans le ％ et vu que cela se termine par le tronçon le plus dur cela rend la côte dur

Na elke bocht in het bos een sprintje geplaatst omdat ik dacht dat hij gedaan zou zijn. Om steeds weer een nieuwe muur voor me op te zien doemen. Zachtjes gestorven, maar jeetje wat een mooie klim.

Echt een zeer lastige klim die zeker de moeite waard is. Indelen is wel van groot belang, want het zwaarste stuk kom aan het eind. Het pad is niet heel breed en er rijden ook wel wat wagens op, dus zeker oppassen al je omhoog rijdt.

Opvallende start van de klim in een (best wel aangename) industriezone. Een riviertje overstekend begint de klim slingerend, eens je het gehucht uitrijdt zie je de steile passage aankomen, doorbijten tot de top op glad asfalt. Mooie bosrijke omgeving (van horen zeggen - weinig tijd om rond te kijken echter als je hier op doorgaat). Al bij al toch een stuk makkelijker dan Triple Mur en Sept Meuses in de buurt.

Het gloednieuwe asfalt - waarover sprake hieronder - rijdt als een droom maar dat maakt de beklimming niet minder lastig. De percentages schieten de hoogte in en er lijkt geen einde aan te komen. Het lastigste stuk bevindt zich wel in een bosje dus goed te doen zelfs bij zomerse weersomstandigheden.

Een van de zwaarste beklimmingen in dit stuk van de ardennen. Enkel de Triple Mur de Monty is misschin nog een tikkeltje zwaarder. Deze is wel mooier. Zorg dat je nog wat over hebt als je in het bos komt, want daar doet het pijn.

Edit van review hieronder: Op de Gayolle (laatste stuk vanaf Parc Résidentielle) en de Rue Haie aux Faulx ligt nu een volledig nieuw wegdek.

De aanloop tussen de steengroeven langs de Bocq is prachtig ! Het hele stukje licht er verlaten bij en los van de occasionele vrachtwagen die langs je doorrijdt is het eenzaam genieten tot aan de voet van de Gayolle. Met enkele slingerbewegingen begint de col heel leuk en gestaag waarna je via het Parc Résidentielle en de lintbebouwing naar heb bos met de zwaarste stukken rijdt. Let wel, ze zijn deze weg momenteel aan het herasfalteren, en ook aan de afdaling/ beklimming via de Rue Haie aux Faulx zijn ze aan het werk, daar leggen op dit moment kasseien aan in de haarspeldbochten. Deze beklimmingen worden dus beslist nog mooier ! Het slechte asfalt in het bos valt wel mee en is zéker te doen met je koersfiets, al reed ik deze wel na een weekje zonnig en droog weer. Zoals gezegd kan ik afdalen via de Rue Haie aux Faulx eens de werkzaamheden zijn afgerond beslist aanraden ! Leuke beklimming en vooral aanloop in een prachtige omgeving die voor mij daarom wel een omweg waard is.

De eerste fase van de klim loopt het echt lekker omhoog en kun je goed door blijven draaien. Maar loop niet te hard van stapel, want het wegdek tegen het eind is erbarmelijk en dat bij verschrikkelijke percentages. Het tart eigenlijk elke beschrijving. Eenmaal het bos uit ben je boven en heb je heel wat jasjes uitgedaan. Absoluut niet naar beneden rijden! De weg naar beneden richting Bauche is ook beroerd, met vreselijke kasseien in de haarspeldbochten. Daarna loopt de weg wel door een heel mooi bos verder!

Première aprtie agréable avec quelques épingles sur un bon revêtement, puis inflexion de la pente et partie très dure ensuite, avec revêtement en état moyen. presque pas de circulation

Je begint tussen de industriele steengroeven maar eens op de klim is daar niets meer van te merken en is er zo goed als geen verkeer. Tot aan het bos is de klim goed te doen en het wegdek prima. Eens in het bos wordt het lastig en is het wegdek zeer slecht (putten, scheuren, bulten, stenen en modder) daardoor verlies je veel energie en kan je niet echt rechtr op de trappers gaan staan (tenminste toen ik passeerde)