Piękna sceneria |
Ukryty klejnot |
Bruk |
Szuter |
#1 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Brabancja Walońska |
#73 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Brabancja Walońska |
#13 Średnio najbardziej strome wzniesienie w regionie Brabancja Walońska |
Reposoir de la Vierge przez Chapelle Sainte-Croix to podjazd znajdujący się w regionie Ardeny Brabancji. Ma długość 0.7 km i pokonuje 62 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 8.8%, co daje wynik trudności 101. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 114 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 6 recenzje tego podjazdu i zamieścili 0 zdjęcia.
Nazwy dróg: Rue des Comtes de Robiano, Rue de la Vallée & Rue Sainte-Croix
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Co za miła wspinaczka! Nie ma tu żadnego ruchu. pierwszy brukowany odcinek jest najbardziej stromy, ale bruk jest całkiem gładki. po zdobyciu szczytu czeka cię jeden z najboleśniejszych zjazdów w historii na bruku.
What a nice climb this is! No traffic at all. the first cobbled part is the steepest but the cobbles are pretty smooth. once at the top, you are left with one of the most painful descents ever on some cobbles
Znalazłem ten, który nie jest zbyt zły po wszystkim. Bruki u podnóża są zdradliwe i bardzo strome. Możesz wykorzystać zygzak na asfalcie, aby wziąć głęboki oddech, a następnie wyskoczyć na ostatni odcinek bruku. Jeśli ciągle jeździsz przez środek to są one w porządku. Było jednak trochę ślisko, więc wylądowałem na poboczu i musiałem się trochę namęczyć, żeby odzyskać prędkość, więc uważaj na to i trzymaj się z dala od pobocza. 'Pasek żwiru' u góry nie stanowi zbyt wiele. Przeciętna droga asfaltowa jest w Belgii gorsza
Vond deze toch alleszins meevallen. De kasseien aan de voet zijn lastig en erg steil. De zigzag op asfalt kun je even gebruiken om diep adem te halen en dan het laatste strookje kasseien op te knallen. Als je door het midden blijft rijden zijn die prima te doen. Het was wel wat glad waardoor ik in de zijkant belandde en wat moeite moest doen terug snelheid te vinden, pas hier dus wat voor op en blijf uit de kant. De 'gravelstrook' bovenaan stelt weinig voor. De gemiddelde asfaltweg ligt er slechter bij in België
Zabawna wspinaczka z dużą różnorodnością, zarówno pod względem stopnia stromości, jak i nawierzchni. Poza najbardziej stromym fragmentem na bruku, nigdzie nie było trudno. I nawet ta część jest lepsza niż się spodziewałem po profilu tu na climbfinderze.
Ostatni kawałek bruku między "ścianami" lasu daje jednak kopa, zwłaszcza że na końcu widać też zbliżający się szczyt.
leuke klim met veel afwisseling, zowel in steilte graad als ondergrond. Buiten steilste stuk op de kasseien nergens moeilijk. En zelfs dat deel valt beter mee dan gedacht vanuit profiel hier op climbfinder.
Laatste stukje kasseien tussen de 'muren' van het bos is geeft wel kick, vooral omdat je op het einde top ook ziet komen.
Dla mnie fajne osiągnięcie :-). Ostatni odcinek uznałem za bardziej stromy z dość trudną drogą.
For me, a nice achievement :-). I have found the last part more steep with a quite difficult road.
Podobieństwo do ściany Geraardsbergen jest uderzające: zaczynając w centrum wspinamy się przez las do kaplicy. Podejście na Reposoir przypomina jednak bardziej Paterberg z małym przystankiem wypoczynkowym.
Do wspinaczki dochodzi się skręcając w lewo przed kościołem na głównej drodze, jadąc od strony Klabbeek. Po niewielkim odcinku zjazdowym zaczyna się już lekko wznosić i widać przed sobą stromą łąkę. Za domami widać bruk ułożony w poprzek zbocza. Na Rue des Comtes des Rabiano bruk jest jeszcze w dobrym stanie. Gdy dojdziesz do szczytu, skręć w prawo i przejdź w lewo obok pierwszej kapliczki do lasu. Najlepiej mieć tu trochę na lewo, bo bruk jest miejscami w bardzo złym stanie. Tu również droga staje się bardziej stroma, aż do momentu, gdy na końcu lasu zobaczymy światło: mały nieutwardzony odcinek doprowadza nas do Reposoir, gdzie najlepiej zrobić sobie repos.
Najbardziej pikantna wspinaczka w rejonie łąki. Idealny na koniec jazdy, aby wyciągnąć wszystkie przystanki.
(Na szczycie należy skręcić w lewo w drogę asfaltową, która prowadzi do krawędzi Hallerbos po kolejnym krótkim podejściu).
De gelijkenissen met de muur van Geraardsbergen zijn treffend: beginnend in het centrum stijgen door het bos tot aan de kapel. De beklimming naar de Reposoir heeft echter meer weg van een Paterberg met een klein rustmomentje.
Je bereikt de klim door voor de kerk links af te slaan op de grote baan, komende van Klabbeek. Na een klein dalend stuk, begint het al licht te stijgen en zie je al een steile wei voor je. Na de huizen zijn de kasseien zichtbaar die gestapeld zijn dwars op de helling. In de Rue des Comtes des Rabiano liggen de kasseien er nog goed bij. Boven gekomen duik je rechts links langs de eerste kapel het bos in. Best heb je hier nog wat over, want de kasseien liggen hier op sommige plekken zeer erbarmelijk. De weg wordt hier ook steeds steiler tot je licht aan het einde van het bos ziet: een klein onverhard stuk brengt je aan de Reposoir waar je best even een repos pakt.
De pittigste klim in de weide omgeving. Perfect op het einde van een ritje om even alles uit de kast te halen.
(Boven sla je best de asfaltweg links in, die je tot aan de rand van het Hallerbos brengt langs nog een ander kort klimmetje)
Najtrudniejsza skocznia w Brabancji według Cotacol. Podany tu opis jest prawidłowy. Uwaga, osoby z delikatnymi lub wąskimi oponami powinny unikać podążania Old Hal Road na szczycie wzgórza: jeśli skręcimy w lewo, droga dość szybko traci nawierzchnię, jeśli w prawo, czekają na nas duże bruki, najpierw w dół, a potem pod górę (rue de la Vallée), aż do głównej drogi (rue de Hal)... Najciekawsze jest skręcenie w rue Lequeut (ładna, wąska i sportowa droga, jeśli przedłużymy ją o rue Mathias)
La côte la plus difficile de tout le Brabant selon Cotacol. La description fournie ici est correcte. Attention, ceux qui ont des pneumatiques fragiles ou étroits devraient éviter suivre le Vieux Chemin de Hal au sommet de la côte : si on l'emprunte vers la à gauche, la route perd son revêtement assez vite, si on la prend à droite ce sont de gros pavés qui vous attendent, d'abord en descente puis en montée (rue de la Vallée), jusqu'à la grande route (rue de Hal)… Le plus intéressant est de passer par la rue Lequeut (belle petite route étroite et sportive si on la prolonge par le rue Mathias).
7 km/h | 00:06:00 |
11 km/h | 00:03:49 |
15 km/h | 00:02:48 |
19 km/h | 00:02:12 |