Coll de la Gallina from Sant Julià de Lòria is a climb in the region Andorra Pyrenees. It is 12km long and bridges 1044 vertical meters with an average gradient of 8.7%, resulting in a difficulty score of 986. The top of the ascent is located at 1910 meters above sea level. Climbfinder users shared 1 review/story of this climb and uploaded 2 photos.
Road names: Carretera de Fontaneda, CS-140 & Carretera de la Collada de la Gallina
Welcome! Please activate your account if you would like to share something. Look for the verification email in your inbox.
If you want to upload your photos, you need to create an account. It only takes 1 minute and it's completely free.
Continue with Google
Continue with Facebook
Continue with Apple
Sign up with email
Officially the toughest climb in Andorra so I, a reasonably well-trained cyclist of 53 years, 72 kg, was keen to cycle it. I set off from campsite Fons de Ferrocins near Soldeu at an altitude of over 1800 metres. The first 20 km to the foot of the climb are almost entirely downhill from east to west Andorra on the country's only through road. It was hot (33°C) and crowded with cars's up to the foot of the climb. Lots of exhaust fumes. A terrible stretch to cycle I found, including through the capital La Vella, but there is no alternative.
From the foot of the climb in Sant Julià de Lòria, everything becomes different. A beautiful, well-paved road in an oasis of calm winds inexorably steeply uphill. I encountered no other cyclists and only a few cars's. The profile promised a tough ride beforehand and it became so. Especially as the climb got tougher towards the end. The last 4 km were 11.9, 10.4, 9.5 and 9.2 per cent according to the signs along the road. And there are really steep sections in there, up to 16 per cent on my Bryton. I largely raked uphill on my lightest gear 32-30. But oh how beautiful it was. At the summit at over 1900 metres, a couple of benches and stunning views. Incidentally, I didn't see any water taps anywhere, whereas there are elsewhere in Andorra. Probably missed them because of the suffering.
The descent on the other side of the col was equally beautiful and on good tarmac. In short, highly recommended if you like tough climbing but better not with this heat. On my way back to the campsite on the same bloody hot and muggy tarmac road, I got so heated that I decided to stop. By the way, this road is the start of the ascent to the Port de Envalira (https://climbfinder.com/nl/beklimmingen/port-d-envalira-andorre-la-vella) so goes uphill continuously, averaging 5-6 per cent but with regular stretches of 7-10 per cent. Not to be underestimated. The climb to Port de Envalira was popular (you then go to France) but as it goes entirely along the main road, I wouldn't like to cycle it myself.
Officieel de zwaarste klim van Andorra dus die wilde ik, een redelijk goed getrainde fietser van 53 jaar, 72 kg, graag fietsen. Ik vertrok vanaf camping Fons de Ferrocins bij Soldeu op ruim 1800 meter hoogte. De eerste 20 km tot aan de voet van de klim gaan vrijwel geheel bergaf van oost naar west Andorra over de enige doorgaande weg van het land. Het was heet (33°C) en druk met auto's tot aan de voet van de klim. Veel uitlaatgassen. Een vreselijk stuk om te fietsen vond ik, onder andere door de hoofdstad La Vella, maar er is geen alternatief.
Vanaf de voet van de klim in Sant Julià de Lòria wordt alles anders. Een prachtige, goed geasfalteerde weg in een oase van rust slingert onverbiddelijk steil omhoog. Ik ben geen andere fietsers tegengekomen en slechts een paar auto's. Het profiel beloofde op voorhand een zware kluif en dat werd het ook. Vooral omdat de klim naar het einde toe steeds zwaarder wordt. De laatste 4 km waren volgens de bordjes langs de weg 11.9, 10.4, 9.5 en 9.2 procent. En er zitten echt steile stukken in, op mijn Bryton tot wel 16 procent. Ik ben grotendeels op mijn lichtste verzet 32-30 naar boven geharkt. Maar oh wat was het mooi. Op de top op ruim 1900 meter een paar bankjes en een schitterend uitzicht. Overigens heb ik nergens watertappunten gezien, terwijl die er elders in Andorra wel zijn. Waarschijnlijk gemist door het afzien.
De afdaling aan de andere kant van de col was al even mooi en op goed asfalt. Kortom, een echte aanrader als je van zwaar klimmen houdt maar beter niet met deze hitte. Op mijn weg terug naar de camping over dezelfde bloedhete en benauwde asfaltweg raakte ik zo verhit dat ik besloot te stoppen. Deze weg is trouwens het begin van de beklimming naar de Port de Envalira (https://climbfinder.com/nl/beklimmingen/port-d-envalira-andorre-la-vella) dus gaat continu bergop, gemiddeld met 5-6 procent maar met regelmatig stukjes van 7-10 procent. Niet te onderschatten. De klim naar Port de Envalira was populair (je gaat dan naar Frankrijk) maar aangezien deze volledig langs de grote weg gaat zou ik deze zelf niet graag fietsen.
| 7 km/h | 01:42:59 |
| 11 km/h | 01:05:32 |
| 15 km/h | 00:48:03 |
| 19 km/h | 00:37:56 |
