Nufenenpass z Airolo

Mieliśmy wyjątkową okazję przejechać tę trasę rowerem w połowie czerwca 2024 roku, kiedy przełęcz była jeszcze zamknięta, ale wciąż leżało na niej sporo metrowego śniegu. Start z Airolo był wyjątkowym doświadczeniem, ponieważ już od pierwszego kilometra nie spotkaliśmy nikogo. Ani rowerzysty, ani samochodu, nic. To jak jazda na rowerze przez piękny postapokaliptyczny górski krajobraz na szerokiej drodze. Wysokie ściany śniegu, kozice na drodze oraz cisza i spokój sprawiły, że było to 5-gwiazdkowe doświadczenie. Gdyby nie śnieg i cisza, dałbym jej tylko 4 gwiazdki, ponieważ szczerze mówiąc nie jest to zbyt ekscytująca ani interesująca przełęcz z tej strony.

Nawiasem mówiąc, jeśli chcesz poprawić swój rekord wspinaczki dla pojedynczego podjazdu na Stravie, przejedź ten odcinek od około 300 m wysokości w Biasca do szczytu Nufenen na około 2500 m na dystansie ...ahum....60 km: https://www.strava.com/segments/28989319?filter=overall
Tak, wspinaczka nie ma końca i, co dziwne, odcinek do Airolo był dla nas trudniejszy niż przełęcz, ale wspinaczka na tak długą trasę to wyjątkowe doświadczenie.

Przyjemny na początku, łatwy podjazd. Najlepsza część to druga połowa wspinaczki. Na zboczach gór nie było dużo śniegu, co sprawiło, że wspinaczka była jeszcze piękniejsza. Nawet koziorożce podchodziły do drogi, by popatrzeć, gdy je mijałem.

Trudna, ale wspaniała wspinaczka. Zaczynając w Airolo, masz 8 km z niewielką wspinaczką wzdłuż Val Bedretto, aby rozgrzać nogi. Potem nachylenie się zmienia, ale spektakl wynagradza wysiłek, zwłaszcza ściany śniegu na mecie. Mnóstwo świstaków wciąż na wpół śpiących, obserwujących cię z drogi. Warto wyruszyć, zanim droga zostanie otwarta dla samochodów.

Bardzo przyjemna długa wspinaczka z Airolo. Słyszałem, że inni mówią, że jest brzydka, ale polecam wybrać się pod koniec maja lub na początku czerwca, kiedy jest jeszcze dużo śniegu, a droga nie jest jeszcze otwarta dla ruchu. Będziesz miał tę doskonałą drogę i spektakularny widok na Berneński Oberland na szczycie, a zjazd będzie niezakłócony ruchem ulicznym i będzie świetną zabawą. Długa harówka, ale nigdy nie łamiąca kolan.
Nakręciłem film z mojej wspinaczki na https://youtu.be/mwhMpY4Uv1s.

Bardzo długi i ... nie tak trudny do przejechania. bez gwałtownych zmian nachylenia. trochę wietrzny.
średni ruch

Dla mnie był to ostatni podjazd na okrągłej wycieczce Furka/Gotthard/Nufenen, również polecanej przez Ciebie, przejechany (w sensie wskaźnikowym) 30/08/2019.

Wspinaczka rozpoczyna się długim łagodnym podjazdem, lekko skręcającym od wsi do wsi, wzdłuż doliny rzeki Ticino, nad którą przejeżdżamy kilka razy.
Po przekroczeniu połowy drogi roślinność i zabudowania stają się rzadsze i zaczyna się trudna wspinaczka (pasy +8％) z ostrymi zakrętami pod skały prawego zbocza doliny. Fantastyczna górska sceneria jest nieco zmącona pod koniec przez wysokie słupy elektryczne i przewody, ale dają one pojęcie, gdzie jest szczyt.
Ostatni kilometr jest nieco mniej stromy, aby zakończyć się przy jeziorze na wysokości przełęczy i podziwiać 360° panoramę, w tym wiatraki na jednej z najwyższych szwajcarskich przełęczy. Na terenie obiektu znajdują się punkty gastronomiczne oraz sklep z pamiątkami.

Piękne długie wejście na szczyt, gdzie dozowanie sił jest bardzo ważne.
Uwaga: Regularne znaki odległości do szczytu (z informacją rowerową) przegapiłem, ale w Szwajcarii jeszcze ich nie ma.