Pic de Nore z Mazamet to podjazd znajdujący się w regionie Oksytania. Ma długość 16.9 km i pokonuje 934 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 5.5%, co daje wynik trudności 610. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 1206 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 4 recenzje tego podjazdu i zamieścili 10 zdjęcia.
Nazwa drogi: D54
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Najtrudniejsza wspinaczka w Tarn (choć szczyt znajduje się w Aude), więc jest obowiązkowa dla miejscowych! Tour de France przejeżdżał tędy w 2018 roku, ale uwaga: droga jest w bardzo złym stanie, z wieloma dziurami i kamieniami w niektórych miejscach. Z drugiej strony przejedziesz przez piękne krajobrazy, a widok ze szczytu jest wart wysiłku. Pierwsze 4-5 km, na drodze fabrycznej, jest łatwe, ale droga zakręca, gdy tylko skręcisz w lewo. Odniosłem wrażenie, że nachylenie jest często większe niż pokazuje to profil Climbfindera! To bardzo, bardzo nierówna wspinaczka, na której trudno jest znaleźć własny rytm, co wymaga trochę praktyki.
L'ascension la plus difficile dans le Tarn (bien que le sommet soit dans l'Aude), un incontournable donc pour les locaux ! Le Tour de France y est passé en 2018 mais attention : la route est en très mauvais état, avec beaucoup de nids de poule et de cailloux par endroits. En revanche, vous traverserez de beaux paysages et la vue au sommet en vaut la peine. Les 4-5 premiers kilomètres, sur la route des usines, sont faciles mais la route se cambre dès que vous tournez à gauche. J'avais l'impression que la pente était souvent plus raide que ce qu'affiche le profil Climbfinder ! Une montée très, très irrégulière où il est difficile de trouver son rythme, qui nécessite un peu d'entraînement.
Po opuszczeniu Mazamet, pierwsza wspinaczka prowadzi w górę po przeważnie dobrym asfalcie przez zacieniony las. Mijamy pozostałości po malowaniu drogi z 15. etapu Tour de France 2018. Ostatnia część podjazdu prowadzi otwartym terenem na szczyt. Niewielki ruch.
Anstieg führt - wenn man Mazamet hinter sich gelassen hat - auf grösstenteils gutem Asphalt durch einen schattigen Wald nach oben. Man passiert Reste der Strassenbemalung der Tour de France 2018 Etappe 15. Der letzte Teil des Anstiegs führt auf offenem Gelände zum Gipfel. Wenig Verkehr.
Niezła wspinaczka. Asfalt słabej jakości tu i ówdzie. Szczególnie ostatnia część to prawdziwe uczucie kol.
Lekkere klim. Asfalt hier en daar van slechte kwaliteit. Vooral laatste gedeelte het echte gevoel van een col
Oaza spokoju... wyjeżdżając z mazametu przejeżdżasz przez kilka przysiółków o przemysłowym dziedzictwie i w pewnym momencie znaki wskazują w lewo i skręcasz w wąską ścieżkę, która od razu pędzi pod górę... potem jest kilka zakrętów i w końcu trochę się wypłaszcza i w końcu docierasz do tej wielkiej biało-czerwonej rakiety na szczycie.. najlepiej jest zjechać drugą stroną (D112&D54... wtedy masz w sumie 20km zjazdu po równie spokojnej drodze), ponieważ och jak zła jest nawierzchnia drogi na niektórych częściach wspinaczki... dziura to nic takiego!
Een oase van rust… als je mazamet uitrijd kom je door wat gehuchten met industrieel erfgoed en op een gegeven moment wijzen de borden naar links en ga je een smal paadje op wat gelijk flink omhoog ramt.. daarna volgen er wat haarspeldbochten en vlakt het eindelijk wat af en uiteindelijk kom je bij die grote rood-witte raket uit op de top.. afdalen kan het beste via de andere kant(D112&D54.. dan heb je in totaal 20km lopende afdaling op net zo’n rustige weg) want oh wat is het wegdek slecht op sommige stukken van de klim.. een gatenkaas is er niets bij!
| 7 km/h | 02:25:07 |
| 11 km/h | 01:32:21 |
| 15 km/h | 01:07:43 |
| 19 km/h | 00:53:28 |
