Vršič z Soča

To jest jednym słowem piękne! Przyciąga wzrok! Fantastycznie! Co to za piękna wspinaczka. Ta wspinaczka to podróż przez całe piękno, jakie ma do zaoferowania Słowenia. Pierwsze kilka kilometrów właściwie się nie liczy, bo jest trochę pod górę i w dół. Mimo to, nie robisz zbyt dużych postępów na pierwszej części, ponieważ co jakiś czas zatrzymujesz się, aby podziwiać wąwozy, przekraczać mosty lub oglądać kajaki dzikiej wody.
W Trenta można dostać coś do jedzenia i po raz ostatni uzupełnić wodę. Kolejny punkt wodny zobaczyłem dopiero nad jeziorem w Jasnej po drugiej stronie. Wspinaczka tak naprawdę zaczyna się za Trentą i od tego miejsca jest dobrze przyprawiona. Między nimi są odcinki, na których można było trochę odetchnąć, a zakręty z ostrymi krawędziami są całkiem płaskie. Reszta to tylko 10％ lub więcej, mocno naciskając na pedały. Cierpienie łagodzą po drodze piękne widoki na masyw górski, w którym przebiega również wspinaczka na Mangart. Pod koniec wspinaczka wydaje się nieco wypłaszczać, zanim zemści się długim odcinkiem 13％.
Na szczycie przełęczy znajduje się sklepik z pamiątkami i automatem z napojami gazowanymi. We wrześniu jest tu dość tłoczno, w szczycie sezonu chyba zwariowano. Można więc uznać tę wspinaczkę za dość ruchliwą, choć nie było mi z tym źle.
Biorąc pod uwagę piękno i fantastyczne widoki, ta wspinaczka powinna znaleźć się na liście życzeń każdego, kto lubi jeździć na rowerze w górach!

Podjazd tak naprawdę zaczyna się dopiero od Trenty (potem 9 kilometrów przy nieco poniżej 10％ średniej). Pierwsze kilometry są tam ok pod względem stromości. 25 ostrych zakrętów w tej wspinaczce, znaki odliczają każdy zakręt + wskazują wysokość. Asfalt dobry do wspinaczki, dość zatłoczony przez samochody'i motocykle. W lecie wybieraj wczesne wyjście z uwagi na niewielką ilość cienia. Bardzo ładne widoki na ośnieżone szczyty!