| Piękna sceneria |
| 8 serpentyn |
| #67 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Włochy |
| #33 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Trydent-Górna Adyga |
| #44 najdłuższe wzniesienie w regionie Trydent-Górna Adyga |
| #93 Średnio najbardziej strome wzniesienie w regionie Dolomity |
Passo Nigra / Nigerpass z Prato Isarco / Blumau przez Briè / Breien to podjazd znajdujący się w regionie Dolomity. Ma długość 18 km i pokonuje 1367 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 7.6%, co daje wynik trudności 1384. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 1682 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 2 recenzje tego podjazdu i zamieścili 6 zdjęcia.
Nazwy dróg: Breiener Straße - Via Brie' & Nigerstraße - Via Nigra
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Kontynuuj z Apple
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Pierwsze pięć kilometrów biegnie przez piękne krajobrazy, a otoczenie sprawia, że dosłownie zapominasz, że pedałujesz, ta część drogi jest bardzo cicha i rzadko można natknąć się na samochód.
Po minięciu wioski Breien rozpoczyna się zdecydowanie najtrudniejsza część wspinaczki, z wieloma krótkimi, bardzo stromymi podjazdami, a następnie niewielkimi obszarami, na których można się zregenerować, dlatego osiąga się tam "stosunkowo niski" procent na kilometr. Nachylenie kończy się na nowoczesnej drodze i przejeżdża się przez wioskę Tiers, gdzie przez około 4 kilometry jest tylko nieznacznie pod górę. Po przekroczeniu rzeki droga wspina się stromo przez kilometr, ale znacznie mniej stromo niż na małej drodze.
Ostatnie 7 kilometrów to nie do końca ciągły podjazd, więc trudno jest znaleźć rytm, ale w porównaniu ta część jest stosunkowo łatwa.
Nie ma prawdziwego szczytu, ale wspinaczka jest zdecydowanie tego warta.
Die ersten fünf Kilometer verlaufen durch eine wunderschöne Umgebung und durch die Umgebung vergisst man förmlich das treten, dieser Teil der Straße ist sehr ruhig und nur selten begegnet man einem Auto.
Nachdem man den Weiler Breien passiert hat, beginnt mit Abstand der schwierigste Teil des Anstiegs, wobei es viele kurze, sehr steile Rampen gibt und dann kleine Bereiche auf denen man sich erholen kann, weshalb ein "relativ niedriger" Prozentsatz pro Kilometer dort erreicht wird. Die Steigung hört an der modernen Straße auf und man durchfährt den Ort Tiers, wo es auf ca.4 Kilometern nur leicht ansteigend ist. Nachdem man einen Fluss überquert hat, steigt die Straße für einen Kilometer stark an, allerdings deutlich weniger schwer als auf der kleinen Straße.
Die letzten 7 Kilometer verlaufen nicht ganz konstant nach oben, so dass es schwer ist einen Rhytmus zu finden, im Vergleich ist dieser Teil aber relativ einfach.
Einen richtigen Gipfel gibt es nicht, dennoch lohnt sich der Aufstieg definitiv.
Im Übrigen liegt der Gipfel laut Garmin auf 1767.
Ze wszystkich słynnych wspinaczek i przełęczy w najbliższej okolicy, przełęcz Niger (używamy niemieckiej pisowni, ponieważ tutejsi mieszkańcy są w przeważającej większości niemieckojęzyczni) wydaje się niewartym uwagi środkiem. Nic bardziej mylnego. Ta wspinaczka jest długa i ołowiana, z diabłem na początku zamiast na końcu!
Wspinaczka zaczyna się od nijakiego skrętu w ruchliwym Blumau. Podążaj za znakiem "Brie". Jeśli trafisz do ruchliwego tunelu to jedziesz łatwym wariantem, "Brie" must have! Po tym widać pierwszy z wielu znaków ostrzegawczych z napisem 20％.
Przez pierwsze 5 kilometrów droga podąża za wirującym górskim strumieniem przez głęboki wąski wąwóz. Nachylenie jest szalenie zróżnicowane i trudno jest znaleźć delikatny rytm. Przechodzi się przez małe mostki, przez galerie i obok starych gospodarstw/młynów wodnych.
W przysiółku Brie zaczyna się najtrudniejsza część wspinaczki. Wspinasz się przez 2 kilometry na odcinkach do 24％, nigdzie procent nie spada poniżej 10％. Przy 37/28 było to po prostu do zrobienia. To jest średniowieczna droga do Tiers; jest wąska, ale na szczęście dobrze wybrukowana. Uważaj na nadjeżdżający ruch!
Tuż przed Tiers dociera się do nowoczesnej drogi przelotowej. Cztery łatwe kilometry prowadzą przez miejscowość Tiers, znaną wśród turystów jako punkt wyjścia dla wielu wycieczek do schronisk w masywie Rosengarten/Schlern.
W St Zyprian końcowa część wspinaczki rozpoczyna się stromym kilometrem ze szczytami, ponownie, w kierunku 20％. Po tym wspinaczka stabilizuje się na 6 kilometrach w okolicach 6％. Wspinamy się przez las z widokiem na skalne ściany Rosengarten. Prawdziwa praca jest już wtedy wykonana. Col jest przy schronisku, gdzie można się napić, aby zregenerować siły i podziwiać widoki. Jeśli schodzimy z tej przełęczy, to lepiej iść nowoczesną drogą przełęczową za Tiers.
Van alle beroemde klimmen en passen in de directe omgeving lijkt de Nigerpass (we gebruiken de Duitse spelling want de lokale bevolking is hier overweldigend Duitstalig) een onopvallende middenmoot. Niks is minder waar. Deze klim is lang en loodzwaar, met het venijn in het begin ipv het eind!
De klim begint met een onopvallende afslag in het drukke Blumau. Volg het bordje "Brie". Als je in een drukke tunnel terechtkomt komt rij je de makkelijke variant, "Brie" moet je hebben! Hierna zie je het eerste van vele waarschuwingsborden met 20％.
De eerste 5 kilometer volgt de weg de kolkende bergstroom door een diepe smalle kloof. De hellingsgraad varieert wild en het is moeilijk om een fijn ritme te vinden. Je gaat over bruggetjes, door galerijen en langs oude boerderijtjes/watermolens.
In het gehuchtje Brie begint het zwaarste stuk van de klim. Je klimt 2 kilometer lang over stukken tot wel 24％, nergens zakt het percentage onder de 10％. Met 37/28 was het nèt te doen. Dit is de middeleeuwse weg naar Tiers; het is er smal maar gelukkig goed geasfalteerd. Let op voor tegemoetkomend verkeer!
Vlak voor Tiers kom je op de moderne pasweg terecht. Er volgen 4 makkelijke kilometers door het plaatsje Tiers, bekend onder wandelaars als startpunt voor vele huttentochten door het Rosengarten/Schlern massief.
In St. Zyprian begint het slotstuk van de klim met een steile kilometer met uitschieters van, opnieuw, richting de 20％. Hierna stabiliseert de klim met 6 kilometer rond de 6％. Je klimt door een bos met uitzicht op de rotswanden van de Rosengarten. Het echt werk zit er dan al op. De col is bij een chalet waar je wat kan drinken om even bij te komen en om van het uitzicht te genieten. Als je deze col afdaalt kun je na Tiers beter de moderne pasweg volgen.
| 7 km/h | 02:34:01 |
| 11 km/h | 01:38:01 |
| 15 km/h | 01:11:52 |
| 19 km/h | 00:56:44 |
